Εγώ κι ο Δάκης. Από το Σκαμπουδάκης.

Δεν έχουν όλα τα αντικείμενα στο σπίτι μου ονόματα. Μόνο αυτά που τους αξίζουν. Που έχουμε μια ιστορία. Μια καθημερινή επαφή. Μια σχέση. Που με έχουν δει στα καλά μου, στα μέτριά μου και στα χειρότερά μου. Τέτοιος είναι ο Δάκης.

To κανονικό του (πιο ωραίο από αυτό που του έδωσα εγώ) όνομα είναι BEKVAM. Και είναι το ίδιο ωραίος τύπος με τον σχεδόν ομώνυμο (ομόηχο) σταρ ποδοσφαιριστή. Έχει ύψος 50εκ. και είναι φτιαγμένος από μασίφ οξιά. Χαρακτήρας γερός και σταθερός. Αγοράστηκε σε μια από τις δεκάδες βόλτες στην IKEA, που ξεκινάς για 1-2 αντικείμενα και φεύγεις με άλλα 10, όχι από αυτά που παίρνεις και λες μετά «μα τι με έπιασε». Από αυτά που λες «τέλεια ιδέα, φαίνεται σούπερ χρήσιμο» και μετά δεν ζεις χωρίς αυτά (shout out στο Slat που κόβει το βραστό αβγό σε τέλειες φέτες για το αβοκάντο τοστ μου).

Αρχικά μου φάνηκε όμορφος. Όσα σκαμπό έβρισκα αλλού ήταν κάπως. Άλλα γυάλιζαν πολύ, άλλα ήταν κάτι σιδερένια άμορφα πράγματα, δεν μπορούσα να τα φανταστώ μέσα στο σπίτι μου (και δεν μπορούσα να φανταστώ πού θα τα έκρυβα για να μην τα βλέπω παρά μόνο όταν τα χρειαστώ). Κι εκεί που ένα Σάββατο κυκλοφορούσα αμέριμνη μέσα στο κατάστημα ΙΚΕΑ Αεροδρόμιο (εννοείται σταματώντας στα φανταστικά στημένα δωμάτια ή και μίνι σπίτια τάχα για να δοκιμάσω έναν καναπέ, αλλά στην πραγματικότητα για να κρυφτώ λίγο και να χαλαρώσω με τελικό πλάνο τη στάση στην καφετέρια για χοτ ντογκ), τον είδα μπροστά μου. Μίνιμαλ αλλά όχι βαρετός, στο τέλειο μέγεθος και από το ιδανικό υλικό. Ήταν coup de foudre. Τον ήθελα. Προφανώς ήρθε σπίτι μας. Και κατευθείαν βρήκε θέση μέσα στο υπνοδωμάτιό μου.

Αρχικά φιλοξενούσε πάνω του τα διακοσμητικά μαξιλάρια του κρεβατιού κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ (τα ασπρόμαυρα STOCKHOLM, είμαστε πολλοί που τα έχουμε αδέρφια). Και μετά έγινε ο κολλητός μου. Έχω ύψος 155εκ. Κι αυτός 50εκ. Μαζί είμαστε σχεδόν ο LeBron James (τον περνάμε και δυο πόντους, αλήθεια σας λέω, ο κόσμος φαίνεται πολύ διαφορετικός από εκεί πάνω). Και είμαστε ανίκητοι. Δεν υπάρχουν ψηλά ντουλάπια και ράφια που να μας αντιστέκονται. Και είναι και εύκολος να τον κουβαλάω. Μαζί έχουμε περάσει πάρα πολλές αλλαγές χειμερινών και καλοκαιρινών ρούχων και με έχει δει σε υστερία, αφού είναι η μία δουλειά που σιχαίνομαι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Εκείνες τις μέρες έχω την εντύπωση ότι με εκδικείται λίγο (μικρό δαχτυλάκι ποδιού σε μετωπική με το δικό του πόδι), τόσο που τον ταλαιπωρώ. Όταν έρχεται αυτή η αποφράδα μέρα κάθε σεζόν, του λέω «Δάκη, ήρθε η ώρα, πάμε να τελειώνουμε».

