50 Βιβλία Ξενόγλωσσης Πεζογραφίας για τo Καλοκαίρι του ’23 

Το Magazine δεν πιστεύει ότι υπάρχουν βιβλία που ταιριάζουν περισσότερο στο #endlessgreeksummer από άλλα. Οι παραλίες ενδείκνυνται και για συναρπαστικά αστυνομικά και για κλασικά αριστουργήματα.

Σε συνέχεια των ανοιξιάτικων προτάσεών μας, αυτή είναι μια διαλογή από την πολυσχιδή θερινή εκδοτική παραγωγή.

Σέλβα Αλμάδα – «Ο άνεμος που σαρώνει» (μτφρ. Αγγελική Βασιλάκου, εκδ. Κλειδάριθμος)

Εν τάχει: Το αριστοτεχνικά δομημένο ντεμπούτο της συγγραφέως από την Αργεντινή που δίπλα στο όνομα της γίνονται συχνά αναφορές σε μεγαθήρια όπως ο Ουίλιαμ Φόκνερ και η Κάρσον Μακ Κάλερς.

Υπόθεση: Ο αιδεσιμότατος Πίρσον κηρύσσει το Ευαγγέλιο στην ύπαιθρο της Αργεντινής μαζί με την έφηβη κόρη του, όταν χαλάει το αμάξι του. Αυτή η ενέργεια του Θεού -ή η μοίρα- τους οδηγεί στο σπίτι ενός ηλικιωμένου μηχανικού και ενός νεαρού αγοριού. Όσο προχωράει η μέρα, η περιέργεια και το μυστήριο μετατρέπονται σε απρόσμενη οικειότητα που αναπτύσσεται ανάμεσα στους τέσσερις. Η βροχή έρχεται σαν ένας τεράστιος στρατός που περπατάει πάνω στα δέντρα, μουγκρίζοντας κυριευμένη από την ανεξέλεγκτη μαγεία της βίας σ’ αυτό το στατικό road movie, για να ξεπλύνει την ψυχή του τόπου, τα συναισθήματα των ανθρώπων, τους φόβους και τις φιλοδοξίες τους και, εν μέσω αυτής της κοσμικά ενορχηστρωμένης βουής, να τους οδηγήσει στη γαλήνη και στην ελευθερία.

Αντρέα Αμπρέου – «Η κοιλιά του γαϊδάρου» (μτφρ. Ασπασία Καμπύλη, εκδ. Carnivora)

Εν τάχει: «Απογυμνωμένο από κάθε σεμνοτυφία το μυθιστόρημα της Αμπρέου εξερευνά τους μηχανισμούς αλλαγής του γυναικείου σώματος με μια ολοζώντανη, απροκάλυπτη διήγηση που συχνά θα σας ξεβολέψει» λέει η Le Monde και το αγγλικό περιοδικό Granta περιέλαβε την 28χρονη σήμερα συγγραφέα στη λίστα των 25 καλύτερων ισπανόφωνων συγγραφέων κάτω των 35.

Υπόθεση: Είναι καλοκαίρι του 2005, εποχή των τηλεοπτικών σίριαλ και της γέννησης του Ίντερνετ, εποχή που οι κούκλες Μπάρμπι οδηγούν στην ανακάλυψη της σεξουαλικότητας. Η δεκάχρονη πρωταγωνίστρια ονομάζεται Shit, παρατσούκλι που της έχει δώσει η κολλητή της, η Ισόρα, η αδιαμφισβήτητη αρχηγός της μικρής παρέας, χάρη στο θάρρος και την αποκοτιά της, αλλά και χάρη στην υπεροχή που της εξασφαλίζουν οι φρεσκοαποκτημένες τρίχες του εφηβαίου της και τα μαλακά, «σαν ζαχαρωμένα ψωμάκια» βυζάκια της. Η Shit ζηλεύει και λατρεύει την Ισόρα και θα έκανε τα πάντα γι’ αυτήν, θα την ακολουθούσε ακόμα και στην άκρη του ηφαιστείου που δεσπόζει σαν γίγαντας πάνω από το μικρό ορεινό χωριό της Τενερίφης. Το σεξουαλικό ξύπνημα της Ισόρα προκαλεί πόνο και αμηχανία στη Shit, που νιώθει να ξεμένει, προδομένη, πίσω.

Φερνάντο Αραμπούρου – «Τα πετροχελίδονα» (μτφρ. Τιτίνα Σπερελάκη, εκδ. Πατάκη)

Εν τάχει: Επτά χρόνια μετά την «Πατρίδα» (εκδ. Πατάκη, 2018), βιβλίο που θεωρείται ήδη ένα από τα σηµαντικότερα ισπανόφωνα βιβλία της εποχής µας, ο Αραμπούρου επιλέγει για πρωταγωνιστή του ένα καθηγητή γυμνασίου που είναι οργισμένος με τον κόσμο και αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του σε έναν χρόνο.

Υπόθεση: Μέχρι τότε κάθε βράδυ θα γράφει, στο διαμέρισμα που μοιράζεται με τη σκυλίτσα του την Πέπα και με μία βιβλιοθήκη την οποία σταδιακά ξεφορτώνεται, ένα προσωπικό χρονικό, σκληρό και καυστικό, δοσμένο όμως με στωικότητα, πηγαίο χιούμορ και αναπάντεχη τρυφερότητα. Γράφοντας, επιδιώκει να αιτιολογήσει τη ριζοσπαστική απόφασή του, να φανερώσει ακόμα και το τελευταίο μόριο της ιδιωτικής του ζωής, να αφηγηθεί το παρελθόν του και τις πολλές καθημερινές ιστορίες μιας Ισπανίας σε πολιτικό αναβρασμό.

Ρόυ Γιάκομπσεν – «Λευκός ωκεανός – Η τετραλογία της Μπαρόυ» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Εστία)

Εν τάχει: Tο δεύτερο μέρος της τετραλογίας με την οποίο ο Γιάκομπσεν σκιαγραφεί την ιστορία της Νορβηγίας μέσα από τη ζωή της Ίνγκρι Μπαρόυ. Το πρώτο μέρος, «Οι Αφανείς», ήταν υποψήφιο για το Διεθνές Βραβείο Man Booker 2017, και κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις της Εστίας.

Υπόθεση: Η Νορβηγία βρίσκεται υπό ναζιστική κατοχή. Όταν στο νησί Μπαρόυ αρχίζουν να ξεβράζονται πτώματα με στρατιωτικές στολές, η Ίνγκρι δεν μπορεί να φανταστεί ότι σ’ αυτόν τον απομονωμένο τόπο πρόκειται να βιώσει έναν έντονο έρωτα. Ούτε μπορεί να ξέρει ότι -προστατεύοντας τον εραστή της από τους Γερμανούς και τους Νορβηγούς συνεργάτες τους- θα ζήσει στο πετσί της την ίδια την ιστορία της χώρας της. Ούτε ότι, μέσα από τα δεινά του πολέμου, ανάμεσα σε πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από την πείνα και την καμένη γη της βόρειας Νορβηγίας, θα της δοθεί ένα δώρο που η αξία του είναι πέρα από κάθε μέτρο.

Ντέιμον Γκάλγκουτ – «Αρκτικό καλοκαίρι» (μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Διόπτρα)

Εν τάχει: Ο βραβευμένος με Booker συγγραφέας, υπογράφει ένα βιβλίο-φόρο τιμής στον Ε.Μ. Φόρστερ, έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Σύντομα στις προθήκες.

Υπόθεση: Το 1912 το ατμόπλοιο Μπέρμιγχαμ προσεγγίζει τις ακτές της Ινδίας. Στο πλοίο επιβαίνει ένας φημισμένος Βρετανός συγγραφέας. Καθώς στέκεται στο κατάστρωμα, η υπόσχεση ενός παράξενου, διαφορετικού μέλλοντος αρχίζει να παίρνει υπόσταση μπροστά στα μάτια του. Και οι σπόροι μιας καινούριας ιστορίας αρχίζουν να συγκεντρώνονται σε κάποιο σημείο του μυαλού του. Για να δημοσιεύσει ο Ε. Μ. Φόρστερ το αριστουργηματικό «Πέρασμα στην Ινδία» θα χρειαστούν άλλα δώδεκα χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων θα καταλάβει βαθιά τον εαυτό του και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης.

Αμπντουλραζάκ Γκούρνα – «Παράδεισος» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Ψυχογιός)

Εν τάχει: Ένα δωδεκάχρονο παιδί πουλιέται από τον πατέρα του έναντι χρέους σε έναν πλούσιο έμπορο, λίγο πριν η Ανατολική Αφρική γίνει θέατρο των λυσσαλέων ανταγωνισμών Γερμανών και Βρετανών αποικιοκρατών για την κατοχή του φυσικού πλούτου της χώρας. Ο Γκούρνα τιμήθηκε με το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας το 2021.

