Οι αφανείς ήρωες του πολέμου στην Ουκρανία – Γιατροί περιθάλπουν θύματα εν μέσω βομβαρδισμών

Οι ρουκέτες και οι βομβαρδισμοί δεν στάθηκαν εμπόδιο στους Ουκρανούς γιατρούς να συνεχίσουν να ασκούν το λειτούργημά τους. Και πόσω μάλλον, την περίοδο που κρίνεται πιο αναγκαίο από ποτέ, ενώ συνεχίζεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Τόσο το ιατρικό προσωπικό, όσο και τα θύματα του πολέμου, έχουν να εξιστορήσουν συγκλονιστικά γεγονότα.

Η Νταϊάνα που μένει στο Χάρκοβο, περιγράφει στον Guardian τα λεπτά που άλλαξαν ριζικά και τη δική της ζωή. Τη μια στιγμή βρισκόταν στην κουζίνα του σπιτιού της και τα επόμενα δευτερόλεπτα ήταν στο έδαφος, και αιμορραγούσε από ένα τραύμα στο κεφάλι.

Η μητέρα της 18χρονης Νταϊάνα, φοβήθηκε ότι θα χάσει την κόρη της.

Ένας πύραυλος είχε χτυπήσει τη γειτονική πολυώροφη κατοικία και η δύναμη της έκρηξης είχε σηκώσει μια πόρτα από τους μεντεσέδες της και την χτύπησε στο πλάι του κεφαλιού της Νταϊάνα. Όταν το ασθενοφόρο τη μετέφερε στο νοσοκομείο, οι γιατροί κατάφεραν να σώσουν τη ζωή της, αλλά όχι το αριστερό της μάτι.

“Είναι πολύ δύσκολο για μένα να μιλήσω για εκείνη τη στιγμή, γιατί (η κόρη μου) πέθαινε”, είπε η Βικτόρια από το κρεβάτι της Νταϊάνα, καθώς ο θόρυβος του πυροβολικού αντηχούσε στο βάθος.

“Έχω συνηθίσει τους βομβαρδισμούς τώρα, δεν είναι τρομακτικό μετά από όσα έχω ζήσει. Είδα το παιδί μου σχεδόν να πεθαίνει. Είμαι πολύ χαρούμενη που ζει, έζησε και καταλαβαίνει τα πάντα. Ο εγκέφαλός της θα μπορούσε να έχει καταστραφεί. Είναι ένα θαύμα”, περιγράφει.

“Υποκλίνομαι στους γιατρούς και τις νοσοκόμες που δεν έφυγαν και δεν πήγαν σπίτι και αφοσιώθηκαν στο να σώσουν ζωές”, πρόσθεσε η μητέρα της Νταϊάνα.

“Οι Ρώσοι δεν μπορούν να νικήσουν αυτή τη χώρα. Μπορείτε να δείτε, όλοι κάνουν τα πάντα για εμάς”.

Το “σκληρό” αντίτιμο

Υπάρχουν αναφορές για δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες από τις ρωσικές επιθέσεις στο Χάρκοβο. Μόλις 25 μίλια από τα ρωσικά σύνορα, οι ντόπιοι λένε ότι η πόλη τιμωρείται για την ανθεκτικότητά της, αφού κράτησε τις ρωσικές δυνάμεις τις πρώτες ημέρες της εισβολής.

Αποτέλεσμα των επιθέσεων είναι να χάνονται άδικα ζωές και τα κρεβάτια των νοσοκομείων να γεμίζουν ασφυκτικά με τραυματίες.

Την Πέμπτη, έξι άμαχοι σκοτώθηκαν από ρουκέτα ενώ έκαναν ουρά για ανθρωπιστική βοήθεια έξω από ένα ταχυδρομείο. Την Παρασκευή άλλοι τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν μια οβίδα έπεσε κοντά σε μια κλινική.

Πολλοί δέχονται χτυπήματα στα σπίτια τους όπου έχουν μείνει για να φροντίζουν άλλους ηλικιωμένους ή άρρωστους, που δεν μπορούν να μετακινηθούν. Η Νταϊάνα είχε αρνηθεί να αφήσει τον 93χρονο παππού της, διπλά ακρωτηριασμένο.

“Η ζωή έχει αλλάξει τελείως, όλα χωρίζονται πριν και μετά τον πόλεμο. Δεν έχω φύγει από το νοσοκομείο εδώ και 29 ημέρες”, είπε ο Oleksandr Dukhovsky, παιδονευροχειρουργός που θεράπευε την Νταϊάνα.

Είχε φροντίσει περισσότερα από 50 παιδιά που είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο τραυματισμένα από βομβαρδισμούς, πυροβολισμούς και από συγκρούσεις, από την ημέρα που ξεκίνησε η εισβολή.

Οι αρχές διστάζουν να μιλήσουν για το πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο Χάρκοβο. Ο περιφερειακός κυβερνήτης, Oleh Synyehubov, ανέφερε τον επίσημο απολογισμό των νεκρών αμάχων σε περισσότερους από 100, αλλά είπε ότι 30 πτώματα ανασύρθηκαν μόνο από τα συντρίμμια του δημαρχείου και το πραγματικό σύνολο θα είναι σημαντικά υψηλότερο.

“Υπάρχουν κι άλλα (θύματα). Έχουμε τα επίσημα στοιχεία από τα νοσοκομεία, αλλά υπάρχουν μέρη -σπίτια, διαμερίσματα- όπου οι πυροσβέστες έχουν πάει για να σβήσουν τις φωτιές μετά από επίθεση, αλλά δεν κατάφεραν να ανασύρουν πτώματα γιατί ο βομβαρδισμός συνεχίζεται”, πρόσθεσε ο Oleh Synyehubov.

“Είναι δύσκολο να βρεις λέξεις για να περιγράψεις αυτό που συμβαίνει”

“Είναι πολύ δύσκολο να βρεις λέξεις για να περιγράψεις αυτό που συμβαίνει σε αυτή την πόλη”, είπε η Lydmila Ivanova, νοσοκόμα στο τμήμα τραυμάτων.

“Ποιον ενοχλούσε η εκκλησία, ποιον ενοχλούσε ο ζωολογικός κήπος; Ήταν τόσο όμορφο μέρος, ποιος θα του επιτεθεί με αυτόν τον τρόπο;”, διερωτάται.

Η πολυετής εμπειρία της στην αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων και της βίας δεν την είχε προετοιμάσει για τη φρίκη του βομβαρδισμού. “Είναι πολύ δύσκολο να αντέξω στο θέαμα των μικρών παιδιών που έρχονται”, είπε.

Ο θάλαμος είχε μόνο περίπου το ένα τρίτο του κανονικού προσωπικού του. Κάποιοι είχαν παγιδευτεί, άλλοι είχαν αποφασίσει να φύγουν από το Χάρκοβο.

“Έχουμε ένα ντους εδώ και ένα μέρος για να πλύνουμε ρούχα. Τα παιδιά μου, μου έφεραν μερικές προμήθειες”, είπε.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις