Σε καμιά χώρα του κόσμου δεν υπάρχει ισότητα για τις εργαζόμενες γυναίκες

Καμία χώρα στον κόσμο δεν παρέχει στις γυναίκες τις ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες στο εργατικό δυναμικό. Αυτό είναι το βασικότερο συμπέρασμα νέας έκθεσης της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία διαπίστωσε ότι το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων παγκοσμίως είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

Ενδιαφέρον, ωστόσο, προκαλεί και το συμπέρασμα ότι το ‘κλείσιμο’ αυτού του χάσματος θα μπορούσε να αυξήσει το παγκόσμιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά περισσότερο από 20%, σύμφωνα με την έκθεση.

Για πρώτη φορά, η τράπεζα διερεύνησε τον αντίκτυπο των πολιτικών παιδικής μέριμνας και ασφάλειας στη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας σε 190 χώρες. Διαπίστωσε ότι, όταν λήφθηκαν υπόψη οι δύο αυτοί παράγοντες, οι γυναίκες απολάμβαναν κατά μέσο όρο μόλις το 64% της νομικής προστασίας που απολαμβάνουν οι άνδρες, από 77% που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση.

Η συντάκτρια της έκθεσης Tea Trumbic δήλωσε στον Guardian ότι τα ζητήματα παιδικής μέριμνας και ασφάλειας επηρεάζουν ιδιαίτερα την ικανότητα των γυναικών να εργάζονται. Η βία θα μπορούσε να τις εμποδίσει σωματικά να πάνε στη δουλειά και το κόστος της παιδικής μέριμνας θα μπορούσε να την καταστήσει απαγορευτική.

Η 10η έκδοση της έκθεσης για τις γυναίκες, τις επιχειρήσεις και το δίκαιο, που δημοσιεύθηκε, αξιολογεί επίσης για πρώτη φορά το χάσμα μεταξύ των νόμων και των πολιτικών που εφαρμόζονται για την εφαρμογή τους. Διαπίστωσε ότι οι χώρες είχαν δημιουργήσει -κατά μέσο όρο- λιγότερο από το 40% των συστημάτων που απαιτούνται για την πλήρη εφαρμογή.

Ενώ 95 χώρες θέσπισαν νόμους σχετικά με την ίση αμοιβή, μόνο 35 χώρες είχαν λάβει μέτρα για να διασφαλίσουν την αντιμετώπιση του μισθολογικού χάσματος. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι γυναίκες κέρδιζαν μόλις 77 σεντς από κάθε δολάριο που κέρδιζε ένας άνδρας.

Πολλές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής είχαν σημειώσει ταχεία πρόοδο στη μεταρρύθμιση των νόμων τα τελευταία χρόνια, αναφέρει η μελέτη, αλλά είχαν το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ νομοθεσίας και εφαρμογής.

Το Τόγκο είχε τον μεγαλύτερο αριθμό νόμων στην υποσαχάρια Αφρική, δίνοντας στις γυναίκες το 77% των νομικών δικαιωμάτων των ανδρών, αλλά είχε δομές για την εφαρμογή μόλις του ενός τετάρτου αυτών.

“Είδαμε μια συνεπή μεταρρυθμιστική προσπάθεια από αρκετές αφρικανικές χώρες… φέτος η έκθεση αναδεικνύει πραγματικά το Τόγκο και τη Σιέρα Λεόνε που είχαν πραγματικά μεγάλες αλλαγές τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια”, δήλωσε ο Trumbic. “Αλλά τα υποστηρικτικά πλαίσια λείπουν σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό λοιπόν το χάσμα εφαρμογής είναι ακόμη μεγαλύτερο στις χώρες που μεταρρυθμίστηκαν πρόσφατα, επειδή έχουν αυξήσει τα πρότυπα στους νόμους τους, αλλά δεν έχουν τους υποστηρικτικούς μηχανισμούς για την εφαρμογή τους”.

Η αντιμετώπιση του χάσματος στη φροντίδα των παιδιών θα οδηγούσε άμεσα σε αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό κατά 1%. Η έκθεση αναφέρει ότι λιγότερες από τις μισές χώρες διαθέτουν οικονομική στήριξη ή φορολογικές ελαφρύνσεις για τους γονείς μικρών παιδιών και λιγότερο από το ένα τρίτο διαθέτουν ποιοτικά πρότυπα για την παιδική φροντίδα που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν στους γονείς την ασφάλεια των παιδιών τους.

Σε 81 χώρες, οι συνταξιοδοτικές παροχές μιας γυναίκας δεν υπολογίζουν τις περιόδους απουσίας από την εργασία που σχετίζονται με τη φροντίδα των παιδιών.

Η έκθεση αναφέρει ότι ενώ 151 χώρες διέθεταν νόμους κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας, μόνο 40 χώρες διέθεταν νόμους που κάλυπταν την κακοποίηση σε δημόσιους χώρους ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πράγμα που σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν προστατεύονταν καθ’ οδόν προς τη δουλειά τους.

“Σε όλο τον κόσμο, οι νόμοι και οι πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις εμποδίζουν τις γυναίκες να εργαστούν ή να ξεκινήσουν επιχειρήσεις επί ίσοις όροις με τους άνδρες”, δήλωσε ο Indermit Gill, επικεφαλής οικονομολόγος του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας. “Το ‘κλείσιμο’ αυτού του χάσματος θα μπορούσε να αυξήσει το παγκόσμιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά περισσότερο από 20% – ουσιαστικά διπλασιάζοντας τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης κατά την επόμενη δεκαετία – αλλά οι μεταρρυθμίσεις έχουν επιβραδυνθεί με αργούς ρυθμούς”.