Τα θύματα του 20χρονου μακελάρη του Κονέκτικατ

Όλα τα παιδιά που σκοτώθηκαν την Παρασκευή στο μακελειό που σημειώθηκε στο σχολείο τους στο Νιουτάουν του Κονέκτικατ ήταν ηλικίας 6 και 7 ετών, αποκάλυψε σήμερα ο ιατροδικαστής Γουέιν Κάρβερ που πραγματοποίησε την αυτοψία στο χώρο του εγκλήματος και τις νεκροτομές των θυμάτων.

Από τα 26 θύματα του Άνταμ Λάντζα στο σχολείο, τα 12 ήταν κορίτσια, 8 αγόρια και 6 ενήλικες γυναίκες. Τα 16 από τα παιδιά ήταν ηλικίας 6 ετών και τα υπόλοιπα 4 ήταν 7 ετών. Μάλιστα ένα από τα κορίτσια είχε γιορτάσει τα έβδομα γενέθλιά του τέσσερις ημέρες πριν από τη σφαγή.

Η ομάδα των ιατροδικαστών ήθελε να ολοκληρώσει πρώτα τις νεκροτομές στις σορούς των παιδιών ώστε να τα παραδώσει το συντομότερο δυνατόν στις οικογένειές τους που θρηνούν για το χαμό τους, πρόσθεσε ο Κάρβερ.

Αναλυτικά, τα θύματα:

Charlotte Bacon, 6

Daniel Barden, 7

Olivia Engel, 6

Josephine Gay, 7

Ana Marquez-Greene, 6

Dylan Hockley, 6

Madeleine Hsu, 6

Catherine Hubbard, 6

Chase Kowalski, 7

Jesse Lewis, 6James Mattioli, 6

Grace McDonnell, 7

Emilie Parker, 6

Jack Pinto, 6

Noah Pozner, 6

Caroline Previdi, 6

Jessica Rekos, 6

Avielle Richman, 6

Benjamin Wheeler, 6

Allison Wyatt, 6Rachel Davino, 29, δασκάλα

Dawn Hochsprung, 47, διευθύντρια του σχολείου

Nancy Lanza, 52, η μητέρα του μακελάρη

Anne Marie Murphy, 52, δασκάλα

Lauren Rousseau, 30, δασκάλα

Mary Sherlach, 56, ψυχολόγος

Victoria Soto, 27, δασκάλα

Νέα στοιχεία φωτίζουν τα κίνητρα του 20χρονου δράστη

Οι αστυνομικοί που ερευνούν την πολύνεκρη επίθεση στο δημοτικό σχολείο της κωμόπολης Νιουτάουν του Κονέκτικατ έχουν βρει “μερικά πολύ καλά στοιχεία” που ενδέχεται να αποκαλύψουν τι ήταν αυτό που όπλισε το χέρι του 20χρονου δράστη και γιατί συνολικά 27 ανθρώπους –εκ των οποίων 20 παιδιά– προτού θέσει τέλος και στη δική του ζωή.

Ο νεαρός Άνταμ Λάντζα άνοιξε πυρ το πρωί της Παρασκευής μέσα στο δημοτικό σχολείο Σάντι Χουκ, όπου φοιτούν παιδιά ηλικίας από 5 έως 10 ετών, σκοτώνοντας έξι ενήλικες και είκοσι παιδιά. Νωρίτερα είχε πυροβολήσει, σε άλλο σημείο, μια γυναίκα που πιστεύεται ότι ήταν η μητέρα του, Νάνσι Λάντζα.

Μία από τις γυναίκες που δέχτηκαν τα πυρά του Λάντζα, πιθανότατα η υποδιευθύντρια του σχολείου, επέζησε και αναρρώνει. “Νοσηλεύεται και η μαρτυρία της θα είναι ουσιώδης για την έρευνα”, είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας του Κονέκτικατ Πολ Βανς.

Ο εκπρόσωπος δεν περιέγραψε τα στοιχεία που έχουν εντοπιστεί αλλά διευκρίνισε ότι ο Λάντζα εισέβαλε δια της βίας στο κτίριο. Διέψευσε έτσι τις πληροφορίες που είχαν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς, σύμφωνα με τις οποίες ο νεαρός δεν συνάντησε δυσκολίες να περάσει από το σύστημα ασφαλείας γιατί του άνοιξε τις πόρτες η ίδια η διευθύντρια, Ντόουν Χόχσπραντ. Η διευθύντρια, θύμα και αυτή του Λάντζα, τον γνώριζε γιατί παλαιότερα ήταν μαθητής στο σχολείο αυτό όπου δίδασκε και η μητέρα του.

Η Νάνσι Λάντζα ήταν μανιώδης συλλέκτρια όπλων και φέρεται να είχε νόμιμα στην κατοχή της ένα Sig Sauer και ένα Glock, σαν αυτά που χρησιμοποιούν οι αστυνομικοί αλλά και ένα στρατιωτικού τύπου Bushmaster 223 M4. Πιστεύεται ότι ο γιος της χρησιμοποίησε κάποια από αυτά τα όπλα. Ένας ντόπιος διακοσμητής, ο Νταν Χολμς, που πρόσφατα στόλισε το σπίτι της με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, δήλωσε ότι του είχε δείξει ένα “πραγματικά ωραίο ντουφέκι” που είχε αγοράσει και του είπε ότι πήγαινε συχνά με τα παιδιά της για σκοποβολή.

Η ιστοσελίδα NeighborhoodScout.com πρόσφατα είχε κατατάξει το Νιουτάουν πέμπτο στον κατάλογο με τις πιο ασφαλείς πόλεις των ΗΠΑ, βασιζόμενη σε στατιστικές του 2011 για την εγκληματικότητα στη χώρα.

“Αυτή η θαυμάσια πόλη που αγαπούσαμε όλοι για την ησυχία, την ομορφιά της, τα θαυμάσια σχολεία, όλα αυτά έγιναν Κολουμπάιν”, είπε μια καθηγήτρια, η Τζούλι Μάξγουελ Σαλ, αναφερόμενη στη σφαγή που σημειώθηκε το 1999 στο Λύκειο Κολουμπάιν του Κολοράντο. “Ήρθαμε εδώ επειδή θα ήταν μια καλή, ασφαλής κοινότητα για τα παιδιά μας”, εξήγησε από την πλευρά της, με δάκρυα στα μάτια, η Κάθριν Χάνιαντι.

Οι κάτοικοι του Νιουτάουν θρήνησαν τους νεκρούς με αγρυπνία στις εκκλησίες της πόλης. Στην Καθολική Εκκλησία Σεντ Ρόουζ οφ Λίμα το πλήθος ήταν τόσο μεγάλο που πολλοί έμειναν έξω. “Ανοίξαμε τα παράθυρα ώστε να ακούν και να αισθάνονται ότι συμμετέχουν”, είπε ο ιερέας Ρόμπερ Βάις, προσθέτοντας, αναφερόμενος στους γονείς των μικρών παιδιών: “Οι επόμενες ημέρες θα είναι πιο δύσκολες. Είμαι σίγουρος πως όταν οι άνθρωποι ξυπνήσουν ένα πρωί και καταλάβουν ότι το κρεβάτι στο σπίτι τους είναι άδειο, τότε θα το συνειδητοποιήσουν”.

Οι παλιοί συμμαθητές του Λάντζα τον θυμούνται σαν έναν ήσυχο, μοναχικό τύπο που ντυνόταν με πιο “σοβαρά” ρούχα από τους υπόλοιπους, με πουκάμισο και προστατευτικό τσέπης, για να μην λερώνεται το ύφασμα από το μελάνι του στυλό. “Η μητέρα του τον πίεζε σκληρά να διαβάζει πολύ”, είπε ο Τιμ Αρνον, 20 ετών, ο οποίος τον είχε γνωρίσει στο δημοτικό Σάντι Χουκ.