Βρετανία: Εκδίδει τον Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ

Η υπουργός Εσωτερικών της Βρετανίας Πρίτι Πατέλ ενέκρινε την έκδοση του ιδρυτή του WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ.

Έπειτα από μακρά δικαστική μάχη, η βρετανική δικαιοσύνη έδωσε επίσημα πράσινο φως την 20ή Απριλίου για την έκδοση του 50χρονου Αυστραλού στις αμερικανικές αρχές. Η Πατέλ αναμενόταν να αποφασίσει εάν θα υπογράψει την εντολή έκδοσης.

Οι αμερικανικές αρχές θέλουν να τον δικάσουν για «κατασκοπεία» εξαιτίας της δημοσιοποίησης 700.000 εμπιστευτικών και απορρήτων διπλωματικών και στρατιωτικών εγγράφων των ΗΠΑ, κυρίως για τους αμερικανικούς πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αν καταδικαστεί, διατρέχει κίνδυνο να του επιβληθεί ποινή κάθειρξης 175 ετών.

Ποιός είναι ο Τζούλιαν Ασάνζ

Ως παιδί ο Julian Paul Assange ήταν εξόχως χαρισματικός. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής ήταν ο μόνος φίλος του, ενώ δεν γνώρισε τον βιολογικό του πατέρα έως ότου έγινε ενήλικας. Παρ’ όλα αυτά, είχε χρησιμοποιήσει το όνομα του (Τζον Σίμπτον) όταν χρειάστηκε να καταχωρήσει κάπου το domain name ‘wikileaks.org’. τον Οκτώβριο του 2006, όταν το ‘αγόρασε’ από τη Dynadot. Πατέρας και γιος συναντήθηκαν αργότερα, όπως διαπιστώνεται από το ντοκιμαντέρ του DW όπου εμφανίζεται ο Σίμπτον να λέει ότι ‘καθόμασταν στο τραπέζι της κουζίνας, όταν μου είπε πως θέλει να αρχίσει το Wikileaks, ώστε να κάνω απόρρητες πληροφορίες διαθέσιμες στο ευρύ κοινό‘. Του είπε πως ήταν εξαιρετική ιδέα. Το συνέχισε από εκεί.

Το 2008 ο Τζούλιαν είχε γράψει ως κατοικία του φερόμενου ως ιδιοκτήτη των Wikileaks, το Ναϊρόμπι της Κένιας όπου ζούσε ο ίδιος. Είχε ήδη αποκαλύψει υποθέσεις διαφθοράς της κυβέρνησης της χώρας και είχε εμπλακεί ήδη σε δικαστική διαμάχη με Ελβετό τραπεζίτη, ονόματι Τζούλιους Μπάερ. Ο τελευταίος πίεζε την Dynadot να ακυρώσει την εγγραφή και να εξαφανίσει το site από το διαδίκτυο. Τι είχε μεσολαβήσει: ο Ασάνζ είχε δημοσιεύσει λεπτομέρειες πελατών του Μπάερ, με offshore στα νησιά Κέιμαν -κάποιοι εκ των οποίων αντιμετώπιζαν κατηγορίες φοροδιαφυγής. Ο τραπεζίτης απέσυρε τη μήνυση, μετά την κατακραυγή που γνώρισε για λογοκρισία.

Ο Ασάνζ, ο οποίος φέρεται να είχε IQ που έφτανε στο 170, είχε μιλήσει πολλάκις για τον πατέρα του, σε συνεντεύξεις που έδωσε μέσα στα χρόνια. Είχε πει πως είχε κληρονομήσει από εκείνον τις ισχυρές ηθικές αξίες. Ότι κρατούσε ως φυλαχτό, κάτι που του είχε πει. Πως “οι άνδρες δεν δημιουργούν θύματα. Προσπαθούν να σταματήσουν τους ανθρώπους από το να γίνουν θύματα”.

