Στηρίζει Αμπάς ο Αραβικός σύνδεσμος

Τη στήριξή τους στον Μαχμούντ Αμπάς εξέφρασαν τα Αραβικά κράτη, καταδικάζοντας παράλληλα, τις βίαιες συγκρούσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Η Φατάχ εκδιώχθηκε από τη Γάζα, από τις δυνάμεις της Χαμάς μετά από τις σκληρές και αδελφοκτόνες μάχες των τελευταίων ημερών.

Μετά από συνομιλίες στο Κάιρο, οι υπουργοί Εξωτερικών του Αραβικού συνδέσμου, απαίτησαν τη διακοπή των εχθροπραξιών μεταξύ Χαμάς και Φατάχ και την έναρξη διαπραγματεύσεων. Στο μεταξύ ο ηγέτης της πολιτικής πτέρυγας της Χαμάς, Καλίντ Μεσάαλ, δήλωσε πρόθυμος να συνεργαστεί με τον κ. Αμπάς, “τον νόμιμο πρόεδρο” όπως είπε.

Πάντως, η δήλωση αυτή δεν έχει και πολλή σημασία αν δεν υπάρξει συμφωνία της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς. Η οργάνωση δεν αναγνωρίζει την ανακοίνωση του Μαχμούντ Αμπάς με την οποία αποπέμφθηκε από το αξίωμα του πρωθυπουργού της Παλαιστινιακής Αρχής, ο ηγέτης της ισλαμικής οργάνωσης, Ισμαήλ Χανίγια. Εξάλλου, ο ηγέτης της Χαμάς απέκλεισε την ίδρυση χωριστού παλαιστινιακού κράτους στη Λωρίδα της Γάζας μετά την εκδίωξη από την περιοχή αυτή των πιστών, στον Παλαιστίνιο πρόεδρο,  δυνάμεων.

Σε ερώτηση εάν σκοπεύει να ανακηρύξει τη Γάζα κράτος μετά την ανάληψη του ελέγχου της περιοχής, ο Χανίγια σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro τονίζει:”Οχι. Η Γάζα ανήκει σε όλον τον παλαιστινιακό λαό και όχι μόνο στη Χαμάς. Η ίδρυση χωριστού παλαιστινιακού κράτους δεν είναι στην ημερήσια διάταξη και ούτε πρόκειται να είναι”.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Αμπάς το βράδυ της Πέμπτης,  διέλυσε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας και απέπεμψε τον πρωθυπουργό Ισμαήλ Χανίγια μετά από μπαράζ επιθετικών ενεργειών και κατάληψη κυβερνητικών κτιρίων στη Λωρίδα της Γάζας. Σύμφωνα με νοσοκομειακές πηγές πάνω από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τις τελευταίες μέρες στην Παλαιστίνη, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης της Χαμάς με τη Φατάχ.

Η ενδοπαλαιστινιακή σύγκρουση προκάλεσε και το (όψιμο) ενδιαφέρον των ΗΠΑ και της ΕΕ. Οι Δυτικοί ετοιμάζονται να βοηθήσουν οικονομικά την Παλαιστινιακή Αρχή, αφού κατάφεραν μετά την τραγωδία να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τους και να δουν τις συνέπειες του οικονομικού στραγγαλισμού που επέβαλαν στην Παλαιστίνη. Άλλωστε η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει και παρελθόν στις καθυστερημένες αντιδράσεις. Αν θυμηθούμε τον ανύπαρκτο ρόλο της στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και την στάση της στην προοπτική εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003  είναι εύκολο να καταλάβουμε το γιατί τρέχει πάντα πίσω από τις εξελίξεις.