Στη Κεντροαφρικανική Δημοκρατία παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να εκτελούνται μέσα στο σπίτι τους

Μία νύχτα στα τέλη Δεκεμβρίου έμελλε να αλλάξει τη ζωή μιας οικογένειας στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο. Ο Gilles Clairoux, αναπληρωτής συντονιστής πεδίου της ομάδας έκτακτης ανάγκης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, περιγράφει την ιστορία δύο μικρών παιδιών που η παιδική τους ηλικία ακρωτηριάστηκε για πάντα εκείνη τη νύχτα.

Το βράδυ της 27ης Δεκεμβρίου 2021, όταν φαινόταν ότι το μόνο θέμα συζήτησης σε όλο τον κόσμο ήταν η μετάλλαξη Όμικρον και οι υγειονομικοί «περιορισμοί» της, μια τραγωδία άλλαξε για πάντα τη ζωή δύο παιδιών.

Τα παιδιά αυτά ζουν σε ένα μικρό χωριό στο νομό Ouham Pende στα βορειοδυτικά της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, μιας χώρας που έχει βιώσει περισσότερες από δύο δεκαετίες συγκρούσεων.

Μπαίνοντας στο σπίτι της οικογένειας με τη βία, άνδρες έσφαξαν τον πατέρα τους και τον μεγαλύτερο αδελφό τους. Τρομοκρατημένοι, τα παιδιά και η μητέρα τους έβαλαν τις φωνές για να σημάνουν συναγερμό στο χωριό. Οι δράστες μαχαίρωσαν θανάσιμα τη μητέρα τους και τραυμάτισαν σοβαρά τα δύο παιδιά.

Μια ομάδα έκτακτης ανάγκης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, η οποία έχει αναπτυχθεί στην περιοχή από τον Οκτώβριο του 2021 για να παρέχει ιατρική υποστήριξη στα θύματα βίας, φρόντισε αμέσως τα παιδιά μετά την μεταφορά τους στο νοσοκομείο.

Παρά την άμεση παρέμβασή μας, και στα δύο παιδιά έπρεπε να γίνει ακρωτηριασμός άνω άκρων. Έχουν μείνει σοβαρά τραυματισμένα, χωρίς τους γονείς τους και ακρωτηριασμένα στην παιδική τους ηλικία.

Αυτό που θα κρατήσουν για πάντα από εκείνη τη νύχτα είναι η ανάμνηση αυτής της φρικιαστικής σκηνής. Στις σχεδόν ανύπαρκτες εκφράσεις τους, δεν υπάρχει καμία υποψία κατηγοριών, είναι ακόμα πολύ μικρά. Αλλά υπάρχει απόγνωση και αδυναμία κατανόησης, καθώς προσπαθούν να καταλάβουν το ανεξήγητο.

«Γιατί μας επιτέθηκαν;» με ρωτάει ο μικρότερος.

Σιωπηλά, επαναλαμβάνω την ερώτησή του μηχανικά. Γιατί; Γιατί; Καθώς φεύγω από το δωμάτιο για να κρύψω τα συναισθήματά μου… Ψάχνω για μια απάντηση… μάταια.

Γιατί οι άνθρωποι καταλήγουν να διαπράττουν φρικιαστικές πράξεις βίας εναντίον αθώων ανθρώπων, και με τόσο αδιανόητους τρόπους εναντίον μικρών παιδιών;

Ανά πάσα στιγμή, σε όλες τις ηλικίες, αυτή η ερώτηση εξακολουθεί να επανέρχεται… μόνο για να εξαφανιστεί, σαν κύμα, με την πάροδο του χρόνου.

Ωστόσο, στους ανθρώπους, φαίνεται ότι η ακόρεστη πείνα για εξουσία που αποκτάται μέσω της βίας αψηφά όλες τις άλλες λύσεις. Όταν η βία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, διατρέχουμε τον κίνδυνο να δούμε τα θύματα ως στατιστικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα, πίσω από τη βία υπάρχουν άνθρωποι με ιστορίες, οικογένειες και προοπτικές. ‘Άνθρωποι που είναι σαν όλους τους άλλους.

Σε μια χώρα όπου εκτιμάται ότι περίπου τα τρία τέταρτα του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της διεθνούς φτώχειας και σχεδόν το ένα τρίτο είναι μακριά από το σπίτι του λόγω των συγκρούσεων, η ζωή είναι ήδη πολύ δύσκολη. Αυτές οι καταστάσεις επαναλαμβανόμενης βίας ξύνουν μια ανοιχτή πληγή, στερώντας της κάθε ευκαιρία να επουλωθεί.

Η παρέμβαση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έσωσε τις ζωές αυτών των παιδιών. Αλλά γνωρίζοντας ότι θα ζουν με ακρωτηριασμένα άνω άκρα, οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν είναι αδιανόητες… Η υποστήριξη της ψυχικής υγείας μπορεί να βοηθήσει στην διαχείριση της απώλειάς τους σε ελάχιστο βαθμό, αλλά φοβάμαι ότι τα υπόλοιπα παιδικά τους χρόνια θα είναι μια συνεχής δοκιμασία. Γράφοντας αυτές τις γραμμές, νιώθω ανίκανος μπροστά σε αυτό.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εδώ και 50 χρόνια βρίσκονται πάντοτε στην πρώτη γραμμή των μεγάλων κρίσεων, σε εμπόλεμες ζώνες, σε περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές, σε χώρες που μαστίζονται από επιδημίες. Γίνε το μόνο σταθερό που έχουν στην πρώτη γραμμή με τη μηνιαία υποστήριξή σου, για να συνεχίσουν να βρίσκονται εκεί που πραγματικά υπάρχει ανάγκη. Κάνε κλικ εδώ.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις