Πακιστάν, μια χώρα βυθισμένη – Η ιστορία αυταπάρνησης της Akeela

Η Akeela, εργαζόμενη στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα από το 2020, ζούσε σε ένα χωριό το οποίο απέχει περίπου 5 χιλιόμετρα από το Dera Murad Jamali στο Balochistan, μια από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από τις βροχές των μουσώνων και τις καταστροφικές πλημμύρες που άφησαν το ένα τρίτο του Πακιστάν κάτω από το νερό.

Αφού έχασε το σπίτι της, τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για την αντιμετώπιση της επείγουσας κρίσης.

“Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, είχαμε κανονικές βροχοπτώσεις και η καθημερινή ζωή κυλούσε ομαλά. Συνήθιζα να επισκέπτομαι την οικογένειά μου στο χωριό τα Σαββατοκύριακα. Με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα επισκεπτόμασταν τις κοινότητες για να συμβάλλουμε στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σχετικά με την υγεία της μητέρας και του παιδιού και διάφορες ασθένειες. Ήταν Αύγουστος και παραδόξως είχαμε περισσότερες συνεχόμενες βροχοπτώσεις σε σχέση με άλλες χρονιές. Στις 17 Αυγούστου, το νερό άρχισε να έρχεται προς το χωριό μας και μας ζητήθηκε να φύγουμε αμέσως.

Βιαστικά, οι γονείς μου και τα μικρότερα αδέλφια μου έφυγαν από το χωριό και ευτυχώς είχαμε το σπίτι του θείου μας στο Dera Murad Jamali, οπότε μετακόμισαν εκεί. Δύο από τα αδέλφια μου έμειναν πίσω για να φροντίσουν τα ζώα μας. Μετέφεραν τα βοοειδή σε ένα ψηλότερο σημείο, αλλά όταν είδαν το νερό να αρχίζει να καλύπτει το χωριό, αναγκάστηκαν και εκείνοι να φύγουν. Τα αδέλφια μου βρήκαν καταφύγιο και ανέβηκαν στην ταράτσα ενός κοντινού σπιτιού. Παρακολουθούσαν συγκλονισμένοι τη στάθμη του νερού να αυξάνεται. Τα ζώα μας, το σπίτι και το αγρόκτημά μας, όλα παρασύρθηκαν. Ήταν τόσο σπαρακτικό να βλέπεις το σπίτι και το χωριό κάτω από το νερό.

Αρχικά πήρα άδεια για μια εβδομάδα για να υποστηρίξω την οικογένειά μου, αλλά όταν είδα ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι χρειάζονταν βοήθεια και έλαβα ένα τηλεφώνημα από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα που ζητούσαν υποστήριξη για την αντιμετώπιση της επείγουσας κατάστασης, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Μέσα σε δύο ημέρες, ξεκινήσαμε την αξιολόγηση της κατάστασης σε χωριά που επλήγησαν από πλημμύρες. Φτάσαμε σε μακρινά χωριά και βρήκαμε οικογένειες να ζουν στην ύπαιθρο χωρίς καταφύγιο. Είδα ανθρώπους να χρησιμοποιούν δύο ξύλινα κρεβάτια με πλαστικά καλύμματα ως σκιά στην άκρη του δρόμου επειδή τα σπίτια τους ήταν κάτω από το νερό και δεν είχαν στέγη, αρκετό φαγητό ή καθαρό πόσιμο νερό. Και η βροχή συνεχιζόταν ασταμάτητα.

Μετά τις αξιολογήσεις, σχηματίστηκαν οι ομάδες επείγουσας κατάστασης και ήμουν μέλος της Ομάδας Β. Το πρώτο χωριό που επισκεφθήκαμε ήταν το Rabi Pull. Ξεκινήσαμε μια κινητή κλινική και παρείχαμε καθαρό πόσιμο νερό στους πληγέντες. Στις κινητές κλινικές μας, βλέπουμε ασθενείς με αναπνευστικές λοιμώξεις, διάρροια, κρούσματα ελονοσίας και δερματικές λοιμώξεις. Οι άνθρωποι εδώ πίνουν και χρησιμοποιούν το νερό των πλημμυρών, το οποίο είναι μολυσμένο με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος εξάπλωσης διαφόρων ασθενειών. Οι γιατροί μας ολοκληρώνουν τις εξετάσεις, παρέχουν φάρμακα και παραπέμπουν έγκυες γυναίκες και ανθρώπους που χρειάζονται εξειδικευμένη φροντίδα σε μια δομή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Περιφερειακό Νοσοκομείο, Dera Murad Jamali.

