Τι είναι η parallelophobia από την οποία πάσχουν εκατομμύρια οδηγοί

Το πάρκινγκ είναι ένα από τα θέματα που μαθαίνει να διαχειρίζεται ένας οδηγός, όταν είναι νέος. Χρειάζονται πολλές προσπάθειες έως ότου βρεθεί ο τρόπος να μην προκαλεί ταχυκαρδία και πανικό η διαδικασία.

Βέβαια, κάποιες πόλεις είναι πιο ‘κακομαθημένες’ από άλλες. Είναι αυτές που έχουν ‘άπλα’. Που έχουν χώρους στάθμευσης για όλους.

Δηλαδή, όχι η Ελλάδα όπου από τις πρώτες ημέρες της οδηγικής μας εμπειρίας στα αστικά κέντρα, ‘παίζουμε’ το «όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε». Έτσι, θέλουμε δεν θέλουμε, εκπαιδευόμαστε στο παράλληλο παρκάρισμα.

Δεν θα ήθελα να αναπτύξω τον παράγοντα «σύγχρονες τεχνολογίες» που κάνει σχεδόν αδύνατη την αποτυχία στον όποιον τύπο παρκαρίσματος. Ας μείνουμε στην ουσία.

Ως νέοι οδηγοί προφανώς και ζούμε το δράμα μας (φευ). Αργά ή γρήγορα όμως, (μέσω του συστήματος που ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα και λέγεται trial and error -πέφτουμε όπου βρούμε, μέχρι να… το βρούμε) αποκτούμε την εμπειρία που μας βοηθά να επιβιώσουμε.

Το παράλληλο παρκάρισμα ωστόσο, είναι πηγή άγχους για εκατομμύρια «καλομαθημένους» οδηγούς του πλανήτη, ανεξαρτήτως φύλου.

Πιο συγκεκριμένα, το φαινόμενο που λέγεται άγχος παράλληλου παρκαρίσματος. Στην άλλη ακτή του Ατλαντικού, που ζουν για τις συμπτύξεις λέξεων, το λένε parallelophobia.

Στο επίκεντρο είναι οι ελιγμοί που πρέπει να γίνουν. Tα videos με tutorials στο YouTube έχουν εκατομμύρια views.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΦΟΒΙΑ

Το πρόβλημα πολλών οδηγών σε όλον τον κόσμο περιγράφεται ως «κοινός φόβος που βιώνουν πολλοί οδηγοί, ειδικά εκείνοι που είναι νέοι στην οδήγηση ή που αγωνίζονται με την επίγνωση του χώρου. Αυτό το άγχος συχνά πηγάζει από τον φόβο του να χτυπήσουν άλλο αυτοκίνητο, να μην μπορεί να παρκάρει σωστά ή να σταματήσει την κυκλοφορία».

Μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν σωματικά συμπτώματα όπως εφίδρωση, γρήγορο καρδιακό παλμό ή τρέμουλο στις απόπειρες παράλληλης στάθμευσης. Άλλοι μπορεί να την αποφύγουν εντελώς, προτιμώντας να βρουν εναλλακτικές, ακόμα κι αν είναι λιγότερο βολικές.

Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας προτείνουν να εξασκούμαστε όσο περισσότερο μπορούμε έως ότου αισθανθούμε άνετα, να μη βιαζόμαστε (όσο πιο αργά κάνουμε ό,τι κάνουμε, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες λάθους) και να χρησιμοποιούμε σημεία που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πότε πρέπει να αρχίζουμε την ευθυγράμμιση.

Εάν δεν αλλάζει κάτι, πηγαίνουμε σε ειδικό: σε δάσκαλο να μάς εκπαιδεύσει εκ νέου.

Ακολουθεί βίντεο στο TikTok με τα SOS.

ΠΟΣΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΦΟΒΙΑ

Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας για σχετικές αναζητήσεις στο διαδίκτυο η χώρα της Ευρώπης που ‘χει το πιο έντονο πρόβλημα παραλληλοφοβίας είναι η Μάλτα. Έχουν το άγχος 14.58 ανά 1.000 οδηγοί. Ακολουθεί το Μονακό (13.22 ανά 1.000), με την Ισλανδία να κλείνει την πρώτη τριάδα (7.99 ανά 1000).

Στο ΤΟΡ10 υπάρχουν και οι Μεγάλη Βρετανία (το σχετικό άγχος αναδείχθηκε ως το πιο κοινό μεταξύ των οδηγών της χώρας), Ανδόρα, Πορτογαλία, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Εσθονία και Σαν Μαρίνο.

Στις ΗΠΑ σχεδόν οι μισοί οδηγοί υποφέρουν από parallelophobia (49%). Οι περισσότεροι είναι (εύλογα) στις πιο πυκνοκατοικημένες πολιτείες. Στην πρώτη πεντάδα ανήκουν οι Μασαχουσέτη, Νέα Υόρκη, Βερμόντ, Χαβάη και Αλάσκα. Δεν ξεπερνούν ωστόσο, τους 1.38 οδηγούς ανά 1.000.

Στην Αυστραλία, τα δύο πέμπτα έχουν το άγχος και το 39% το αντιμετωπίζει αποφεύγοντας τη συγκίνηση. Οι περισσότεροι είναι στο Σίδνεϊ (4.090 ανά 1.000), τη Μελβούρνη (3.630 ανά 1.000), το Μπρισμπέιν (1.570 ανά 1.000), το Περθ (1.340 ανά 1.000) και την Αδελαϊδα (1.230 ανά 1.000).