Κάποια στιγμή αγόρασα και τον ξάδερφό του – τον BEKVAM με τα τρία σκαλοπάτια που είναι και πτυσσόμενος. Αλλά ποτέ δεν έφτασε την αδυναμία που έχω στον Δάκη. Πλέον του έχει αδυναμία και η μία μου γάτα, η Πίξι, που ξαπλώνει πάνω του φαρδιά – πλατιά. Κι ας κρέμεται η μισή απ’ έξω. Κι ας έχει μαζί με την άλλη μας γάτα τρία δικά τους αποκλειστικά IKEA αντικείμενα: την περίφημη INDIRA (το κάλυμμα κρεβατιού που έχουν όλοι μου οι γνωστοί με γάτες), το χαλάκι από φυσική γιούτα και μαλλί RAKLEV που έχουμε δίπλα στο κρεβάτι μας (στη γιούτα ξύνουν νύχια και με τα χρωματιστά κομπάκια στις άκρες παίζουν σαν να μην υπάρχει αύριο) και τα ειδικά για κατοικίδια μαξιλάρια LURVIG (είναι πάνω στον καναπέ για όταν βλέπουμε μαζί τηλεόραση). Όλα αυτά τα παίρνω σε στοκ, μην τυχόν και χαλάσουν, μην τυχόν και δεν τα βρω. Προφανώς όχι γιατί οι γάτες μου θα πέσουν σε κατάθλιψη. Αλλά γιατί κάπως ορίζουν το περιβάλλον μου. Είναι χαρακτηριστικά του σπιτιού μου. Καταλαμβάνουν συγκεκριμένα σημεία αναφοράς.

Το εν λόγω κείμενο πήρε πολύ περισσότερη ώρα να γραφτεί από όση θα έπαιρνε κανονικά. Γιατί μπαίνοντας στο ikea.gr να βρω τα ονόματα των αντικειμένων από τις προηγούμενες παραγγελίες μου, έπεσα πάνω στο virtual walkthrough. Και έκανα μια ακόμα βόλτα στην IKEA, αυτή τη φορά από το γραφείο μου. Κανονική βόλτα, όπως στο αληθινό κατάστημα. Μπαίνοντας στα τέλεια στημένα δωμάτια. Και σε κάθε δωμάτιο, με δυνατότητα να κλικάρω να δω όνομα και τιμή αντικειμένων και να το αγοράσω κι επί τόπου (χάρηκα που βρεθήκαμε σερβίτσιο VARDERA -και μιας και βολτάρω στις κουζίνες, ενημερώνω ότι μπορείτε να κλείσετε online ραντεβού για να δείτε με τους ειδικούς, που κάνουν φοβερή δουλειά, το σχεδιασμό της νέας σας κουζίνας. Επιπλέον, θα βρεις και ειδικούς διακοσμητές που μπορούν να σου δώσουν τέλειες ιδέες για το design της κουζίνας σου και όχι μόνο.

Με αυτή τη βόλτα συνειδητοποίησα κάτι κι ανακάλυψα κάτι. Συνειδητοποίησα ότι η ΙΚΕΑ είναι πολύ παραπάνω από ένα ακόμα (έστω και υπερπλήρες) πολυκατάστημα σπιτιού. Είναι κυρίως συγκάτοικός σου, παρτενέρ της καθημερινότητάς σου. Και η ανακάλυψη; Το design (και οι συλλεκτικές συνεργασίες με designers) των αντικειμένων IKEA έχει κάνει μεγάλα άλματα μπροστά (έπαθα έρωτα με κάποια χαλιά). Και πέρα από την κλασική you can’t go wrong σκανδιναβική καθαρότητα των γραμμών του, έχει πλέον και twists που προσωπικά βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα.

Δάκη, εσύ μην μου ανησυχείς. Όσα νέα αντικείμενα και να έρθουν στο σπίτι (που θα έρθουν, πάτησα check out) εσύ θα παραμείνεις ο βασιλιάς τους.