Ο βιασμός υπάρχει και για τις πορνοστάρ

Η Lisa Ann αποσύρθηκε από τη βιομηχανία του πορνό το 2014 και επέστρεψε με τους δικούς της όρους. Η Crissy Moran αποπειράθηκε στο παρελθόν να αυτοκτονήσει. Η Amber Rayne έφυγε από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 2017. Τι κοινό έχουν οι παραπάνω γυναίκες; Όλες τους έχουν μιλήσει για τη “σκοτεινή” πλευρά της πορνοβιομηχανίας, για τα όρια που θολώνουν και για το αδηφάγο κοινό που ζητά όλο και περισσότερη βία.

Το 2015 η πρωταγωνίστρια αισθησιακών βίντεο Stoya είχε κατηγορήσει τον συμπρωταγωνιστή της James Deen για βιασμό. Στο πλευρό της είχε σταθεί και η πρώην σύντροφός του, Joanna Angel καθώς και άλλες γυναίκες που υποστήριξαν δημοσίως πως ο Deen έκανε αλόγιστη χρήση βίας στα γυρίσματα, ενώ τις ανάγκασε σε μη συναινετικό σεξ εκτός γυρισμάτων.

Εκείνος, απέρριψε τις δέκα συνολικά κατηγορίες που προέκυψαν εις βάρος του, και συνέχισε κανονικά την καριέρα του ως σήμερα. Το 2017, η Μαρία Δημόπουλος, κατηγόρησε τον Deen, ότι της έκλεψε αρχεία που θα προβάλλονταν σε ντοκιμαντέρ που ετοίμαζε η ίδια για την υπόθεσή του. Παρά τις κατηγορίες, η Evil Angel Productions, ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο παραγωγής πορνό του πλανήτη, υπέγραψε νέο συμβόλαιο μαζί του και τον επανέφερε στην επικαιρότητα. Πρωταγωνίστριες σαν τη Casey Calvert δέχθηκαν να δουλέψουν μαζί του. Την ίδια ώρα, ο προφυλακισμένος Ron Jeremy αντιμετωπίζει συνεχείς καταγγελίες για βιασμούς και κακοποιήσεις από 38 συνολικά γυναίκες.

Ανάλογες καταγγελίες είχαμε και για τον Ryan Madison. Δέκα γυναίκες μίλησαν για τις τραυματικές εμπειρίες τους στο thedailybeast κατηγορώντας τον 43χρονο Madison για σειρά παραβιάσεων, από τον εξαναγκασμό και τη βάναυση σωματική κακοποίηση έως τη σεξουαλική επίθεση. Όλες τους ήταν σε ηλικίες 19 έως 21 ετών.

Η 34χρονη σήμερα Stoya συνεχίζει να γυρίζει δικές της ερωτικές παραγωγές, και παράλληλα είναι ακτιβίστρια για την αποδοχή της σεξουαλικότητας και της διαφορετικότητας, podcaster και συγγραφέας. Στη συλλογή κειμένων της, “Philosophy, Pussycats and Porn”, προσπαθεί να διερευνήσει τα όρια ανάμεσα στα φετίχ, το σεξ, την ταυτότητα και την τοξική πατριαρχία. Σε συνέντευξή της στον Guardian, η ίδια δήλωνε πως δυστυχώς, “τα media καταλαβαίνουν εντελώς λάθος τον χώρο της πορνοβιομηχανίας”. Μεταξύ άλλων, στα κείμενά της, παρατηρεί πολύ σωστά πως δεν διαθέτουμε ακόμη το ορθό λεξιλόγιο για το σεξ. “Δεν έχουμε τη σωστή γλώσσα ενηλίκων, τη δέουσα ορολογία”. Ακόμη και ο ίδιος ο όρος “πορνογραφία” είναι κατά τη Stoya εσφαλμένος. “Για να έχει το πορνό θετική χρήση στον κόσμο, πρέπει να αρχίσουμε να ορίζουμε τι ακριβώς είναι. Το πορνό περικλείει ένα ευρύ φάσμα αισθητικής, σεξουαλικών πράξεων και περιλαμβάνει διαφορετικές ομάδες θεατών”, αναφέρει η ίδια.

Όπως παρατηρεί η Stoya, η επαγγελματική πορνογραφία δεν είναι σαν τις ταινίες της Marvel που βλέποντάς τες καταλαβαίνουμε τι είναι αλήθεια και τι όχι. “Στις ΗΠΑ οι σεξεργάτες δεν προστατευόμαστε, τα δικαιώματά μας είναι στον “αέρα”. Προσωπικά έχω εκδιωχθεί από σπίτι όταν έμαθαν το επάγγελμά μου”, αναφέρει η ίδια.

Η Stoya περιγράφει τον εαυτό της ως πρωταγωνίστρια “εναλλακτικού πορνό” που στοχεύει στο να αγκαλιάσει την αποδοχή των σωμάτων και της πολυποίκιλης ερωτικότητας με μοτίβο το “κάνω ο,τι θέλω, ακριβώς επειδή το θέλω”. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, το “φεμινιστικό πορνό” της Erika Lust, της Ovidie και της Madison Young κερδίζει έδαφος. Ωστόσο, όπως τονίζει η Stoya, “η σχέση μου με τον φεμινισμό είναι σχετική, γιατί δυστυχώς ένα δυνατό τμήμα των φεμινιστριών μισεί την ετεροφυλόφιλη συμπεριφορά, το πορνό και τη σεξουαλική εργασία. Καταλαβαίνω τις γυναίκες που πάλεψαν πολύ σκληρά και αντιλαμβάνομαι γιατί κατέληξαν με τόσο άκαμπτη στάση, αλλά πολλές έλεγαν πως “μπορείς να είσαι ο,τι θες, εκτός από το να γα…θεις για αυτό που θες να είσαι”.

“Αυτή τη στιγμή το πορνό δεν εξελίσσεται. Όπως λέει η ακαδημαϊκός Annie Sprinkle, η απάντηση δεν είναι να απαλλαγούμε από το πορνό, αλλά να κάνουμε καλύτερο πορνό”.

Όλα αυτά, την ώρα που όπως είπαμε, αρκετές γυναίκες που ζουν από τη “ροζ” βιομηχανία, συμφωνούν πως τα στούντιο παραγωγής ζητούν όλο και πιο βίαια σενάρια.

Συναίνεση ως αναγκαία συνθήκη

Η 31χρονη Arabelle Raphael δηλώνει αυτό που θα έπρεπε να τηρείται ως αυτονόητο, πως ακόμα και στο επαγγελματικό πορνό, η συναίνεση πρέπει να είναι απολύτως ρητή, πριν ξεκινήσουν οι ερωτικές πράξεις, σχετικά με όλα όσα θα γίνουν.

Από τη δική του μεριά, ο πρωταγωνιστής Conner Habib προσθέτει πως η ζωή δεν είναι πορνό. “Οι άνθρωποι λένε πως θα ήθελαν να γ..ουν σαν πορνοστάρ. Αλήθεια; Θα ήθελες να κάνεις σεξ οκτώ συνεχόμενες ώρες με πέντε τύπους να είναι γύρω σου και κάμερες να κάνουν ζουμ στα γεννητικά σου όργανα;”. Είναι λοιπόν μια δουλειά, και όπως κάθε δουλειά πρέπει να διέπεται από κανόνες.

Στην εποχή των αποκαλύψεων λοιπόν και των social media, και έξι χρόνια μετά τις καταγγελίες της Stoya και των συναδέλφων της, φτάνουμε στο σημείο να μιλάμε για το MeToo και στην βιομηχανία παραγωγής ερωτικών ταινιών. Η δίωξη του Ron Jeremy συντελεί στο να ασχοληθεί σοβαρά ο κόσμος με τους βιασμούς και τις κακοποιήσεις στον πληρωμένο – on camera – έρωτα, και στα απαράβατα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών. Τα ίδια που ισχύουν στον πληρωμένο έρωτα εκτός κινηματογραφικών στούντιο, ισχύουν και εντός τους.

