Τα σοκαριστικά ευρήματα για την παιδεραστία σε έξι Επισκοπές της Πενσιλβάνια
Τριακόσιοι ένας ιερείς της Πενσιλβάνια ονομάστηκαν ως βιαστές τουλάχιστον 1000 παιδιών. Το News 24/7 παρουσιάζει τη μεγαλύτερη και πληρέστερη έρευνα για σεξουαλικό σκάνδαλο στην Καθολική Εκκλησία, αφηγήσεις των θυμάτων και συγκαλύψεις αυτών που... υπηρετούσαν το Θεό.
- 16 Αυγούστου 2018 13:42
Tο News 24/7 είχε παρουσιάσει τα σημεία-κλειδιά από τις έρευνες που είχαν γίνει έως τον περασμένο Μάιο, σχετικές με το σκάνδαλο των σεξουαλικών κακοποιήσεων στην Καθολική Εκκλησία. Η αφορμή είχε δοθεί, όταν ο Πάπας Φραγκίσκος ενημέρωσε πως έχει αποφασίσει να θέσει το θέμα της αγαμίας, το 2019.
Για την ιστορία, δεν επιβλήθηκε στους ιερείς από το Χριστό ή τους αποστόλους, αλλά από τη Ρώμη “που κατηγορήθηκε πως χρησιμοποιεί την υποχρεωτική αγαμία σαν επινόηση, ώστε να διασφαλίζει την υποταγή του κλήρου στην κεντρική εξουσία της Ρωμαϊκής Έδρας”. Το 12ο αιώνα ο Πάπας Γρηγόριος Ζ’ έκανε την επινόηση σε ιερό νόμο, καθώς… είχε δει πως η επιρροή της δύναμης των κληρικών που ήταν άγαμη, θα εκτοξευόταν. Δεν είχε δει το… τυράκι.
Κάπως έτσι προέκυψαν τα απεχθή φαινόμενα και η οδηγία του Βατικανού για συγκάλυψη (η αποσιώπηση έγινε παπικό μυστικό). Κάτι που λειτούργησε έως την περασμένη χιλιετία, αλλά πλέον οι αποκαλύψεις είναι διαδοχικές και ολοένα πιο σοκαριστικές.
Τo 2016 o Γενικός Εισαγγελέας της Pennsylvania, Josh Shapiro διέταξε την έρευνα για τα περιστατικά κακοποίησης των κληρικών της Καθολικής Εκκλησίας, σε έξι μητροπόλεις της πολιτείας (αντιπροσωπεύουν τις 54 από τις 67 κομητείες της περιοχής) από το 1947 μέχρι σήμερα. Συγκροτήθηκε σώμα ενόρκων που ασχολήθηκε για δυο χρόνια με την υπόθεση, διάβασε μισό εκατομμύριο σελίδες από εσωτερικά έγγραφα των Επισκοπών, μίλησε με θύματα και θύτες και κατέληξε σε πολυσέλιδο κείμενο συμπερασμάτων.
Μετά τις αποκαλύψεις, ο Καρδινάλιος, Donald Wuerl, ο οποίος πέρασε 18 χρόνια ως επίσκοπος στο Pittsburgh και τώρα λειτουργεί ως Αρχιεπίσκοπος στην Washington, τέθηκε υπό αμφισβήτηση. Ο προκάτοχος του στην πρωτεύουσα, Theodore McCarrick έγινε ο πρώτος Αμερικανός Καρδινάλιος που παραιτήθηκε, ως κατηγορούμενος για σεξουαλική κακοποίηση στην ιστορία της χώρας και της θρησκείας.
Το Βατικανό αρνήθηκε να σχολιάσει την παραίτηση, αλλά και το περιεχόμενο της μεγαλύτερης και πληρέστερης αναφοράς που ‘χει γίνει ποτέ για τα σεξουαλικά σκάνδαλα στην Καθολική Εκκλησία. Ήταν η 11η.
Στον πρόλογο της έκθεσης των 887 σελίδων οι ένορκοι γράφουν πως “πιστεύουμε πως πρέπει να ακούσετε αυτό που έχουμε να πούμε. Ξέρουμε πως κάποιοι θα το έχετε ξανακούσει στο παρελθόν. Έχουν υπάρξει άλλες εκθέσεις για τη σεξουαλική κακοποίηση μέσα στην Καθολική Εκκλησία. Ποτέ όμως, δεν ήταν αυτής της κλίμακας. Για πολλούς εξ ημών, αυτές οι παλιές ιστορίες συνέβησαν κάπου αλλού, κάπου μακριά. Τώρα ξέρουμε την αλήθεια: συνέβησαν παντού. Ιερείς βίαζαν μικρά αγόρια και κορίτσια και οι άνθρωποι του Θεού που ήταν υπεύθυνοι για αυτά, δεν έκαναν τίποτα. Έκρυψαν τα πάντα. Μέχρι αυτό να αλλάξει, πιστεύουμε πως θα είναι πολύ νωρίς να κλείσουμε το βιβλίο των σεξουαλικών σκανδάλων στην Καθολική Εκκλησία”.
Κάπου εδώ οφείλουμε να διευκρινίσουμε πως βάσει νόμου (της Καθολικής Εκκλησίας), οι Επισκοπές είναι υποχρεωμένες να κρατούν αρχείο με καταγγελίες και περιστατικά που αφορούν σεξουαλικές κακοποιήσεις. Πρόσβαση σε αυτό έχει μόνο ο Αρχιεπίσκοπος.
“Στα έγγραφα που λάβαμε υπάρχουν αξιόπιστοι ισχυρισμοί εναντίον περισσοτέρων από 300 κληρικών-θηρευτών. Περισσότερα από 1000 παιδιά αναγνωρίστηκαν στα αρχεία της ίδιας της εκκλησίας. Πιστεύουμε πως το πραγματικό νούμερο των παιδιών των οποίων τα στοιχεία έχουν χαθεί ή εκείνων που φοβήθηκαν να κάνουν την καταγγελία, είναι χιλιάδες.
Στο κέντρο των ερευνών είναι, μεταξύ άλλων οι εξής ιερείς (πάνω από αριστερά, στην παρένθεση οι Επισκοπές): Alfred A. Schlert (Allentown), Ronald Gainer (Harrisburg), Lawrence Persico (Erie) (κάτω από αριστερά) David Allen Zubik (Pittsburgh), Edward Malesic (Greensburg) και Joseph C. Bambera (Scranton).
Τα περισσότερα θύματα ήταν αγόρια, αλλά υπήρχαν και κορίτσια. Κάποια παιδιά ήταν στην εφηβεία, πολλά ήταν στην προ-εφηβεία. Κάποια χειραγωγήθηκαν με αλκοόλ ή πορνογραφία. Άλλα προέβησαν στον αυνανισμό των θυτών ή στην παρακολούθηση τους, την ώρα της πράξης. Μερικοί βιάστηκαν στοματικά, άλλα κολπικά και μερικά πρωκτικά.
Τα θύματα έμειναν ανυπεράσπιστα από ηγέτες των εκκλησιών που προτίμησαν να προφυλάξουν τους κακοποιούς και τα ιδρύματα τους. Ως συνέπεια αυτής της συγκάλυψης είναι να μην μπορούμε να διώξουμε -ποινικά- τους κακοποιούς, γιατί τα αδικήματα έχουν παραγραφεί
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν πλέον, θηρευτές. Εμείς, το σώμα ενόρκων, έχουμε εκδώσει παρουσιάσεις εναντίον ενός ιερέα στο Greensburg και ενός άλλου στο Erie, οι οποίοι έχουν επιτεθεί σεξουαλικά σε παιδιά, την τελευταία δεκαετία. Μάθαμε για αυτούς τους δυο κακοποιούς, απευθείας από τις Επισκοπές τους, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε πως η εκκλησία επιτέλους αλλάζει τον τρόπο που λειτουργεί στο συγκεκριμένο θέμα. Η έρευνα συνεχίζεται”.
Η προτεραιότητα δεν ήταν να βοηθήσουν τα παιδιά, αλλά να αποφύγουν το σκάνδαλο
Οι ένορκοι εξηγούν πως “ενώ κάθε Επισκοπή έχει τις ιδιοσυγκρασίες της, το μοτίβο είναι το ίδιο. Η προτεραιότητα δεν ήταν να βοηθήσουν τα παιδιά, αλλά να αποφύγουν το σκάνδαλο. Αυτά είναι δικά τους λόγια. Όχι δικά μας. Εμφανίζονται ξανά και ξανά στα έγγραφα που ανακτήσαμε. Οι καταγγελίες για κακοποίηση είχαν μείνει κρυφές σε ένα “μυστικό αρχείο”. Και αυτά τα λόγια δεν είναι δικά μας, αλλά δικά τους.
Πώς απέκρυπταν την αλήθεια
Ειδικοί πράκτορες του FBI, από την υπηρεσία του Εθνικού Κέντρου για την Ανάλυση των Βίαιων Εγκλημάτων επιστρατεύτηκαν για να μελετήσουν ένα μεγάλο μέρος των στοιχείων που τους δόθηκε από το σώμα ενόρκων. Διαπίστωσαν πως υπήρχαν σειρές πρακτικών, που εμφανίζονταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με κάποιες διαμορφώσεις, στα αρχεία των Επισκοπών. Επρόκειτο για στρατηγική απόκρυψης της αλήθειας.
Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι σύντομα διαπίστωσαν πως οι της Εκκλησίας χρησιμοποιούσαν ευφημισμούς και όχι πραγματικές λέξεις, για την περιγραφή των σεξουαλικών επιθέσεων.
Δεν υπάρχει πουθενά η λέξη βιασμός
Αντ’ αυτής χρησιμοποιείτο το “ακατάλληλη επαφή” ή το “θέμα ορίων”.
Δεν διεξήγαγαν πραγματικές έρευνες, με εκπαιδευμένο προσωπικό
Αντ’ αυτού συνάδελφοι των κληρικών έκαναν ανεπαρκείς ερωτήσεις και μετά κατέληξαν σε αξιόπιστους προσδιορισμούς, για τους κατηγορούμενους, με τους οποίους δούλευαν και ζούσαν μαζί.
Για να εμφανίζονται ως ακέραιοι, έστελναν ιερείς για “αξιολόγηση”
Η αξιολόγηση γινόταν σε κέντρα ψυχιατρικών θεραπειών, τα οποία άνηκαν στην Εκκλησία. Εκεί διαπιστωνόταν αν οι κατηγορούμενοι ήταν παιδόφιλοι, βάσει των “αυτο-αναφορών” των ιερέων και ανεξάρτητα από το αν αυτοί είχαν εμπλακεί σε σεξουαλική επαφή με παιδιά.
Δεν έπαυαν διαπιστωμένους παιδεραστές
Ακόμα και αν ο ιερέας, αποδεδειγμένα, βίαζε παιδιά, οι αξιωματούχοι εξακολουθούσαν να του παρέχουν σπίτι και να του καλύπτουν τα έξοδα διαβίωσης -μολονότι τα χρησιμοποιούσε για να αυξάνει τα θύματα του.
Δεν απομάκρυναν, αλλά… μετακόμιζαν
Αν το έγκλημα ενός ιερέα γινόταν γνωστό στην κοινότητα, δεν τον έπαυαν, ώστε να διασφαλίσουν πως δεν θα δράσει ξανά. Τον μετακινούσαν σε άλλη Επισκοπή, όπου ουδείς ήξερε πως είναι παιδεραστής.
Όταν ένας ιερέας μετακινείτο, δεν αποκάλυπταν ποτέ το λόγο
Προτιμούσαν να αναφέρουν πως “πήρε άδεια ανάρρωσης” ή “υποφέρει από υπερκόπωση”. Τις περισσότερες φορές δεν έγραφαν τίποτα.
Η αστυνομία δεν μάθαινε τίποτα
Ανέκαθεν η κακοποίηση παιδιών ήταν έγκλημα. Η Εκκλησία όμως, δεν το αντιμετώπιζε ως τέτοιο, αλλά ως προσωπικό ζήτημα που το διαχειρίζονταν εκ των έσω.
Υπήρξαν και περιπτώσεις που αναφέρθηκαν στις αρχές, οι οποίες ωστόσο επικοινωνούσαν με τους επικεφαλής των Επισκοπών. Πιο πρόσφατες καταγγελίες, που αφορούσαν υποθέσεις παλαιότερων δεκαετιών, απορρίπτονταν -λόγω χρονικής απόστασης-, χωρίς καν να εξετάζονται. Τα θύματα μοιραία, ένιωθαν απογοητευμένα και ότι δεν υπήρχε κάποιος να τους ακούσει”.