Δεν είχε διευκρινίσει ποτέ αν μιλούσε για τον Σίμπτον ή τον πατριό του, Μπρετ Ασάνζ, ηθοποιό και ιδιοκτήτη μικρού θεάτρου με τον οποίον παντρεύτηκε η μητέρα του, Κριστίν όταν εκείνος ήταν ακόμα πολύ μικρός. Έζησαν στο σπίτι της Κριστίν, έως ότου αυτό κατεστράφη από πυρκαγιά. Χώρισαν όταν ο Τζούλιαν ήταν 7 χρόνων. Σε δηλώσεις του το 2010, ο Μπρετ είπε πως ‘ήταν ένα έξυπνο παιδί με ‘δυνατή’ αίσθηση του σωστού και του λάθους. Ένιωθε πολύ βέβαιος για τον εαυτό του και πάντα υποστήριζε τον αδύναμο. Είχε και εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ’. Θυμήθηκε μια φορά που είχε πέσει από ένα δέντρο ‘και υπέστη κάταγμα στο χέρι. Έμεινε ξαπλωμένος στο έδαφος. Φαινόταν να πονάει. Δεν είπε όμως, κουβέντα. Ούτε έκλαψε. Δεν έδειξε τα συναισθήματα του. Ποτέ δεν θα έδειχνε”. Δεν εξεπλάγη όταν αποκαλύφθηκε η δράση του Τζούλιαν. “Για κάποιο λόγο πάντα πίστευα πως θα έκανε κάτι τέτοιο. Δεν δεχόταν το ‘όχι’ για απάντηση και ήταν πολύ ανεξάρτητος”.

Παρένθεση: η μητέρα του το είχε ‘σκάσει’ από το πατρικό της, όταν ήταν 17 χρόνων και μετακόμισε στο Σίδνεϊ. Λίγα χρόνια μετά, έμεινε έγκυος στον Τζούλιαν -ο οποίος γεννήθηκε το 1971 στο Τάουνσβιλ του Κουίνσλαντ (στην Αυστραλία) ως Τζούλιαν Πολ Χόκινς (Julian Paul Hawkins). Στο πιστοποιητικό γεννήσεως αναφέρεται ως όνομα μητέρας το Κριστίν Αν Χόκινς (επάγγελμα εικαστικά) και ως όνομα πατέρα το Τζον Σίμπτον (ακτιβιστής κατά του πολέμου και οικοδόμος). Το ζευγάρι χώρισε, μετά τη γέννηση του Τζούλιαν.

Στα δικαστικά έγγραφα της δίκης του 2011 αναφερόταν πως μετά το διαζύγιο της μητέρας του με τον Μπρετ Ασάνζ, η Κριστίν γνώρισε έναν άλλον άντρα, τον Λιφ Μέινελ. Απέκτησαν ένα γιο. Ο Μέινελ τους κακοποιούσε όλους, ώσπου η Κριστίν πήρε τα παιδιά και εξαφανίστηκαν. Ο Μέινελ ήταν μέλος μιας εκ των πιο βάναυσων αιρέσεων με το όνομα ‘Family’. Όπως αναφέρει η Guardian είχε ως ηγέτιδα την Αν Χάμιλτον Μιρν, η οποία πίστευε πως ήταν ο Μεσίας. Η αίρεση λειτουργούσε σε πλήρη μυστικότητα για δυο δεκαετίες, ‘κρυμμένη’ στην ύπαιθρο έξω από τη Μελβούρνη. Είχε για moto το ‘αθέατη, άγνωστη, ανήκουστη’.

Δυο παιδιά που κατάφεραν να αποδράσουν, ενημέρωσαν την αστυνομία για την ύπαρξη της ‘Family’ το 1987. Ακολούθησε έφοδος και μετά έρευνα που έκανε γνωστό πως η Μιρν είχε συγκεντρώσει 28 παιδιά, μέσω ψεύτικων υιοθεσιών και ‘δώρων’ των πιστών της, τα έντυνε με τα ίδια ρούχα και τους έκανε ντεκαπάζ στα μαλλιά, για να είναι πλατινέ. Στις μεθόδους της υπακοής ήταν οι ξυλοδαρμοί, η πείνα και τα συναισθηματικά βασανιστήρια. Τους ενήλικες πιστούς τους διάλεγε η ίδια η Μιρν από τις πλούσιες οικογένειες, με την υπόσχεση πνευματικής ολοκλήρωσης. Τους έπειθε πως είναι ιδιαίτεροι. Κήρυττε κάτι από χριστιανισμό, ανατολικό μυστικισμό και προφητείας της αποκάλυψης και ανάγκαζε να αναγκάζει τους ακολούθους να κάνουν λήψη LSD και άλλων παραισθησιογόνων, στο πλαίσιο της τελετής μύησης. Ο κανόνας που είχε ήταν ένας: όλοι έπρεπε να κάνουν ό,τι έλεγε εκείνη. Από το τι σκέφτονταν, τι φορούσαν, τι έτρωγαν έως το ποιον παντρεύονταν. Ήταν υπεύθυνη για τη διάλυση οικογενειών, την καταστροφή γάμων και τις ψυχολογικές πληγές δεκάδων παιδιών. Για χρόνια κυκλοφορούσε η πληροφορία πως ο Ασάνζ ήταν μέλος της Family. Αποδείχθηκε πως μέλος ήταν ο Μέινελ.

Μητέρα και γιοι μετακόμιζαν συχνά ‘από πόλη σε πόλη και από πολιτεία σε πολιτεία’ για να γλιτώσουν από τον τύπο που τους καταδίωκε. Από τα 11 έως τα 16 ο Τζούλιαν είχε ζήσει σε τουλάχιστον 37 διαφορετικές περιοχές και είχε αλλάξει ουκ ολίγα σχολεία, έως ότου η μητέρα του έγινε υπεύθυνη της εκπαίδευσης του στο σπίτι -για να μην γίνει υποτακτικός στο σύστημα και γιατί δεν βόλευε να γράφει και να ξεγράφει το παιδί της κάθε φορά που μετακόμιζαν.

Σε συνέντευξη του στο ‘New Yorker’ ο Ασάνζ είχε πει πως ‘οι κυβερνητικοί κατάσκοποι βοηθούσαν τον πρώην της μητέρας μου να μας εντοπίσει’. Άλλες πληροφορίες ανέφεραν πως η Κριστίν ενημέρωνε τους φίλους της για τον επόμενο προορισμό. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Ασάνζ πίστευε πως από παιδί τον παρακολουθούσαν μυστικές κυβερνητικές υπηρεσίες.

Όταν ήταν 13 χρόνων, η Κριστίν αγόρασε στον πρωτότοκο τον πρώτο του ηλεκτρονικό υπολογιστή. “Έγινε ο μόνος φίλος του και το μόνο μέσο συναναστροφής με τον έξω κόσμο” είπε ενώπιον δικαστή ο δικηγόρος του, “κυριολεκτικά πήγαινε από το ένα σχολείο στο άλλο, κάποιες φορές περνούσε τέσσερις μήνες στο ίδιο ίδρυμα, άλλες έξι και ούτω καθ’ εξής. Συχνά έμπαινε στο περιθώριο. Όταν γινόταν μέλος μιας νέας κοινότητας και εξοστρακιζόταν, για λόγους όπως ότι τον ‘πείραζαν’ ή του έκαναν bullying, είχε ως πραγματικό σωτήρα της ζωής του, ως ‘βράχο’ του τον ηλεκτρονικό υπολογιστή”.

Στα 16 ο Τζούλιαν άρχισε το hacking. Το κωδικό του όνομα ήταν Mendax. Στα 17 ‘μπήκε’ το Πεντάγωνο των ΗΠΑ. Προηγουμένως, δημιούργησε ομάδα με hackers που ονόμασε International Subversives (Διεθνείς ανατρεπτικοί) και όλοι μαζί άρχισαν να διεισδύουν σε εξελιγμένα δίκτυα υπολογιστών όλου του πλανήτη. Από τους πρώτους στόχους ήταν το Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος, όπου δημιουργήθηκε η πρώτη λειτουργική ατομική βόμβα στου πλανήτη. Οι ‘παρεμβάσεις’ δεν ήταν κακόβουλες -αλλά είχαν ως στόχο την επίδειξη ικανοτήτων. Πάντα τηρούνταν τρεις κανόνες: να μην ‘σπάσουν’ τα συστήματα που παραβιάζουν, να μην αλλάζουν τις πληροφορίες και να μην τις μοιράζουν.