Γιατί όμως μέχρι σήμερα δεν είχαμε αποκαλύψεις για σεξουαλικές κακοποιήσεις σε αυτό τον τομέα; Μα ακριβώς γιατί η πορνοβιομηχανία διέπεται από τους “κανονισμούς” που διέπουν και το Χόλιγουντ καθεαυτό. Πολλές γυναίκες που είδαν τα όριά τους να παραβιάζονται εκτός συναίνεσης, απέφυγαν να μιλήσουν για να μη μείνουν εκτός “θεάματος”, χωρίς δουλειά. Και μιλάμε για έναν κλάδο που αποφέρει μεγάλα χρηματικά ποσά, σε ανθρώπους που μπαίνουν στα μονοπάτια του από πολύ μικρές ηλικίες.

Περιγράφοντας τη στερεοτυπική αντιμετώπιση του κλάδου, η “Poppy” (ψευδώνυμο) δήλωνε στο βρετανικό Cosmopolitan πως παρότι είχε καταγγείλει βιασμό στην αστυνομία, οι αρχές απέφυγαν να ανοίξουν φάκελο. “Ένοιωσα πως με κοροϊδεύουν για όσα τους έλεγα, με έδιωξαν. Ντρεπόμουν πάρα πολύ”, δήλωνε σε συνέντευξη στην οποία επέλεξε να διατηρήσει την ανωνυμία της. Φυσικά, η υπόθεσή της δεν είναι μοναδική.

Σημειώνεται άλλωστε πως το λεγόμενο “rape porn” παρότι στη Βρετανία απαγορεύεται δια νόμου, επιτρέπεται κανονικότατα στις ΗΠΑ. Πρόκειται για σεξουαλικές πράξεις που “μοιάζουν” με πραγματικό βιασμό, αναπαριστώντας τον ρεαλιστικά. Ενώ η συναίνεση είναι δεδομένη πριν το γύρισμα, τα βίντεο στην ουσία νομιμοποιούν την κουλτούρα του βιασμού, προκαλώντας εύλογες αντιδράσεις ανά τον πλανήτη. Φυσικά, τα όρια όπως περιγράψαμε και παραπάνω, δεν είναι δεδομένα, καθώς πολλές γυναίκες έχουν βρεθεί σε αδιέξοδες συνθήκες, αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες στη μετέπειτα καριέρα τους, όταν αποφασίσουν να αποσυρθούν. Αυτό ακριβώς περιέγραφε και η Bree Olson, σε μια συγκλονιστική εξομολόγησή της.

Στην περίπτωση της “Poppy”, το ομοσπονδιακό δικαστήριο αποφάνθηκε πως ήταν πολύ δύσκολο να στοιχειοθετηθεί απόδειξη βιασμού καθώς η πράξη έγινε on camera. Και κάπως έτσι πολλές υποθέσεις έχουν εκπέσει λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων ή μαρτυριών. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τη Tori Lux, οι συμβάσεις εργασίας για τις σκηνές και τα απαραίτητα safe words προβλέπουν με απόλυτη σαφήνεια το τι μπορεί αν γίνει και το τι όχι.

Η Corina Taylor έχει περιγράψει περιστατικό κατά το οποίο εξαναγκάστηκε σε πράξεις για τις οποίες δεν είχε υπογράψει, ενώ πολλές γυναίκες, παρότι μίλησαν δεν εισακούστηκαν. Αρκετές κατέφυγαν στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά για να αντέξουν.

Επιπρόσθετα, η τάση είναι το “κασέ” να ανεβαίνει ανάλογα με το πόσο σκληρή είναι μια σκηνή, με τα ποσά να ξεκινούν από τα 250 δολάρια και να φτάνουν στα 2.000 για μία σκηνή. Όπως τονίζει η Lux, οι απειλές από τους ατζέντηδες είναι σύνηθες φαινόμενο, τόσο ως προς το να δεχθούν τη βιαιότητα, όσο και ως προς το να μην μιλήσουν. Τα παραπάνω ισχύουν φυσικά και για το gay porn.

Σεξ “χωρίς μεσάζοντες”

Στον αντίποδα, το ερασιτεχνικό πορνό που αναδύεται σε πλατφόρμες όπως το PornHub και το RedTube, έχει δημιουργήσει μια νέα βάση δεδομένων τα τελευταία χρόνια, με “καθημερινούς ανθρώπους” να σπάνε τα στερεότυπα και να λειτουργούν εντελώς αυτοβούλως. Κάτι που σταδιακά, αλλάζει τη φιλοσοφία γύρω από το εν λόγω θέαμα. Στην αλλαγή αυτή έχει συντελέσει και η πλατφόρμα του OnlyFans όπου άσημοι και διάσημοι σταρ απευθύνονται στο κοινό τους “χωρίς μεσάζοντες”. Η αυτοδιάθεση του σώματος μοιάζει σταδιακά να αποκαθίσταται σε ψηφιακά περιβάλλοντα σαν το εν λόγω site, αφού οι κανόνες μπαίνουν από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή.

Να σημειώσουμε εδώ πως το PornHub δέχθηκε σφοδρή κριτική για τη “χαλαρή πολιτική” του ως προς τον έλεγχο των βίντεο που ανεβαίνουν στην πλατφόρμα του, με αφορμή το σκάνδαλο του GirlsDoPorn και των ανήλικων κοριτσιών, μετά από κατηγορίες ότι “φιλοξενεί” παράνομα βίντεο. Το ίδιο το PornHub έχει δεσμευθεί πως θα κάνει πιο αυστηρή την πολιτική ελέγχου. Όπως καταλαβαίνει κανείς, ζούμε στην εποχή στην οποία το Twitter μπλοκάρει το προφίλ του Ντόναλντ Τραμπ λόγω ρητορικής μίσους, ωστόσο μεγάλες πλατφόρμες επιτρέπουν πλάνα παιδεραστίας ή αποπλάνησης, λόγω έλλειψης καθαρού νομικού πλαισίου (σε ο,τι αφορά τουλάχιστον τις ΗΠΑ).

Πλέον, η Joanna Angel και η Stoya δουλεύουν για τις δικές τους εταιρείες παραγωγής, βασιζόμενες στα χρήματα που αποκόμισαν τα προηγούμενα χρόνια. Από την άλλη, οι μεγάλες εταιρείες αγωνιούν έναντι των νέων ερασιτεχνικών παραγωγών, και αυτή η αντιστάθμιση είναι δεδομένο πως προκαλεί ήδη μεγάλες αλλαγές, τόσο ως προς το λεγόμενο “diversity” όσο και ως προς τα ζητούμενα του ελέγχου. Εννοείται πως τα social media ενισχύουν την ορατότητα για όσα γίνονται μπροστά και πίσω από τις κάμερες.

Για τη Μia Κhalifa που ασχολήθηκε με το πορνό για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. “Δεν θα σας πω τι να κάνετε με το σώμα σας, όμως θα σας πω να μην αφήσετε ποτέ κανέναν να έχει την ιδιοκτησία του περιεχομένου σας”.

Στο τέλος της συζήτησης, αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε είναι πως το κίνημα MeToo αφορά ξεκάθαρα και το πορνό και αν μη τι άλλο οφείλει να ζητήσει σθεναρά τον σεβασμό στις καταγγελίες και να συμβάλλει στην αποδέσμευσή τους από τα υπάρχοντα κοινωνικά στερεότυπα.

Για τη Savana Styles οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές των ερωτικών ταινιών πρέπει να βγουν “μπροστά” και μέσα από τα social media τους να μιλήσουν για το MeToo, παίρνοντας θέση στο πλευρό των θυμάτων.

Για τη Della Dane, η πορνοβιομηχανία είναι αυτή που θα πρέπει να φροντίσει για την προβολή όλων των πλευρών της σεξουαλικότητας, απενοχοποιώντας τους φετιχισμούς και το σεξ ως πράξη, σεβόμενη όμως παράλληλα την ασφάλεια και τα δικαιώματα των “αστέρων”. Και αν δεν σεβαστούμε πρωτίστως τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, με παράλληλη εφαρμογή κανόνων, κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ποτέ εφικτό. Τώρα για το αν και κατά πόσο το πορνό διαμορφώνει συνειδήσεις και αποτελεί βασική αναφορά στη σχηματοποίηση της σεξουαλικής ταυτότητας, θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο. Προσμένοντας πάντοτε η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση να εμφανιστεί και στο ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης, με προοδευτική και οργανωμένη μορφή στην κατεύθυνση του σεβασμού και της αποδοχής του άλλου, για αυτό που είναι.

Επισκεφθείτε: τον online οδηγό σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης για γονείς, της Erika Lust.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr