Τζόρτζια Μελόνι: Από νεοφασίστρια, το “ισχυρότερο πολιτικό πρόσωπο στην ΕΕ”

Την πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, αναδεικνύει ως την ισχυρότερη πολιτική προσωπικότητα της Ευρώπης για το 2025 το Politico, ως προς την επιρροή της.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Politico που επέλεξε τα δικά του επιδραστικότερα πρόσωπα της χρονιάς, η Μελόνι μέσα σε μια δεκαετία, ως ηγέτιδα του δεξιού κόμματος Brothers of Italy έχει μετατραπεί από μια απομονωμένη υπερεθνικιστική πολιτικό σε μια “προσωπικότητα με την οποία συνομιλούν πλέον οι Βρυξέλλες και η Ουάσινγκτον”, με προοπτικές ανοιχτής συνεργασίας.

Το Politico κάνει αναφορά στη Μελόνι τονίζοντας πως εκείνη ξεκίνησε ως ακτιβίστρια στη νεοφασιστική πτέρυγα του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος και είχε επαινέσει τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι ως “καλό πολιτικό που έκανε ό,τι έκανε για το καλό της Ιταλίας”, και πλέον, όπως αναφέρεται, βρίσκεται στην “πρώτη γραμμή” που παρασύρει την ευρωπαϊκή πολιτική προς την ακροδεξιά.

Από την εκλογή της το 2022, η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει εισαγάγει στη χώρα της πολιτικές για ζητήματα όπως η μετανάστευση και τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, παρά τις καταδίκες από τις Βρυξέλλες. Σταδιακά, οι περισσότεροι ηγέτες της ΕΕ άρχισαν να δέχονται τη Μελόνι ως “ισότιμο” συνομιλητή.

Σημειώνεται πως η Μελόνι έχει τοποθετηθεί δημοσίως υπέρ της “φυσικής οικογένειας” και κατά των “λόμπι των ΛΟΑΤΚΙ+”. Υπό την ηγεσία της, η ιταλική κυβέρνηση έχει λάβει μέτρα που περιορίζουν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Το 2023, δόθηκε εντολή στην πόλη του Μιλάνου να σταματήσει την καταγραφή και των δύο γονέων ομόφυλων ζευγαριών στα μητρώα της πόλης. Συγκεκριμένα, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνησή της απαγόρευσε στους δημάρχους να εκδίδουν πιστοποιητικά γέννησης σε παιδιά που γεννήθηκαν από παρένθετες μητέρες ή σε ζευγάρια ομόφυλων γυναικών, που προχωρούσαν σε τεχνητή γονιμοποίηση.

Επιπλέον, προωθήθηκε νομοθεσία που καθιστά έγκλημα για τους Ιταλούς πολίτες να προσπαθούν να γίνουν γονείς μέσω παρένθετης μητρότητας, ακόμη και σε χώρες όπου η πρακτική αυτή είναι νόμιμη.

Αυτές οι πολιτικές έχουν προκαλέσει ανησυχία και αντιδράσεις τόσο εντός της Ιταλίας όσο και διεθνώς, με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εκφράζουν φόβους για την οπισθοδρόμηση στα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Να αναφερθεί πως ο Πρόεδρος της Γερουσίας. Ignazio La Russa, εξίσωσε τους ομοφυλόφιλους άνδρες με “παιδεραστές”.

Η αδυναμία της ΕΕ να επιβάλλει ουσιαστικές κυρώσεις, αλλά και η άνοδος της ακροδεξιάς σε πολλά κράτη της Ένωσης, έχει κάνει τους ηγέτες να επιτρέπουν στην 47χρονη πρωθυπουργό να παίζει καίριο ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της ηπείρου, σε μια στιγμή που δεν δείχνει να διαθέτει ισχυρή ηγεσία που να προέρχεται από το κέντρο.

Λογοκρισία και αντι – ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα

Η Μελόνι έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο όταν έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας , αλλά λίγοι προέβλεπαν με βεβαιότητα πως θα άντεχε στη θέση της, λόγω των απόψεών της. Περίμεναν πως οι εσωκομματικές διενέξεις θα διέλυαν αναπόφευκτα τον κυβερνητικό συνασπισμό των δεξιών κομμάτων της και αρχικά οι Βρυξέλλες δεν ασχολήθηκαν φανατικά με την περίπτωσή της.

Μετά από χρόνια πίεσης προς τον Όρμπαν, οι ηγέτες της ΕΕ δεν θα άντεχαν ακόμη μια ισχυρή πολιτικό που θα είχε καλές σχέσεις με τον Πούτιν. Η Μελόνι δείχνει να έχει μια πολύ ισχυρή κυβέρνηση στην Ιταλία παρά το εθνικό της χρέος που φτάνει στο 137% του ΑΕΠ. Οι επενδυτές όμως προσελκύονται από το ασυνήθιστα ήρεμο πολιτικό περιβάλλον.

Αυτή τη στιγμή κανένα στέλεχος του συνασπισμού της δεν την αμφισβητεί, ενώ η ίδια αντιδρά ψύχραιμα στις επιθέσεις της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, η Μελόνι “χρησιμοποιεί” συχνά – πυκνά τη δικαστική οδό για να “φιμώνει” τους επικριτές της καταθέτοντας αγωγές συκοφαντικής δυσφήμισης εναντίον προσωπικοτήτων όπως ο Brian Molko των Placebo (την αποκάλεσε “φασίστα”) μέχρι μια δασκάλα που την χαρακτήρισε νεοναζί. Έχει επίσης καταφερθεί εναντίον εφημερίδων και δημοσιογράφων του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού της Ιταλίας, οι οποίοι νωρίτερα φέτος έκαναν απεργία για να διαμαρτυρηθούν για τη λογοκρισία της κυβέρνησης.

Επιπλέον, η Meloni έχει βάλει στο στόχαστρο τους Ιταλούς δικαστές που έχουν απορρίψει ορισμένες πολιτικές της κυβέρνησης ως αντισυνταγματικές, και έχει αναρτήσει κείμενά της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατηγορώντας τους ότι συνωμοτούσαν εναντίον της. Πολλοί νομικοί κατήγγειλαν πως δέχθηκαν απειλητικά μηνύματα για τη ζωή τους και χρειάστηκαν αστυνομική προστασία. Το Συμβούλιο της Ευρώπης κατακεραύνωσε πρόσφατα την Ιταλία για τις δικαστικές ελευθερίες και για τις πιέσεις που δέχονται.

Η Μελόνι μπορεί να υιοθετεί σκληρή “ατζέντα” προς τα μέσα, ωστόσο δηλώνει πρόθυμη να συνεργάζεται διαρκώς με την ΕΕ αναφέροντας πως θα τη στηρίξει σε όλα τα μέτωπά της, όποια κι αν είναι αυτά. Ενώ υπηρετεί ως πρόεδρος του ευρωσκεπτικιστικού Κόμματος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, έχει αποφύγει διακριτικά όλες τις συγκρούσεις με τις Βρυξέλλες.

Και παρότι το 2018 υποδέχθηκε με θέρμη την επανεκλογή του Πούτιν, στην πορεία αναδείχθηκε ως η πιο δυναμική υποστηρικτής της Ουκρανίας. Τον περασμένο Φεβρουάριο μάλιστα, κατάφερε να διαμεσολαβήσει για να πείσει τον ομοϊδεάτη της Όρμπαν, να εγκρίνει ένα κρίσιμο πακέτο βοήθειας 50 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ουκρανία, κερδίζοντας επαίνους από κορυφαίους αξιωματούχους της ΕΕ.

Η μεταναστευτική της πολιτική επίσης, την εδραιώνουν ψηλά στις προτιμήσεις των συντηρητικών. Οι έρευνες κοινής γνώμης στην ΕΕ, αναδεικνύουν το μεταναστευτικό ως το νούμερο 2 πιο “σοβαρό ζήτημα” για την Ένωση, με τα ακροδεξιά κόμματα να ζητούν περιορισμούς στις μετακινήσεις πληθυσμών και στη χορήγηση ασύλου. Σε συνεργασία με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φον ντερ Λάιεν, η Μελόνι επέβλεψε τη σύναψη συμφωνιών με την Τυνησία, τη Μαυριτανία και την Αίγυπτο για να διοχετεύσουν χρήματα προς χώρες της Αφρικής για να κρατούν τους μετανάστες μακριά από την Ευρώπη αναχαιτίζοντας τις βάρκες τους, ή κρατώντας τους σε camps – φυλακές.

Μονομερές μεταναστευτικό και “ντρίμπλες” προς την Κομισιόν

Πιο πρόσφατα, η Μελόνι ξεκίνησε να βάζει σε εφαρμογή το πλάνο της  για την εξωτερική ανάθεση της κράτησης μεταναστών χωρίς έγγραφα στην Αλβανία. Η ιταλική Δικαιοσύνη έκρινε το πρόγραμμα ως παράνομο και διέταξαν την επιστροφή των αιτούντων άσυλο που απελάθηκαν προς τη βαλκανική χώρα. Η Μελόνι τελικά παραδέχθηκε την “ήττα” της σε αυτό το σχέδιο.

Παρόλα αυτά, κεντροαριστεροί ηγέτες όπως ο Γερμανός Όλαφ Σολτς, τάσσονται πλέον υπέρ των “επιστροφών” μεταναστών, λόγω της εσωτερικής πίεσης που δέχονται από τα ακροδεξιά τους. Οι αρχηγοί της ΕΕ ανέφεραν τον Οκτώβριο πως “θα πρέπει να εξεταστούν νέοι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης της παράτυπης μετανάστευσης”, ενώ πολλοί δεν άργησαν να “παγώσουν” τις αιτήσεις ασύλου Σύρων προσφύγων, εντελώς βιαστικά μετά την πτώση του Άσαντ.

Το Politico αναφέρει πως η Μελόνι επωφελείται από ένα κενό εξουσίας στην ΕΕ, που της αφήνει περιθώριο να προωθήσει τις πολιτικές της. Σε μια στιγμή αδυναμίας για τους συμβατικούς ηγέτες της ΕΕ, έχει ουσιαστικά τοποθετηθεί ως “γέφυρα” μεταξύ μιας ακροδεξιάς  – της οποίας η παρουσία στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αυξάνεται σταθερά –  και των φιλελεύθερων δημοκρατικών ηγετών.

Το καλοκαίρι, αξιωματούχοι της Κομισιόν δήλωναν στο Politico πως η φον ντερ Λάιεν καθυστέρησε τη δημοσίευση της έκθεσης της ΕΕ για το κράτος δικαίου, επειδή καταγράφονταν “αρνητικές τάσεις” στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ιταλία. Εν συνεχεία, η φον ντερ Λάιεν διόρισε τον Ραφαέλε Φίτο, στενό συνεργάτη της Μελόνι, ως εκτελεστικό αντιπρόεδρο για τη Συνοχή και τις Μεταρρυθμίσεις στην Κομισιόν. Η Μελόνι είχε προτείνει τον Φίτο ως υποψήφιο για το αξίωμα του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη φον ντερ Λάιεν να καταλήγει τελικά σε “συμβιβασμό”.

Η “ευκαιρία” Τραμπ για τη Μελόνι

Επίσης, η επανεκλογή του Τραμπ θα δώσει στη Μελόνι ακόμα μεγαλύτερη δυναμική. Το κόμμα της έχει βαθύτατους δεσμούς με τους Ρεπουμπλικανούς, και η ίδια η Μελόνι προσκλήθηκε να μιλήσει στην ετήσια σύνοδο κορυφής των υπερσυντηρητικών των ΗΠΑ. Τελευταία πάντως έχει τοποθετηθεί υπέρ της “αυτονομίας” της ΕΕ, σε αντίθεση με τον Όρμπαν που έχει επισκεφτεί τον Τραμπ στο Mar-a-Lago στη Φλόριντα, όντας θερμός υποστηρικτής του. Μην ξεχνάμε βέβαια πως η Μελόνι έχει αναπτύξει σχέσεις με τον Όρμπαν και άλλους συντηρητικούς ηγέτες, με τους οποίους συζητά θέματα όπως η μετανάστευση και η διεύρυνση της ΕΕ προς τα Δυτικά Βαλκάνια.

Σε κάθε περίπτωση, η Μελόνι έχει στενές σχέσεις με τον Μασκ, τον δισεκατομμυριούχο σύμβουλο του Τραμπ, παίζοντας στην ουσία σε “διπλό ταμπλό”. Ακόμη, μετά τη νίκη του Τραμπ η Μελόνι επικοινώνησε τηλεφωνικά μαζί του για να τον συγχαρεί, επιβεβαιώνοντας “τη σταθερή συμμαχία και τη στρατηγική συνεργασία μεταξύ Ιταλίας και ΗΠΑ”. Στη συνομιλία τους, εξέφρασαν την πρόθεσή τους “να συνεργαστούν στενά σε διεθνή ζητήματα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κρίση στη Μέση Ανατολή, με στόχο την προώθηση της σταθερότητας και της ασφάλειας”.

Για πολλούς αναλυτές, η Ιταλίδα ηγέτιδα θα προσπαθήσει να αναδειχθεί σε “διαμεσολαβητικό” παράγοντα ανάμεσα σε ΕΕ και Τραμπ, ενδυναμώνοντας τον ρόλο της, συνολικά.

Το Politico αναφέρει τέλος πως η εδραίωση της Μελόνι στην εξουσία της Ιταλίας, αποτελεί “οδικό χάρτη” για άλλες ακροδεξιές δυνάμεις και πολιτικές όπως η Μαρίν Λεπέν, όντας υπερσυντηρητική αλλά και χωρίς να συγκρούεται ανοιχτά με την ΕΕ. Το ερώτημα είναι πλέον ποια θα είναι η στάση της έναντι του Τραμπ, των δασμών του και του αιτήματός του για λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.