Ο Τζούλιαν παντρεύτηκε την Τερίζα, όταν ήταν ακόμα έφηβος. Στα 18 έγινε πατέρας του Ντάνιελ. Γρήγορα ενεπλάκη σε δικαστική διαμάχη για την επιμέλεια του παιδιού που ολοκληρώθηκε δέκα χρόνια μετά. Είχε ξεκινήσει μια άλλη δίκη που τον αφορούσε. Το Σεπτέμβριο του 1991 ‘hackαρε’ το Nortel (πολυεθνική εταιρία τηλεπικοινωνιών).

Η ομοσπονδιακή αστυνομία της Αυστραλίας ‘παγίδευσε’ το τηλέφωνο του -χρησιμοποιούσε modem. Έκανε έφοδο στο σπίτι του στο τέλος του Οκτώβρη. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για 31 παραβιάσεις το 1994. Η δίκη διήρκεσε έξι χρόνια. Επηρεάστηκε τόσο που κοιμόταν στα πάρκα -πίστευε πως τον παρακολουθούν πάντα και παντού. Δήλωσε ένοχος στις 24 παραβιάσεις (οι άλλες αποσύρθηκαν) και πλήρωσε πρόστιμο 2.100 αυστραλιανών δολαρίων. Δεν τιμωρήθηκε με φυλάκιση, γιατί υποσχέθηκε να μην το ξανακάνει -και επειδή δεν υπήρχαν στοιχεία για κακόβουλη ή φιλοχρήματη πρόθεση. Εκτιμήθηκε και η συνεργασία του (το 1993) με την αστυνομία, σε υπόθεση για εκμετάλλευση παιδιών.

Πριν σπουδάσει φυσική και μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, είχε βοηθήσει στη συγγραφή βιβλίου για το Internet και ενεπλάκη στη δημιουργία του πρώτου πάροχου Internet στην Αυστραλία (Suburbia Public Access Network). Παρεμπιπτόντως, εγκατέλειψε τις σπουδές γιατί οι φοιτητές δούλευαν σε projects του Πεντάγωνου και εκείνος δεν ήθελε να ‘χει την παραμικρή σχέση με αυτό.

Το 1995 έγινε ο διαχειριστής φόρουμ που παρείχε συμβουλές ασφαλείας. Ένα χρόνο μετά είχε 5000 συνδρομητές. Το 1999 πήρε το domain ‘leaks.org’, αλλά δεν το έκανε κάτι. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου δημοσίευσε πατέντα που παραχώρησε στην Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας, για την τεχνολογία φωνητικών δεδομένων ‘που πρέπει να ανησυχεί τον κόσμο γιατί οι κλήσεις που κάνουμε όλοι, εκτός συνόρων παγιδεύονται ή μπορούν να παγιδευτούν, να μεταγραφούν και να αρχειοθετηθούν στα κιτάπια μιας ξένης υπηρεσίας κατασκοπείας’. Το 2006 συμφώνησε να γίνει συνιδρυτής των Wikileaks. Και σύμβουλος του οργανισμού. Είχε και τον τίτλο του ‘chief in editor’ και από το 2007 έως το 2010 ήταν διαρκώς σε ταξίδια (σε Αφρική, Ασία, Ευρώπη και Βόρειο Αμερική) για δουλειές.

Το Wikileaks δημιουργήθηκε από ανθρώπους που ήθελαν επίσης, να αποκαλύψουν παγκόσμια σκάνδαλα σε όλον τον κόσμο, ώστε ο καθένας να μπορεί να διαμορφώσει ιδία άποψη.

