Τραμπ και Πούτιν αιφνιδίασαν την Ευρώπη για την Ουκρανία

Σε ρόλο παρατηρητή ήταν η Ευρώπη το βράδυ της Τετάρτης (13/02), όταν Ντόναλντ Τραμπ και Βλάντιμιρ Πούτιν βρέθηκαν να συνομιλούν, σε πνεύμα σύμπνοιας για την ώρα, για το μέλλον της Ουκρανίας.

Ήταν η στιγμή που Ευρωπαίοι και Ουκρανοί φοβόντουσαν εδώ και μήνες, αν όχι χρόνια. Κι όμως, όταν τελικά έφτασε, ένα παγωμένο απόγευμα καθώς το Κίεβο βυθιζόταν σε πολικές θερμοκρασίες, η αιφνιδιαστική κλίμακα του ειρηνευτικού σχεδίου του Ντόναλντ Τραμπ άφησε τους συμμάχους της Ουκρανίας σοκαρισμένους, όπως σημειώνει το Politico.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά έβαλαν τέλος στη στήριξή τους προς την Ουκρανία, καθώς ο Τραμπ ανακοίνωσε άμεσες διαπραγματεύσεις με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και είπε στον Ουκρανό ηγέτη Βολοντίμιρ Ζελένσκι να εγκαταλείψει τις ελπίδες του για ανάκτηση όλων των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία.

Βέβαια, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Πιτ Χέγκσεθ, ήταν ο πρώτος που αποκάλυψε τη νέα αμερικανική στάση κατά τη διάρκεια συνάντησης στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.

Ο Χέγκσεθ είπε στους ομολόγους του, που είχαν συγκεντρωθεί στη βελγική πρωτεύουσα, ότι ο Ζελένσκι δεν έχει καμία πιθανότητα να επιτύχει τον στόχο του να εκδιώξει τις ρωσικές δυνάμεις από την Κριμαία και την ανατολική Ουκρανία, αποκαθιστώντας τα σύνορα της χώρας στα προ του 2014 επίπεδα.

«Η επιδίωξη αυτού του απατηλού στόχου θα παρατείνει μόνο τον πόλεμο και θα προκαλέσει περισσότερη δυστυχία», δήλωσε ο Χέγκσεθ.

Στη συνέχεια, ο Χέγκσεθ προειδοποίησε ότι η Αμερική θα αποσύρει τη δέσμευσή της για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, εγκαταλείποντας τον ιστορικό ρόλο που διαδραμάτισε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρουσίασε δηλαδή μια προοπτική, κατά την οποία οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα φέρουν την κύρια ευθύνη για την άμυνά τους — καθώς και για την ασφάλεια της Ουκρανίας.

Λίγο αργότερα, ο Τραμπ έσβησε κάθε ελπίδα αποφυγής της νέας, ψυχρής πραγματικότητας. «Μόλις είχα μια μακρά και εξαιρετικά παραγωγική τηλεφωνική συνομιλία με τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν», ανακοίνωσε ο Αμερικανός πρόεδρος σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Συμφωνήσαμε επίσης να ξεκινήσουν αμέσως διαπραγματεύσεις μεταξύ των ομάδων μας, και θα αρχίσουμε καλώντας τον Πρόεδρο Ζελένσκι της Ουκρανίας για να τον ενημερώσουμε για τη συνομιλία… Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει σε έναν Πόλεμο που δεν θα είχε συμβεί αν ήμουν Πρόεδρος, αλλά συνέβη, και έτσι πρέπει να τελειώσει. Καμία άλλη ζωή δεν πρέπει να χαθεί!»

Στους δύο “γεωπολιτικούς κεραυνούς” της Τετάρτης (13/02) που δημιουργούν ξεκάθαρο ρήγμα στις σχέσεις ΗΠΑ – Ευρώπης στέκεται και το CNN, το οποίο επισημαίνει ότι η ιστορική αυτή καμπή αναδεικνύει την ιδεολογία «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ και την τάση του να αντιμετωπίζει κάθε ζήτημα ή συμμαχία ως μια οικονομική συναλλαγή. Οι κινήσεις αυτές της κυβέρνησης Τραμπ δείχνουν επίσης την απελευθέρωσή του από τους παραδοσιακούς συμβούλους του κατεστημένου, οι οποίοι διαμορφώθηκαν από τη δυτική εξωτερική πολιτική και τους οποίους θεωρεί υπεύθυνους για την υπονόμευση της πρώτης του θητείας.

Το μήνυμα των ΗΠΑ για την Ουκρανία που η Ευρώπη δεν ήθελε να ακούσει

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν συμπεριλήφθηκε αρχικά στις συνομιλίες, ένα ανησυχητικό σημάδι για το Κίεβο. Επί προεδρίας Μπάιντεν, η Ουκρανία βρισκόταν στο επίκεντρο κάθε αμερικανικής πολιτικής για τον πόλεμο. Ο Τραμπ κάλεσε τον Ζελένσκι αργότερα την Τετάρτη, αλλά ήδη τροφοδοτεί φόβους ότι θα καταλήξει σε μια συμφωνία που θα ευνοεί τη Ρωσία. Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν η Ουκρανία θα είναι ισότιμος εταίρος στις ειρηνευτικές συνομιλίες, ο Τραμπ απάντησε: «Ενδιαφέρουσα ερώτηση», σκέφτηκε για λίγο και είπε: «Είχα πει ότι αυτός δεν ήταν ένας καλός πόλεμος για να ξεκινήσει», φαινομενικά υιοθετώντας τη ρητορική του Πούτιν ότι η ευθύνη για τη σύγκρουση βαραίνει το ίδιο το έθνος που δέχθηκε τη βίαιη εισβολή από έναν αυταρχικό γείτονα.

Ο Χέγκσεθ ήταν εξίσου ξεκάθαρος. Παρουσίασε τις αμερικανικές αρχικές θέσεις για τη διαπραγμάτευση: Η Ουκρανία δεν μπορεί να επιστρέψει στα προ του 2014 σύνορά της, δεν μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα συμμετάσχουν σε καμία ειρηνευτική αποστολή.

Οποιαδήποτε ειρηνευτική δύναμη θα αποτελείται από ευρωπαϊκά και μη ευρωπαϊκά στρατεύματα και δεν θα καλύπτεται από τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας του ΝΑΤΟ — πράγμα που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα επέμβουν αν υπάρξει σύγκρουση με τις ρωσικές δυνάμεις.

Ο πρώην πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επίσης απέφευγε να δώσει στην Ουκρανία μια σαφή πορεία προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ, φοβούμενος μια άμεση αντιπαράθεση με μια πυρηνικά εξοπλισμένη Ρωσία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η επιμονή του Τραμπ ότι οι Ευρωπαίοι ειρηνευτές δεν θα φορούν διακριτικά του ΝΑΤΟ θα θεωρηθεί από πολλούς ως μια παρόμοια συνετή κίνηση για την αποφυγή εμπλοκής των ΗΠΑ σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία.

Ωστόσο, η Τετάρτη ήταν η καλύτερη μέρα για τον Πούτιν από την έναρξη της εισβολής, καθώς εξανέμισε πολλές από τις ουκρανικές φιλοδοξίες. Ο Χέγκσεθ υποστήριξε ότι απλώς εξέφραζε μια ρεαλιστική προσέγγιση. Και έχει ένα σημείο: κανείς στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη δεν πίστευε πραγματικά ότι η Ουκρανία μπορούσε να επιστρέψει στα σύνορα του 2014. Και παρά τη δυτική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια δισεκατομμυρίων δολαρίων, η Ουκρανία δεν κατάφερε να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη στο πεδίο της μάχης.

Παρόλα αυτά, αφαιρώντας αυτά τα ζητήματα από το τραπέζι, ο Τραμπ — που αυτοπαρουσιάζεται ως ο απόλυτος διαπραγματευτής — στέρησε από τους Ουκρανούς ένα κρίσιμο διαπραγματευτικό χαρτί που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να εξασφαλίσουν παραχωρήσεις από τον παλιό του φίλο, τον Πούτιν. Προς το παρόν, ο Τραμπ φαίνεται να μην έχει καμία αντίρρηση στο να διατηρήσει η Ρωσία τα εδάφη που κατέλαβε μέσω μιας απρόκλητης εισβολής.

Αυτό δεν είναι τυχαίο — καθώς, όπως και η Ρωσία, η Αμερική πλέον έχει έναν πρόεδρο που πιστεύει ότι οι μεγάλες δυνάμεις δικαιούνται να επεκτείνονται στις περιφέρειές τους. Όμως η επιβράβευση της Ρωσίας με μια ευνοϊκή συμφωνία θα αποτελούσε ένα καταστροφικό προηγούμενο.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Ζελένσκι προσπάθησε να διατηρήσει ψύχραιμη στάση απέναντι στη νέα κατάσταση, αν και αμήχανος μπροστά στις εξελίξεις, συνοψίζοντας σε ανάρτησή του στο Χ αυτό που χαρακτήρισε «ουσιαστική» συνομιλία με τον Τραμπ ως εξής. «Ο Πρόεδρος Τραμπ μοιράστηκε λεπτομέρειες της συνομιλίας του με τον Πούτιν», ανέφερε ο Ουκρανός πρόεδρος. «Κανείς δεν επιθυμεί την ειρήνη περισσότερο από την Ουκρανία. Μαζί με τις ΗΠΑ, χαράσσουμε τα επόμενα βήματά μας για να σταματήσουμε τη ρωσική επιθετικότητα και να διασφαλίσουμε μια διαρκή, αξιόπιστη ειρήνη. Όπως είπε ο Πρόεδρος Τραμπ, ας το προχωρήσουμε.»

Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες εμφανίστηκαν επίσης αμήχανοι, προσπαθώντας να επεξεργαστούν τις ανακοινώσεις του Χέγκσεθ και του Τραμπ. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι, τουλάχιστον σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι σχέσεις με τον νέο Λευκό Οίκο είναι τόσο κακές που ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Δεν υπήρξε άμεσο σχόλιο από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ενώ η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλας, έγραψε αργότερα στο Χ ότι «σε κάθε διαπραγμάτευση, η Ευρώπη πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο», προσθέτοντας: «Η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας είναι αδιαπραγμάτευτες. Προτεραιότητά μας τώρα πρέπει να είναι η ενίσχυση της Ουκρανίας και η παροχή ισχυρών εγγυήσεων ασφαλείας.»

Ορισμένοι από τους συμμάχους της Ουκρανίας στην Ευρώπη αντέδρασαν πιο ξεκάθαρα, απορρίπτοντας την προσέγγιση του Τραμπ, ειδικά την απόφασή του να σχεδιάσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο απευθείας με τον Πούτιν, φαινομενικά εντάσσοντας τον Ουκρανό ηγέτη μόνο εκ των υστέρων.

«Πάντα τονίζαμε ότι… δεν θα ληφθεί καμία απόφαση για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία», δήλωσε στους δημοσιογράφους η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ. «Η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο μαζί. Και αυτό σημαίνει: με την Ουκρανία και με τους Ευρωπαίους.»

Μιλώντας στο Politico, η Υπουργός Εξωτερικών της Λετονίας, Μπάιμπα Μπράζε, τόνισε: «Η αυτονομία της Ουκρανίας σε οποιεσδήποτε ειρηνευτικές συνομιλίες είναι ζωτικής σημασίας.»

Η συγκλονιστική ωμότητα του Χέγκσεθ

Ήταν εδώ και καιρό σαφές ότι η δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ θα απαιτούσε περισσότερα από τους Ευρωπαίους εταίρους της Αμερικής, οδηγώντας σε δύσκολες επιλογές για κυβερνήσεις που έχουν προτιμήσει τις κοινωνικές δαπάνες έναντι της άμυνας. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, είχε δηλώσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες. «Αν δεν το κάνετε, ξεκινήστε μαθήματα ρωσικών ή μετακομίστε στη Νέα Ζηλανδία», είχε πει χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, ο Χέγκσεθ αιφνιδίασε ακόμα και με αυτά τα δεδομένα, όπως σημειώνει το CNN. Επικύρωσε την απαίτηση του Τραμπ τα μέλη της συμμαχίας να δαπανούν το 5% του ΑΕΠ τους στην άμυνα και ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ θα δώσουν προτεραιότητα στην αυξανόμενη αντιπαράθεσή τους με την Κίνα και στην ασφάλεια των συνόρων τους, αντί για την Ευρώπη. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ανεχθούν πλέον μια ανισομερή σχέση που ενθαρρύνει την εξάρτηση», δήλωσε ο νέος επικεφαλής του Πενταγώνου, φορώντας ένα μαντήλι με τα χρώματα της αμερικανικής σημαίας.

Η σκληρή αυτή προσέγγιση δεν είναι σαν τη φαντασίωση του Τραμπ να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους της Γάζας για να χτίσει τη «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής». Είναι μια λογική αντίδραση στην νέα – πλέον – πολιτική πραγματικότητα. Η «Μεγαλύτερη Γενιά» που πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γέννησε προέδρους που κατανοούσαν τους κινδύνους ενός κενού ισχύος στην Ευρώπη δεν υπάρχει πια. Οποιοσδήποτε Αμερικανός έχει ζωντανές αναμνήσεις από τον Ψυχρό Πόλεμο είναι τουλάχιστον 50 ετών. Και πλέον, ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής των ΗΠΑ δεν είναι στην Ευρώπη, αλλά στην Ασία. Οπότε, εύλογα ο Τραμπ ρωτά: γιατί η Ευρώπη δεν έχει αναλάβει ακόμη την αυτοάμυνά της, 80 χρόνια μετά την ήττα των Ναζί;

Διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις και Ευρωπαίοι ηγέτες απέτυχαν να επαναπροσδιορίσουν το ΝΑΤΟ για τον 21ο αιώνα. Από την άλλη, η διατλαντική συμμαχία άφησε τον εαυτό της εκτεθειμένο σε έναν από τους πιο συναλλακτικούς και εθνικιστές Αμερικανούς προέδρους από τον 19ο αιώνα.

Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο The Megyn Kelly Show στο Sirius XM, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να είναι «η πρώτη γραμμή» της ευρωπαϊκής ασφάλειας, αλλά το «έσχατο καταφύγιο». Επιπλέον, επέκρινε τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις: «Όταν ρωτάς αυτούς τους τύπους γιατί δεν ξοδεύουν περισσότερα για την εθνική τους ασφάλεια, σου λένε ότι θα έπρεπε να κόψουν κοινωνικές παροχές, επιδόματα ανεργίας, το δικαίωμα συνταξιοδότησης στα 59 και όλα αυτά. Αυτή είναι μια επιλογή που έκαναν. Αλλά γιατί να την επιδοτούμε εμείς;»

Η στάση του Τραμπ απέναντι σε συμμάχους όπως ο Καναδάς και το Μεξικό, καθώς και οι εκκλήσεις του στη Δανία να του παραδώσει τη Γροιλανδία, δείχνουν την περιφρόνησή του προς την πολυμερή εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ του παρελθόντος. Πάντα εξυμνεί τον Πούτιν και τον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ για την «εξυπνάδα» και τη «δύναμή» τους. Είναι προφανές ότι τους θεωρεί τους μόνους αντάξιους συνομιλητές του σκληρού ηγέτη μιας άλλης μεγάλης δύναμης: των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Η ατζέντα του Τραμπ δεν αφορά την ευρωπαϊκή ασφάλεια: αφορά την άποψή του ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να πληρώνουν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια», δήλωσε ο Νίκολας Ντάνγκαν, ιδρυτής και CEO της CogitoPraxis, μιας στρατηγικής συμβουλευτικής εταιρείας στη Χάγη. «Δεν είναι μια νέα εποχή διατλαντικών σχέσεων, αλλά μια νέα εποχή ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων, που αντικαθιστά τις θεσμοθετημένες δομές της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης.»

Οι ΗΠΑ αποκλείουν την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ

Ο Πολωνός Υπουργός Εξωτερικών, Ράντοσλαβ Σικόρσκι, δήλωσε ότι η Ουκρανία χρειάζεται περισσότερη στρατιωτική υποστήριξη πριν ανοίξει διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν. «Η Πολωνία θα συνεχίσει αταλάντευτα να επιδιώκει την εντατικοποίηση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία», ανέφερε. «Η ενίσχυση των ουκρανικών δυνατοτήτων πριν από πιθανές συνομιλίες με τη Ρωσία είναι κρίσιμη για την ήπειρό μας.»

Η Γαλλία βρέθηκε επίσης σε σύγκρουση με την αμερικανική θέση, επιμένοντας ότι η Ουκρανία πρέπει να παραμείνει σε πορεία ένταξης στο ΝΑΤΟ. Νωρίτερα, ο Χέγκσεθ είχε ουσιαστικά αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο, τουλάχιστον ως μέρος οποιασδήποτε συμφωνίας ασφαλείας που θα συνοδεύει μια ειρηνευτική συμφωνία. Παράλληλα, απέκλεισε τη συμμετοχή αμερικανικών στρατευμάτων σε οποιαδήποτε ειρηνευτική αποστολή και τόνισε ότι το ΝΑΤΟ, ως οργανισμός, δεν πρέπει να εμπλακεί.

«Είμαστε πολύ προσηλωμένοι σε μια πορεία ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Αν υπάρξει ειρήνη, χρειαζόμαστε εγγυήσεις ασφαλείας ώστε να είναι δίκαιη και διαρκής», δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Ζαν-Νοέλ Μπαρό. «Η ευρωπαϊκή ασφάλεια διακυβεύεται σε αυτόν τον επιθετικό πόλεμο — ο οποίος έχει ανατρέψει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων και σημαίνει ότι δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στον κόσμο πριν από την εισβολή.»

Στην ανακοίνωσή του, ο Τραμπ δήλωσε ότι μια ομάδα θα ξεκινήσει αμέσως συνομιλίες με τους εκπροσώπους του Πούτιν. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, θα ηγηθεί της αμερικανικής διαπραγματευτικής ομάδας, στην οποία θα συμμετέχουν επίσης ο Διευθυντής της CIA, Τζον Ράτκλιφ, και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Μάικλ Γουόλτζ. «Πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια θα οδηγήσει σε μια επιτυχή κατάληξη, ελπίζω σύντομα!» δήλωσε ο Τραμπ.

Ο Ολεξάντρ Μερέζκο, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του ουκρανικού κοινοβουλίου, χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Χέγκσεθ «παράλογες».

«Ο νέος υπουργός Άμυνας θα έπρεπε απλώς να ξεκινήσει ερχόμενος στην Ουκρανία για να γνωρίσει από κοντά τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας», δήλωσε ο Μερέζκο. «Η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει όλα τα εδάφη της, αυτό είναι απολύτως ρεαλιστικό. Αλλά για να συμβεί αυτό, απαιτείται περισσότερη στρατιωτική-τεχνική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και αυστηρότερες κυρώσεις — ειδικά χρηματοοικονομικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ κατά της ρωσικής οικονομίας.»

Βρετανοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι συμφωνούν πως η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο. «Σας ακούμε», δήλωσε ο Βρετανός υπουργός Άμυνας, Τζον Χίλι, απαντώντας στα σχόλια του Χέγκσεθ. «Όσον αφορά την ενίσχυση της υποστήριξης προς την Ουκρανία, το κάνουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Όσον αφορά την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ασφάλειας, το κάνουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.»

Εκτός διαπραγματεύσεων για την Ουκρανία η Ευρώπη;

Η τηλεφωνική επικοινωνία ΗΠΑ-Ρωσίας και η προγραμματισμένη μελλοντική συνάντηση κορυφής του Τραμπ με τον Πούτιν στη Σαουδική Αραβία —την οποία ο ίδιος δήλωσε ότι θα πραγματοποιηθεί σύντομα— μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι δεν αποκλείει μόνο τον Ζελένσκι από τη συμφωνία, αλλά και την ίδια την Ευρώπη.

Σε κοινή τους δήλωση, η Γαλλία, η Γερμανία, η Πολωνία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ουκρανία προειδοποίησαν: «Η Ουκρανία και η Ευρώπη πρέπει να είναι μέρος οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης». Παράλληλα, έστειλαν μήνυμα στον Τραμπ, ο οποίος φαίνεται να επιδιώκει μια ειρηνευτική συμφωνία με κάθε κόστος, ότι «μια δίκαιη και διαρκής ειρήνη στην Ουκρανία είναι αναγκαία προϋπόθεση για μια ισχυρή διατλαντική ασφάλεια».

Ο πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας, Καρλ Μπιλντ, εξέφρασε την ανησυχία του για τη φιλική συνομιλία μεταξύ Τραμπ και Πούτιν. «Το ανησυχητικό είναι, φυσικά, ότι έχουμε δύο μεγάλους παίκτες, δύο τεράστια εγώ… που πιστεύουν ότι μπορούν να χειριστούν όλα τα ζητήματα μόνοι τους», δήλωσε στο CNN International. Ο Μπιλντ επικαλέστηκε μια από τις πιο καταδικαστικές ιστορικές αναλογίες: την πολιτική κατευνασμού της Βρετανίας απέναντι στον Χίτλερ, που του επέτρεψε να προσαρτήσει τη Σουδητία. «Για τα ευρωπαϊκά αυτιά, αυτό θυμίζει το Μόναχο. Ακούγεται σαν δύο ηγέτες που θέλουν να πετύχουν την “ειρήνη στην εποχή μας”, εις βάρος μιας μακρινής χώρας για την οποία γνωρίζουν ελάχιστα. Ετοιμάζονται να κλείσουν μια συμφωνία πίσω από την πλάτη της. Πολλοί Ευρωπαίοι ξέρουν πώς τελείωσε αυτή η ταινία.»

Η ακριβής στρατηγική του Τραμπ παραμένει ασαφής. Το γεγονός ότι εξανεμίζονται πολλές από τις επιδιώξεις του Ζελένσκι σημαίνει ότι η συναίνεση του Κιέβου σε οποιαδήποτε συμφωνία Τραμπ-Πούτιν δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Παράλληλα, δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι ο Ρώσος ηγέτης είναι τόσο απελπισμένος για μια γρήγορη διευθέτηση όσο ο Τραμπ, ο οποίος εδώ και καιρό ονειρεύεται ένα Νόμπελ Ειρήνης.

Ωστόσο, το πλαίσιο μιας πιθανής συμφωνίας αποτελεί εδώ και μήνες αντικείμενο ιδιωτικών συνομιλιών στην Ουάσινγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ακόμη και κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν. Όπως ξεκαθάρισε ο Χέγκσεθ, η επιστροφή της Ουκρανίας στα σύνορα του 2014 θεωρείται ανέφικτη. Αυτό που μπορεί να προκύψει είναι μια λύση παρόμοια με τη διαίρεση της Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: τα εδάφη που κατέχει η Ρωσία να παραμείνουν υπό τον έλεγχό της, ενώ η υπόλοιπη Ουκρανία —χωρισμένη από ένα σκληρό σύνορο— να παραμείνει μια δημοκρατία. Ίσως η δυτική Ουκρανία να επιτραπεί να ενταχθεί στην ΕΕ, όπως η Δυτική Γερμανία. Αλλά αυτή τη φορά, οι αμερικανικές δυνάμεις δεν θα είναι εκεί.