Το χρονικό της ανόδου της γαλλικής ακροδεξιάς – Η εκτόξευση της Λεπέν

Μετά από δεκαετίες στο πολιτικό περιθώριο, η ακροδεξιά στη Γαλλία έχει φτάσει πιο κοντά από ποτέ στο να σχηματίσει εθνική κυβέρνηση, μετά την επικράτησή της στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών την περασμένη Κυριακή (30/06).

Η γαλλική ακροδεξιά ήταν πάντα συνδεδεμένη με την οικογένεια Λεπέν. Ο Εθνικός Συναγερμός (RN), υπό την ηγεσία της Μαρίν Λεπέν, είναι το ακροδεξιό, διάδοχο κόμμα του Εθνικού Μετώπου, το οποίο ίδρυσε ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί Λεπέν. Τα βασικά χαρακτηριστικά του Εθνικού Συναγερμού είναι το ότι είναι ένα εθνικιστικό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα, με σκληρή γραμμή στο μεταναστευτικό.

Στις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη, ο Εθνικός Συναγερμός κέρδισε 30 έδρες, με τον συνδυασμό του Μακρόν να εξασφαλίζει μόλις 13 και στη συνέχεια να προκηρύσσει βουλευτικές εκλογές. Ως αντίδραση στην ραγδαία άνοδο της ακροδεξιάς, δυνάμεις της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων προχώρησαν σε συμμαχία, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, και τώρα αποσύρουν τους υποψηφίους τους από τις “τριγωνικές αναμετρήσεις” όπου αυτοί είναι στην τρίτη θέση, με στόχο να στηριχθούν από κοινού υποψήφιοι βουλευτές απέναντι σε αυτούς της ακροδεξιάς στον β’ γύρο την ερχόμενη Κυριακή.

Αυτή τη στιγμή, το κόμμα της Λεπέν κατέχει 88 έδρες στην Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας, πλέον όμως βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στο να εκλέξει ακόμα και πρωθυπουργό. Πως όμως η Γαλλία έφτασε μέχρι εδώ, με την ακροδεξιά να βρίσκεται στο κατώφλι του να καταλάβει τα ηνία της χώρας;

Ακολουθούν μια σειρά από τα σημεία καμπής της ιστορίας της γαλλικής ακροδεξιάς που συγκέντρωσε το Reuters, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικογένεια Λεπέν για περισσότερο από μισό αιώνα.

Πώς διαμορφώθηκε η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γαλλία

1972: Ο πρώην στρατιώτης Ζαν-Μαρί Λεπέν ιδρύει το Εθνικό Μέτωπο, ένα περιθωριακό ακροδεξιό κόμμα αποτελούμενο από βετεράνους του πολέμου της Αλγερίας και Γάλλους συνεργάτες του καθεστώτος του Βισύ.

1974: Ο Λεπέν συμμετέχει στις προεδρικές εκλογές, αλλά λαμβάνει λιγότερο από 1% των ψήφων. Δύο χρόνια αργότερα, το σπίτι του στο Παρίσι δέχεται επίθεση με βόμβα. Δεν βρέθηκε ποτέ ο ένοχος.

1981: Ο Λεπέν δεν μπορεί να εξασφαλίσει αρκετούς υποστηρικτές για να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές, οι οποίες κερδίζονται από τον αριστερό Φρανσουά Μιτεράν. Τα επόμενα χρόνια, ο Λεπέν προσελκύει σταδιακά νέους υποστηρικτές.

1986: Το κόμμα κερδίζει τις πρώτες του έδρες στην Εθνοσυνέλευση.

1987: Ο Λεπέν κάνει υποτιμητικά σχόλια για τους ομοφυλόφιλους με AIDS, συνεχίζοντας μια δια βίου τάση να προκαλεί οργή με ρατσιστικά, αντισημιτικά και ομοφοβικά σχόλια που συχνά τον φέρνουν σε νομικές περιπέτειες αλλά κερδίζουν υποστήριξη σε ένα μέρος του εκλογικού σώματος.

1988: Ο Λεπέν κερδίζει το 14,4% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές. Την επόμενη χρονιά, το Εθνικό Μέτωπο κερδίζει περισσότερο από το 10% των ψήφων στις ευρωπαϊκές εκλογές. Επίσης, αρχίζει να επικεντρώνεται στο Ισλάμ και στους μουσουλμάνους μετανάστες ως ένα από τα κύρια πολιτικά του ζητήματα.

1995: Το Εθνικό Μέτωπο κερδίζει τρεις δήμους στον νότο, Τουλόν, Οράνζ και Μαριγνάν, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη εκλογική του υποστήριξη.

2002: Ο Λεπέν συμμετέχει στις προεδρικές εκλογές και κερδίζει το 16,86% των ψήφων, αρκετό για να τον βάλει σε δεύτερο γύρο εναντίον του Ζακ Σιράκ. Η ισχυρή αυτή εμφάνιση προκαλεί σοκ στη Γαλλία και υπάρχει διευρημένεια αηδία για το γεγονός ότι ένα τόσο ακροδεξιό κόμμα μπόρεσε να τα πάει τόσο καλά. Πολιτικοί από τη δεξιά και την αριστερά ενώνονται για να αποτρέψουν τη νίκη του Λεπέν στον δεύτερο γύρο. Ο Σιράκ κερδίζει πάνω από το 80% των ψήφων στον δεύτερο γύρο.

2008: Δικαστήριο καταδικάζει τον Λεπέν σε τρεις μήνες φυλάκιση με αναστολή και πρόστιμο 10.000 ευρώ για τη δήλωσή του ότι η ναζιστική κατοχή της Γαλλίας δεν ήταν «ιδιαίτερα απάνθρωπη».

2011: Η κόρη του Λεπέν, Μαρίν Λεπέν, γίνεται η νέα ηγέτης του Εθνικού Μετώπου μετά από μια περίοδο κακής απόδοσης του κόμματος στις δημοσκοπήσεις και αυξανόμενων οικονομικών πιέσεων.

2012: Η Μαρίν Λεπέν κάνει την πρώτη της, ανεπιτυχή προσπάθεια για την προεδρία.

2014: Το Εθνικό Μέτωπο έχει μια εκλογική χρονιά ορόσημο, κερδίζοντας τον έλεγχο σε 11 δήμους και καταλαμβάνει την πρώτη θέση στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

2015: Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν “κερδίζει” την αναστολή της ιδιότητας μέλους του στο κόμμα αφού περιγράφει το Ολοκαύτωμα ως «λεπτομέρεια» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Την ίδια χρονιά, η κόρη του τον διώχνει τελικά από το κόμμα.

2017: Η Μαρίν Λεπέν συμμετέχει ξανά στις προεδρικές εκλογές αλλά χάνει από τον Εμανουέλ Μακρόν. Μετά από αυτό, εντείνει τις προσπάθειες να κάνει το κόμμα της πιο αποδεκτό σε ευρύτερο εκλογικό σώμα, επιδιώκοντας να το απομακρύνει από το ρατσιστικό και αντισημιτικό παρελθόν του, και να δώσει στους βουλευτές του ένα πιο επαγγελματικό προφίλ, με πορεία στα μέσα ενημέρωσης και δυναμική παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα. Το 2018, αλλάζει το όνομα του κόμματος σε Εθνικό Συναγερμό.

2022: Ο Ζορντάν Μπαρντελά, ένας 28χρονος προστατευόμενος της Μαρίν Λεπέν, επιλέγεται ως ο νέος πρόεδρος του RN.

Ιούνιος 2024: Ο Μπαρντελά ηγείται του κόμματος στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δίνοντας μια ηχηρή ήττα στο κόμμα του Μακρόν και ωθώντας τον πρόεδρο να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Ο Μπαρντελά είναι πλέον υποψήφιος πρωθυπουργός.