Η ιστοσελίδα δημοσίευσε χιλιάδες απόρρητα έγγραφα από πολλούς διαφορετικούς τομείς (πχ από τη βιομηχανία του κινηματογράφου έως την εθνική ασφάλεια χωρών). Μια από τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις ήταν αυτή του 2010 και του videο που έδειχνε βομβαρδισμό αμερικανικού ελικοπτέρου που είχε στοιχίσει τη ζωή 18 πολιτών, στη Βαγδάτη. Πριν ‘βγει’ ο χρόνος είχε δημοσιεύσει εκατοντάδες χιλιάδες ντοκουμέντα (για την ακρίβεια περισσότερα από 250.000) που είχε διαρρεύσει η πρώην αναλυτής πληροφοριών του αμερικανικού Στρατού, Τσέλσι Μάνινγκ.

Fact: η Μάνινγκ καταδικάστηκε τον Ιούλιο του 2013 για κατασκοπεία και ένοχη για τη διαρροή 750.000 απόρρητων ή ευαίσθητων στρατιωτικών και διπλωματικών εγγράφων. Φυλακίστηκε από το 2010 έως το Γενάρη του 2017, όταν ο Μπαράκ Ομπάμα της απένειμε χάρη -και ‘εξαφάνισε’ το υπόλοιπο της 35ετους κάθειρξης. Τον περασμένο Μάρτιο αρνήθηκε να καταθέσει στην έρευνα για τον Ασάνζ και πέρασε άλλους επτά μήνες στη φυλακή. Πλήρωσε για αυτό (βλ. περιφρόνηση δικαστηρίου) 256.000 δολάρια. Είχε προηγηθεί απόπειρα αυτοκτονίας.

Η κατακλείδα ήταν πως τα στοιχεία από το Ιράκ έδειχναν πως είχαν δολοφονηθεί 66.000 πολίτες και πως οι ιρακινές δυνάμεις βασάνιζαν τους κρατουμένους τους. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε ξεκαθαρίσει πως είχε πια ως αποστολή να ασκήσει δίωξη στον Ασάνζ, για τη διαρροή μυστικών φακέλων. Το Der Spiegel, η Guardian και oι New York Times είχαν ενημερωθεί για όσα είχε στην κατοχή του ο Ασάνζ και είχαν αποφασίσει να συνεργαστούν, προκειμένου να τσεκάρουν την εγκυρότητα των στοιχείων.

Το Δεκέμβριο του 2010 οι έντονες πολιτικές ‘ζυμώσεις’ στην Τυνησία έγιναν εξέγερση, χάριν σειράς τηλεγραφημάτων του αμερικανικού State Department που είχε δημοσιεύσει το Wikileaks. Αυτά επισήμαιναν τις οικονομικές απάτες της οικογένειας του προέδρου και του δικτάτορα Μπεν Αλί. Για παράδειγμα, αποδείκνυαν πως η μισή επιχειρηματική κοινότητα της χώρας είχε δεσμούς με τον Αλί, μέσω γάμων. Η συνέπεια ήταν να παραιτηθεί ο πρόεδρος και να ξεκινήσει αυτό που πέρασε στην ιστορία ως Αραβική Άνοιξη. Είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Αλί, τη δολοφονία του Γκαντάφι και τον καταστροφικό εμφύλιο στη Συρία. Η ιστοσελίδα Wikileaks βρέθηκε στο επίκεντρο παγκόσμιας προσοχής που όμοια της δεν είχε υπάρξει ποτέ -σε ό,τι αφορά το όποιο μέσο.

Από rock star εξελίχθηκε σε ‘δειλός που κρύβεται’-η αλήθεια ήταν κάπου στη μέση

Ένα μήνα νωρίτερα και ενώ ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν τον είχε χαρακτηρίσει ‘high tech τρομοκράτη’ (η Χίλαρι Κλίντον φέρεται να είχε αναρωτηθεί φωναχτά ‘δεν μπορούμε να τον τελειώσουμε με ένα drone;’), η Σουηδία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης του Ασάνζ, με την κατηγορία της σεξουαλικής επίθεσης. Υπήρχαν καταγγελίες για βιασμό μιας γυναίκας και σεξουαλική παρενόχληση άλλης -κατά την επίσκεψη του στην Στοκχόλμη.

Οι εχθροί του λένε πως εξαφανίστηκε για να σωθεί -ότι ήταν ένας δειλός. Αυτοί που ήταν αυτόπτες (όπως ο δημοσιογράφος Ντόναλντ Μπρόστομ) βεβαιώνουν πως ‘όχι μόνο δεν κρύφτηκε, αλλά πήγε στην αστυνομία για κατάθεση. Μετά έμεινε άλλες πέντε εβδομάδες να περιμένει το επόμενο στάδιο της διαδικασίας που δεν έγινε ποτέ’. Ζήτησε άδεια να ταξιδέψει στο Λονδίνο και οι αρχές του την έδωσαν. Έπειτα του ζήτησαν να επιστρέψει για νέα κατάθεση. Πριν το κάνει, κατέθεσε αίτηση να του εγγυηθούν πως δεν θα τον εκδώσουν στις ΗΠΑ. Απορρίφθηκε. Τότε (Ιούνιος 2012) ζήτησε άσυλο (για πολιτική δίωξη) στην πρεσβεία του Εκουαδόρ.

Σημείωση: δεν είχε διαλέξει από τύχη την πρεσβεία του Εκουαδόρ. Ο τότε πρόεδρος της χώρας, Ράφαελ Κορέα ήταν υποστηρικτής των Wikileaks. Ο Ασάνζ εμφανίστηκε στο κατώφλι στις 13.00, ντυμένος ως courier, ανέβηκε τα σκαλοπάτια, μπήκε στην Πρεσβεία και παρέδωσε την αίτηση για άσυλο. Αμέσως εμφανίστηκαν έξω από το κτίριο Βρετανοί αστυνομικοί, για να τον συλλάβουν και να τον εκδώσουν.

Ξεκαθάρισε πως και οι δυο συνευρέσεις έγιναν συναινετικά, όπως και ότι οι κατηγορίες ήταν ‘κατασκευάσματα’ των εχθρών του, για να τον αμαυρώσουν. Σε κάθε περίπτωση, η κατηγορία για την σεξουαλική κακοποίηση παραγράφηκε το 2015, γιατί παρήλθε το χρονικό περιθώριο. Αυτή του βιασμού εγκαταλείφθηκε το 2017, επειδή δεν κατάφεραν να τον ενημερώσουν επισήμως για τις κατηγορίες, ενώ βρισκόταν στην πρεσβεία του Εκουαδόρ.

Ο Ασάνζ στο χώρο που έζησε για επτά χρόνια, στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. DW

Ο Ασάνζ έμεινε σε ένα μικρό γραφείο που είχε διαμορφωθεί σε υπνοδωμάτιο, στην πρεσβεία που βρίσκεται στο κέντρο του Λονδίνου, για επτά χρόνια (2012-2019). Το συνολικό κόστος της φιλοξενίας του έφτασε στα 5.300.000 ευρώ. Μαζί του είχε τη γάτα του, τον Τζέιμς. Στο χώρο υπήρχε ένα κρεβάτι, ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, λάμπα led, μια μικρή κουζίνα, ένα ντους και ένας διάδρομος γυμναστικής. Εκεί δεχόταν και τους καλεσμένους του, ανθρώπους όπως η Πάμελα Άντερσον και η Lady Gaga. Είχε στη διάθεση του και ένα μικρό μπαλκόνι, από το οποίο απευθυνόταν στους υποστηρικτές του.

Το 2016 τα Wikileaks έκαναν μία ακόμη τεράστια αποκάλυψη που αφορούσε το κόμμα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ -και μια συλλογή από 19.252 emails και 8.034 attachments από λογαριασμούς κορυφαίων στελεχών στο διάστημα μεταξύ του Γενάρη του 2015 και του Μάη του 2016. Έκαναν ξεκάθαρο πως ενώ η Democratic National Committee έπρεπε να μείνει ουδέτερη, στην πρώτη διεκδίκηση του χρίσματος, αξιωματούχοι δήλωναν εκνευρισμένοι με την εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς και σε κάποια σημεία, αναφέρθηκαν ιδέες για την υπονόμευση της υποψηφιότητας του, ώστε να κερδίσει η Χίλαρι Κλίντον. Η πλευρά της τελευταίας (που επλήγη ανεπανόρθωτα) κατηγόρησε τους Ρώσους για εμπλοκή που είχε ως στόχο να νικήσει ο Ντόναλντ Τραμπ. Oι άνθρωποι του Wikileaks επέμεναν ότι ‘δεν έχει σημασία πώς προέκυψαν οι πληροφορίες, αλλά ότι ήταν δημοσίου ενδιαφέροντος και άρα έπρεπε να δημοσιευτούν’.

Ο Ασάνζ παρέμεινε στην πρεσβεία και μετά την εξαφάνιση των θεμάτων που είχε με τους Σουηδούς, καθώς αντιμετώπιζε άλλη κατηγορία: αυτή του Ηνωμένου Βασιλείου για άρνηση να εμφανιστεί στο δικαστήριο. Έως το 2017 όλα πήγαιναν πρίμα. Τότε εξελέγη για πρόεδρος του Εκουαδόρ ο Λενίν Μορένο, ο οποίος είχε ως στόχο να δημιουργήσει μια καλύτερη σχέση με τις ΗΠΑ. Επέβαλε στον Ασάνζ κανόνες διαμονής (παραδείγματος χάριν, να φροντίζει καλύτερα το γάτο του και να κρατά καθαρό το μπάνιο) και του ζητούσε να πληρώνει για τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, για το φαγητό του και το πλυντήριο ρούχων. Επίσης, κάθε επισκέπτης άφηνε την τσάντα και το κινητό του τηλέφωνο στην είσοδο (ειδικοί ήλεγχαν και ‘έπαιρναν’ ό,τι υπήρχε και μπορούσε να τους βοηθήσει να τον ‘κυνηγήσουν’), ενώ κάμερες παρακολουθούσαν τα πάντα.

Μια από τις πρώτες τιμωρίες που επέβαλε ήταν να του ‘κόψει’ τη σύνδεση στο Internet “γιατί δεν είχε τηρήσει τη συμφωνία να μην παρεμβαίνει σε εσωτερικές σχέσεις χωρών”, με τη δημοσίευση ντοκουμέντων από το Βατικανό. Δεν ήταν η μόνη παράβαση. Ο Πρόεδρος είχε ενημερώσει πως ο Ασάνζ είχε τοποθετήσει απαγορευμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, για να έχει πρόσβαση στους φακέλους ασφαλείας της πρεσβείας.

Αυτό που δεν είπε ο Λενίν Μορένο, αλλά είπαν άλλοι ήταν πως υπήρχε η υποψία πως το Wikileaks ήταν πίσω από αποκάλυψη ανώνυμης ιστοσελίδας, σύμφωνα με την οποία ο αδελφός του προέδρου είχε δημιουργήσει offshore εταιρία. Είχε δημοσιεύσει και ιδιωτικές φωτογραφίες του Προέδρου και της οικογένειας του. Στις 11 Απριλίου του 2019, ο Πρόεδρος Μορένο είπε το ‘έως εδώ και μη παρέκει’. Κατηγόρησε τον Ασάνζ για ‘επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις διεθνών συμβάσεων και πρωτοκόλλων καθημερινότητας’ και μέσω Twitter ανακοίνωσε το τέλος του διπλωματικού ασύλου.

Τι είχε κάνει ο Ασάνζ και σύγχυσε τον Πρόεδρο; Όπως αποκάλυψε ο Υπουργός Εξωτερικών, Χοσέ Βαλένθια χρησιμοποιούσε κινητό τηλέφωνο που δεν είχε καταχωρηθεί στην πρεσβεία, είχε προσβάλει επανειλημμένως τους υπαλλήλους (τους αποκαλούσε κατασκόπους των ΗΠΑ) και προκαλούσε υλικές ζημιές στο χώρο, κάνοντας skateboard και παίζοντας ποδόσφαιρο. Στις αναφορές είχε ακουστεί πως περνούσε και εβδομάδες χωρίς να κάνει μπάνιο.

Ο Υπουργός κατέληξε στο ότι το τέλος του ασύλου είχε ως στόχο να βοηθήσει τον Ασάνζ να αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, με αυτόπτη μάρτυρα να ομολογεί στους New York Times πως είχε κατάθλιψη -και για αυτό η συμπεριφορά του είχε κουράσει τους διπλωμάτες. Μια από τις τελευταίες απαιτήσεις ήταν να βάλουν στο χώρο του κουμπί πανικού, στην περίπτωση που απειλούνταν η ζωή του. Το αίτημα έγινε αποδεκτό. Περαιτέρω πληροφορίες δεν είχαν δοθεί, εν τούτοις κατά τη σύλληψη του από τις βρετανικές αρχές (αμέσως μετά τη λήξη του ασύλου) οι πράκτορες ήταν πολύ προσεχτικοί, ώστε να μην βρει ο Ασάνζ την ευκαιρία να επιστρέψει στο δωμάτιο του.

Έκτοτε αντιμετωπίζει νομικές διαδικασίες σε δυο χώρες: το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ. Η Σουηδία σκεφτόταν να ανοίξει πάλι την έρευνα για το βιασμό. Δικάστηκε ως παραβάτης του νόμου που αφορά την εγγύηση (τότε που είχε εξαφανιστεί) και καταδικάστηκε σε 50 εβδομάδες φυλάκισης. Οι ΗΠΑ αποσφράγισαν κατηγορητήριο εναντίον του Ασάνζ, σχετικό με τις διαρροές της Τσέλσι Μάνινγκ. Στις 23/5 του 2019 πρόσθεσαν και άλλες για παραβίαση του νόμου περί κατασκοπείας, απόφαση που επικρίθηκε από τους κολοσσούς των media ως επίθεση κατά της πρώτης τροπολογίας του Συντάγματος (για την ελευθερία του Τύπου). Είχαν ήδη αρχίσει οι ακροάσεις για το αίτημα έκδοσης στις ΗΠΑ.

Στις 4/1 του 2021 η δικαστής Βανέσα Μπαρέιτσερ απέρριψε το αίτημα των Αμερικανών (εξήγησε πως η ψυχική του υγεία είναι σε κακή κατάσταση και υπάρχουν φόβοι πως θα επιχειρήσει να τερματίσει τη ζωή του) που έχουν 14 μέρες να κάνουν έφεση. Είναι έτοιμοι να του απευθύνουν 18 κατηγορίες, με ποινή φυλάκισης που φτάνει στα 175 χρόνια. Το Grunge έγραψε πως ‘το μεγαλύτερο έγκλημα του Ασάνζ ενδεχομένως να είναι ότι ντρόπιασε τις ΗΠΑ’. Ο Ασάνζ ήταν και παραμένει στην Her Majesty’s Prison Belmarsh του Λονδίνου, με τις πληροφορίες να επιμένουν πως έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ο ψυχίατρος που τον εξέτασε, κατέθεσε ότι ‘πάσχει από υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή και υπάρχει έντονος κίνδυνος αυτοκτονίας που πρέπει να αντιμετωπιστεί προσεχτικά και άμεσα’. Εκπρόσωπος της φυλακής ομολόγησε πως ο Ασάνζ μεταφέρθηκε στην απομόνωση, εξηγώντας ότι ‘αυτό έγινε για να τον προστατεύσουμε από τις ιδέες που είχε να κάνει κακό στον εαυτό του’.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις