Ξεχάστε την πίτσα, ήλθε η “πίνσα”

Την πίτσα τη χρωστάμε στους Ναπολιτάνους, στους οποίους παρεμπιπτόντως χρωστάμε και την τηγανιτή πίτσα που αν τη δοκιμάσετε, δύσκολα θα ξαναφάτε την απλή μορφή. Ήταν ο τρόπος που είχαν οι φτωχοί κάτοικοι της συγκεκριμένης πόλης, για να εκμεταλλεύονται τα τρόφιμα που είχαν μείνει -και να είναι εύγευστα.

Πίτσα εν τω μεταξύ, είναι το πιάτο που αποτελείται από συνήθως στρογγυλή επίπεδη βάση ζύμης (που έχουμε ζυμώσει) με βάση το αλεύρι σίτου και από πάνω έχει ντομάτες, τυρί και διάφορα άλλα συστατικά. Ψήνεται σε υψηλή θερμοκρασία, παραδοσιακά σε ξυλόφουρνο. Ο εξπέρ του είδους λέγεται pizzaiolo.

Η πρώτη αναφορά που υπάρχει, ιστορικά ανήκει στον 10ο αιώνα, σε λατινικό χειρόγραφο από την πόλη του ιταλικού νότου, Gaeta στο Λάτσιο-στα σύνορα με την Καμπάνια. Από τότε έχουν προκύψει ουκ ολίγες παραλλαγές -ανάλογα με τις ‘παρεμβάσεις’ που έκανε όποιος την έπιανε στα χέρια του και τα γούστα της περιοχής, στην οποία δραστηριοποιείτο.

H νέα πρόταση λέγεται pinsa (προφέρεται πίνσα).

Η λέξη προέρχεται από τη λατινική λέξη ‘pinsere’ που σημαίνει “πιέζω με τα δάχτυλά μου”. Το ζυμάρι απλώνεται με τα χέρια και αυτό είναι κάτι που κάνουν αρτοποιοί για περισσότερα από 100 χρόνια -ήταν η ‘αγροτική’ πίτσα που φτιαχνόταν έξω από τα τείχη της Ρώμης, με ό,τι υπήρχε διαθέσιμο στην ύπαιθρο. Εν τούτοις, μέχρι πρότινος η pinsa δεν είχε λάβει την αναγνώριση που της άξιζε.

Οι διαφορές που έχει με την πίτσα είναι πως χρησιμοποιούμε αλεύρι για όλες τις χρήσεις (στην πίτσα είναι από σιτάρι και η ποσότητα είναι μεγαλύτερη), το ‘άπλωμα’ της ζύμης γίνεται με το χέρι (όχι με ‘πέταγμα’), το νερό είναι περισσότερο (φτάνει έως το 80% του βάρους του ζυμαριού), η ζύμωση χρειάζεται από 48 έως 72 ώρες (αντί των 24 της πίτσας), συνηθέστερα σερβίρεται σε οβάλ σχήμα.

Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι

3 1/2 φλιτζάνια αλεύρι

1/2 φλιτζάνι ρυζάλευρο

1/2 κουταλάκια του γλυκού ξηρής μαγιάς

1 3/4 φλιτζάνια κρύο νερό

1 κουταλάκι αλάτι

1 κουταλιά της σούπας εξτρά παρθένο ελαιόλαδο

2 φύλλα λαδόκολλας

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε το αλεύρι με τη μαγιά

Προσθέτουμε σιγά σιγά το κρύο νερό -ενώ ανακατεύουμε

Προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το αλάτι -συνεχίζουμε να ανακατεύουμε έως ότου η ζύμη γίνει λεία και ελαστική

Καλύπτουμε το μπολ με πλαστική μεμβράνη, ώστε να ‘ξεκουραστεί’ το ζυμάρι για 30 λεπτά.

Ανακατεύουμε για τελευταία φορά

Σκεπάζουμε ξανά και αφήνουμε στο ψυγείο για 24 ώρες

Χωρίζουμε τη μεγάλη ‘μπάλα’ σε δυο μικρότερες

Πλάθουμε κάθε μπάλα και την τοποθετούμε σε λαδόκολλα -σε ταψί

Πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι και σπρώχνουμε με τα δάχτυλα (pinsere) προς τα πλαϊνά του ταψιού, ώστε να γίνει οβάλ το σχήμα

Μόλις ισιώσει η ζύμη, χρησιμοποιούμε ένα πινέλο και αλείφουμε με ελαιόλαδου

Ψήνουμε σε θερμοκρασία μικρότερη εκείνης που χρειάζεται η πίτσα -για περισσότερη ώρα.

Αν έχετε air fryer, έχετε γεύμα σε 10 λεπτά.

Το αποτέλεσμα (πρέπει να) περιλαμβάνει κρούστα που είναι πιο ελαφριά και πιο αέρινη, από εκείνη της πίτσας. Επίσης, η pinsa είναι πιο εύπεπτη -καθώς το αλεύρι δεν είναι όσο βαρύ είναι της πίτσας.

Στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν μείγμα αλεύρων (πχ ρυζιού και σόγιας που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη). Επειδή η ζύμη έχει υψηλότερο ποσοστό πρωτεΐνης (κάτι που κάνει πιο εύκολη την πέψη) χρειάζεται και περισσότερη ώρα για να ‘φουσκώσει’.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις