Πέθανε ο βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ

Ο διαπρεπής βρετανός θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ απεβίωσε σήμερα, σε ηλικία 76 ετών, αναφέρει ανακοίνωση που υπογράφουν τα παιδιά του.

Πέθανε ήρεμα στο σπίτι του στην πόλη του Κέμπριτζ τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης.

“Αισθανόμαστε τεράστια θλίψη για τον θάνατο του αγαπημένου μας πατέρα”, ο οποίος “ήταν σπάνιος άνθρωπος” και “σπουδαίος επιστήμονας, το έργο του οποίου θα ζήσει για πολλά χρόνια ακόμη”, τόνισαν τα παιδιά του κοσμολόγου, η Λούσι, ο Ρόμπερτ και ο Τιμ, στην ανακοίνωση που μετέδωσε το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων Press Association.

“Μια φορά είχε πει “δεν θα ήταν και πολύ σπουδαίο αυτό το σύμπαν, αν δεν ήταν το σπίτι των ανθρώπων που αγαπάς”. Θα μας λείπει για πάντα”, σύμφωνα με την ανακοίνωση των παιδιών του, την οποία αναμετέδωσε επίσης το BBC.

Ο Στίβεν Χόκινγκ κατάφερε να αγγίξει τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης τόσο σε ό,τι αφορά την αχανή έκταση του διαστήματος, όσο και τον υπό-ατομικό κόσμο, τα οποία, έλεγε ότι μπορούσαν να προβλέψουν τι συμβαίνει στην αρχή και το τέλος του χρόνου.

“Το θάρρος και η επιμονή του, σε συνδυασμό με το χιούμορ και την ευφυΐα του, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για ανθρώπους σε όλο τον κόσμο”.

Η ισχυρή του νοημοσύνη ερχόταν σε αντίθεση με το εύθραυστο σώμα του, που χτυπήθηκε από την νόσο του κινητικού νευρώνα σε ηλικία 21 ετών, η οποία και τον καθήλωσε σε καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του. Όσο η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευε, έφτασε να μιλάει υποβοηθούμενος από ηλεκτρονικά μέσα και να επικοινωνεί κουνώντας τα βλέφαρά του. Όπως είχε παραδεχθεί ο ίδιος, “δεν περίμενα ποτέ ότι θα έφτανα μέχρι τα 75”.

Η ασθένειά του τον έκανε να εργάζεται εντατικότερα, αλλά συνέβαλε και στην κατάρρευση των δύο γάμων του, όπως έγραψε ο ίδιος στα απομνημονεύματά του με τίτλο: “Το χρονικό της ζωής μου”.

Όπως είπε κάποια μέρα, «μολονότι κρεμόταν ένα σύννεφο πάνω από το μέλλον μου, διαπίστωσα, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι απολάμβανα τη ζωή μου στο παρόν περισσότερο από ό,τι πριν. Και τότε άρχισα να κάνω πρόοδο στην έρευνά μου». Ο στόχος του ήταν απλός, όπως εξήγησε: «Η πλήρης κατανόηση του σύμπαντος, γιατί είναι όπως είναι και γιατί τελικά υπάρχει».

Έγινε διεθνώς διάσημος για το έργο του πάνω στις μαύρες τρύπες, τη βαρύτητα και τη γενική σχετικότητα, ενώ ήταν ο συγγραφέας πολλών δημοφιλών βιβλίων, με κορυφαίο τη «Σύντομη Ιστορία του Χρόνου», που είχε εκδοθεί το 1988, μεταφράσθηκε σε 40 γλώσσες (και στα ελληνικά) και πούλησε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα και το οποίο παρέμεινε στην λίστα με τα ευπώλητα των κυριακάτικων Times για περισσότερες από 237 εβδομάδες! Οι κακεντρεχείς πάντως το ονόμασαν «το σπουδαιότερο αδιάβαστο βιβλίο στην ιστορία»!

Ο Χόκινγκ, γεννημένος την 8η Ιανουαρίου 1942, έλαβε υποτροφία για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1959, και τρία χρόνια αργότερα μεταπήδησε στο αντίπαλο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ για να κάνει έρευνα στο πεδίο της κοσμολογίας.

Θεωρείτο ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς σε όλο τον κόσμο όσον αφορά τη βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες.

Η διδακτορική του διατριβή με τίτλο “Οι ιδιότητες των διαστελλομένων συμπάντων” είναι διαθέσιμη στην ηλεκτρονική σελίδα του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.

Όπως δήλωσε ο φυσικός Μίτσιο Κάκου στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», «από την εποχή του ‘Αλμπερτ Αϊνστάιν είχε να υπάρξει ένας επιστήμονας που να έλξει τόσο πολύ τη φαντασία του κοινού και να γίνει αγαπητός σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».

Η κινηματογραφική ταινία «Η θεωρία του παντός» το 2014 για τη ζωή του Χόκινγκ, με τον θαυμάσιο Έντι Ρεντμέιν στον πρωταγωνιστικό ρόλο να κερδίζει το Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού, έκανε ευρύτερα γνωστό τον Βρετανό κοσμολόγο. Ο ίδιος χάρηκε με την ταινία και δήλωσε για τον Ρεντμέιν «μερικές φορές νόμιζα ότι ήμουν εγώ».

Οι κοινωνικές παρεμβάσεις του

Παρέμεινε ως το τέλος ενεργός πολίτης και, μεταξύ άλλων, προειδοποίησε κατ’ επανάληψη για τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και της πιθανότητας μιας συνάντησης με τους εξωγήινους, που μπορεί να έχει άσχημη κατάληξη για τους ανθρώπους. Επίσης, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της αποίκησης άλλων πλανητών ως διέξοδο σωτηρίας της ανθρωπότητας σε περίπτωση που η Γη καταστραφεί από ένα πόλεμο, πτώση αστεροειδούς ή άλλη αιτία.

Επίσης, είχε καλές σχέσεις με τους Παλαιστινίους επιστήμονες και δεν δίστασε να μποϊκοτάρει ένα συνέδριο στο Ισραήλ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική του. Και βέβαια, με το βιβλίο του “Το Μεγάλο Σχέδιο” (μεταφρασμένο και στα ελληνικά) δήλωσε προκλητικά δεν χρειαζόταν καθόλου ο Θεός για να εξηγηθεί το σύμπαν – μια αθεϊστική δήλωση που ενόχλησε τους θρησκευόμενους.

Όπως είπε, “θεωρώ τον εγκέφαλο ένα κομπιούτερ που θα σταματήσει να δουλεύει, όταν τα μέρη του χαλάσουν. Δεν υπάρχει παράδεισος ή μεταθανάτια ζωή για τους χαλασμένους κομπιούτερ. Αυτό είναι ένα παραμύθι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι”.

Ο Χόκινγκ είχε παντρευτεί τη συμφοιτήτριά του Τζέιν Γουάιλντ το 1965 (δύο χρόνια μετά τη διάγνωση της νόσου του) και έκαναν τρία παιδιά, αλλά χώρισαν το 1991, καθώς η κατάστασή της υγείας του εκ των πραγμάτων έκανε τρομερά δύσκολες τις συνθήκες του γάμου. Η γυναίκα του έγραψε αργότερα ότι είχαν καταντήσει “αφέντης” και “σκλάβα”.

Το 1995 ο Χόκινγκ παντρεύτηκε μία από τις νοσοκόμες του, την Ελέιν Μέισον, ένας γάμος που διήρκεσε 11 χρόνια και στη διάρκεια του οποίου η αστυνομία κλήθηκε να διερευνήσει κατηγορίες για επιθέσεις που δέχθηκε ο Χόκινγκ από τη σύζυγό του. Όμως ο ίδιος αρνήθηκε κάτι τέτοιο και η αστυνομία αναγκάσθηκε να σταματήσει τις έρευνες.

Σε δήλωσή τους, τα τρία παιδιά του από τον πρώτο γάμο, Λούσι, Ρόμπερτ και Τίμοθι, αναφέρουν ότι “ήταν ένας μεγάλος επιστήμονας και ένας ξεχωριστός άνθρωπος, του οποίου το έργο και η κληρονομιά θα διαρκέσουν για πολλά χρόνια. Θα μας λείπει πάντα”.