Έχουμε επίσης διανείμει 236 κιτ με είδη προσωπικής υγιεινής σε άτομα που βρίσκονται κοντά στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπου βρίσκουν καταφύγιο εσωτερικά εκτοπισμένοι άνθρωποι. Μέχρι στιγμής έχουμε επίσης παράσχει 70.000 λίτρα καθαρού πόσιμου νερού σε εκτοπισμένες οικογένειες και έχουμε πραγματοποιήσει ιατρικές επισκέψεις σε περίπου 2.575 ασθενείς σε διαφορετικές τοποθεσίες όπως Naseerabad, Jaffarabad και Dera Murad Jamali, στην επαρχία Balochistan.

Κατά τη διάρκεια της ανταπόκρισής μας, δημιουργήσαμε μια κινητή κλινική στο χωριό μου που επλήγη από τις πλημμύρες. Καθώς προχωρούσαμε προς το χωριό μου, ένιωσα μια αίσθηση ικανοποίησης. Οι άνθρωποι του χωριού μου γνωρίζουν καλά τη δουλειά μου με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, καθώς τους επισκέφτηκα πολλές φορές κατά τη διάρκεια των δράσεων προαγωγής υγείας. Ήμουν μέλος της ομάδας επειγουσών κρίσεων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που παρείχε υποστήριξη στις κοινότητες και η κοινότητά μου ήταν μία από αυτές. Όλα τα σπίτια στο χωριό μου, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού μου, είναι ακόμα κάτω από το νερό και θα χρειαστούν έως και ένα μήνα για να στεγνώσουν εντελώς.

Σε έναν από τους ιατρικούς σταθμούς μας, είδα μια οικογένεια με τρία παιδιά, τα οποία είχαν όλα υψηλό πυρετό. Παρακολουθούσα τους γονείς που όταν μας είδαν άρχισαν να διασχίζουν τα νερά για να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Αλλά πολλοί άνθρωποι σε άλλα πιο απομακρυσμένα χωριά εξακολουθούν να περιμένουν την άφιξη βοήθειας. Μπορώ να νιώσω τον πόνο τους καθώς πολλοί έχουν φύγει από τα σπίτια τους και ζουν σε καταυλισμούς χωρίς βοήθεια. Ορισμένα από τα χωριά είναι επίσης αποκομμένα από τις πόλεις και η πρόσβαση είναι δύσκολη.

Όλα αυτά μας υπενθυμίζουν γιατί είναι σημαντικό να συνεχίζουμε καθημερινά με τις κινητές κλινικές μας και γιατί εκτός των ιατρικών μας υπηρεσιών παρέχουμε καθαρό πόσιμο νερό στις εκτοπισμένες οικογένειες”.

Πάνω από το 70% της χώρας έχει πλημμυρίσει, περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, περισσότεροι από 1.500 έχουν τραυματιστεί και τουλάχιστον 33 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πληγεί. Τα σπίτια που έχουν καταστραφεί ή έχουν υποστεί ζημιές ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν ξεκινήσει να λειτουργούν κινητές κλινικές στο Πακιστάν, παρέχοντας υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης και προαγωγής υγείας, καθώς και παραπομπές στο νοσοκομείο που υποστηρίζεται από τους  Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Παρέχουν επίσης και πόσιμο νερό δημιουργώντας σημεία νερού και έχουν επίσης διανείμει είδη πρώτης ανάγκης. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς που περιθάλπουν παρουσιάζουν αναπνευστικές λοιμώξεις, πυρετό, δερματικές παθήσεις και διάρροια. Εξετάζουν επίσης παιδιά για τον υποσιτισμό. Γίνε Υποστηρικτής Πρώτης Γραμμής και βοήθησε τους Γιατρούς Χωρίς σύνορα να βρίσκονται σε κάθε επείγον msf.gr/support/statheri

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις