Τι πραγματικά αποκαλύπτετε, όταν σταυρώνετε τα χέρια στο ύψος του στήθους

Η μη λεκτική επικοινωνία είναι ευρύτερα διαδεδομένη ως ‘γλώσσα του σώματος’. Ο Aμερικανός Τζο Ναβάρο είναι πρώην πράκτορας του FBI, με ειδίκευση στη ‘γλώσσα του σώματος’, ο οποίος έχει γράψει ουκ ολίγα bestsellers επί του θέματος.  Το πιο πρόσφατο έχει τίτλο “Be Exceptional“.

Ο εκ των ιδρυτών του προγράμματος Behavioural Analysis (ανάλυση συμπεριφοράς) του FBI, ο οποίος είχε ως δουλειά για 25 χρόνια να πιάνει κατασκόπους εξηγεί πως ό,τι φοράμε, τα μαλλιά μας, ο τρόπος που καθόμαστε ή περπατάμε, αποκαλύπτουν πράγματα για εμάς -ακόμα και αν προσπαθούμε πολύ να τα κρύψουμε.

Στις συζητήσεις που έκανε με υπόπτους διπλούς κατασκόπους “παρατηρούσα τη συμπεριφορά τους, ώστε να ερμηνεύσω όσα είχαν στο μυαλό τους. Συνήθως ήμουν ακριβής, καθώς οι συμπεριφορές συνέβαιναν σε πραγματικό χρόνο και ήταν υποσυνείδητες. Δεν είμαστε ποτέ σε κατάσταση που δεν ‘εκπέμπουμε’ πληροφορίες”.

Mέσα στα χρόνια, ο Ναβάρο διέλυσε και κάποιους μύθους. Όπως ότι αν σταυρώσουμε τα χέρια μας (στο στήθος) δείχνουμε πως αισθανόμαστε άβολα -και πρόκειται για συμπεριφορά μπλοκαρίσματος. “Ακόμα και όταν δεν συμπαθείτε αυτόν που έχετε μπροστά σας, τα σταυρωτά χέρια δεν προκύπτουν για να τον κρατήσετε μακριά. Είναι κίνηση αυτο-καθησυχασμού -ηρεμίας, άνεσης- που την κάνουμε, όταν είμαστε σε συνθήκη άγχους ή δεν είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι.

Κατά μία έννοια, παίρνουμε αγκαλιά τον εαυτό μας. Όταν είμαστε στον κινηματογράφο, όπως βλέπουμε την ταινία, συνηθίζουμε να τοποθετούμε με ακριβώς αυτόν τον τρόπο τα χέρια μας. Το ίδιο κάνουμε και όταν περιμένουμε κάποιον. Το ενδιαφέρον είναι πως κάνουμε αυτήν την κίνηση περισσότερο όταν είμαστε σε δημόσιο χώρο, παρά όταν είμαστε σε ιδιωτικό”.

Ένας άλλος μύθος αφορά την αντίδραση των ματιών μας, όταν σκεφτόμαστε κάτι και ο διαφορετικός τρόπος που κινούνται οι ίριδες, όταν επεξεργαζόμαστε πληροφορίες. Δεν είναι ενδεικτικοί απάτης. Σίγουρα δείχνει πως επεξεργαζόμαστε αυτά που ακούμε”.

Ο τρίτος μύθος έχει να κάνει με το ότι λέμε ψέματα, όταν ‘καθαρίζουμε’ το λαιμό μας (ξεροβήχουμε) ή αγγίζουμε τη μύτη μας ή καλύπτουμε με το χέρι το στόμα μας. “Κάνουμε αυτές τις κινήσεις για να καθησυχάσουμε τον εαυτό μας. Είναι κινήσεις χαλάρωσης. Επιστημονικά, δεν υπάρχει το ‘φαινόμενο του Πινόκιο’, που δείχνει απάτη. Οι άνθρωποι είμαστε ελεεινοί στο να εντοπίζουμε την απάτη”.

Ας δούμε και κάποια πράγματα που ισχύουν

Όπως είπε ο κύριος Ναβάρο “όταν κάποιος είναι στρεσαρισμένος, έχει την τάση να πιέζει γρήγορα τη γλώσσα του στο εσωτερικό του μάγουλου -για να ‘βγάλει’ την ένταση”. Και αν αυτό δεν μπορούμε να το δούμε πίσω από τη μάσκα που φοράμε πια όλοι, ο κύριος Ναβάρο πρότεινε να εστιάζουμε στα μάτια. “Κάποιες φορές μισοκλείνουμε τα μάτια μας, όταν επικεντρωνόμαστε σε κάτι. Αυτός είναι επίσης, ένας τρόπος του σώματος μας να ενημερώσει ότι δεν συμπαθούμε κάποιον ή δεν συμφωνούμε με κάτι”. Οι κόρες των ματιών μας συσπώνται, όταν δούμε κάτι που μας ενοχλεί ή μας προκαλεί αρνητικά συναισθήματα.

Το ξαφνικό ‘φτερούγισμα’ των βλεφάρων “υποδηλώνει επίσης, πως κάτι δεν πάει καλά, ότι κάποιος δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που είδε ή άκουσε ή δυσκολεύεται να καταλάβει και να ανταποκριθεί”. Τα μάτια συσπώνται και όταν κάποιος αισθάνεται άγχος ή κρύβει κάτι. “Υπό υψηλή πίεση, για παράδειγμα σε μια ανάκριση, οι μικροί μύες ακριβώς κάτω από το μάτι και πάνω από το ζυγωματικό, ενδέχεται να συσπαστούν για λίγο, ανεξέλεγκτα”.

Θέλετε να μάθετε αν ο άνθρωπος που συναντάτε, χαίρεται που σας βλέπει; “Δώστε προσοχή στα φρύδια του, όταν λέτε το πρώτο ‘γεια’. Αν τα φρύδια γίνουν τοξοτά, είναι χαρούμενος. Αν δεν υπάρξει κίνηση και τα μάτια κλείσουν ελαφρά, είναι μάλλον καλή ιδέα να μείνετε μακριά από αυτόν τον άνθρωπο, για το υπόλοιπο της ημέρας”.

Aκολουθεί παλαιότερο βίντεο του Τζο Ναβάρο, για το Wired.