Τζόρτζια Μελόνι: Ποια είναι η πολιτικός που ετοιμάζεται για πρωθυπουργός της Ιταλίας

Τον Ιούλιο του 1992, η 15χρονη τότε μαθήτρια, Τζόρτζια Μελόνι, χτύπησε το κουδούνι στο τοπικό παράρτημα του Μετώπου Νεολαίας, ενός ακροδεξιού φοιτητικού κινήματος στη Ρώμη, και ζήτησε να την αφήσουν να μπει.

Η συγκεκριμένη ομάδα που αποτελούνταν μόνο από άνδρες, στάθηκαν και απόρησαν με την κίνησή της να υποβάλει αίτηση για να εγγραφεί. Η αποδοχή τους εκείνη την ημέρα ήταν αρκετή για τη Μελόνι να διαδέχεται τον έναν ηγετικό ρόλο μετά τον άλλο.

Τριάντα χρόνια αργότερα, αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, η Τζόρτζια Μελόνι πρόκειται να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, επικεφαλής ενός ακροδεξιού συνασπισμού.

Η Μελόνι είναι ηγέτιδα των “Αδελφών της Ιταλίας”, ενός εκ των κομμάτων του συντηρητικού μετώπου, μαζί με την “Λέγκα” του Ματέο Σαλβίνι και την “Φόρτσα Ιτάλια” του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Ενδεχόμενη νίκη των “Αδελφών της Ιταλίας” στις σημερινές εκλογές, θα αποτελέσει μεγάλο εθνικό στοίχημα για τη χώρα, για πολλούς λόγους.

Ως ηγέτης της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Μελόνι θα διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στη διαμόρφωση των απαντήσεων του μπλοκ για τις κρίσεις που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή. Τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, θα θελήσουν να μάθουν ποια πραγματικά είναι η Τζόρτζια Μελόνι. Τι διαμόρφωσε τις αξίες της; Από πού προέρχεται και ποιος είναι ο τρόπος σκέψης της;

Η απάντηση, εν μέρει, βρίσκεται ανάμεσα στους φίλους και συμμάχους της από εκείνες τις πρώτες μέρες στο Μέτωπο Νεολαίας της Ρώμης. Πολλά μέλη της αρχικής ομάδας είναι πλέον ανώτερα στελέχη των “Αδερφών της Ιταλία”, ενώ ορισμένοι ίσως αποτελέσουν και μέρος της κυβέρνησής της.

Η “επαναστάτρια” Μελόνι

Καταγόταν από την σθεναρά αριστερή γειτονιά Garbatella στη Ρώμη, όπου σχολεία σαν το δική της και πανεπιστήμια της περιοχής κυριαρχούνταν από την αριστερά. Το να ανήκεις στη δεξιά ήταν μια επαναστατική πράξη.

Η ίδια η Μελόνι έχει ισχυριστεί ότι το έναυσμα που την ώθησε να ενταχθεί στο Μέτωπο Νεολαίας ήταν η δολοφονία του εισαγγελέα κατά της μαφίας Πάολο Μπορσελίνο, που έγινε την ίδια ημέρα. Ωστόσο, αυτό που τους ένωνε περισσότερο ήταν ο ένθερμος πατριωτισμός και μια παρόρμηση να επαναστατήσουν.

Στο βιβλίο της “Είμαι η Τζόρτζια. Οι ρίζες μου, οι ιδέες μου” (“Io sono Giorgia. Le mie radici le mie idee”) η ίδια ισχυρίζεται για τους αριστερούς καθηγητές της ότι μετέτρεψαν τις εξετάσεις του τελευταίου έτους σε ένα είδος “πολιτικής παράστασης”, με αποτέλεσμα η ίδια να τους απειλήσει με αγωγή.

“Σαφώς επαναστατούσαμε, καθώς οι περισσότεροι μαθητές ήταν αριστεροί”, είπε ο Nicola Procaccini, επίσης μέλος του μετώπου της Νεολαίας και ευρωβουλευτής των “Αδερφών”.

Ο Procaccini ισχυρίζεται ότι, όταν δεν πολεμούσαν αριστερούς ακτιβιστές, τα μέλη του Μετώπου Νεολαίας είχαν μια διανοητική περιέργεια για την πολιτική θεωρία του κομμουνισμού και του σοσιαλισμού.

Τα Σαββατοκύριακα, μακριά σε δάση και μοναστήρια, όπως γράφει το Politico, τραγουδούσαν τραγούδια αριστερών καλλιτεχνών και εκτιμούσαν αριστερούς συγγραφείς όπως ο Τσε Γκεβάρα, “επειδή μοιραζόμασταν τον αγώνα τους ενάντια στην αδιαφορία”.

Το μέτωπο ωστόσο, εμπνεύστηκε περισσότερο από μυθιστορήματα φαντασίας, που συχνά αφορούσαν “αουτσάιντερ που ενώνονται για να θριαμβεύσουν πάνω στο κακό”. Τα αγαπημένα της Μελόνι περιλάμβαναν το “The Stand” του Stephen King και τα μυθιστορήματα του Tolkien, κείμενα τα οποία προορίζονταν σε προηγούμενη γενιά της ιταλικής ακροδεξιάς.

“Ασεβής, γλυκιά” και συντηρητική

Η ίδια έχει εξομολογηθεί πως το γεγονός ότι είναι γυναίκα, αρκετές φορές τη βοήθησε να επιβιώσει στον ανδροκρατούμενο χώρο της πολιτικής.

Ο τότε μέντοράς της και πλέον βουλευτής των “Αδερφών”, Fabio Rampelli, την επέλεξε για να θέσει υποψηφιότητα ως δημοτική σύμβουλος, “επειδή ήταν ασεβής και ταυτόχρονα γλυκιά, και ήταν τέλεια τοποθετημένη για να διαλύσει την εικόνα του σκληρού, ακροδεξιού ταραχοποιού”.

Όταν η Μελόνι έγινε η νεότερη υπουργός της Ιταλίας στα 31 της, ζούσε ακόμα στο σπίτι με τη μητέρα της, αν και πάντα δούλευε για να συνεισφέρει στο σπίτι.

Η πολιτική ιδεολογία της Μελόνι απορρίπτει τις προοδευτικές αξίες και ασπάζεται την πολιτική ταυτότητας. Είναι χτισμένο στην υπεράσπιση των εθνικών συνόρων, των συμφερόντων και της παραδοσιακής οικογένειας. Ανέκαθεν ήταν σθεναρά κατά των ναρκωτικών και κατά των αμβλώσεων, αν και επιμένει ότι δεν θα απαγόρευε τις αμβλώσεις.

Έχει δηλώσει ότι αγανακτεί με την κυριαρχία της ελιτιστικής αριστεράς στο δημόσιο λόγο και στο ιταλικό κατεστημένο, λέγοντας ότι “τους αποκαλούν (τους ακροδεξιούς) τέρατα”.

Η τάση να πλαισιώνει το έργο της με μιλιταριστικούς όρους ελάχιστα κατευνάζει τις ανησυχίες των κριτικών και των αντιπάλων της αριστεράς, οι οποίοι εντοπίζουν μια ευθεία γραμμή από το φασιστικό παρελθόν της Ιταλίας υπό τον Μουσολίνι, με την ίδια να χαρακτηρίζεται ως “στρατιώτης” και να μιλά για την πολιτική ως “αποστολή” της.

Η “αγέλη των λύκων”

Ενώ υπάρχει χώρος για ευελιξία όταν το απαιτεί η πολιτική, η Μελόνι βασίζεται σε μια ομάδα συμμάχων που είναι μαζί της για χρόνια, έναν κύκλο τον οποίο πρώην βουλευτής είχε χαρακτηρίσει “κλειστό”, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι στο κόμμα είναι και η αδερφή και ο κουνιάδος της.

Η ομάδα του γραφείου της Μελόνι πρέπει να αντιμετωπίσει τις ιδιοτροπίες και τα αυστηρά της πρότυπα. Γράφει μόνο στο χέρι με κεφαλαία γράμματα σε τετράγωνα και απαιτεί οτιδήποτε έχει να διαβάσει να εκτυπωθεί, σε μία σελίδα, με συγκεκριμένη γραμματοσειρά.

Για τον Fazzolari, η δύναμη της “αγέλης των λύκων” είναι ότι γνωρίζονται 30 χρόνια. “Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όλοι έχουμε ανακαλύψει τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του άλλου. Σταδιακά έγινε η επιλογή για το ποιος είναι κατάλληλος να ηγηθεί και ποιος όχι”, δήλωσε.

Η πίστη της Μελόνι στις ρίζες της φυλής της, ωστόσο, κινδυνεύει επίσης να εμποδίσει το κόμμα της να μεταβεί πλήρως σε μετριοπαθείς συντηρητικούς, καθώς αρνείται να αφαιρέσει τη φλόγα που σχετίζεται με τον φασισμό από το λογότυπο των “Αδερφών της Ιταλίας”, επειδή είναι μέρος της ιστορίας τους.

Ωστόσο, η διακυβέρνηση σε έναν συνασπισμό απαιτεί συμβιβασμούς. Εάν κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής, η Μελόνι δεν θα είναι πια αουτσάιντερ και η ανησυχία για την άνοδο της ακροδεξίας στην Ευρώπη θα ενταθεί ακόμη περισσότερο.

Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί από τις Βρυξέλλες είναι αν μπορεί να αναπτυχθεί μια εποικοδομητική συνεργασία με τέτοια κυβέρνηση ή αν θα εκδηλωθούν εντάσεις σε κρίσιμα ζητήματα. Ζητήματα, μεταξύ άλλων, για τα οποία έχουν δοθεί “μάχες” και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις