6 ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ (ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ)
Από τον Ουκρανό που τον ψέκασαν με κυάνιο μέχρι τον Βοσνιο-Κροάτη στρατηγό που ήπιε δηλητήριο σε ζωντανή μετάδοση.
Από την αρχαιότητα το δηλητήριο ήταν ένας πολύ συνηθισμένος τρόπος για να ξεμπερδεύει κανείς με τους εχθρούς του. Το έβρισκε εύκολα, οι τοξίνες που προκαλούσαν τον θάνατο ήταν άφθονες στη φύση και κυρίως προκαλούσε έναν θάνατο που για αιώνες περνούσε κάτω απ’ τα ραντάρ. Θα έπρεπε ο άνθρωπος να περιμένει πολύ έως ότου να εξελιχθεί τόσο η επιστήμη ώστε να μπορεί να ανιχνεύσει το δηλητήριο μέσα στον οργανισμό κάποιου. Και ακόμη και τότε, δεν θα σταματούσε να το χρησιμοποιεί.
Οι δηλητηριάσεις σε αυτή τη λίστα περιλαμβάνουν μία μεγάλη γκάμα τέτοιων περιπτώσεων. Από την πλέον διαβόητη της αρχαιότητας μέχρι την πιο πρόσφατη, αυτήν που η ανθρωπότητα είχε την ατυχία να την παρακολουθήσει ζωντανά μέσω livestreaming. Και όλες αφορούν ανθρώπους που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πρωταγωνίστησαν στην εποχή τους.
1. Σωκράτης (πέθανε το 399 π.Χ.)
Το 399 π.Χ., ο Σωκράτης βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου. Οι κατηγορίες γνωστές: ότι με τη διδασκαλία του διαφθείρει τη νεολαία και ότι εισάγει καινά δαιμόνια στην πόλη, κοινώς ότι δεν πιστεύει στους θεούς της. Τον κατηγορούν δηλαδή ότι ακόμη κι αν δεν είναι άθεος, δεν παύει να είναι ασεβής, πράγμα ανεπίτρεπτο για κάθε Αθηναίο πολίτη.
Ο Σωκράτης θα κριθεί ένοχος και θα καταδικαστεί σε θάνατο, τον οποίο αν και μπορεί να αποφύγει, δεν θα το κάνει. Θα προτιμήσει να πεθάνει παρά να αποκηρύξει τις πεποιθήσεις του. Ο σχεδόν 70χρονος φιλόσοφος θα αυτοκτονήσει πίνοντας δηλητήριο, το οποίο οι ιστορικοί παραδοσιακά πιστεύουν ότι ήταν το κώνειο.
Δύο αιώνες αργότερα, ο Γάλλος καλλιτέχνης Ζακ Λουί Νταβίντ, θα απεικονήσει τη διάσημη δηλητηρίαση στον πίνακα του 1787, με τίτλο “Ο θάνατος του Σωκράτη”.
2. Χουάν Πόνθε ντε Λεόν (πέθανε το 1521)
Το 1513, ο Ισπανός κατακτητής Χουάν Πόνθε ντε Λεόν ήταν ο αρχηγός μιας αποστολής στη σημερινή Φλόριντα. Λέγεται ότι αυτό που αναζητούσε μαζί με την ομάδα του ήταν η φημολογούμενη Πηγή της Νεότητας που θεωρούσαν ότι υπήρχε κάπου στην περιοχή. Ωστόσο, η προσπάθειά του να αποικίσει την περιοχή για χάρη της Ισπανίας (γιατί αυτό θα έκανε στην πραγματικότητα), έλαβε τέλος όταν οι ιθαγενείς Καλούσα επιτέθηκαν στην ομάδα του.
Ήταν τότε που ένας από τους ιθαγενείς φέρεται να πέτυχε τον Πόνθε ντε Λεόν με ένα βέλος βουτηγμένο στο γαλακτώδες λευκό χυμό που δίνει το δέντρο “manchineel”, έναν χυμό εξαιρετικά δηλητηριώδη για τον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι στα ελληνικά βρίσκουμε το συγκεκριμένο δέντρο με την ονομασία “δέντρο ζόμπι”.
