Ο Τραμπ, ο Μπάιντεν και τα στρατόπεδα των celebrities – Υπάρχει πολιτικό Χόλιγουντ στον καιρό του Τραμπ;

Στην αχανή βιντεοθήκη του YouTube βρίσκει κανείς πολλά για να παρακολουθήσει, μεταξύ αυτών και το βίντεο μιας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συζήτησης που είχε διοργανώσει το εβδομαδιαίο περιοδικό “The Hollywood Reporter” τον Ιανουάριο του 2020. Συγκεντρωμένοι γύρω από το ίδιο (στρογγυλό) τραπέζι είχαν βρεθεί τότε ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Τομ Χανκς, ο Άνταμ Σάντλερ, ο Τζέιμι Φοξ, ο Άνταμ Ντράιβερ και ο Σάια Λεμπούφ.

Όλοι τους κορυφαίοι ηθοποιοί αλλά και πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, οι προαναφερθέντες βρίσκονται να συζητούν επί περίπου μία ώρα πιο πολύ για τη ζωή και λιγότερο για την τέχνη, υπό την καθοδήγηση του οικοδεσπότη Στίβεν Γκάλογουεϊ. Ώσπου κάποια στιγμή, η συζήτηση φτάνει και στον Ντόναλντ Τραμπ. “Φανταστείτε να εξασφαλίσει και δεύτερη θητεία […] Πρέπει να τον ξεφορτωθούμε”, λέει σε κάποια φάση ο Ρόμπερτ ντε Νίρο αναφερόμενος στον Τραμπ χωρίς όμως να τον κατονομάζει. “Θα έπρεπε οι ηθοποιοί να είναι πολιτικοποιημένοι;” («Should actors be political?»), διερωτάται από την πλευρά του ως οικοδεσπότης ο Στίβεν Γκάλογουεϊ, θέτοντας έτσι το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων. Ως προς αυτό ωστόσο, οι απόψεις διίστανται. Και κάπου εκεί ξεκινούν οι διαφωνίες.

Περίπου εβδομήντα χρόνια έπειτα από υποθέσεις πολιτικών διώξεων όπως ήταν εκείνη των «Hollywood Ten» που έχουν γίνει και ταινία (των δέκα εργαζομένων στο Χόλιγουντ που είχαν αρνηθεί να καταθέσουν ενώπιον της Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων της αμερικανικής Βουλής με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στη φυλακή και εν συνεχεία να απολυθούν πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1940), οι αστέρες του Χόλιγουντ ακόμη δεν είναι σίγουροι εάν οι ηθοποιοί πρέπει να είναι πολιτικοποιημένοι ή όχι. Ο Άνταμ Σάντλερ προτιμά να μην μπει σε μια πολιτική συζήτηση, ενώ ο Τζέιμι Φοξ ουσιαστικά «απο-πολιτικοποιεί» την ερώτηση υποστηρίζοντας ότι ο Τραμπ (τον οποίο ούτε εκείνος κατονομάζει) είναι μεν προβληματικός αλλά υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί θετικό πρότυπο ανθρώπου και ηγέτη.

Η συζήτηση όπως εξελίσσεται γύρο από το στρογγυλό τραπέζι του Hollywood Reporter έρχεται ουσιαστικά να αποτυπώσει τον σε ένα βαθμό συγκεχυμένο τρόπο με τον οποίο η βιομηχανία του θεάματος των ΗΠΑ στέκεται απέναντι στο φαινόμενο που ακούει στο όνομα Ντόναλντ Τραμπ.

Γράφθηκε ότι «το Χόλιγουντ βγάζει πρόεδρο στις ΗΠΑ». Εάν ίσχυε κάτι τέτοιο, ο Τραμπ δεν θα είχε καταφέρει να εκλεγεί τον Νοέμβριο του 2016. Εάν ίσχυε κάτι τέτοιο, ακόμη και ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος ίσως να μην είχε καταφέρει να εκλεγεί πρόεδρος το 2000 ενάντια τότε στον Δημοκρατικό Αλ Γκορ.

