Σχολείο ή δουλειά; Στην Γκάνα οι μαθητές δεν είχαν επιλογή

Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της Γκάνας σχεδόν το 26,3% των παιδιών στη χώρα ασχολούνται με εργασίες που είναι πέραν των δυνατοτήτων τους. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι μιλάμε για την παιδική εργασία, ιδιαίτερα στην περίπτωση μαθητών του γυμνασίου, οι οποίοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο για να βοηθήσουν τους γονείς τους.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη στις αγροτικές περιοχές, όπου οι γονείς σταματούν τα παιδιά από το σχολείο, ώστε να έχουν επιπλέον χέρια στο χωράφι ή στις τοπικές αγορές της κάθε κοινότητας.

Στο δε ανατολικό κομμάτι της Γκάνας, όπου καταγράφεται το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στη χώρα, η παιδική εργασία φαίνεται να αποτελεί συνήθη πρακτική. Στην κοινότητα Zaare, για παράδειγμα, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι είναι αγρότες στο επάγγελμα, το να λείπουν τα παιδιά από το σχολείο τις μέρες που η τοπική «λαϊκή» είναι σε λειτουργία, ήταν κάτι που συνέβαινε συχνά. Τα παιδιά επιβαρύνονταν με το κουβάλημα των προϊόντων στην αγορά προς πώληση κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μη λειτουργεί το σχολείο τις συγκεκριμένες ημέρες –ανεπίσημα τουλάχιστον- προκειμένου να «εξυπηρετηθούν» οι ανάγκες της αγοράς.

Έχοντας δράση στη χώρα και στη συγκεκριμένη περιοχή, η ActionAid παρατήρησε το πρόβλημα, το οποίο δυστυχώς δεν περιοριζόταν μόνο στο γεγονός ότι τα παιδιά έχαναν τα μαθήματά τους. Συχνά οι δουλειές που τους ανατίθενται ξεπερνούσαν τον βαθμό δυσκολίας στον οποίο μπορούσαν να αντεπεξέλθουν, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η σωματική τους ακεραιότητα. Όλο αυτό ενίσχυε έναν φαύλο κύκλο φτώχειας, στον οποίο καταδικάζονταν και οι νέες γενιές.

Χρειάστηκαν αρκετές συζητήσεις μέχρις ότου τα μέλη της κοινότητας να καταλάβουν τις συνέπειες της παιδικής αυτής εργασίας: τα παιδιά δεν έχαναν απλώς σχολικές ώρες, αλλά και την ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον μέσω της εκπαίδευσης. Οι γονείς ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα των παιδιών, καθώς και για τη νομοθεσία που ισχύει στην Γκάνα, η οποία και απαγορεύει την παιδική εργασία.

Οι νόμοι, όμως, χωρίς τη σχετική εκπαίδευση και ενημέρωση καταλήγουν να είναι μη εφαρμόσιμοι κι αυτό μειώνει την αξία τους. Οι συναντήσεις, λοιπόν, που οργανώθηκαν από την ΑctionAid είχαν ως αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν οι ίδιοι οι νέοι.

Σχηματίστηκαν ομάδες σε 15 διαφορετικές κοινότητες και τα μέλη τους εκπαιδεύτηκαν ώστε να μεταφέρουν τις γνώσεις τους και να ενημερώσουν και τους υπόλοιπους κατοίκους για τα δικαιώματα των παιδιών και την ισχύουσα νομοθεσία.

Και ενώ όλη αυτή η δράση ξεκίνησε τοπικά, έφτασε μέχρι την επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης! Η αλλαγή ήταν εμφανής και φάνηκε στη συμπεριφορά των ανθρώπων, ιδιαίτερα στην κοινότητα απ’ όπου ξεκίνησε όλο αυτό, τη Zaare. Tα σχολεία πλέον λειτουργούν κανονικά και δεν επηρεάζεται η προσέλευση των μαθητών από τις ημέρες που λειτουργεί η τοπική αγορά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Margaret, η οποία κάθε εβδομάδα ζητούσε από τον δωδεκάχρονο γιο της να μην πάει στο σχολείο για να τη βοηθήσει να πουλήσει το χειροποίητο αναψυκτικό που έφτιαχνε εκείνη. Τέρμα όμως πια! Από τους 48 γονείς που πήραν μέρος στις εκπαιδεύσεις, οι 35 έχουν σταματήσει να εμπλέκουν τα παιδιά τους στις οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειας τις ημέρες του σχολείου, ενώ και τα Σαββατοκύριακα φροντίζουν ώστε τα παιδιά να ξεκουράζονται όσο πρέπει!

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη δράση της ActionAid στην Γκάνα εδώ.