Υπόθεση: Σε ένα κόσμο, όπου συνυπάρχουν μουσουλμάνοι και ανιμιστές μαύροι Αφρικανοί, χριστιανοί ιεραπόστολοι, Ινδοί μέτοικοι και οι πρώτοι άπληστοι Ευρωπαίοι άποικοι, ο νεαρός πρωταγωνιστής θα γνωρίσει τη σκληρότητα και την καλοσύνη, τη βία και τον θάνατο, τη φιλία και τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα, την τυφλή δίψα για κέρδος και την τυχοδιωκτική τόλμη των πλανόδιων εμπόρων της εποχής. Ακολουθώντας τον αφέντη και το καραβάνι του στις πιο απάτητες ορεινές περιοχές, στους οικισμούς των «αγρίων» και στα πολύβουα λιμάνια της Ανατολικής Αφρικής, θα περιηγηθεί μια χώρα που μαστίζεται από το δουλεμπόριο, τους φυλετικούς πολέμους, τις δεισιδαιμονίες και τις ασθένειες, με φόντο την εδεμική ομορφιά της φύσης.

Γκύντερ Γκρας – «Το τενεκεδένιο ταμπούρλο» (μτφρ. Τούλα Σιέτη, εκδ. Πατάκη)

Εν τάχει: Η κυκλοφορία του το 1959 προκάλεσε την οργή της Καθολικής Εκκλησίας, η κινηματογραφική του μεταφορά το 1979 κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα. Και το 1999 ο Γκύντερ Γκρας τιμήθηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας.

Υπόθεση: Ο Όσκαρ Ματσεράτ, τρόφιμος ψυχιατρείου, ανακαλεί την πολυτάραχη ζωή του που ταυτίζεται με την πορεία της Γερμανίας προς το χάος στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Ως παιδί είναι χαρισματικός. Στα τρίτα του γενέθλια, τη μέρα ακριβώς που αποκτά το πρώτο του τύμπανο, αποφασίζει, ως αντίδραση στην απανθρωπιά και στην αθλιότητα του κόσμου, να βάλει οριστικά φρένο στη σωματική του ανάπτυξη πέφτοντας από τις σκάλες και να σταματήσει έτσι να μεγαλώνει. Σχεδόν τριάντα χρονών και έγκλειστος πια, ο νάνος Όσκαρ χρησιμοποιεί το τύμπανό του ως μέσο έκφρασης προκειμένου να ειρωνευτεί τις μεσοαστικές αντιλήψεις της οικογένειάς του και της κοινωνίας, να ανασκαλέψει το οδυνηρό παρελθόν της χιτλερικής περιόδου και να στηλιτεύσει τις φρικαλεότητες του ναζισμού.

Άντριου Σων Γκρίερ – «Η πλάνη του Πλην» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Δώμα)

Εν τάχει: Σίκουελ του πολυσυζητημένου «Πλην» με το οποίο ο Γκρίερ κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ Λογοτεχνίας πριν από τρία χρόνια.

Υπόθεση: Κι εκεί που νόμιζε πως είχε επιτέλους βάλει τη ζωή του σε σειρά, μια αναποδιά αναγκάζει τον Άρθουρ Πλην να ξαναπάρει τους δρόμους. Διασχίζει ερήμους, φαράγγια, βάλτους, χωράφια, διασχίζει την Αμερική ολόκληρη, από το Σαν Φρανσίσκο στα δυτικά μέχρι το Ντέλαγουερ στ’ ανατολικά, στο πατρικό του. Ο Πλην νόμιζε πως ήξερε την Αμερική. Αλλά μήπως έκανε λάθος; Γιατί τον περνούν όλοι για ξένο; Τόσο πολύ φαίνεται ότι είναι ομοφυλόφιλος; Και γιατί όλες αυτές οι τιμές; Αναγνωρίστηκε επιτέλους η αξία του; Αλίμονο. Η πλάνη του Πλην είναι πλήρης.

Ακουέκε Εμέζι – «Ο θάνατος του Βιβέκ Ότζι» (μτφρ. Βίβιαν Στεργίου, εκδ. Στερέωμα)

Εν τάχει: Η ιστορία μιας υπερπροστατευτικής μητέρας και ενός απόμακρου πατέρα και η σπαρακτική αφήγηση της προσπάθειας μιας οικογένειας να κατανοήσει τον γιο της ενόσω αυτός μαθαίνει να αναγνωρίζει και να αποδέχεται τον εαυτό του, στο πλαίσιο μιας ασφυκτικά παραδοσιακής νιγηριανής κοινωνίας.

Υπόθεση: Ένα απόγευμα, σε μια πόλη της νοτιοανατολικής Νιγηρίας, μετά από μια μέρα ταραχών στην κεντρική αγορά, μια μητέρα ανοίγει την εξώπορτά της και ανακαλύπτει το άψυχο, γυμνό σώμα του γιου της, τυλιγμένο σε πολύχρωμο ύφασμα, στα πόδια της. Τι οδήγησε στον θάνατο τον εικοσάχρονο Βιβέκ, τον ευγενικό, αινιγματικό, όμορφο και πολυαγαπημένο της γιο;

Μαριάνα Ενρίκες – «Οι κίνδυνοι του να καπνίζεις στο κρεβάτι» (μτφρ. Μαρία Θεοδωροπούλου, εκδ. Πατάκη)

Εν τάχει: «Με φόντο τα σοκάκια στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, η Ενρίκες ρίχνει φως στον σκοτεινό κόσμο που κινείται ανάμεσα στην αστική αθλιότητα και στην τρέλα… Οι λάτρεις του “ασυνήθιστου” θα ανταμειφθούν δεόντως από τη συγκλονιστική κατάβαση στο μακάβριο».(Publishers Weekly)

Υπόθεση: Μια νεαρή γυναίκα ξεθάβει από τον κήπο της κάποια οστά, που δεν ανήκουν σε ζώο· ένας ζητιάνος φέρνει την καταστροφή σε μια ολόκληρη γειτονιά· μια απόκοσμη παρουσία αναζητά μια θυσία σε μια λουτρόπολη· ένα κορίτσι νιώθει φετιχιστική έλξη για τις νοσούσες καρδιές· ένας ροκάς δέχεται από τις θαυμάστριές του, μετά τον φριχτό του θάνατο, έναν φόρο τιμής που ξεπερνά κάθε φαντασία· ένας νεαρός που βιντεοσκοπεί γυναίκες που φορούν ψηλά τακούνια και ζευγάρια που κάνουν έρωτα δέχεται μια πρόταση που θα του αλλάξει τη ζωή. Στις δώδεκα ιστορίες που συνθέτουν το βιβλίο αυτό, η Μαριάνα Ενρίκες ξεδιπλώνει ένα ολόκληρο ρεπερτόριο εμπνευσμένο από τις κλασικές ιστορίες τρόμου: φαντάσματα, μάγισσες, πνευματιστικές συνεδρίες, σπηλιές, οράματα, νεκροί που επιστρέφουν στη ζωή.

Όντνι Έιρ – «Γη του έρωτα και των ερειπίων» (μτφρ. Στέργια Κάββαλου, εκδ. Βακχικόν)

Εν τάχει: Γράφοντας με τη μορφή ημερολογίου, η Έιρ πλέκει στοιχεία φιλοσοφίας, ιστορίας, αρχαιολογίας, ερωτισμού και λογοτεχνίας, κερδίζοντας εν έτει 2014 το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υπόθεση: Στον απόηχο της οικονομικής κρίσης της Ισλανδίας, μια νεαρή προσφάτως χωρισμένη συγγραφέας νιώθει το αβέβαιο έδαφος της νέας της σχέσης. Αρχίζει να αμφισβητεί τα θεμέλια της αγάπης και της οικογένειας, τους δεσμούς με τη χώρα και τη γη. Παρακινημένη από ένα όνειρο για μια ηλικιωμένη γυναίκα των Βίκινγκ που είχε πάει για προσκύνημα, ξεκινά μια περιπλάνηση στα ερείπια των προγονικών εστιών, εκεί όπου οι άνθρωποι προσπαθούσαν να ζουν σε αρμονία με τη φύση. Οι απορίες της ουσιώδεις: Πώς φτιάχνουμε ένα σπίτι για την αγάπη; Πώς μπορούμε να διαφυλάξουμε τον προσωπικό μας χώρο διατηρώντας το πάθος για τον σύντροφό μας; Πώς θα πάμε όχι πίσω, αλλά μπροστά στη φύση;

Σέχαν Καρουνατίλακα – «Τα εφτά φεγγάρια του Μάαλι Αλμέιντα» (μτφρ. Ρένα Χατχούτ, εκδ. Gutenberg)

Εν τάχει: «Μεταφυσικό θρίλερ, που καταλύει τα όρια όχι μόνο μεταξύ διαφορετικών ειδών, αλλά και ζωής και θανάτου, σώματος και πνεύματος, Ανατολής και Δύσης» (δήλωση του Προέδρου της Επιτροπής Booker 2022)

Υπόθεση: Σρι Λάνκα, 1990. Η χώρα σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο. O Μάαλι Αλμέιντα, πολεμικός φωτογράφος και τζογαδόρος, ξυπνάει και συνειδητοποιεί ότι είναι νεκρός. Η ψυχή του έχει μεταφερθεί στον προθάλαμο του άλλου κόσμου κι εμείς ακούμε τη φωνή του. Του μένουν μόλις επτά νύχτες για να βρει ποιος τον σκότωσε, ενώ η κυβέρνηση αλλά και οι αντάρτες αναζητούν ένα κουτί με φωτογραφίες, αποδείξεις μάλλον για το έγκλημα.

Λουίζ Κένεντι – «Υπερβάσεις» (μτφρ. Δέσποινα Δρακάκη, εκδ. Ψυχογιός)

Εν τάχει: Ντεμπούτο της Χρονιάς στα British Book Awards, μεταξύ πολλών ακόμη διακρίσεων γι’ αυτό το πολυσυζητημένο μυθιστόρημα. Ο τόπος που διαδραματίζεται είναι η Βόρεια Ιρλανδία. Και ο χρόνος τα τα μέσα της δεκαετίας του ’70.

Υπόθεση: Στη σκιά των Ταραχών, η 24χρονη Κούσλα ζει με την αλκοολική μητέρα της μια ήσυχη ζωή κοντά στο Μπέλφαστ. Την ημέρα διδάσκει σε ένα Καθολικό δημοτικό σχολείο και τα βράδια σερβίρει στην παμπ της οικογένειας. Εκεί συναντά τον Μάικλ Αγκνιού, Προτεστάντη, δικηγόρο, παντρεμένο, με τα διπλάσια χρόνια της, και φήνεται να παρασυρθεί στον κόσμο του και να ξεπεράσει όρια που ποτέ δεν πίστευε ότι θα διάβαινε. Παράλληλα, ο πατέρας ενός μαθητή της, του Ντέιβι, ξυλοκοπείται άγρια, πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων που θα απειλήσει όσους και όσα επιθυμεί η Κούσλα να συγκρατήσει και να προστατεύσει.

Κλερ Κίγκαν – «Τα τρία φώτα» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Μετρ της μικρής φόρμας, η συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Μικρά πράγματα σαν κι αυτά» υπογράφει μια σπαρακτική ιστορία για τα παιδικά χρόνια, την απώλεια, και πρωτίστως την αγάπη.

Υπόθεση: Βρισκόμαστε στην ιρλανδική επαρχία, στην κάψα του καλοκαιριού. Ένας πατέρας πηγαίνει το μικρό κορίτσι του να ζήσει με κάποιους συγγενείς, στο αγρόκτημά τους∙ η μικρή δεν γνωρίζει πότε, ή ακόμα και αν, θα την ξαναπάρουν πίσω στο σπίτι της. Στο σπίτι των Κινσέλα, βρίσκει στοργή και ζεστασιά, πράγματα που ως τότε δεν είχε νιώσει ποτέ, κι έτσι σιγά σιγά, ζώντας μαζί τους, το κορίτσι ανθίζει. Στο νέο αυτό σπιτικό όμως, όπου όλα είναι τόσο φροντισμένα, υπάρχει κάτι που παραμένει ανείπωτο – κι αυτό το καλοκαίρι σύντομα θα τελειώσει.

Στίβεν Κινγκ – «Παραμύθι» (μτφρ. Αντώνης Καλοκύρης, εκδ. Κλειδάριθμος)

Εν τάχει: Ο μετρ επιστρέφει με ένα νέο μυθιστόρημα που γράφτηκε εν μέσω πανδημίας και θεωρείται ήδη ένα από τα καλύτερά του.

Υπόθεση: Ο Τσάρλι είναι ένα συνηθισμένος μαθητής λυκείου, εξαιρετικός στο μπέιζ-μπολ και το φούτμπολ, με αξιοπρεπείς βαθμούς. Ωστόσο, κουβαλάει ένα βαρύ φορτίο. Στα επτά του ο Τσάρλι έχασε τη μητέρα του και το πένθος οδήγησε τον πατέρα του στο αλκοόλ. Ο Τσάρλι έμαθε πώς να φροντίζει τον εαυτό του και τον μπαμπά του. Στα δεκαεφτά του, ο Τσάρλι συναντάει ένα σκυλί, τη Ρέινταρ, και το ηλικιωμένο αφεντικό της, τον Χάουαρντ Μπόουντιτς, που ζει απομονωμένος σε ένα μεγάλο σπίτι, με μια κλειδωμένη αποθήκη στην αυλή. Κατά καιρούς, ακούγονται παράξενοι ήχοι μέσα απ’ την αποθήκη. Ο Τσάρλι αναλαμβάνει διάφορα θελήματα για τον κύριο Μπόουντιτς και ξετρελαίνεται με τη Ρέινταρ. Όταν ο Μπόουντιτς πεθαίνει, αφήνει στον Τσάρλι μια κασέτα όπου αφηγείται μια απίστευτη ιστορία. Είχε κρατήσει κρυφό πως μέσα στην αποθήκη υπάρχει μια πύλη που οδηγεί σε έναν άλλον κόσμο.

Τζόναθαν Κόου – «Μπόρνβιλ: Το διαιρεμένο βασίλειο» (μτφρ. Άλκηστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις)

Εν τάχει: «Η συγγραφή του “Μπόρνβιλ” ήταν πολύ απολαυστική και ταυτόχρονα ιδιαίτερα οδυνηρή. Μπορώ με σιγουριά να πω ότι ήταν μια καθαρτική εμπειρία. Με βοήθησε να επεξεργαστώ τη θλίψη και το θυμό που ένιωθα εξαιτίας του θανάτου της μητέρας μου, και να συμφιλιωθώ με ορισμένες από τις αλλαγές που συνέβησαν στη χώρα μου τα τελευταία 75 χρόνια» είπε ο ίδιος ο Κόου στο Magazine.

Υπόθεση: Στο Μπόρνβιλ λειτουργεί το πιο διάσημο εργοστάσιο σοκολάτας της Αγγλίας. Βρισκόμαστε στο 1945 και για την εντεκάχρονη Μαίρη και την οικογένειά της αυτό το ήρεμο προάστιο του Μπέρμιγχαμ είναι το κέντρο του κόσμου, το μέρος όπου εργάζονται οι περισσότεροι φίλοι και γείτονές τους. Η Μαίρη θα ζήσει 75 χρόνια που σημαδεύονται από μείζονες κοινωνικές αλλαγές. Παρακολουθούμε την πορεία της από τη στέψη της Βασίλισσας Ελισάβετ μέχρι το Brexit και τον κορωνοϊό. Από αυτούς τους ρευστούς καιρούς θα βγουν άραγε η οικογένεια της και η ίδια η χώρα, πιο ενωμένες ή θα καταλήξουν πιο αποκομμένες και διαιρεμένες από ποτέ;

Χάρι Κούνζρου – «Κρέας για τους λύκους» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Δώμα)

Εν τάχει: Απ’ τους Γερμανούς λυρικούς ποιητές του 19ου αιώνα στα πανκιά του Ανατολικού Βερολίνου, και από την κοινωνία της επιτηρούμενης «διαφάνειας» στα ιντερνετικά καταγώγια της εναλλακτικής Δεξιάς, το Κρέας για τους λύκους, πέρα από μυθιστόρημα ιδεών, υπαρξιακή περιπέτεια και πολιτική κριτική, είναι πρωτίστως η πνευματική ιστορία μιας ήττας. Και ξεκινάει με μερικές από τις καλύτερες πρώτες αράδες σε βιβλίο τα τελευταία χρόνια

Υπόθεση: Αυτή η υποτροφία στο Βερολίνο είναι η ευκαιρία του: έχει τρεις μήνες για να γράψει το βιβλίο του, να διαχειριστεί τις αγωνίες του και να αντιμετωπίσει την αίσθηση ανεπάρκειας που τον βασανίζει. Ύστερα θα γυρίσει στη Νέα Υόρκη, ώριμος, κατασταλαγμένος, ένας υπεύθυνος πατέρας και σύζυγος. Αλλά αντί να στρωθεί στη δουλειά, χαζολογάει στο ίντερνετ και βλέπει αστυνομικές σειρές. Μία απ’ αυτές, το Blue Lives, τον αιχμαλωτίζει: μόνη αλήθεια είναι η ισχύς· ουσία του κόσμου είναι η βία· και το μόνο πραγματικό δίλημμα είναι αν θα είσαι με τα αρνιά ή αν θα είσαι με τους λύκους. Μια τυχαία συνάντηση με τον δημιουργό της σειράς θα τον σπρώξει μέσα στην κουνελότρυπα.

Ούρσουλα Λε Γκεν – «Ανταποκρίσεις από άλλες διαστάσεις» (μτφρ. Βαγγέλης Προβιάς, εκδ. Αίολος)

Εν τάχει: Μια σύγχρονη εκδοχή των Ταξιδιών του Γκιούλιβερ από τη σπουδαία πεζογράφο με την τεράστια συμβολή στο χώρο του φανταστικού.

Υπόθεση: Η Σίτα Ντούλιπ μόλις έχασε την πτήση της. Αντί να κάτσει ν’ ακούει αμήχανη τις δυσνόητες ανακοινώσεις των μεγαφώνων του αεροδρομίου, ανακαλύπτει μια μέθοδο που της επιτρέπει να αψηφά τις ουρές στα γκισέ, τα άνοστα γεύματα, τα κλάματα των παιδιών και τις φωνές των γονιών, τις άβολες, βιδωμένες στο πάτωμα πλαστικές καρέκλες: αντί να αλλάζει πτήσεις, αλλάζει διαστάσεις. Κι εκεί η Σίτα συναντά κοινωνίες τελείως διαφορετικές από τις γήινες. Καθώς η μέθοδός της, που πλέον φέρει το όνομά της, διαδίδεται, η Σίτα και οι συνταξιδιώτες της θα γνωρίσουν πολιτισμούς όπου οι άνθρωποι όταν ενηλικιώνονται βυθίζονται στη σιωπή, όπου ο θυμός και η οργή είναι το θεμέλιο κάθε προσωπικότητας, όπου υπάρχουν πόλεις με αποκλειστικό σκοπό την ξέφρενη κατανάλωση.

Μπεν Λέρνερ – «Αμερικανική αγωγή» (μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδ. Δώμα)

Εν τάχει: «Απόγειο της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας» (The New York Times), «το καλύτερο ώς τώρα βιβλίο του πιο ταλαντούχου συγγραφέα της γενιάς του» (The New York Times Magazine), «ένα απόλυτα ισορροπημένο, ασύλληπτα ευφυές, πέρα ώς πέρα απολαυστικό μυθιστόρημα, δοσμένο με γενναιοδωρία και ευαισθησία» (The Times Literary Supplement), «σαρωτικό στην κοινωνική κριτική του, και τόσο χυμώδες στην πρόζα του, ώστε να προσεγγίζει την ποίηση» (The Paris Review).

Υπόθεση: Τέλη της δεκαετίας του ’90 και, παρά το υποτιθέμενο «τέλος της Ιστορίας» και το θρίαμβο του φιλελευθερισμού, τα νεαρά αρσενικά της βαθιάς Αμερικής δείχνουν αποπροσανατολισμένα. Ο εκνευρισμός είναι διάχυτος, οι ρωγμές εμφανείς. Επικρατεί ο φόβος ότι μια μεγάλη βία όπου νά ’ναι θα ξεσπάσει. Ο Άνταμ Γκόρντον, τελειόφοιτος του Λυκείου της Τοπήκα, προσπαθεί να μάθει πώς ένα αγόρι γίνεται άντρας. Μέσα απ’ τους αγώνες ρητορικής, τις μονομαχίες ραπ αυτοσχεδιασμού, τις ψυχαναλυτικές συνεδρίες, ο Άνταμ έχει προλάβει να καταλάβει πως η γλώσσα δεν είναι εργαλείο χαλιναγώγησης της βίας. Η γλώσσα είναι όπλο.

Μαλίντα Λο – «Χτες βράδυ στο Τέλεγκραφ κλαμπ» (μτφρ. Μαρία Φακίνου, εκδ. Διόπτρα)

Εν τάχει: Το «Κάρολ» της Πατρίσια Χάισμιθ συναντά το «Saving Face» της Angie Y. Chung (Oprah Daily). Το βιβλίο που το 2021 χάρισε στη Λο το National Book Award.

Υπόθεση: Η δεκαεφτάχρονη Λίλι Χου δεν θυμάται ακριβώς πότε η ερώτηση έβγαλε ρίζες, όμως η απάντηση ήταν σε πλήρη άνθηση όταν εκείνη και η Καθλίν Μίλερ πέρασαν κάτω από τη νέον ταμπέλα ενός γκέι μπαρ που λεγόταν Τέλεγκραφ Κλαμπ. Η Αμερική του 1954 δεν είναι ένα ασφαλές μέρος για να ερωτευτούν δύο κορίτσια, ειδικά στην ιστορική Τσάιναταουν του Σαν Φρανσίσκο. Ο μακαρθισμός και η παράνοια του Κόκκινου Τρόμου απειλεί τους πάντες, και τους Κινέζους Αμερικανούς όπως η Λίλι. Με τον φόβο της απέλασης να σκιάζει τον πατέρα της, παρά την υπηκοότητα που με τόσο κόπο απέκτησε, η Λίλι και η Καθ ρισκάρουν τα πάντα ώστε ο έρωτάς τους να αντικρίσει το φως του ήλιου.

Όντρεϊ Μαγκί – «Η αποικία» (μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Διόπτρα)

Εν τάχει: Στη μακρά λίστα για το βραβείο Booker 2022. «Το θέμα του βιβλίου δεν είναι ιρλανδικό, είναι παγκόσμιο. Δεν χρειάζεται να έχεις επισκεφτεί την Ιρλανδία, πόσο μάλλον τις εσχατιές της επαρχίας της, για να το κατανοήσεις. Το θέμα είναι οι συνέπειες της αποικιοκρατίας, οι οποίες είναι ακόμη πιο ύπουλες όταν οι αποικιστές και οι αποικισμένοι έχουν το ίδιο χρώμα δέρματος και μιλάνε σχεδόν ίδια γλώσσα» είπε η συγγραφέας πρόσφατα στο Magazine.

Υπόθεση: Tο καλοκαίρι του 1979, ενώ η βία σαρώνει την Ιρλανδία, δυο ξένοι φτάνουν σ’ ένα μικρό νησί στα ανοιχτά των δυτικών ακτών της. Δυο ξένοι με προκατασκευασμένες ιδέες, πεισματάρηδες ντόπιοι, μια όμορφη χήρα και ο γιος της, που θέλει να ξεφύγει από αυτή τη ζωή, συνδέονται, συγκρούονται, βάζουν ο ένας σε δοκιμασία τα πιστεύω του άλλου, καθώς οι μέρες του καλοκαιριού περνούν και το αιματοκύλισμα της Ιρλανδίας συνεχίζεται. Μια δυνατή ιστορία για την τέχνη, τη γλώσσα, την ταυτότητα, τις καλές προθέσεις που δεν αρκούν και το βαθύ, αγιάτρευτο τραύμα της αποικιοκρατίας.

Ίαν ΜακΓιούαν – «Μαθήματα» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Πατάκη)

Εν τάχει: «Ίσως το καλύτερο μυθιστόρημα του ΜακΓιούαν της τελευταίας εικοσαετίας» σύμφωνα με το New Statesman.

Υπόθεση: Ενώ ο κόσμος συνεχίζει να μετράει τις πληγές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και το Σιδηρούν Παραπέτασμα χωρίζει ήδη την Ευρώπη στα δυο, η ζωή του μικρού Ρόλαντ Μπέινς ανατρέπεται. Δύο χιλιάδες μίλια μακριά από την προστατευτική αγάπη της μητέρας του, εσωτερικός σ’ ένα περίεργο οικοτροφείο, ευάλωτος και μοναχικός, προσελκύει το ενδιαφέρον της δασκάλας του πιάνου, Μίριαμ Κορνέλ. Η συνάντησή τους θ’ αφήσει ένα ανεπούλωτο τραύμα αλλά και την ανάμνηση μιας αγάπης που ποτέ δε θα ξεθωριάσει. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, η Γερμανίδα γυναίκα του Ρόλαντ εξαφανίζεται αφήνοντάς τον μόνο με τον επτά μηνών γιο τους. Καθώς η ακτινοβολία από την έκρηξη του Τσερνόμπιλ εξαπλώνεται στην Ευρώπη, ο Ρόλαντ αρχίζει μια εναγώνια αναζήτηση για απαντήσεις που θα τον οδηγήσει στα βάθη της οικογενειακής του ιστορίας.

Κόλουμ ΜακΚαν – «Απειρόγωνο» (μτφρ. Τόνια Τοβαλένκο, εκδ. Καστανιώτη)

Εν τάχει: Ένα πολυδιάστατο, σπαραχτικό και ελπιδοφόρο μυθιστόρημα, υποψήφιο για το Βραβείο Booker 2020.

Υπόθεση: Ο Μπασάμ Αραμίν είναι Παλαιστίνιος. Ο Ράμι Ελχανάν είναι Ισραηλινός. Κατοικούν σε έναν τόπο συγκρούσεων που χρωματίζει κάθε πτυχή της ζωής τους, από τους δρόμους στους οποίους επιτρέπεται να οδηγούν ως τα σημεία ελέγχου, σωματικά και ψυχικά, από τα οποία πρέπει να περνούν καθημερινά. Δυο παρόμοια τραγικά περιστατικά, που σχετίζονται με τις κόρες τους, τους σημαδεύουν για πάντα. Ο Ράμι και ο Μπασάμ είναι έτσι γαλουχημένοι, ώστε να μισούν ο ένας τον άλλον. Ωστόσο, η απώλεια των παιδιών τους είναι ένα βίωμα κοινό, που θα τους ενώσει σε έναν υψηλό σκοπό. Μαζί αποφασίζουν να επιστρατεύσουν το βαρύ προσωπικό τους πένθος σαν όπλο για την ειρήνη, αφηγούμενοι ξανά και ξανά μπροστά σε κοινό τις ιστορίες τους, με την πεποίθηση ότι, εφόσον κατάφεραν οι ίδιοι να ξεπεράσουν τις διαφορές τους, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στους άλλους.

