Ουκρανία: Οι γυναίκες προσεύχονται και επιστρέφουν στην πατρίδα τους παρά τον κίνδυνο

Καθώς ο πόλεμος πλησίαζε στην Οδησσό, η Ann άκουσε τις εκκλήσεις των φίλων της στο εξωτερικό και κατέφυγε στην Ολλανδία. Ένα μήνα αργότερα, καθώς προσπαθούσε να ηρεμήσει τον γιο της μέσω τηλεφώνου, ενώ οι ρωσικοί πύραυλοι τίναζαν το λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας γύρω του, αποφάσισε να επιστρέψει.

“Έπρεπε να γυρίσω σπίτι”, ήταν τα λόγια της.

Η 50χρονη μητέρα πέρασε μέσα από ένα πλήθος γυναικών και παιδιών στον σιδηροδρομικό σταθμό Przemyśl στην Πολωνία για να επιβιβαστεί στο τρένο της. “Δεν με νοιάζει τι θα συμβεί σε μένα. Αν συμβεί κάτι στην οικογένειά μου, γιατί πρέπει να ζήσω;”, δηλώνει στον Guardian.

Ενώ η ρωσική εισβολή μαίνεται σχεδόν για δύο μήνες, όσοι βρίσκονται “έξω από το χορό” δυσκολεύονται να βρουν λογική πίσω από το εγχείρημα εκείνων των γυναικών που επιλέγουν να επιστρέψουν στον πόλεμο. Και δεν είναι μόνο οι γυναίκες, καθώς τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι πάνω από μισό εκατομμύριο Ουκρανοί έφυγαν από την Πολωνία και γύρισαν στην πατρίδα τους.

Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ποιοι από αυτούς τους αριθμούς είναι πολίτες, καθώς ο αριθμός περιλαμβάνει εργαζόμενους στην ανθρωπιστική βοήθεια και άλλους αξιωματούχους, αλλά εθελοντές στα σύνορα στο πολωνικό χωριό Medyka λένε ότι παρατήρησαν αύξηση στον αριθμό εκείνων που επέστρεφαν. Για τους άνδρες, το ταξίδι μπορεί να είναι απαραίτητο, αφού η Ουκρανία στρατολόγησε άνδρες ηλικίας 18-60 ετών για να πολεμήσουν.

Η αγάπη για την οικογένειά τους υπερτερεί

Η αύξηση στους Ουκρανούς που επιστρέφουν στην πατρίδα τους χαρακτηρίζεται “σαφής” από όσους βρίσκονται στα σύνορα και παρατηρούν την κινητικότητα.

Η Ann απέδωσε την επιλογή της σε μια “απελπισμένη επιθυμία” να βρεθεί ξανά με τα αγαπημένα της πρόσωπα.

“Είναι ωραίο κατά κάποιο τρόπο, αλλά και τρομακτικό. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν επιστρέφουν σε μια επικίνδυνη κατάσταση”, λέει ο Jim Clayton, από το μη κερδοσκοπικό Siobhan’s Trust, ο οποίος μοιράζει πίτσες σε ανθρώπους στα σύνορα εδώ και 11 ημέρες.

Ο φόβος της ζωής στην πολιορκημένη χώρα εξακολουθεί να είναι πολύ πραγματικός. “Αν ακούσατε τα νέα, ξέρετε”, λέει μια μητέρα που κρατά τα δύο μικρά παιδιά της, τη στιγμή που της ελέγχουν τα διαβατήρια στο σιδηροδρομικό σταθμό. Όπως υποστηρίζει η ίδια, οι γονείς της χρειάζονται τη φροντίδα της στην ανατολική Ουκρανία, αν και ανυπομονεί να επιστρέψει στην Πολωνία.

Στο τρένο προς την Οδησσό, οι επιβάτες πραγματοποιούν τις τελευταίες τους κλήσεις πριν ξεκινήσει το ταξίδι και κλείσουν τις συσκευές τους, ώστε να μην εντοπιστούν από τους Ρώσους.

Στην Οδησσό, η Ann θα ξαναβρεί το γιο της και τη γυναίκα του μαζί με τον πεθερό του, το σπίτι του οποίου στη Χερσώνα καταστράφηκε από ρωσικούς βομβαρδισμούς. Ήταν για τελευταία φορά μαζί, πίνοντας κρασί ώρες πριν από την εισβολή. “Τώρα νιώθω σαν ήταν μια ζωή πριν”, λέει η Ann.

«Ονειρεύτηκα ότι ο γιος μου με αγκάλιαζε και έλεγε, “Σε παρακαλώ μην με αφήσεις ξανά”. Η ατμόσφαιρα της παρουσίας μου μπορεί να βοηθήσει».

Επιστρέφουν για να “νιώσουν” τα σπίτια τους

Στο ίδιο τρένο, η Τατιάνα κατευθύνεται προς την Κολομύια, στη δυτική Ουκρανία, όπου η μητέρα της έχει μετακομίσει μετά τον βομβαρδισμό του διαμερίσματός τους στο Χάρκοβο.

Συνόδευσε για λίγο τη νύφη και τον εγγονό της στην Πολωνία προτού επιστρέψει για να φροντίσει τη μητέρα της και άλλους ηλικιωμένους κατοίκους. Οι Ουκρανοί φίλοι της στη Γερμανία επιστρέφουν επίσης για να ανακτήσουν την αίσθηση του σπιτιού που χάθηκε στη φυγή από τον πόλεμο.

Ενώ ο 27χρονος γιος της Τατιάνας βρίσκεται στην Οδησσό, εκείνη δεν έχει καταφέρει να επικοινωνήσει με τον μεγαλύτερο γιο της εδώ και εβδομάδες.

“Είναι γιατρός στην πρώτη γραμμή. Δεν ξέρω πού είναι και δεν μπορεί να τηλεφωνήσει λόγω της ασφάλειάς του. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσεύχομαι για αυτόν κάθε μέρα”, λέει.

Η Iryna βρίσκεται στην Πολωνία. Πήρε την 10χρονη κόρη της, ώστε να πάρει διαβατήριο και να κάνει αίτηση για βίζα για το Ηνωμένο Βασίλειο. Μετά από αυτό, λέει, θα μετακομίσουν από το Ternopil στη δυτική Ουκρανία σε έναν οικοδεσπότη στο Warwick της Αγγλίας.

“Ήταν τόσο δύσκολο να επιστρέψω στην Ουκρανία. Πρέπει να φροντίζω το μωρό μου. Δεν θέλω να νιώθει ότι ανησυχώ και κλαίω συνέχεια”.

Η κόρη της παίζει με το κατοικίδιο τεριέ κάποιου, καθώς βίντεο με ρωσικές φρικαλεότητες μεταδίδονται μεταξύ των ενηλίκων.

Η Τατιάνα Κ από την πόλη Χμελνίτσκι της δυτικής Ουκρανίας, νοσηλευόταν σε νοσοκομείο του Κιέβου όταν ξεκίνησε η εισβολή. Τα ιατρικά της αρχεία χάθηκαν στην αναταραχή καθώς το νοσοκομείο αναγκάστηκε να κλείσει. Τώρα ταξιδεύει σε όλη την Ουκρανία για έως και 12 ώρες για να δει έναν ειδικό γιατρό για τον καρκίνο στην Πολωνία.

“Δεν πίστευα στην πιθανότητα πολέμου στην Ουκρανία μέχρι την τελευταία μέρα. Τώρα δεν ξέρω τι να σκεφτώ”, καταλήγει.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις