Τι κάνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα απειλούμενα είδη στην Ευρώπη

Ένα στα οκτώ εκατομμύρια είδη παγκοσμίως κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Στην Ευρώπη, τουλάχιστον 1.677 είδη από τα 15.060 επιβεβαιωμένα ευρωπαϊκά είδη απειλούνται με εξαφάνιση. Τα σαλιγκάρια, τα μύδια και τα ψάρια είναι αυτά που κινδυνεύουν περισσότερο

Τα μαλάκια γλυκού νερού (μύδια και σαλιγκάρια) έχουν τον υψηλότερο βαθμό επικινδυνότητας στην Ευρώπη, αφού το 59% κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Πάνω από τα μισά ενδημικά δέντρατης Ευρώπης, όπως η αγριοκαστανιά, το Heberdenia excelsa και το horbus απειλούνται, ενώ κινδυνεύει και το ένα πέμπτο των αμφιβίων και των ερπετών.

Η αρκτική αλεπού, το ευρωπαϊκό βιζόν, η μεσογειακή φώκια Monachus, η φάλαινα του Βόρειου Ατλαντικού και η πολική αρκούδα είναι σήμερα από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά στην Ευρώπη.

Οι επικονιαστές βρίσκονται, επίσης, σε συνεχή μείωση. Ένα στα 10 ευρωπαϊκά είδη μελισσών και πεταλούδων απειλείται με εξαφάνιση.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης, 36 είδη έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη από το 2015.

Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνονται πολλά ψάρια γλυκού νερού, άλλα είδη Κορήγονου (τύπος σολομού), το σαλιγκάρι γλυκού νερού Graecoanatolica macedonica (μοναδικό για τη λίμνη Δοϊράνη ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βόρειο Μακεδονία) και το μωβ λουλούδι Pensée de Cry.

Από τα θηλαστικά, ο Ούρος (είδος μεγάλων, άγριων βοοειδών) και η Σαρδηνική Πίκα (ξάδελφος του κουνελιού) εξαφανίστηκαν τον 17ο και 18ο αιώνα αντίστοιχα.

Δείτε το Infographic του NEWS 24/7:

Το φαινόμενο που εξελίσσεται ραγδαία, προκαλείται κυρίως από την απώλεια και την υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων, τη ρύπανση, την κλιματική αλλαγή και την χωροκατακτητικότητα ξένων ειδών.

Η Ε.Ε. έχει συμφωνήσει για μείωση της χρήσης των πιο επικίνδυνων και χημικών φυτοφαρμάκων κατά 50%, της χρήσης λιπασμάτων κατά 20%, της απώλειας θρεπτικών συστατικών κατά 50% έως το 2030.

Προκειμένου να προστατεύσει τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε τη θέση του σχετικά με την “Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: Επαναφορά της φύσης στη ζωή μας”, η οποία αντιμετωπίζει τους βασικούς παράγοντες απώλειας της βιοποικιλότητας και θέτει νομικά δεσμευτικούς στόχους.

Τον Φεβρουάριο του 2024, οι ευρωβουλευτές υποστήριξαν έναν νέο νόμο για την αποκατάσταση της φύσης, ο οποίος αποτελεί μέρος των προσπαθειών της ΕΕ για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη. Αυτός ο νόμος δεσμεύει όλες τις χώρες της ΕΕ να εργαστούν για την αποκατάσταση των φυσικών οικοτόπων.