Κόρμακ Μακάρθι – «Τέκνο του Θεού» (μτφρ. Παναγιώτης Κεχαγιάς, εκδ. Gutenberg)

Εν τάχει: Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία των κύκνειων «Ο Επιβάτης» και «Stella Maris» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα ελληνικά το συγκεκριμένο εκπληκτικό μυθιστόρημα. Μάλιστα η εκτύπωση του βιβλίου στις 13 Ιουνίου συνέπεσε με τον θάνατο του Μακάρθι. «Ο δικός μας μικρός αποχαιρετισμός σε αυτόν τον σπουδαίο συγγραφέα» όπως σημειώνουν οι εκδόσεις Gutenberg.

Υπόθεση: Ο Μπάλαρντ, φτωχός αγρότης, χάνει το σπίτι και τη γη του, και μαζί τον όποιο σύνδεσμο είχε με τους ανθρώπους γύρω του. Χωρίς εφόδια, χωρίς δουλειά, χωρίς χρήματα, περιφέρεται στα δάση. Διαπράττει απλές κλοπές αλλά και εγκλήματα, μη διστάζοντας ακόμα και πανανθρώπινα ταμπού να παραβιάσει. Με φόντο το άγριο τοπίο του Τενεσί, ο αναγνώστης τον παρακολουθεί σ’ αυτόν τον κατήφορο, ενώ η αφήγηση διακόπτεται από προφορικές μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, που προσπαθούν να βρουν μια αιτία για τις πράξεις του, αλλά δείχνουν και όλη τη σκληρότητά τους.

Σάρα Μέσα – «Η οικογένεια» (μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Ίκαρος)

Εν τάχει: Η αποκαλυπτική ακτινογραφία μιας οικογένειας, οι ανοιχτές πληγές της, τα εύθραυστα σημεία της, οι αντιφάσεις και οι αδυναμίες της.

Υπόθεση: Αποτελούμενη από δύο κορίτσια, δύο αγόρια, μία Μητέρα κι έναν Πατέρα, αυτή η φαινομενικά φυσιολογική οικογένεια, που ανήκει στην εργατική τάξη και είναι γεμάτη καλές προθέσεις, είναι η πρωταγωνίστρια αυτού του πολυφωνικού μυθιστορήματος. Κάθε μέλος της έχει τη δική του στιγμή, τη δική του φωνή· αφήνοντας την αίσθηση ενός βιβλίου με διηγήματα που όλα μαζί σκιαγραφούν την οικογένεια.

Γκιγιόμ Μισό – «Κάθε χρόνο στο Μανχάταν» (μτφρ. Γιώργος Ξεναριός, εκδ. Κλειδάριθμος)

Εν τάχει: Ανατρεπτικό, ψυχολογικό θρίλερ από τον No 1 συγγραφέα στη Γαλλία για δωδέκατη συνεχόμενη χρονιά σύμφωνα με τη Le Figaro.

Υπόθεση: Η Λίζα και ο Άρθουρ έχουν ραντεβού μόνο μία φορά το χρόνο. «Μην ξεχνάς πως έχουμε δύο ζωές. Η δεύτερη αρχίζει τη μέρα που συνειδητοποιείς πως έχεις μόνο μία». Η Λίζα ονειρεύεται να γίνει ηθοποιός. Δουλεύει σ’ ένα μπαρ στο Μανχάταν, για να καλύψει τα έξοδα των σπουδών της στη δραματική σχολή. Εκεί γνωρίζει τον Άρθουρ, έναν νεαρό γιατρό, και κάνει τα πάντα για να τον κατακτήσει. Ο Άρθουρ δεν είναι σαν τους άλλους. Πριν από δύο χρόνια κληρονόμησε από τον παππού του έναν παλιό φάρο μ’ ένα σφραγισμένο δωμάτιο. Παρά την υπόσχεσή του, ο Άρθουρ άνοιξε την απαγορευμένη πόρτα και τότε ανακάλυψε ένα μυστικό που δεν του επέτρεψε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Η γνωριμία του με τη Λίζα θα αλλάξει τα πάντα. Στην απρόβλεπτη Νέα Υόρκη, η Λίζα και ο Άρθουρ συνδέουν τις ζωές τους, για να αποφύγουν τις παγίδες που τους στήνει ο πιο αδυσώπητος εχθρός: ο χρόνος.

Ουίλιαμ Μπάροουζ – «Ο τόπος των νεκρών δρόμων» (μτφρ. Γιώργος Μπέτσος, εκδ. Τόπος)

Εν τάχει: Ανήκει στη «Red Night Trilogy», την τελευταία τριλογία του εμβληματικού συγγραφέα, η οποία περιλαμβάνει και τα βιβλία «Οι πόλεις της κόκκινης νύχτας» (Τόπος 2022), και «Δυτικές χώρες» (Τόπος 2023).

Υπόθεση: Το αφήγημα διαδραματίζεται στην αμερικανική άγρια Δύση και συναντούμε ένα σύνολο περιβόητων χαρακτήρων: Το Δακρυσμένο Πιστόλι, ο οποίος βάζει τα κλάματα στη θέα των αντιπάλων του· τον Παπά ο οποίος, μόλις ξεκινά το πιστολίδι, δίνει τελευταία μετάληψη στους εχθρούς του· και το γνωστό και μη εξαιρετέο Μηδενικόπαιδο, τον κατά κόσμον Κιμ Κάρσον – έναν ομοφυλόφιλο πιστολά ο οποίος, με συμπαραστάτες μια σειρά από όμορφα αγόρια, βάζει σκοπό να θέσει υπό αμφισβήτηση την ηθική της αμερικανικής επαρχίας ενώ μάχεται για τη διαγαλαξιακή ελευθερία.

Ρούμενα Μπουζάροφσκα – «Δεν πάω πουθενά» (μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, εκδ. Gutenberg)

Εν τάχει: Η Μπουζάροφσκα αποκαλύπτει όσα αρνούμαστε να παραδεχτούμε στον εαυτό μας και γίνεται ανελέητα ειλικρινής περιγράφοντας τις επιφανειακές αλλά και τις βαθύτερες συναισθηματικές μας σχέσεις.

Υπόθεση: Ένα βάζο γίνεται αφορμή να «εκραγεί» η Λίντια από ζήλεια για τη φίλη της που έχει όσα η ίδια λαχταράει. Η γεμάτη ανασφάλειες Βέσνα, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Β. Μακεδονίας, που αντιμετωπίζει παθητικά την απιστία του συζύγου της και την απότομη συμπεριφορά του γιου της, βρίσκεται να μιλάει σε φοιτητική διαδήλωση και να συμμετέχει σε εκδήλωση των «ισχυρών γυναικών» στην κατοικία του Αμερικανού πρέσβη. Η Έλι, παντρεμένη με παιδί, επιστρέφει στην πατρίδα της με την κρυφή ελπίδα να συναντήσει έναν παλιό αγαπημένο.

Τσαρλς Μπουκόβσκι – «Ιστορίες καθημερινής τρέλας» (μτφρ. Γιάννης Λειβαδάς, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Ακαταμάχητος και αμφιλεγόμενος Μπουκόβσκι, εδώ σε νέα μετάφραση του Γιάννη Λειβαδά.

Υπόθεση: Ιστορίες χιουμοριστικές και στοιχειωτικές, θυμωμένες αλλά και τρυφερές απεικονίσεις ενός ζωής στο υπογάστριο του Λος Άντζελες. Τελικά ο συγγραφέας υπήρξε φιλόσοφος του περιθωρίου ή ποπ καρικατούρα;

Κάλεμπ Αζούμα Νέλσον – «Ανοιχτή θάλασσα» (μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Συναρπαστικό ντεμπούτο με πολλές αναφορές στη λογοτεχνία, τη μουσική και τη ζωγραφική της μαύρης κοινότητας. Στις σελίδες του βρίσκουν αβίαστα τη θέση τους τραγούδια του Curtis Mayfield και του Kendrick Lamar, αλλά και έργα της Zadie Smith και του Teju Cole, υφαίνοντας μια κραυγή ενάντια στον ρατσισμό και την άρνηση της αποδοχής.

Υπόθεση: Δύο νέοι –ένα αγόρι κι ένα κορίτσι– γνωρίζονται σε μια παμπ του νότιου Λονδίνου. Καλλιτέχνες και οι δύο –εκείνος φωτογράφος, εκείνη χορεύτρια–, αρχίζουν έναν διστακτικό χορό έρωτα και αυτογνωσίας. Σταδιακά η αγάπη τους γίνεται ένας αγώνας ενάντια σε έναν κόσμο που μειώνει, αγνοεί, τρομάζει. Θα καταφέρει να επιζήσει κάτω από το βάρος μιας κοινωνίας που υπάρχει μόνο μέσα από τα τραύματα που δέχεται και προκαλεί; Μια οδυνηρά όμορφη ιστορία αγάπης αλλά και μια έντονη ματιά στη φυλή και την αρρενωπότητα από μια συναρπαστική νέα φωνή στη λογοτεχνία.

Γιο Νέσμπο – «Ματωμένη σελήνη» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Καλοκαίρι δίχως Νέσμπο δεν είναι καλοκαίρι. Αυτό είναι το 13ο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνιστή τον Χάρι Χόλε.

