Λιβύη: Οι ομάδες του Νταρφούρ που στηρίζουν Χάφταρ και πόσα παίρνουν

Σε… ορισμό του proxy war (πόλεμος δι’ αντιπροσώπων) τείνει να εξελιχθεί ο εμφύλιος σπαραγμός στη Λιβύη ο οποίος κρατά από το 2011. 

Μέχρι στιγμής ξέραμε ότι οι δυνάμεις της κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας υποστηρίζονται από Σύρους μισθοφόρους τους οποίους πληρώνει η Τουρκία (αδρά μάλιστα) για να έχει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκπροσώπηση στα πεδία των μαχών. 

Ξέραμε, επίσης, ότι στο πλευρό του Εθνικού Λιβυκού Στρατού του στρατάρχη Χάφταρ πολεμά η Ρωσία μέσω των δυνάμεων της εταιρίας ασφαλείας Wagner η οποία έχει στείλει στη Λιβύη περίπου 200 άνδρες (μαζί με βαρέα όπλα όπως οι S-300). 

Αυτό που δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστό είναι ότι στο πλευρό του Χάφταρ (ο οποίος ελέγχει περίπου το 80% της επικράτειας της Λιβύης) πολεμούν εμπειροπόλεμες ομάδες από το Νταρφούρ του Σουδάν. Με το… αζημίωτο βέβαια. 

Την πληροφορία έχει διπλοτσεκάρει εδώ και αρκετούς μήνες οργάνωση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ η οποία σε αναλυτικά report περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες τη δράση των ομάδων αυτών στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης. 

Στο Νταρφούρ του Σουδάν (χώρα με την οποία η Λιβύη συνορεύει στα νοτιοανατολικά της σύνορα) μαίνεται από το 2003 μία ιδιαίτερα φονική εμφύλια σύγκρουση η οποία έχει “γεννήσει” πολλές παραστρατιωτικές ομάδες, καλά οπλισμένες και έμπειρες. 

Στη Λιβύη, σύμφωνα με το report του ΟΗΕ, έδρασαν μέσα στο 2019 τουλάχιστον πέντε από αυτές. Η πιο ισχυρή, η SLA/MM αριθμεί περίπου 1000 μαχητές και 300 πολύ καλά οπλισμένα οχήματα, μεταξύ αυτών και άρματα μάχης τύπου Τ-55 (Σοβιετικά και πλέον ρωσικά άρματα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου). 

Οι ομάδες αυτές δεν είχαν εμπλακεί ως πρόσφατα στις μάχες γύρω από την Τρίπολη και περιόριζαν τη δράση τους στα νότια της χώρας, κυρίως στο να ελέγχουν περιοχές που σχετίζονται με τις λιβυκές πετρελαιοπηγές. 

Ομως, μέσα στο 2019, ο Χάφταρ αναγκάστηκε να τις χρησιμοποιήσει και στην πολιορκία της λιβυκής πρωτεύουσας που κρατά από τον Απρίλιο. 

Aρχικά, συνάντησε “άρνηση” αφού οι δύο πλευρές δεν μπορούσαν να τα βρουν στα… λεφτά. Οι ένοπλες ομάδες από το Νταρφούρ θεωρούσαν ότι τα χρήματα που έπαιρναν για να συμμετάσχουν σε μία τέτοια επιχείρηση ήταν λίγα όπως επίσης και ο εξοπλισμός τους. 

Μάλιστα (και αυτό δείχνει πολλά για το κίνητρο των συγκεκριμένων ομάδων) οι επικεφαλής βρέθηκαν να διαπραγματεύονται με την κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας έτσι ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό της κατά του Χάφταρ!

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΟΗΕ τον Μάρτιο του 2019 η SLAM/MM πήρε μέρος σε επιχείρηση κατά του Χάφταρ έξω από την Τρίπολη. Τελικά όμως οι διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας ναυάγησαν. 

Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, και ενώ το λιβυκό ζήτημα είχε γίνει πια διεθνές (μετά την υπογραφή των μνημονίων συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας) ο Χάφταρ έπεισε μία από τις ομάδες, την GLSF, να πολεμήσει μαζί του στην πολιορκία της Τρίπολης. 

Σε ότι αφορά τα χρήματα, οι λιβυκές πηγές (που πάντως δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστες) αναφέρουν ότι τα μέλη της CLSF εισπράττουν 3600 δολάρια το μήνα για τις υπηρεσίες τους. Η πληρωμή γίνεται με μετρητά αφού το σχετικό ποσό δοθεί από τους εκπροσώπους του Χάφταρ στους επικεφαλής της ομάδας και από εκεί στο Συνταγματάρχη που είναι υπεύθυνος για τη μισθοδοσία. 

Ενα επίσης καλό deal έχουν άλλες ομάδες που εδρεύουν κοντά στα σύνορα του Σουδάν με τη Λιβύη. Προκειμένου να περάσει από τις περιοχές που ελέγχει ο Χάφταρ το εμπόρευμά τους, οι έμποροι αυτοκινήτων από το Σουδάν πληρώνουν 2150 δολάρια ανά αυτοκίνητο στους ενόπλους που ελέγχουν τις σχετικές περιοχές.  Χαμηλό ρίσκο, πολλά λεφτά…