Το Χόλιγουντ, ή πιο σωστά μεγάλο μέρος αυτού, όντως απεχθάνεται τον Τραμπ και δεν τον κρύβει. Αστέρες όπως ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, η Μαντόνα, η Τζένιφερ Άνιστον, η Μέριλ Στριπ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, η Σάρον Στόουν, ο Σάμιουελ Τζακσον, ο Μπράντ Πιτ, ο Ρίτσαρντ Γκιρ και κυριολεκτικά δεκάδες ακόμη έχουν τοποθετηθεί δημόσια ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ τα τελευταία χρόνια. Στο ίδιο πλαίσιο, ο Ντουέιν Τζόνσον, η Τζένιφερ Λόπεζ και ο Τομ Χανκς είναι μόνο ορισμένοι από εκείνους που έχουν βγει ανοιχτά και έχουν στηρίξει τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν στον δρόμο προς τις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου.

Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι (αρκετά λιγότεροι και σε γενικές γραμμές λιγότερο «λαμπεροί» είναι η αλήθεια) που έχουν πάρει θέση στο πλευρό του νυν προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο εμφατικά: ο Τζον Βόιτ για παράδειγμα (που τυγχάνει και πατέρας της Αντζελίνα Τζολί), η Κίρστι Άλεϊ, o Στίβεν Μπόλντουιν, η Ροζάν Μπαρ, ο 50 Cent, ο Κιντ Ροκ (πάλαι ποτέ σύζυγος της Πάμελα Άντερσον), η Κιμ Καρντάσιαν μετά του συζύγου της, Κάνιε Γουέστ (που κατεβαίνει μεν ως υποψήφιος για την προεδρία σε μόνο 12 πολιτείες, για να στερήσει ψήφους Αφροαμερικανών από τον Τζο Μπάιντεν όπως λένε οι κακές γλώσσες) κ.ά. ενώ γρίφο αποτελεί για πολλούς η στάση του Κλιντ Ιστγουντ ο οποίος έχει εμφανιστεί μεν να «καταλαβαίνει» τον Τραμπ χωρίς όμως να φτάσει στο σημείο να δηλώσει δημόσια υποστηρικτής του.

Το ερώτημα είναι, βέβαια, ποιος ακριβώς «ακούει» όσα λένε οι αστέρες του Χόλιγουντ, όταν εκείνοι δεν πρωταγωνιστούν σε ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές, και πόσο τα λαμβάνει υπόψη… στην κάλπη. Το γεγονός ότι ο Σάσα Μπάρον Κόεν επέστρεψε ως «Μπόρατ» στις ΗΠΑ σχεδόν 15 χρόνια έπειτα από την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση καταφέρνοντας να γυρίσει εκεί μια νέα ταινία (ο λόγος για το «Borat Subsequent Moviefilm») εν μέσω ανυποψίαστων Αμερικανών που έδειχναν να μην τον αναγνωρίζουν, αποτελεί ίσως απόδειξη ότι κάποιες εικόνες δεν φτάνουν ποτέ στην αμερικανική «ύπαιθρο», χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι οι καλούμενοι rednecks Αμερικανοί δεν βλέπουν τηλεόραση ή ταινίες.

Η αμερικανική βιομηχανία του θεάματος δεν περιορίζεται μόνο στη χολιγουντιανή παραγωγή, ούτε σε «φιλελεύθερες» ταινίες όπως η πρόσφατη Δίκη των 7 του Σικάγο. Η αμερικανική βιομηχανία παράγει και τηλεοπτικά σόου τύπου reality όπως είναι για παράδειγμα το «The Apprentice», κεντρικός παρουσιαστής του οποίου ήταν επί σειρά ετών ένας Νεοϋορκέζος επιχειρηματίας με παράξενη κόμη ονόματι… Ντόναλντ Τραμπ.