Μόνο ένα άγγιγμα πάνω στην επιφάνεια του φλοιού αυτού του δέντρου μπορεί να προκαλέσει επώδυνες φουσκάλες στο ανθρώπινο δέρμα, ενώ απλώς μια μπουκιά από τον καρπό του αρκεί για να επιφέρει τον θάνατο.
Οι Ευρωπαίοι εισβολείς, πήραν τον Πόνθε ντε Λεόν από το πεδίο της μάχης και κατάφεραν να τον μεταφέρουν πίσω στην Κούβα, που τότε ήταν ελεγχόμενη από τις δυνάμεις τους. Εκεί ο Ισπανός θα άφηνε την τελευταία του πνοή ως αποτέλεσμα των τραυμάτων του.
3. Τσαρλς Φράνσις Χολ (πέθανε το 1871)
Ο Αμερικανός Τσαρλς Φράνσις Χολ ήταν εξερευνητής της Αρκτικής και διοικητής της αποστολής Polaris, μιας αποτυχημένης προσπάθειας που έκανε για να φτάσει στον Βόρειο Πόλο. Στα τέλη Οκτωβρίου του 1871, και ενώ η αποστολή βρισκόταν αγκυροβολημένη σε κάποιο βόρειο σημείο της Γροιλανδίας, ο Χολ άρχισε να παραπονιέται για γαστρεντερικά προβλήματα και μερικά ακόμη προβλήματα υγείας, κατηγορώντας τα μέλη της αποστολής ότι τον είχαν δηλητηριάσει. Δύο εβδομάδες αργότερα, θα πέθαινε τελικά μέσα στην καμπίνα του.
Στη δεκαετία του 1960, οι ερευνητές πραγματοποίησαν αυτοψία στο σώμα του και βρήκαν αυξημένα επίπεδα αρσενικού στα μέρη των μαλλιών και των νυχιών του που είχαν μεγαλώσει τις δύο τελευταίες εβδομάδες της ζωής του, πράγμα που σήμαινε ότι οι υποψίες του Χολ ήταν σωστές. Η ταυτότητα όμως του ανθρώπου που τον δηλητηρίασε παραμένει μέχρι και σήμερα ένα μεγάλο μυστήριο.
4. Γκουανγκζου (πέθανε το 1908)
Το 1875, σε ηλικία τεσσάρων ετών, ο Γκουανγκζού, μέλος της δυναστείας Τσινγκ, της τελευταίας αυτοκρατορικής δυναστείας που κυβέρνησε την Κίνα, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας. Το 1898 όμως, 24 χρόνια μετά τη στέψη του, ένα πραξικόπημα ουσιαστικά θα τον απομάκρυνε από την εξουσία και θα τον έθετε σε κατ’ οίκον περιορισμό ως το τέλος της ζωής του.
Όταν ο Γκουανγκζού θα πέθαινε τελικά το 1908 σε ηλικία 37 ετών, μετά από μια δεκαετία σε κατ’ οίκον περιορισμό, υπήρξαν υποψίες για δηλητηρίαση, με τα αυτοκρατορικά αρχεία όμως να τον καταχωρούν ότι πέθανε από φυσικά αίτια. Μόλις το 2008, έναν αιώνα μετά το θάνατο του, οι σύγχρονοι ερευνητές θα αποκάλυπταν ότι οι φήμες ήταν αληθινές. Οι εξετάσεις που έγιναν στο σώμα του έδειξαν ότι περιείχε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα αρσενικού.
Όπως και με τον θάνατο του Χολ, το ποιος δηλητηρίασε τον πρώην αυτοκράτορα παραμένει άγνωστο.
5. Γκριγκόρι Ρασπούτιν (πέθανε το 1916)
Ο αμφιλεγόμενος Ρώσος μυστικιστής, Γκριγκόρι Ρασπούτιν, απέκτησε τη διαβόητη φήμη του, όχι μόνο επειδή έπεσε θύμα δηλητηρίασης, αλλά και επειδή φέρεται να επέζησε απ’ αυτήν.
Ο Ρασπούτιν, ένας αναλφάβητος μουζίκος, γνωστός για την προκλητική και άσεμνη συμπεριφορά του, ανέπτυξε στενή σχέση με τον Τσάρο Νικόλαο Β’ και την οικογένειά του, την τελευταία βασιλική οικογένεια της Ρωσίας.
Τον Δεκέμβριο του 1916, ο πρίγκιπας Φέλιξ Γιουσούποφ και οι συνεργάτες του συνωμότησαν για να σκοτώσουν τον Ρασπούτιν σερβίροντάς του φαγητό και ποτό γεμάτο από κυανιούχο κάλιο. Ωστόσο, το δηλητήριο δεν φάνηκε να επηρεάζει και ιδιαίτερα τον οργανισμό του Ρασπούτιν, με αποτέλεσμα ο Γιουσούποφ και οι συνωμότες του, να αναγκαστούν να τον δολοφονήσουν με διαφορετικό τρόπο. Τον πυροβόλησαν και στη συνέχεια τον πέταξαν σε ένα παγωμένο ποτάμι.
Η αφήγηση του Γιουσούποφ για τα γεγονότα βοήθησε να μετατραπεί ο Ρασπούτιν σε μια θρυλική φιγούρα, πυροδοτώντας μία σειρά από θεωρίες για το πώς μπορεί να επιβίωσε από τη δηλητηρίαση. Μάλιστα λέγεται ότι και αφού άδειασαν επάνω του έναν ολόκληρο γεμιστήρα, εκείνος συνέχιζε να κινείται.
6. Στεπάν Μπαντέρα (πέθανε το 1959)
Ένας απ’ τους πιο διαβόητους Ουκρανούς εθνικιστές, ο Στεπάν Μπαντέρα πήγε στη φυλακή τη δεκαετία του 1930 για τη συμμετοχή του στη δολοφονία ενός Πολωνού αξιωματούχου. Απελευθερώθηκε το 1939 μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία και στη συνέχεια συμμάχησε με τους Ναζί, με τους οποίους μοιραζόταν το ίδιο μίσος για τους Εβραίους και τη Σοβιετική Ένωση.
Ο Μπαντέρα θα πέθαινε τελικά στη Δυτική Γερμανία το 1959 και στην αρχή, η αστυνομία του Μονάχου θα υποψιαζόταν ότι είχε αυτοκτονήσει με κυάνιο. Ωστόσο, όταν ο πράκτορας της KGB, Μπογκντάν Στασίνσκϊι, αυτομόλησε στη Δυτική Γερμανία δύο χρόνια αργότερα, θα ομολογούσε ότι εκείνος είχε σκοτώσει τον Μπαντέρα, πυροβολώντας στο πρόσωπό του με αεροβόλο πιστόλι το οποίο εκτόξευσε αέριο κυανίου! Ο ίδιος φορούσε μάσκα αερίων για να προστατευτεί.
7. Σλόμπονταν Πράλιακ (πέθανε το 2017)
Τον Νοέμβριο του 2017, ο πρώην Βοσνιο-Κροάτης στρατιωτικός διοικητής, Σλόμπονταν Πράλιακ, στάθηκε ενώπιον του δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών στη Χάγη, προκειμένου να ασκήσει έφεση στην ποινή φυλάκισης 20 ετών για εγκλήματα πολέμου. Όταν ο δικαστής επικύρωσε την ποινή του, ο Πράλιακ δήλωσε ότι δεν ήταν εγκληματίας πολέμου και αμέσως κατάπιε κάτι από ένα φιαλίδιο. Στη συνέχεια ανακοίνωσε στην σοκαρισμένη αίθουσα του δικαστηρίου ότι μόλις είχε καταπιεί δηλητήριο.
Μερικές ώρες αργότερα θα πέθαινε στο νοσοκομείο αλλά η εικόνα με εκείνον να παίρνει το δηλητήριο είχε προλάβει να μεταδοθεί παγκοσμίως μέσω livestreaming από το σάιτ του δικαστηρίου. Το βίντεο της αυτοκτονίας του διαδόθηκε γρήγορα στο ίντερνετ και κατέληξε να γίνει μέχρι και meme.
Η έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε ότι είχε δηλητηριαστεί με κυανιούχο κάλιο. Η Εισαγγελία της Χάγης δεν βρήκε ποτέ πώς ο Πράλιακ, που έως τότε κρατούνταν στη Μονάδα Κράτησης του ΟΗΕ, προμηθεύτηκε την τοξίνη.