Αδιανόητα πράγματα: Ορειβάτες πεθαίνουν λόγω συνωστισμού στο Έβερεστ

Νέος θάνατος στην λίστα των ορειβατών, που προσπάθησαν να περπατήσουν και να κατακτήσουν το Εβερεστ.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου τουρισμού του Νεπάλ, Μίρα Ατσάρια, ένας ακόμη ορειβάτης έχασε, χθες, τη ζωή του, κατά την ανάβαση του στα Ιμαλάια.

Ο αριθμός των φετινών θανάτων αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στον… συνωστισμό στο βουνό- είναι πολύ χαρακτηριστικές οι εικόνες του Euronews με τους ορειβάτες… στην αναμονή:

Έτσι οι νεκροί έφθασαν τους 11 από την αρχή της χρονιάς και πυκνώνουν ξανά οι φωνές για περισσότερα μέτρα προστασίας, αλλά και ελέγχου των ορειβατών, που ονειρεύονται να βασίσουν στην υψηλότερη κορυφή του πλανήτη.

Ο 61χρονος Αμερικανός ορειβάτης, Τζον Κούλις, άφησε την τελευταία του πνοή στις παγωμένες πλαγιές της οροσειράς, λόγω καρδιακής ανακοπής.

Πολλοί από τους ορειβάτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στην κατασκηνωτική βάση στις αρχές Μαΐου. Την ίδια ώρα, οι αρχές ανησυχούσαν για τις επιπτώσεις του κυκλώνα Fani, που είχε ήδη πλήξει την Ινδία και το Μπαγκλαντές.

Ο καιρός επιδεινώθηκε στα Ιμαλάια, από την πλευρά του Νεπάλ, λίγες ημέρες μετά, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αναστείλει όλες τις ορειβατικές δραστηριότητες για τουλάχιστον δύο ημέρες. Τουλάχιστον είκοσι σκηνές παρασύρθηκαν από τους ισχυρούς ανέμους και μετά την προειδοποίηση πολλοί ορειβάτες που βρίσκονταν ήδη καθ΄οδόν επέστρεψαν στη βάση. Η παρατεταμένη κακοκαιρία σημαίνει καθυστερήσεις και στην τοποθέτηση των σχοινιών για τους ορειβάτες που επιχειρούσαν να φτάσουν στην κορυφή. Εντωμεταξύ όμως, το πλήθος στην κατασκήνωση στη βάση του βουνού συνέχισε να συγκεντρώνεται.

Όταν ολοκληρώθηκε η τοποθέτηση των σχοινιών, στα μέσα Μαΐου, το πρώτο παράθυρο καλοκαιρίας ήταν στις 19 και 20 του μήνα. Όμως μόνο λίγες ομάδες αποφάσισαν να ανέβουν και η πλειονότητα περίμενε το δεύτερο παράθυρο, από τις 22 έως τις 24 Μαΐου.

Ειδικοί της ορειβασίας λένε πως τότε έγινε κακή διαχείριση του πλήθους. Στις 23 Μαΐου ανέβηκε ο μέγιστος αριθμός ορειβατών μέσα σε μία ημέρα, πάνω από 250. Οι ορειβάτες έπρεπε να περιμένουν για ώρες κάτω από την κορυφή, τόσο ανεβαίνοντας όσο και κατεβαίνοντας. Πολλοί εξαντλούνταν και ξέμεναν από οξυγόνο.

Ορισμένοι από τους ορειβάτες που επέστρεψαν έχοντας κατακτήσει την κορυφή λένε πως είδαν ορειβάτες να δυσκολεύονται επειδή ξέμεναν από οξυγόνο, καθώς έπρεπε να περιμένουν περισσότερο από το αναμενόμενο.