Ολάντ: Είναι πολύ πιο δύσκολο να είσαι πρόεδρος από όσο φανταζόμουν

Οι ιδιωτικές συζητήσεις του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ με δημοσιογράφους, τα τελευταία τεσσερισήμισι χρόνια που ανέλαβε καθήκοντα έρχονται στη δημοσιότητα μέσα από ένα βιβλίο που ρίχνει φως στις σκέψεις, τις ανησυχίες και τις επιδιώξεις του σοσιαλιστή που οδεύει προς τις προεδρικές εκλογές με τους χειρότερους οιωνούς.

Το κοινωνικό κράτος και οι υποσχέσεις για αλλαγή πολιτικής έγιναν καπνός

Ο Φρανσουά Ολάντ ανέλαβε καθήκοντα το 2012, έπειτα από μια εκλογή για πολλούς απρόσμενη, για το γαλλικό λαό όμως ελπιδοφόρο σημάδι πως η κατρακύλα της χώρας θα έφτανε στο τέλος της. Μετά την επέλαση Σαρκοζί, που θέλησε να σαρώσει δεκαετίας κοινωνικού κράτους και ιδιοσυγκρασίας του γαλλικού πολιτικοκοινωνικού συστήματος, οι Γάλλοι ψηφοφόροι πίστεψαν πως ο Σοσιαλιστής θα έκανε τη διαφορά. Μάταια, καθώς η πολιτική του ακολούθησε την ίδια πεπατημένη και οι υποσχέσεις του κοινωνικού κράτους χάθηκαν στη διαδρομή. Ύστερα ήρθε η τρομοκρατική απειλή και ο προοδευτικός πρόεδρος θύμιζε όλο και περισσότερο στις ομιλίες του με γαλλομαθή Τζορτζ Μπους, βυθίζοντας τη γαλλική κοινωνία στην απελπισία και αβαντάροντας με τον πιο υποδειγματικό τρόπο την επέλαση της Λεπέν.

‘Ιδιωτικές συζητήσεις με τον πρόεδρο’

Στα χρόνια που έμεινε στην προεδρία, μίλησε δεκάδες φορές με τους δημοσιογράφους Αντονάν Αντρέ και Καρίμ Ρισουλί, οι οποίοι εκδίδουν την ερχόμενη εβδομάδα ένα βιβλίο με αποκαλύψεις για τις σκέψεις, τους φόβους και τις επιδιώξεις του Φρανσουά Ολάντ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα Ηλύσια Πεδία, θητεία που τελειώνει την ερχόμενη άνοιξη. Από τις 32 και πλέον συναντήσεις με τον Γάλλο σοσιαλιστή, οι δημοσιογράφοι δημοσιεύουν ένα ανθολόγιο από τις σκέψεις του όλο αυτό το διάστημα.

Είναι δύσκολο, σίγουρα είναι δύσκολο. Υπήρξε πολύ πιο δύσκολο από όσο το φανταζόμουν

“Είναι δύσκολο, σίγουρα είναι δύσκολο. Υπήρξε πολύ πιο δύσκολο από όσο το φανταζόμουν” παραδέχεται μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της Γαλλία για τα καθήκοντά του ως πρώτου πολίτη της χώρας. “Εκλέχθηκα, όμως στα μάτια πολλών Γάλλων δε έγινα ποτέ πρόεδρος” αναφέρει στη συνέχεια στις συζητήσεις του με τους δημοσιογράφους, εκτιμώντας πως αναδείχτηκε αντάξιος της θέσης του μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Ιανουαρίου του 2015. Παρόλα αυτά, ο Ολάντ δηλώνει πως μετά τα γεγονότα σε Charlie Hebdo και Παρίσι, “θεωρείται πλέον ως ο πρόεδρος μια ωραίας Γαλλίας”.

Το δράμα είναι όταν αφήνει κανείς τη θέση του, ότι τα χνάρια του στην άμμο θα εξαφανιστούν

“Το δράμα είναι όταν αφήνει κανείς τη θέση του, ότι τα χνάρια του στην άμμο θα εξαφανιστούν” αναφέρει σε άλλο σημείο, με εμφανή την αγωνία πως θα είναι ο πρόεδρος που θα περάσει στην αφάνεια της ιστορίας. Παρόλα αυτά, ο ίδιος δήλωνε ήρεμος με τη συνείδησή του και αναφερόταν στα γεγονότα που σημάδεψαν τη θητεία του και την ιστορία: “Το έχω λύσει αυτό το ζήτημα. Το Μαλί (η στρατιωτική επέμβαση εκεί απέτρεψε την ανάληψη εξουσίας από υποστηρικτές του Isis), η απάντηση στις επιθέσεις του Ιανουαρίου, ο γάμος για όλους (θεσμοθέτηση γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων), ο νόμος για τα εργασιακά”.

Τα επιτεύγματα του Ολάντ, έρχεται να αμφισβητήσει η κατάσταση στη γαλλική κοινωνία και οικονομία

Φυσικά στη φράση του αυτή, ο πρόεδρος ξεχνά πως η “πατριωτική του απάντηση” στα γεγονότα του Ιανουαρίου, ακολουθήθηκε από μια νέα τρομοκρατική ενέργεια το Νοέμβριο του 2015 και εκείνη με τη σειρά της από την πιο πρόσφατη τραγωδία στη Νίκαια. Όσο για το νόμο για τα εργασιακά, έχει προκαλέσει τριβές ακόμη και εντός του κόμματός του, παραιτήσεις υπουργών, κινητοποιήσεις εργαζομένων που παρέλυσαν τη χώρα, ενώ και η θέση του σε ισχύ επιβλήθηκε δια της βίας παρακάμπτοντας το κοινοβούλιο. Ενδιαφέρουσα ερμηνεία της ιστορίας από έναν σοσιαλιστή, κατά δική του ομολογία στην αριστερή πτέρυγα του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος και θαυμαστή της επανάστασης της Κούβας.

Σε άλλο σημείο του βιβλίο, παρατίθεται η μεγαλόστομη υπόσχεση Ολάντ για μείωση της ανεργίας. Αν και τα νούμερα τον δικαιώνουν εν μέρη, αφού οι δείκτες εμφανίζουν μείωση (με την ανεργία των νέων να καλπάζει στο 24%) ο ίδιος είχε ποντάρει τα πάντα σε αυτόν τον τομέα. Όπως εκμυστηρεύεται στους δημοσιογράφους, είχε μιλήσει για την θεαματική αλλαγή στον τομέα της απασχόλησης με δεδομένη ανάπτυξη 0,7-0,8%, ενώ αυτή τελικά θα είναι μόλις 0,1 με 0,2%. “Δεν είχα τύχη! Την ίδια ώρα βέβαια θα μπορούσε να κερδίσω” σημειώνει για να καταλήξει σε μια απέλπιδα προσπάθεια να απαξιώσει το θέμα λέγοντας: “Δεν εκλέγουμε πρόεδρο με κριτήριο αν έριξε περισσότερο ή λιγότερο την ανεργία”.

ΠΗΓΗ LE FIGARO