Μήπως είμαι και εγώ “Ζιζέλ Πελικό”;

Όσοι βρίσκονται στην αίθουσα όπου διεξάγεται η “δίκη του αιώνα”, έχουν στραμμένο το βλέμμα τους πάνω της. Καθισμένη στο αμαξίδιό  της, μπροστά από την έδρα, προσπαθεί να αναλογιστεί το αδιανόητο. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που το σκέφτεται. Από τότε που η φρίκη που ζούσε η Ζιζέλ Πελικό, με ενορχηστρωτή τον σύζυγό της Ντομινίκ, “δραπέτευσε” από τους τέσσερις τοίχους της κρεβατοκάμαρας του μικρού σπιτιού στο χωριό Μασάν της Προβηγκίας και 51 άνδρες βρέθηκαν στο ειδώλιο των κατηγορούμενων για τον βιασμό της, η 36χρονη γυναίκα που καταθέτει ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου της Αβινιόν μοιράζεται το μυαλό της με το τέρας της αμφιβολίας: “Δεν είμαι σίγουρη” αν ο πρώην σύντροφρός μου με βίασε εν αγνοία μου.

“Η σχέση μας ήταν ένα ψέμα από την αρχή ως το τέλος”, θα πει η 36χρονη για τον πρώην σύντροφό της Σεντρίκ Γ., τον 50χρονο μηχανικό λογισμικού και, παλαιότερα, ιδιοκτήτη δισκοπωλείου στην Αβινιόν, ο οποίος εκείνη τη στιγμή βρίσκεται στην αίθουσα, καθισμένος πίσω από το γυάλινο κουβούκλιο των κατηγορούμενων καθώς είναι ο ένας από τους 51 άνδρες που δικάζονται για τον βιασμό της Ζιζέλ Πελικό.

Εκείνο που ουσιαστικά καλείται να απαντήσει σήμερα η 36χρονη, πρώην σύντροφος του Σεντρίκ Γ., είναι αν ο 50χρονος θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί την αγωγή που λαμβάνει η γυναίκα για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας προκειμένου να την βιάσει εν αγνοία της. Όταν ο δικαστής τη ρωτά ευθέως αν νιώθει ότι ναρκώθηκε και κακοποιήθηκε από τον Σεντρίκ Γ. η ίδια απαντά: “Με τη σκλήρυνσή μου, όταν ο πόνος στους μυς μου ήταν αβάσταχτος, έπαιρνα μυοχαλαρωτικά… Δεν νομίζω ότι έκανε αυτό που υπαινίσσεστε, αλλά δεν είμαι σίγουρη”. Όταν ο δικαστής επιμένει ρωτώντας την αν αμφιβάλει η ίδια αποκρίνεται μονολεκτικά: “Ναι”.

Ο Σεντρίκ Γ., ο οποίος αποδέχθηκε τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της κατοχής παιδικής πορνογραφίας, υποστήριξε ότι πήγε στο σπίτι των Πελικό για να βιάσει την Ζιζέλ επειδή ήταν “περίεργος”, γράφει ο Guardian. Παραδέχτηκε μάλιστα ότι προμηθεύτηκε ηρεμιστικά από τον Πελικό με σκοπό να ναρκώσει την τότε σύντροφό του, αλλά υποστήριξε ότι τελικά δεν το έκανε.

Η 36χρονη ήταν μία από τις τρεις πρώην συντρόφους του Σεντρίκ Γ. που κατέθεσαν στο δικαστήριο και μεταξύ άλλων, είπε ότι τον Απρίλιο του 2018, βρέθηκε λιπόθυμη έξω ένα βράδυ. Το ανέφερε στην αστυνομία, η οποία κατέγραψε το περιστατικό, αλλά δεν ξεκίνησε έρευνα. “Η μνήμη μου δεν επέστρεψε ποτέ. Ζω με αυτό εδώ και έξι χρόνια», δήλωσε. “Αναρωτιέμαι τι συνέβη πραγματικά. Διάβασα στον Τύπο ότι είχε σκοπό να με ναρκώσει. Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι ότι δεν το έκανε”, είπε η γυναίκα σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Guardian.

“Δεν ξέρω αν βιάστηκα… Είναι φρικτό”

Η δίκη για τον βιασμό της Ζιζέλ Πελικό είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μία ποινική υπόθεση. Είναι μία ελπίδα να γραφτεί ένα νέο κεφάλαιο στην νομική ιστορία της Γαλλίας σχετικά με τη σεξουαλική βία, καθώς η έννοια της συγκατάθεσης δεν περιλαμβάνεται στον ορισμό του βιασμού στη γαλλική νομοθεσία. Την ελπίδα στην γαλλική κοινωνία “χάρισε” η ίδια η Ζιζέλ Πελικό, η οποία έχει αναδειχθεί σε υπερεθνικό φεμινιστικό σύμβολο, απαιτώντας δημόσια δίκη ώστε όλοι να κοιτάξουν το βιασμό κατάματα, να μην μπορεί κανένας πια να πει “δεν ήξερα” ή να προσπαθήσει να μετατοπίσει τη ντροπή στο θύμα. “Η ντροπή πρέπει να αλλάξει πλευρά”, από τα θύματα στους δράστες, έχει επαναλάβει πολλές φορές η Ζιζέλ, με τη φράση της να γίνεται σύνθημα για το ευρύτερο φεμινιστικό κίνημα. “Η ντροπή δεν είναι δική μας – είναι δική τους”, είχε υπογραμμίσει ενώπιον του δικαστηρίου.

Ακόμα μία πτυχή της πολύπλευρης αυτής δίκης – δεν την αποκαλούν τυχαία “δίκη του αιώνα”- είναι πως καταφέρνει να ξεμπροστιάσει άλλη μία παρωχημένη αντίληψη γύρω από το πρόσωπο του βιαστή: Δεν είναι κάποιος “δράκος” που ξεμύτησε από τον πιο σκοτεινό εφιάλτη, ούτε μία εγκληματική ιδιοφυία, είναι ο “καθένας”. Για περίπου μία δεκαετία, ο 72χρονος Ντομινίκ Πελικό, πρώην σύζυγος της Ζιζέλ, στρατολογούσε μέσω chat rooms άνδρες οι οποίοι ενδιαφέρονταν να βιάσουν τη σύζυγό του όσο εκείνη ήταν ναρκωμένη στο κρεβάτι τους καθώς είχε καταναλώσει υπνωτικά και αγχολυτικά φάρμακα τα οποία ο Ντομινίκ έβαζε στο φαγητό της. Οι βιαστές της Ζιζέλ, ηλικίας από 26 έως 74 ετών, προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα – οι περισσότεροι είναι επαγγελματικά επιτυχημένοι και πολλοί είναι παντρεμένοι με παιδιά. Αποτελούν δηλαδή ένα μικρό δείγμα της γαλλικής κοινωνίας: είναι ο γείτονας, ο “κύριος Καθένας”, ο μέσος πολίτης. 

Η Ζιζέλ υποστηρίζει ότι η ιστορία της, αν και ακραία, περιέχει μαθήματα για όλους, και ιδιαίτερα για τις γυναίκες. “Ένας βιαστής δεν είναι μόνο κάποιος που συναντάς σε ένα σκοτεινό πάρκινγκ αργά το βράδυ. Μπορεί να βρίσκεται στην οικογένεια, ανάμεσα σε φίλους”, είχε πει χαρακτηριστικά στο δικαστήριο.

Στο κύμα υποστήριξης που δέχεται η Ζιζέλ, φεμινιστικές οργανώσεις, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μεμονωμένοι πολίτες που στέκονται στο πλευρό της αναφωνούν στους δρόμους “Είμαστε όλοι Ζιζέλ”. Κάποιες γυναίκες όμως, τοποθετούν στο τέλος αυτού του συνθήματος ένα σημείο στίξης που δεν αλλάζει μονάχα την πρόταση αλλά και τη ζωή τους: «Είμαι κι εγώ “Ζιζέλ”»; Κατά τη διάρκεια των ακροάσεων στο δικαστήριο της Αβινιόν, τέθηκε το ερώτημα αν μερικοί από τους κατηγορούμενους είχαν ναρκώσει και άλλες γυναίκες ή ακόμη και τις δικές τους συντρόφους για να τις βιάσουν εν αγνοία τους. Κάποιες πρώην σύντροφοι κατηγορουμένων κατέθεσαν ότι ζουν με το βάρος της άγνοιας και της αμφιβολίας αν έχουν ναρκωθεί και κακοποιηθεί.

Ένας από τους “51”, ο Ζαν-Πιερ Μ., οδηγός φορτηγού, παραδέχτηκε ότι “ξεσήκωσε” την τεχνική του Πελικό για να ναρκώνει και να βιάζει τη σύζυγό του οργανώνοντας παράλληλα βιασμούς της από κοινού με τον Πελικό μεταξύ του 2015 και του 2020. Η γυναίκα, μητέρα πέντε παιδιών, δήλωσε ότι δεν γνώριζε τίποτα για την κακοποίηση που υπέστη και αισθάνεται “κατεστραμμένη”.

Η πρώην σύντροφος ενός άλλου κατηγορούμενου, ανέφερε: “Δεν ξέρω αν βιάστηκα… Είναι φρικτό. Θα έχω πάντα αμφιβολίες”. Μια νύχτα το 2019, γράφει ο Guardian, η γυναίκα ξύπνησε και τον βρήκε να προσπαθεί να τη βιάσει.  Ανέφερε μάλιστα πως από τον Σεπτέμβριο του 2019 μέχρι τον Μάρτιο του 2020 ταλαιπωρούνταν από “ζαλάδες”. Ωστόσο, η καταγγελία της σε βάρος του τότε συντρόφου της απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.

Υπενθυμίζεται πως η Ζιζέλ Πελικό πίστευε ότι αντιμετώπιζε σοβαρά νευρολογικά προβλήματα, όπως κενά μνήμης, τα οποία φοβόταν ότι ήταν κάποια πρώτα δείγματα Αλτσχάιμερ.

Εκτός από τον Ντομινίκ Πελίκο, περίπου δώδεκα από τους κατηγορούμενους έχουν δηλώσει ένοχοι. Άλλοι 30 υποστηρίζουν την αθωότητά τους, παρά τα εκτενή και αδιάσειστα στοιχεία. Η δίκη αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 20 Δεκεμβρίου.