Xαρακτηριστικές υποθέσεις από τις 6 Επισκοπές
Στην Επισκοπή της Allentown (37 ιερείς-παιδεραστές) υπάρχουν έγγραφα που δείχνουν πως ένας ιερέας είχε έλθει αντιμέτωπος με κατηγορία κακοποίησης. Παραδέχθηκε ότι ήταν ένοχος. Στα σχετικά έγγραφα διαβάζει κάποιος και τι είπε στη συνέχεια. “Σας παρακαλώ βοηθήστε με. Είχα κακοποιηθεί ως παιδί”. Η Επισκοπή είχε καταλήξει στο ότι “η εμπειρία δεν αποτελεί απαραίτητα ένα τραγικό τραύμα, για το θύμα και ότι θα έπρεπε να δοθεί στην οικογένεια “μια ευκαιρία να αναπνεύσει”. Ο ιερέας έμεινε στη θέση του.
Στην Επισκοπή του Erie (41 ιερείς-παιδεραστές), μολονότι ο ιερέας είχε ομολογήσει την επίθεση σε τουλάχιστον 12 νεαρά αγόρια, ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε πως τον ευχαριστεί “για ό,τι έκανες για τους ανθρώπους του Θεού. Ο Ύψιστος, ο οποίος βλέπει ιδιωτικά, θα σε ανταμείψει”.
Άλλος ιερέας είχε ομολογήσει τον πρωκτικό και στοματικό βιασμό τουλάχιστον 15 αγοριών, ηλικίας από 7 χρόνων. Ο Αρχιεπίσκοπος συνάντησε τον ένοχο και μετά είπε πως “πρόκειται για έναν άνθρωπο ειλικρινή” και τον συνεχάρη “για την πρόοδο που έχει κάνει” στο “να ελέγξει τον εθισμό του”. Χρόνια αργότερα, ο εν λόγω ιερέας παύθηκε. Ο Αρχιερέας διέταξε να μην αποκαλυφθεί ποτέ ο λόγος.
Στην Επισκοπή του Greensburg (20 ιερείς-παιδεραστές), ένας ιερέας άφησε έγκυο μια 17χρονη, πλαστογράφησε την υπογραφή του Αρχιεπισκόπου σε πιστοποιητικό γάμου και κάποιους μήνες μετά, πήρε διαζύγιο. Παρ’ ότι είχε κάνει σεξ με ανήλικη και είχε γίνει πατέρας, μολονότι είχε παντρευτεί και είχε χωρίσει, έμεινε στη θέση του.
Ο Αρχιεπίσκοπος είχε πει πως “πρόκειται για καλοπροαίρετο επίσκοπο”, σε έγγραφο που έστειλε σε άλλη ενορία, ορίζοντας τη μετακίνηση του εκεί. Ένας άλλος ιερέας, της ίδιας Επισκοπής, δίδασκε σε μαθητές δημοτικού το στοματικό σεξ και πώς “η Μαρία έπρεπε να βγάλει με το στόμα της τον ομφάλιο λώρο” και να “γλείψει” τον Ιησού, για να τον καθαρίσει, μετά τη γέννηση του. Χρειάστηκε να περάσουν 15 χρόνια και να γίνουν δεκάδες οι αναφορές για κακοποίηση, για να τον παύσουν.
Στην Επισκοπή του Harrisburg (45 ιερείς-παιδεραστές), ιερέας κακοποίησε πέντε αδελφές, παρ ότι υπήρχαν ήδη καταγγελίες εναντίον του, που δεν ερευνήθηκαν. Έκανε και συλλογή δειγμάτων από τα ούρα, τις ηβικές τρίχες και το εμμηνορροϊκό αίμα τους, τα οποία βρέθηκαν σε έρευνα που έγινε σπίτι του. Όπως είπε υψηλά ιστάμενος στην Επισκοπή “σε αυτό το σημείο είμαστε σε αδιέξοδο. Υπάρχουν ισχυρισμοί και όχι παραδοχή”. Αυτή ήλθε χρόνια μετά. Όταν ήταν πολύ αργά.
Στην Επισκοπή του Pittsburgh (99 ιερείς-παιδεραστές), αξιωματούχοι της Εκκλησίας απέρριψαν περιστατικό κακοποίησης, γράφοντας πως η 15χρονη “διεκδίκησε” τον ιερέα και “τελικά τον αποπλάνησε”. Ο ιερέας συνελήφθη και η Εκκλησία υπέβαλε την αξιολόγηση του (για λογαριασμό του), στο δικαστήριο. Αναφερόταν πως ο ιερέας παραδέχθηκε πως είναι σαδομαζοχιστής και ως τέτοιος έδρασε παρέα με πολλά νεαρά αγόρια. “Αλλά ο σαδομαζοχισμός του είναι ήπιας μορφής και τουλάχιστον δεν είναι ψυχωτικός”.
Στην Επισκοπή του Scranton (59 ιερείς-παιδεραστές) επίσης, υπερασπίστηκαν τους ιερείς που αποδεδειγμένα είχαν κακοποιήσει παιδιά. Ένας συνελήφθη και καταδικάστηκε, έπειτα από δεκαετίες αναφορών περί κακοποίησης, τις οποίες αγνοούσε η Εκκλησία. Πριν την έκδοση της ποινής, ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε ένα γράμμα στο δικαστή -το οποίο έστειλε και στον Γερουσιαστή της πολιτείας. Τόνιζε πως το δικαστήριο πρέπει να αφήσει ελεύθερο τον ιερέα, για να νοσηλευτεί σε ένα από τα κέντρα της Καθολικής Εκκλησίας. Τόνισε το υψηλό κόστος της φυλάκισης.
Άλλος ιερέας της συγκεκριμένης περιοχής, βίασε μια κοπέλα, την κατέστησε έγκυο και προγραμμάτισε άμβλωση. Ο Αρχιεπίσκοπος έστειλε γράμμα. Έγραψε πως “αυτή είναι μια δύσκολη στιγμή στη ζωή σου. Αναγνωρίζω πόσο αναστατωμένος είσαι. Και μοιράζομαι τη θλίψη σου”. Ο παραλήπτης δεν ήταν η κοπέλα, αλλά ο βιαστής.
Φρικιαστικές μαρτυρίες
“Ακούσαμε ιερέα να ομολογεί πως είχε βιάσει ένα επτάχρονο κορίτσι, στην επίσκεψη του στο νοσοκομείο όπου εκείνο είχε κάνει επέμβαση αμυγδαλών.
Άλλος ιερέας μας είπε πως αφού ανάγκασε ένα 9χρονο αγόρι να του κάνει στοματικό σεξ, μετά έπλυνε το στόμα του παιδιού με αγιασμό, για να το εξαγνίσει.
Είχαμε και κάποιον που ομολόγησε πως βίαζε αγόρια, αλλά διέψευσε τις αναφορές για βιασμό δυο κοριτσιών, γιατί όπως είπε “δεν έχουν μόριο.
Ένα αγόρι μας είπε πως ιερέας το κέρασε ένα χυμό και η επόμενη εικόνα που θυμάται είναι να ξυπνά σε άγνωστο μέρος, αιμορραγώντας από τον πρωκτό.
Βρήκαμε και ένα έγγραφο που ήταν συστατική επιστολή Επισκοπής, για ιερέα που είχε κατηγορηθεί για βιασμούς, ώστε πάρει τη δουλειά στη Walt Disney World.
Διαβάσαμε ένα παιδί να λέει πως “ο ιερέας μου είπε πως αν δεν τον άφηνα να βάλει το δάχτυλο του, μέσα μου και να με φιλήσει, θα πήγαινα στην κόλαση. Εκεί δηλαδή, όπου με έστειλε αυτός.
Μια γυναίκα που είχε κακοποιηθεί, ως παιδί, εξήγησε πως “ακόμα και σήμερα, στα 37 μου, όταν ακούω τη λέξη “Θεός” σκέφτομαι το βιαστή μου. Νιώθω πως όλη μου η ζωή ήταν ένα ψέμα. Έλεγα τι μου είχε κάνει, αλλά ήταν ο δικός μου λόγος εναντίον αυτού του Θεού.