Υπόθεση: Αφού έχει δει τη ζωή του να διαλύεται, ο Χάρι πηγαίνει στο Λος Άντζελες για να εξαφανιστεί από όλους και απ’ όλα, ακόµα και από τον ίδιο του τον εαυτό. Όσο κι αν προσπαθεί όµως δεν καταφέρνει να ξεφύγει. Όταν στον δρόµο του βρεθεί µια ηλικιωµένη ηθοποιός, που προσπαθεί να γλιτώσει από ένα καρτέλ ναρκωτικών, ο Χάρι δεν έχει άλλη επιλογή, πρέπει να τη βοηθήσει. Πίσω στο Όσλο, δύο γυναίκες αγνοούνται. Ένας από τους υπόπτους είναι ο µεγιστάνας του real estate, Μάρκους Ρόε. Η Κατρίνε Μπρατ θέλει να ζητήσει τη βοήθεια του Χάρι Χόλε που γνωρίζει τους κατά συρροή δολοφόνους καλύτερα από τον καθένα. Η αστυνοµία όµως αρνείται κατηγορηµατικά. Από την άλλη, ο ύποπτος θέλει να τον προσλάβει ως ιδιωτικό ερευνητή για να τον απαλλάξει από τις κατηγορίες. Ο Χάρι αρνείται. Θα βρεθεί όµως αντιµέτωπος µε ένα µεγάλο δίληµµα. Έχει µόλις δέκα µέρες. Ο χρόνος περνάει και µια µατωµένη σελήνη ρίχνει το φως της πάνω από το Όσλο.

Αλαίν Νταμαζιό – «Οι αθέατοι» (μτφρ. Δημήτρης Δημακόπουλος, εκδ. Πόλις)

Εν τάχει: Το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς σύμφωνα με το εμβληματικό λογοτεχνικό περιοδικό Lire, από ένα πολυβραβευμένο συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας.

Υπόθεση: Γαλλία, έτος 2040. Το κράτος έχει πτωχεύσει και προβαίνει στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, με εξαίρεση αυτές που αφορούν τη δημόσια ασφάλεια. Ακόμα και οι πόλεις περιέρχονται στην ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Οι φτωχοί θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ενώ σημαντικά προνόμια απονέμονται σε όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια να τα αγοράσουν. Η δημοκρατία τύποις λειτουργεί, έχοντας όμως τεθεί υπό αυστηρή επιτήρηση. Ένας εκτεταμένος έλεγχος μέσω της γενικευμένης χρήσης της πιο προηγμένης ψηφιακής τεχνολογίας επιβάλλεται σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, επιτρέποντας τον εύκολο εντοπισμό των ανεπιθύμητων. Ρωγμές, ωστόσο, εμφανίζονται στο σύστημα και δυνάμεις αντίστασης ξεπροβάλλουν. Οι αποκλεισμένοι οργανώνουν την εξέγερσή τους, ενώ οι μυστηριώδεις «Αθέατοι», απροσδιόριστα πλάσματα μεταξύ ζώου και ανθρώπου, κατορθώνουν να ξεφύγουν από την επιτήρηση, παρά τον ανελέητο διωγμό τους από τις Αρχές.

Φρανσουά-Ανρί Ντεζεράμπλ – «Εβαρίστ» (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera)

Εν τάχει: H μυθιστορηματική βιογραφία του Εβαρίστ Γκαλουά, ιδιοφυούς μαθηματικού του 19ου αιώνα που σκοτώθηκε στα είκοσι ένα του σε μονομαχία.

Υπόθεση: Ανατρεπτικός δημιουργός μιας νέας θεωρίας των μαθηματικών, ο Εβαρίστ Γκαλουά ήταν ένας φανατικός ρεπουμπλικάνος την εποχή της μοναρχίας, τότε που η μοναρχία «δε χρειαζόταν επιστήμονες». Η επανάσταση και οι προκλήσεις των καιρών, η καταδίκη του για «χρήση απαγορευμένης στολής», η παραμονή στη φυλακή, η επιδημία χολέρας στην Ευρώπη, ο πόνος για έναν έρωτα που ατύχησε και μια μοιραία μονομαχία την αυγή, σφραγίζουν την ιστορία μιας ιδιοφυΐας που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει είκοσι ένα χρόνια ζωή.

Κονστάνς Ντεμπρέ – «Love me tender» (μτφρ. Κίττυ Ξενάκη, εκδ. Πόλις)

Εν τάχει: Ένα μυθιστόρημα για τη μητρική αγάπη και τη λεσβιακή ταυτότητα και για το πώς οι κοινωνικές συμβάσεις θέτουν αυτά τα δύο σε αντιπαράθεση.

Υπόθεση: Επειδή εγκατέλειψε τον άντρα της, επειδή προτιμά τις γυναίκες, επειδή άφησε τα πάντα πίσω της, την καριέρα της, το σπίτι της, τα χρήματά της, για να ζήσει ελεύθερα, η αφηγήτρια, διακεκριμένη δικηγόρος, αντιμετωπίζει έναν εφιάλτη. Ο πρώην άντρας της, πρώτος της εραστής «και μέχρι νεωτέρας ο τελευταίος», δικηγόρος κι αυτός, της κηρύσσει τον πόλεμο. Εναντίον της διαθέτει το απόλυτο όπλο: τον γιο τους. Προσφεύγει στα δικαστήρια και ζητά την αποκλειστική του επιμέλεια. Κατηγορεί την πρώην γυναίκα του για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Η ομοφυλοφιλία της, οι συγγραφείς που αγαπά, μετατρέπονται σε ενοχοποιητικά στοιχεία.

Ερνάν Ντίαζ – «Παρακαταθήκη» (μτφρ. Κάλλια Παπαδάκη, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Ένα μυθιστόρημα για το χρήμα και την εξουσία, την εμπιστοσύνη, την οικειότητα, αλλά και την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας. «Ο Μπαλζάκ θα ήταν περήφανος, το ίδιο όμως και ο Μπόρχες» υποστηρίζει για τον Ντίαζ η καταξιωμένη Ρέιτσελ Κούσνερ.

Υπόθεση: Παρά τη βουή και τον αναβρασμό της δεκαετίας του 1920, στη Νέα Υόρκη όλοι ξέρουν τον Μπέντζαμιν και την Έλεν Ρασκ. Εκείνος είναι ένας θρυλικός μεγιστάνας της Γουόλ Στριτ. Εκείνη η κόρη εκκεντρικών αριστοκρατών. Μαζί έφτασαν στην κορυφή ενός κόσμου που ο πλούτος μοιάζει ατέλειωτος, τη στιγμή που η δεκαετία της υπερβολής και της κερδοσκοπίας φτάνει στο τέλος της. Τι έπρεπε όμως να θυσιάσουν για να αποκτήσουν αυτή την τεράστια περιουσία; Αυτό είναι το κεντρικό θέμα ενός επιτυχημένου μυθιστορήματος του 1937 που φαίνεται πως έχει διαβάσει όλη η Νέα Υόρκη. Υπάρχουν ωστόσο και άλλες εκδοχές αυτής της ιστορίας προνομίων και εξαπάτησης.

Νταβίντ Ντιόπ – «Η πύλη του ταξιδιού χωρίς επιστροφή» (μτφρ. Αλεξάνδρα Κωσταράκου, εκδ. Πόλις)

Εν τάχει: Το νέο βιβλίο του πολυβραβευμένου (Γκονκούρ, Μπούκερ, κ.α.) συγγραφέα, ο οποίος σύμφωνα με το Les Inrockuptibles, χρησιμοποιεί την Ιστορία με στόχο να ανατρέψει την αντίληψη περί ανωτερότητας του λευκού ανθρώπου που επικρατούσε τον 18ο αιώνα, αιώνα του Διαφωτισμού.

Υπόθεση: Το 1750 ο εικοσιτριάχρονος γάλλος φυσιοδίφης Μισέλ Αντανσόν φτάνει στη Σενεγάλη με μεγάλα σχέδια: θα μελετήσει τη χλωρίδα της χώρας, θα συγγράψει ένα μεγαλειώδες επιστημονικό έργο και θα κερδίσει την καταξίωση και τη δόξα. Η συνέχεια, όμως, είναι αναπάντεχη. Ο Αντανσόν θα γοητευτεί από τη χώρα, από τη χλωρίδα και την πανίδα της, κυρίως από τους κατοίκους της, και θα αγαπήσει με πάθος τη Μαράμ, μια γυναίκα-μυστήριο. Παράλληλα, καθώς η Σενεγάλη είναι γαλλική κτήση, θα διαπιστώσει με τα ίδια του τα μάτια τι σημαίνει αποικιοκρατία, εκμετάλλευση και δουλεμπόριο, και θα έρθει αντιμέτωπος με τον κυνισμό και τη βαρβαρότητα των αξιωματούχων της αποικιακής διοίκησης.

Τζορτζ Όργουελ – «Ας σηκώσουμε ψηλά την ασπιδίστρα» (μτφρ. Δημήτρης Καρακίτσος, εκδ. Αίολος)

Εν τάχει: Ο Όργουελ γράφει ένα ακόμη μυθιστόρημα κοινωνικής κριτικής αντλώντας από τα προσωπικά του βιώματα. Σκιαγραφεί την εποχή του μεσοπολέμου δίνοντας το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό αποτύπωμά της.

