Τουρκία: Οι υποσχέσεις, η οικονομική κρίση και η ήττα των αντικυβερνητικών δυνάμεων

Με την παραδοχή του Μουχαρέμ Ιντζέ, ηγέτη του CHP το βράδυ της Κυριακής με sms και σήμερα, στην ομιλία που πραγματοποίησε, «ο Ερντογάν νίκησε. Χάσαμε!», σφραγίστηκε ο νέος, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, θρίαμβος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στις διπλές εκλογές της 24ης Ιουνίου, που του επιτρέπει, με τις υπερεξουσίες που του δίνει  η συνταγματική μεταρρύθμιση, να είναι ο απόλυτος άρχων για ακόμη 5 χρόνια.

Ο στόχος του, όπως αποκάλυπταν και οι σημαίες του αφηνιασμένου πλήθους των ψηφοφόρων του, που πανηγύρισαν έξω από το παλάτι του στην Κωνσταντινούπολη, ακούγοντάς τον να μιλάει για «νίκη της Δημοκρατίας», είναι το 2023 («Hedef 2023», γράφανε οι σημαίες και τα πανό που εναλλάσσονταν με αυτές του AKP και της Τουρκίας σε μια βραδιά που οι ψηφοφόροι του AKP μετέτρεψαν σε μέρα).

Το 2023 η τουρκική Δημοκρατία θα γιορτάσει τα 100 χρόνια της και η οικονομία της χώρας θα είναι, σύμφωνα με τις διακηρύξεις του Ερντογάν, μέσα στις 10 μεγαλύτερες του κόσμου. Και εδώ ξεκινούν τα δύσκολα. 

Ενώ είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα αρθεί  το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, έχοντας εξασφαλίσει το  52,5 % στις προεδρικές εκλογές (25.959788 ψήφους), και 293 έδρες στις βουλευτικές (με την αρωγή των 49 του ακροδεξιού MHP, που ήταν η μεγάλη έκπληξη, πλειοψηφεί στο Κοινοβούλιο), όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στη χώρα τα προσεχή χρόνια.

Η ακριβή πατάτα, που πάντως δεν τον «έριξε», όσο κι αν την κράδαινε ο Μουχαρέμ Ιντζέ στις προεκλογικές ομιλίες του, δεν θα ανακτήσει τις κανονικές τιμές της, εάν η τουρκική οικονομία δεν πάψει να συμπιέζεται από τους περιορισμούς του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης, υπογραμμίζουν  απ’ το πρωί οι διεθνείς αναλυτές, θεωρώντας ότι η Τουρκία άμεσα  θα αναγκαστεί να προσφύγει για βοήθεια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.  

Ο λαός της Τουρκίας, διχασμένος ακόμη στα δυο, παρόλη την οικονομική πίεση (η τουρκική λίρα  έχει καταβαραθρωθεί και ο κατασκευαστικός κλάδος, μεγάλο ατού στην προεκλογική φαρέτρα του Ερντογάν, είναι σε μεγάλη ύφεση), επέλεξε να συνεχίσει να κυβερνιέται από τον ίδιο άνθρωπο, ενισχύοντας τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις, μετά το τελευταίο Δημοψήφισμα (τo ΑΚP πάντως από το 49% των εκλογών του 2015 βρέθηκε χτες  στο 42%).

Κάτι για το οποίο ο Μουχαρέμ Ιντζέ  δεν έκρυψε τις ευθύνες του. «Πρέπει αν αναρωτηθούμε γιατί υποχώρησαν οι δυνάμεις μας (σ.σ.:οι αντικυβερνητικές)», είπε σήμερα, απολογούμενος για το sms που διέρρευσε την ώρα που ευχαριστούσε ο Ερντογάν τον «ακριβό λαό» του, εξοργίζοντας ψηφοφόρους του, οι οποίοι περιμέναν ως αργά το βράδυ να κάνει ανακοινώσεις.

‘Εχει ενδιαφέρον το ότι παρόλα τα περιστατικά νοθείας ή απόπειρας νοθείας στο Εζερούμ και το Σουρούτς , ο Ιντζέ δεν  στάθηκε σήμερα σε αυτά:«Κλέψανε ψήφους, αλλά όχι 10 εκ. ψήφους . Χάσαμε,Τα αποτελέσματα είναι αληθινά», παραδέχθηκε, προσθέτοντας: «Χύθηκε αίμα στο Ερζερούμ και το Σουρούτς». Αναφερόταν στους δυο φόνους σε εκλογικό κέντρο στο Ερζερούμ, μεταξύ των οποίων και  τοπικού αξιωματούχου του κόμματος της Ακσενέρ, για τους οποίους τα τουρκικά Μέσα ερίζουν από νωρίς το πρωί: ήταν οικογενειακοί ή πολιτικοί;

Ο δημοσιογράφος και ακτιβιστής Αχμέντ Μέριτς στον πρωινό μετεκλογικό καφέ  στην περιοχή Τσιχανγκάρ της Πόλης,  με τους κεμαλιστές υπέρμαχους του κοσμικού κράτους κατοίκους, μαζί με γνωστούς blogger της χώρας, διαβλέπει ότι από εδώ και στο εξής «το πολίτευμα και ο Ερντογάν θα γίνουν σκληρότεροι. Πέντε χρόνια τουλάχιστον δεν θα μπορεί να τον ελέγξει κανένας. Θα γίνει πιο καταπιεστικός  κι αυταρχικός σε βάρος των Κούρδων και της Αριστεράς». Η τελευταία, προσθέτει, μετρά μια νίκη την 24 του Ιουνη. Για πρώτη φορά, μετά από 47 χρόνια (το 1971, επί παντοκρατορίας του  Ντεμιρέλ) μπήκαν στο κοινοβούλιο ξανά βουλευτές του κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος, μέσω του φιλοκουρδικού  ΗDP. «Eίναι μια ελπίδα για την τουρκική Αριστερά, παρόλο που τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα», σχολιάζει.