Ένα 7χρονο αγόρι είχε καταθέσει πως “ο Πατέρας Graff μου έκανε πολλά περισσότερα, από το να με βιάσει. “Σκότωσε” τις δυνατότητες που είχα. “Σκότωσε” τον άνδρα που θα μπορούσα να γίνω”. Σημείωση: ο εν λόγω ιερέας έμεινε στην Καθολική Εκκλησία για 45 χρόνια.
Ένα παιδί από την Επισκοπή του Pittsburgh που ήταν παπαδοπαίδι, προσκλήθηκε στο Πατριαρχείο, όπου βρίσκονταν τρεις ιερείς, οι οποίοι του είπαν να γδυθεί και να ξαπλώσει σε ένα κρεβάτι, σαν τον Εσταυρωμένο. Μετά, άρχισαν να τον φωτογραφίζουν. Οι φωτογραφίες αποτέλεσαν μέρος συλλογής που είχαν.
Του είχαν δώσει και ένα χρυσό σταυρό να φορέσει. Όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα, οι ιερείς έδιναν στα θύματα τους χρυσό σταυρό, ώστε να τα “μαρκάρουν” ως ήδη κακοποιημένα”
Οι προτάσεις για να προστατευθούν τα παιδιά
“Για αρχή, ζητάμε από τους νομοθέτες της Pennsylvania να σταματήσουν να προστατεύουν όσους κακοποιούν παιδιά, πίσω από ποινικό καθεστώς των περιορισμών (σ.σ. παντού η Εκκλησία και το κράτος δεν είναι ακριβώς ένα). Σύμφωνα με πρόσφατη τροπολογία, ο ισχύον νόμος επιτρέπει στα θύματα να κάνουν καταγγελίες, έως την ηλικία των 50 χρόνων. Αυτό είναι μια εξέλιξη, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να απαλλαγούμε από τους περιορισμούς. Ακούσαμε πολλά θύματα που τώρα είναι στα 50, 60 και 70 τους χρόνια. Ένα ήταν 83 χρόνων.
Θέλουμε τα μελλοντικά θύματα να γνωρίζουν πως μπορούν πάντα να δικαιωθούν. Θέλουμε να γνωρίζουν οι μελλοντικοί βιαστές πως θα πρέπει να κοιτάζουν πάντα πίσω από τον ώμο τους -όσα χρόνια και αν ζήσουν.
Δεύτερον, ζητάμε νόμο “πολιτικών παραθύρων”, που θα επιτρέψει στα μεγαλύτερα -σε ηλικία- θύματα να μηνύσουν τις Επισκοπές για τη ζημιά που υπέστησαν, στη ζωή τους, όταν ήταν παιδιά. Διαπιστώσαμε πως ό,τι τους συνέβη σε μικρή ηλικία, τους προσδιόρισε. Πολλοί κατέληξαν να είναι εθισμένοι ή “μισοί” ή νεκροί, πολλοί πριν έλθει η ώρα τους. Ο ισχύον νόμος δίνει τη δυνατότητα σε ένα θύμα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης 12 χρόνια για να καταθέσει μήνυση. Μόλις γίνει 18. Τα θύματα που είναι ήδη 30 χρόνων ή μεγαλύτερα έχουν μόνο δυο χρόνια. Θέλουμε να ανοίξει ένα “παράθυρο” για όλους όσοι θέλουν να ακουστούν στο δικαστήριο.
Τρίτον, θέλουμε βελτίωση στο νόμο που αφορά την υποχρέωση στην αναφορά κακοποίησης. Από τα αρχεία είδαμε πως οι αξιωματούχοι της Εκκλησίας επέμεναν πως δεν είχαν την υποχρέωση να κάνουν την αναφορά, στην κυβέρνηση όταν ενημερώνονταν για κάποιο περιστατικό στην Επισκοπή τους. Χρειάζονται νέοι, πιο αυστηροί, νόμοι. Όπως χρειάζονται και νέες ποινές, αν σκεφτείτε πως προς το παρόν διώκονται και τιμωρούνται αυτοί που βιάζουν παιδί, σε παρόντα χρόνο. Παρατηρήσαμε και πολλές περιπτώσεις, στις οποίες η Επισκοπή πλήρωσε τα θύματα, για να μη μιλήσουν. Επίσης, πρέπει να αρθεί το απόρρητο των συμβιβασμών. Και όλα αυτά πρέπει να γίνουν δια νόμων”.