Υπόθεση: Η ασπιδίστρα είναι φυτό εσωτερικού χώρου, ιδιαίτερα δημοφιλές στη μεσαία τάξη της βικτωριανής Αγγλίας (1850-1900) λόγω των ελάχιστων απαιτήσεων για την ευδοκίμησή της. Ο Γκόρντον Κάμστακ, όμως, μισεί τις ασπιδίστρες γιατί συμβολίζουν τον καθωσπρεπισμό της μεσαίας τάξης. Μισεί και το χρήμα, που το λατρεύουν όλοι σαν θεό. Επιλέγει μια δουλειά χωρίς ιδιαίτερες απολαβές, με συνέπεια μια ζωή γεμάτη μιζέρια και εξαθλίωση, που του στερεί κάθε δημιουργικότητα και έμπνευση από την ποιητική φλέβα που πιστεύει ότι διαθέτει. Η μόνη που τον ανέχεται είναι η γλυκιά Ρόζμαρι, αλλά και η μόνη που τον παρακινεί να ξεφύγει απ’ όλα αυτά.

Πολ Όστερ – «Φλεγόμενο αγόρι» (μτφρ. Ιωάννα Ηλιάδη, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της εποχής μας διερευνά τη ζωή και το έργο ενός άλλου σπουδαίου συγγραφέα, του Στίβεν Κρέιν. Σίγουρα ένα από τα καλύτερα βιβλία του Πολ Όστερ – κάποιοι κριτικοί υποστηρίζουν μάλιστα ότι αυτό είναι το magnum opus του.

Υπόθεση: Ο Όστερ αφηγείται την ταραχώδη ζωή του Κρέιν. Από τη συντριπτική φτώχεια του ως νεοφερμένου στο Μανχάταν κατά τη διάρκεια της χειρότερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία της χώρας, στη διεθνή φήμη στα είκοσι πέντε του χρόνια, που την ακολούθησε μια διαμάχη με το Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Υόρκης για την άδικη σύλληψη μιας πόρνης, ένα ναυάγιο στα ανοιχτά των ακτών της Φλόριντας που παραλίγο να τον οδηγήσει στον θάνατο, ένας γάμος με την ιδιοκτήτρια του πιο γνωστού οίκου ανοχής του Τζάκσονβιλ, μια θητεία ως ανταποκριτής κατά τη διάρκεια του Ισπανοαμερικανικού Πολέμου στην Κούβα, και η αποστολή του στην Ελλάδα για να καλύψει ως πολεμικός ανταποκριτής τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Και τέλος, τα χρόνια στην Αγγλία, ο Χένρι Τζέιμς θρηνεί για τον πρόωρο θάνατό του.

Λεονάρδο Παδούρα – «Έντιμοι άνθρωποι» (μτφρ. Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη)

Εν τάχει: το πληρέστερο, το πιο σύνθετο και το πλέον συναρπαστικό σε αυτή τη σειρά των αστυνομικών μυθιστορημάτων του Παδούρα, σύμφωνα με την El País.

Υπόθεση: Αβάνα 2016. Ιστορικά γεγονότα αναστατώνουν τη ζωή στην Κούβα: η αναμενόμενη επίσκεψη του Ομπάμα και η εξομάλυνση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, μια συναυλία των Ρόλινγκ Στόουνς, μια επίδειξη μόδας του οίκου Σανέλ. Έτσι, όταν ανακαλύπτεται ακρωτηριασμένο το πτώμα ενός πρώην κυβερνητικού στελέχους, η αστυνομία δεν έχει επαρκείς δυνάμεις να ασχοληθεί με την υπόθεση και αναγκάζεται να απευθυνθεί για μια μικρή βοήθεια στον Μάριο Κόντε.

Χένρικ Ποντόπινταν – «Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος» (μτφρ. Σωτήρης Σουλιώτης, εκδ. Λέμβος)

Εν τάχει: Άγνωστο κλασικό έργο στη χώρα μας, αριστούργημα της εποχής του μοντερνισμού και αναμφισβήτητα.

Υπόθεση: Ο Περ είναι ένας προικισμένος νεαρός άνδρας που φτάνει στην Κοπεγχάγη πιστεύοντας ότι πρέπει να κυνηγήσει την τύχη σαν να ήταν ένα άγριο πλάσμα. Να το συλλάβει και να το δεσμεύσει. Το ερωτικό ενδιαφέρον του Περ, μια Εβραία κληρονόμος, είναι ταυτόχρονα ο πιο δυνατός χαρακτήρας του βιβλίου και μια από τις μεγαλύτερες Εβραίες ηρωίδες της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Ο Περ αποκτά εμμονή με ένα σχέδιο μηχανικής το οποίο πιστεύει ότι θα αναδιαμορφώσει το τοπίο της Δανίας και θα αλλάξει τη δευτερεύουσα θέση της στον κόσμο. Τελικά, τόσο οι προσωπικές όσο και οι επαγγελματικές του φιλοδοξίες τον απομονώνουν από τον περίγυρό του και του δημιουργούν κατάθλιψη.

Φρεντερίκ Πωλέν – «H νύχτα που έπεσε στις ψυχές μας» (μτφρ. Μαριάννα Μαντά, εκδ. Πόλις)

Εν τάχει: Ένα νουάρ μυθιστόρημα για τη «μάχη της Γένοβας», όταν, τον Ιούλιο του 2001, η σύνοδος των ηγετών των οχτώ ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου (G8) σημαδεύτηκε από τις συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας: 600 διαδηλωτές τραυματίες, ένας νεκρός, ο Κάρλο Τζουλιάνι, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από καραμπινιέρο.

Υπόθεση: 500.000 άνθρωποι από όλο τον κόσμο συρρέουν στη Γένοβα για να φωνάξουν, να διαμαρτυρηθούν, να αρνηθούν την παγκόσμια τάξη των ισχυρών, αλλά και να γιορτάσουν, οργανώνοντας τη δική τους εναλλακτική αντισύνοδο. Ανάμεσά τους και δυο νεαροί Γάλλοι, ο Βαγκ και η Ναταλί που ανήκουν στην Άκρα Αριστερά. Αντιμέτωποι με τα προσωπικά τους διλήμματα, παρασύρονται στη δίνη της βίας. Συγκρούσεις, ξυλοδαρμοί, βασανισμοί, προδοσίες και τσακισμένες ζωές που θα αφήσουν αδιάφορη την Ιστορία. Ποιος θυμάται το σχολείο Ντίαζ; Ποιος θυμάται το στρατόπεδο Μπολτσανέτο; Και ποιος θυμάται ακόμα τον Κάρλο Τζουλιάνι;

Ζοάν Σάλες – «Αβέβαιη δόξα» (μτφρ. Ευρυβιάδης Σοφός, εκδ. Άγρα)

Εν τάχει: Κλασικό έργο της καταλανικής λογοτεχνίας που έχει προκαλέσει συγκρίσεις με το έργο του Ντοστογέφσκι και του Σταντάλ.

Υπόθεση: Παρακολουθούμε τον Λιουίς, νεαρό στρατιώτη στο μέτωπο των Δημοκρατικών· την αναρχική σύντροφό του Τρίνι που έχει μείνει στη Βαρκελώνη με το παιδί τους· τον Σολεράς, που γοητεύει όσους τον συναντούν· και τον Κρουέλς, νεαρό ιεροσπουδαστή, στον οποίο οι συμπολεμιστές του εμπιστεύονται τις εσωτερικές μάχες τους. Οι πρωταγωνιστές της “Αβέβαιης δόξας” -εθελοντές μαχητές ή μη, στο μέτωπο της Αραγώνας- ζουν μια κατάσταση που τους ξεπερνά και τους μεταμορφώνει σε πιόνια ενός παιχνιδιού που δεν γνωρίζουν. Οι δοκιμασίες, οι αμφιβολίες, οι ηρωισμοί, οι θυσίες τους ενσαρκώνουν «την αβέβαιη δόξα μιας απριλιάτικης μέρας», τη φράση του Σαίξπηρ που δίνει στο βιβλίο τον τίτλο του.

Μπέρνχαρντ Σλινκ – «Η εγγονή» (μτφρ. Απόστολος Στραγαλινός, εκδ. Κριτική)

Εν τάχει: Το τελευταίο μυθιστόρημα του βραβευμένου Γερμανού, συγγραφέα μεταξύ άλλων του best-seller «Διαβάζοντας στη Χάννα».

Υπόθεση: Η Μπίργκετ καταφεύγει με τον Κάσπαρ στο Δυτικό Βερολίνο, επιλέγοντας την αγάπη και την ελευθερία. Μόνο μετά τον θάνατό της εκείνος ανακαλύπτει το τίμημα που η Μπίργκετ έχει πληρώσει. Προσπαθώντας να αποκαλύψει αυτό το μυστικό σε όσους εκείνη νοιαζόταν, ο Κάσπαρ έρχεται αντιμέτωπος με τη βαρυθυμία και το πείσμα τους. Στο τέλος οδηγείται σε μια κοινότητα νεοναζί και σε ένα νεαρό κορίτσι που τον αντιμετωπίζει σαν παππού της. Κι εκείνος σαν εγγονή του. Οι κόσμοι τους δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο διαφορετικοί, ωστόσο εκείνος είναι αποφασισμένος να παλέψει για αυτή.

Μπέτι Σμιθ – «Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (μτφρ. Μαρία Φακίνου, εκδ. Μεταίχμιο)

Εν τάχει: Ένα μεγάλο αμερικάνικο, πολυδιαβασμένο και πολυμεταφρασμένο, μυθιστόρημα.

Υπόθεση: 1912. Η εντεκάχρονη Φράνσι Νόλαν ζει σε μια φτωχογειτονιά του Μπρούκλιν, με τον αδερφό της και τους γονείς τους. Η μητέρα της, αποφασισμένη να προσφέρει μια καλύτερη τύχη στα παιδιά της, εργάζεται ως καθαρίστρια για να εξασφαλίζει τα προς το ζην – βοηθάνε βέβαια και τα μικρά με όσα καταφέρνουν να βγάζουν από τις διάφορες μικροδουλειές που κάνουν. Οι δυσκολίες είναι πολλές. Από τη στιγμή που γεννήθηκε η Φράνσι έπρεπε να είναι δυνατή. Γιατί δεν είναι εύκολη υπόθεση να μεγαλώνει κανείς υπό τέτοιες συνθήκες. Χρειάζονται σθένος, προνοητικότητα και οξυδέρκεια. Έτσι εκείνη, για να ξεφύγει από τον φτωχό κόσμο της, καταφεύγει στη φαντασία της και βρίσκει διέξοδο στην αγάπη της για τα βιβλία.

Φάμπιο Στάσι – «Μαστρο-Τζεπέτο» (μτφρ. Δήμητρα Δότση, εκδ. Ίκαρος)

Εν τάχει: Ο συγγραφέας ανατρέπει το διάσημο έργο της ιταλικής λογοτεχνίας και, απογυμνώνοντάς το από καθετί παραμυθένιο, το μεταφέρει σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα.

Υπόθεση: Ο μαστρο-Τζεπέτο, ηλικιωμένος και ολομόναχος, χάνει σιγά σιγά τη μνήμη του και τη λαλιά του. Οι συγχωριανοί του, στυγνοί και άκαρδοι, τον περνούν για τρελό και του στήνουν μια σκληρή φάρσα: τον κάνουν να πιστέψει πως ένα κούτσουρο που του χαρίζουν είναι μαγικό. Τότε ξεκινά και το μαρτύριο του γερο-Τζεπέτο, που προσπαθεί να δώσει ζωή στο άψυχο ξύλο, μεταμορφώνοντάς το σε μικρό παιδί, τον Πινόκιο.

Ντόνα Ταρτ – «Η μυστική ιστορία» (μτφρ. Μιχάλης Δελέγκος, εκδ. Διόπτρα)

Εν τάχει: Ο ερχομός των βιβλίων της βραβευμένης με Πούλιτζερ Ντόνα Ταρτ στις εκδόσεις Διόπτρα σηματοδοτείται με την επανέκδοση του θρυλικού πρώτου της βιβλίου. Μέχρι το τέλος της χρονιάς θα ακολουθήσει και η περιβόητη «Καρδερίνα».

Υπόθεση: Μια συντροφιά έξυπνων, εκκεντρικών και απροσάρμοστων νεαρών που σπουδάζουν σε ένα κορυφαίο κολέγιο της Νέας Αγγλίας ανακαλύπτουν, κάτω από την επιρροή του χαρισματικού καθηγητή τους κλασικής φιλολογίας, έναν τρόπο σκέψης και ζωής που δεν έχει καμία σχέση με την ανιαρή καθημερινότητα των συνομηλίκων τους. Όταν, όμως, ξεπερνούν τα όρια της καθιερωμένης ηθικής, καταλαμβάνονται από εμμονές και ολισθαίνουν σταδιακά από τη διαφθορά στην προδοσία, με αναπόφευκτη κατάληξη την κυριαρχία του κακού πάνω τους.

Στσέπαν Τβάρντοχ – «Ο βασιλιάς» (μτφρ. Ναταλία Σκανδάλη, εκδ. Καστανιώτη)

Εν τάχει: Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο θρίλερ για τη Βαρσοβία του Μεσοπολέμου, τον υπόκοσμο και τους γκάνγκστερ της πόλης, τους Πολωνούς και τους Εβραίους.

Υπόθεση: Η Βαρσοβία το 1937 είναι ένα εκρηκτικό χωνευτήρι ανθρώπων. Στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Δημοτικού Κινηματογράφου το κοινό παρακολουθεί την τελευταία φάση ενός κρίσιμου αγώνα πυγμαχίας. Οι Πολωνοί οπαδοί ντοπάρουν τον εκπρόσωπο της Λέγκια, έναν σεσημασμένο φαλαγγίτη. Οι Εβραίοι υποστηρίζουν τον αθλητή της Μακάμπι. Ανάμεσα στους θεατές εντοπίζουμε τον νεαρό Μόισες Μπέρνσταϊν και τον Κουμ Καπλίτσα, παλαίμαχο σοσιαλιστή αλλά και βασιλιά του υποκόσμου της πρωτεύουσας. Σαράντα χρόνια αργότερα, στο Τελ Αβίβ, ο απόστρατος αξιωματικός Μόισες Ίνμπαρ σκύβει πάνω από τη γραφομηχανή του για να επιστρέψει σε εκείνη τη βραδιά, όταν για πρώτη φορά αντίκρισε πάνω στο ρινγκ τον όμορφο, θρασύ και όλο αυτοπεποίθηση πυγμάχο. Τότε δεν γνώριζε ότι ο Σαπίρο, το δεξί χέρι του Καπλίτσα, ήταν ο άνθρωπος που σκότωσε τον πατέρα του εξαιτίας ενός απλήρωτου χρέους, ούτε μπορούσε να φανταστεί πώς μια συνάντηση, την ίδια εκείνη βραδιά, επρόκειτο να αλλάξει και τη δική του ζωή.

Τατιάνα Τολστάγια – «Αιθέριοι κόσμοι» (μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, εκδ. Loggia)

Εν τάχει: Δεκαέξι διηγήματα αυτοβιογραφικά, με καυστικό χιούμορ και αυτοσαρκασμό από τη δισέγγονη του Αλεξέι Νικολάγεβιτς Τολστόι.

Υπόθεση: Η πρόζα αναδεικνύει τη νοσταλγία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα ή τη γλυκόπικρη αναπόληση του πατέρα, την «ποίηση της δωροδοκίας» στη μετασοβιετική Μόσχα ή μια σουρεαλιστική παραβολή για τη δυστυχία της αφθονίας των καταναλωτικών αγαθών. Τα στοχαστικά σλάλομ ανάμεσα στο «Μαύρο τετράγωνο» του Μαλέβιτς και στα καταθλιπτικά επεισόδια του Λεβ Τολστόι διαδέχονται προκλητικά ανθρωπολογικά πορτρέτα σύγχρονων μοναχικών Ρώσων και Δυτικοευρωπαίων ή η σπαρταριστή υπόθεση εργασίας μιας Ιταλίας που λείπει από την υδρόγειο. Ιστορίες από την οικογενειακή ντάτσα, μια τσεχωφική πινακοθήκη προσώπων που παραθερίζουν στις εξοχές του Λένινγκραντ, ταξίδια και βιώματα από το Παρίσι, τη Ραβένα, τις ΗΠΑ και το Πρίνστον, την αγαπημένη της Κρήτη

Όσιν Φέιγκαν – «Νόμπερ» (μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Δώμα)

Εν τάχει: Ένα απ’ τα πιο πρωτότυπα ιρλανδικά μυθιστορήματα των τελευταίων πολλών ετών σύμφωνα με το Dublin Review of Books. Μια σκοτεινή ιστορία γεμάτη αίμα και φλεγματικό χιούμορ, σύμφωνα με τον Guardian.

Υπόθεση: Στο Νόμπερ έχει πέσει πανούκλα. Τους κατοίκους τούς έχουν κλείσει στα σπίτια τους, να πεθάνουν, μόνοι, για το καλό τους. Το τέλος των ημερών είναι εδώ. Όμως ο Όσπρεϋ ντε Φλουνκλ ονειρεύεται τους ερχόμενους αιώνες να ψάλλουν το όνομά του. Το Νόμπερ δεν είναι η κόλαση: είναι ο θάνατος σαν θέατρο και σαν κωμωδία.

Ουίλιαμ Φώκνερ – «Καθώς ψυχορραγώ» (μτφρ. Παναγιώτης Κεχαγιάς, εκδ. Gutenberg)

Εν τάχει: Από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Μια αναγνωστική εμπειρία ζωής.

Υπόθεση: Τα παιδιά και ο σύζυγος της ετοιμοθάνατης Άντι εκπληρώνουν την επιθυμία της να ταφεί στον τόπο όπου γεννήθηκε στον Αμερικανικό Νότο. Κωμικοτραγικά επεισόδια συνθέτουν μια συγκλονιστική αφήγηση για τα πάθη της ανθρώπινης ψυχής με στοιχεία σκοτεινής κωμωδίας και σκληρού ρεαλισμού.