7 ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΑΝ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Σίγουρα τα σεξουαλικά σκάνδαλα ήταν πολύ περισσότερα από όσα έχουν καταγραφεί, πάνε χέρι χέρι με την ανθρώπινη ιστορία, αλλά κάτι το ότι στα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν ταμπλόιντς, κάτι ότι η καταγεγραμμένη ιστορία όφειλε να πιάνει τα μεγάλα και τα σπουδαία, πολλά απ’ αυτά έμειναν στο περιθώριο.

Εντούτοις, ψάχνοντας κανείς είτε στη Ρώμη (προφανώς) είτε στην αρχαία Αίγυπτο είτε στην Κίνα, μπορεί να βρει ένα σωρό από ιστορίες με οσμή σκανδάλου, με κάποιες απ’ τις οποίες μάλιστα να διαμόρφωσαν σημαντικά και το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής -έβγαλαν απ’ τη μέση σημαντικούς ανθρώπους, εκμηδένισαν την εξουσία άλλων, κλπ.

Ακολουθούν επτά από αυτά:

Η βασίλισσα και ο προικισμένος “ευνούχος”

Ένα ασυνήθιστο σκάνδαλο ξέσπασε στις αρχές της βασιλείας του Τσιν Σι Χουάνγκ, ο οποίος επρόκειτο να γίνει ο πρώτος αυτοκράτορας ολόκληρης της Κίνας. Η μητέρα του, βασίλισσα Ζάο, είχε μακροχρόνια σχέση με τον υπουργό Λου Μπουβέι. Ωστόσο, ήταν δύσκολο για τον υπουργό να επισκεέτεται συχνά και κρυφά τη βασίλισσα, και έτσι το ζευγάρι σκέφτηκε μία άλλη λύση, για να μη μένει κανένας παραπονεμένος: εντόπισε έναν τρίτο άνδρα με το όνο Λάο Άι, ο οποίος ήταν γνωστός για το τεράστιο πέος του, και του ζήτησαν να κάνει τα “ρεπό” του υπουργού.

Αφού, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος συμφώνησε να γίνει εραστής της βασίλισσας, ο Λου Μπουβέι, έπρεπε να τον κάνει να μοιάζει με ευνούχο. Έτσι ο υπουργός, του αφαίρεσε τα μαλλιά και τα γένια για να μοιάζει με τους ευνούχους της εποχής και στη συνέχεια τον έστειλε να υπηρετήσει τη βασίλισσα. Κι εκείνος, ως “ευνούχος” πια, μπορούσε να μπαινοβγαίνει στα γυναικεία διαμερίσματα χωρίς να κινεί υποψίες.

Κάποια στιγμή όμως η τύχη του τελείωσε, μαζί και με τη ζωή του στα χέρια των εκτελεστών του. Όσο για τη βασίλισσα και τον υπουργό, μπορεί να γλίτωσαν τη θανατική ποινή, ωστόσο αναγκάστηκαν να συνεχίσουν τις ζωές τους στην εξορία.

Ο βασιλιάς που ήθελε να αγνοούν τη γυναίκα του

Ο Κανδαύλης ήταν βασιλιάς της Λυδίας, και σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, του άρεσε να παινεύεται αριστερά δεξιά για το πόσο όμορφη ήταν η γυναίκα του. Όταν το 718 π.Χ., ρώτησε τον σωματοφύλακά του, τον Γύγη, αν ήθελε να δει τη βασίλισσα γυμνή, ο Γύγης φοβούμενος τις συνέπειες, αρνήθηκε. Ο βασιλιάς όμως επέμενε, λέγοντας στον Γύγη να κρυφτεί πίσω από την πόρτα της κρεβατοκάμαράς τους, προκειμένου να τη δει να γδύνεται και ταυτόχρονα να μην τον πάρει κανένας χαμπάρι.

Ο Γύγης δέχτηκε, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, δεν πέρασε απαρατήρητος. Η βασίλισσα τον είδε, και έξαλλη, μαθαίνοντας τι είχε κάνει ο σύζυγός της, έδωσε στον Γύγη το εξής τελεσίγραφο: είτε θα σκότωνε τον Κανδαύλη και θα την παντρευόταν είτε θα τον κατηγορούσε δημόσια ότι την κατασκόπευε, αναγκάζοντας τον βασιλιά να τον εκτελέσει.

Προφανώς, ο Γύγης επέλεξε την πρώτη επιλογή. Και το ίδιο βράδυ, κρύφτηκε ξανά πίσω απ’ την πόρτα, και μόλις ο Κανδαύλης μπήκε στην κρεβατοκάμαρά του, τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου.

Ο Κράσσος και η παρθένα ιέρεια

Ο Μάρκος Λικίνιος Κράσσος ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους που έζησαν ποτέ και μια από τις πιο ισχυρές μορφές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Απολύτως αναμενόμενο, λοιπόν, που η εμπλοκή του σε ένα σεξουαλικό σκάνδαλο έγινε πρώτη είδηση στην Αιώνια Πόλη εκείνη την εποχή -με όλες τις λεπτομέρειες που σήμερα θα κυνηγούσε μία ταμπλόιντ εφημερίδα να έρχονται στο φως.

Ο Κράσσος κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να αποπλανήσει μια “Εστιάδα Παρθένα”, κάτι που θεωρούταν μεγάλο έγκλημα για εκείνη την εποχή. Οι “Vestals” ήταν ένα τάγμα από ιέρειες που ορκίζονταν αγνότητα, και όσο πλούσιος και επιφανής κι αν ήσουν, απαγορευόταν να τους δείξεις ερωτικό ενδιαφέρον.

Ο Κράσσος στάθηκε τυχερός όμως, γιατί από ό, τι φαίνεται είχε ένα άλλοθι, όχι και τόσο τέλειο, αλλά ικανό να πείσει τον οποιονδήποτε εκείνα τα χρόνια: ήταν διάσημος για την απληστία του.

Ο ίδιος λοιπόν εξήγησε ότι η εν λόγω ιέρεια είχε μία πάρα πολύ όμορφη έπαυλη, και ο μόνος λόγος που την γυρόφερνε συνεχώς και την έραινε με κολακείες ήταν επειδή ήθελε να του το πουλήσει φτηνά. Και επειδή όπως είπαμε ήταν περίφημος για την απληστία του, το δικαστήριο έφαγε τη δικαιολογία του και τον αθώωσε.

“Ήταν η φιλαργυρία του που τον απάλλαξε από την κατηγορία”, θα γράψει χαρακτηριστικά, κάποιες δεκαετίες αργότερα ο Πλούταρχος.

Ο ζηλιάρης βασιλιάς

Ο Γάδατας, ένας ευγενής απ’ τη Βαβυλώνα, είχε ένα πρόβλημα για τον οποίο δεν πρόκειται να τον λυπηθεί κανείς μας: άρεσε τρελά στις γυναίκες.

Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα, ο Γαδάτας ήταν ένας ωραίος νεαρός ευγενής που υπηρετούσε τον Ναβονίδη, τον τότε βασιλιά της Βαβυλώνας. Μια μέρα, μια από τις παλλακίδες του βασιλιά άρχισε να φλερτάρει μαζί του, λέγοντας του ότι η αρραβωνιαστικιά του ήταν τυχερή που παντρεύτηκε έναν τόσο όμορφο άντρα. Εκείνος δεν κρατήθηκε και έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα, ανταποδίδοντας το φλερτ. Αυτή ήταν μια κακή κίνηση. Ο βασιλιάς, προκειμένου να τιμωρήσει την αυθάδειά του, διέταξε αμέσως να τον ευνουχίσουν.

Δύσκολο να ξεχάσει κάτι τέτοιο ο Γαδάτας, θα έψαχνε αργότερα την εκδίκησή του και θα την έπαιρνε, αυτομολώντας προς τον Κύρο τον Μεγάλο και παραδίδοντας βασικά βαβυλωνιακά φρούρια στους Πέρσες. Σε συνδυασμό με άλλα γεγονότα, σύντομα η Βαβυλώνα θα έπεφτε οριστικά στα χέρια του Πέρση αυτοκράτορα και το βασίλειο του Ναβονίδη θα καταλυόταν για πάντα.

Το σκάνδαλο που διέλυσε μια χώρα

Στην αρχαία Κίνα, ένα σεξουαλικό σκάνδαλο ήταν αρκετό για να καταστρέψει μια για πάντα την πολιτεία του Τσεν. Σύμφωνα με την Παράδοση του Ζούο, ένα αρχαίο αφηγηματικό κείμενο, κάπως λαϊκό στη βάση του, μία παντρεμένη γυναίκα, η Τσία Τζι είχε σχέση με τον δούκα Λινγκ του Τσεν, αλλά και με δύο από τους υπουργούς του, οι οποίοι -για κάποιον λόγο- φορούσαν συχνά τα εσώρουχά της κάτω από τα ρούχα τους.

Και οι τρεις καυχήθηκαν ανοιχτά για τη σχέση τους, γεγονός που εξόργισε τον γιο της γυναίκας, τον Τσία Τζενγκσού.

Μια ήμερα του 599 π.Χ., αυτοί οι τρεις άντρες έκαναν ένα πάρτι μεθυσμένοι στο σπίτι της γυναίκας, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε ο γιος της. Ο Δούκας Λινγκ γύρισε σε έναν από τους υπουργούς του και αστειεύτηκε ότι ο νεαρός έμοιαζε ύποπτα μαζί του, για να πάρει την απάντηση “και σε σένα μοιάζει λίγο”.

Τότε ο γιος, όρμησε στον δούκα και τον δολοφόνησε. Μέσα στο χάος που ακολούθησε, οι δύο υπουργοί διέφυγαν, αναζητώντας εν τέλει καταφύγιο στον βασιλιά Χουάνγκ του Τσου. Ο τελευταίος χρησιμοποίησε ως δικαιολογία τα όσα προηγήθηκαν, προκειμένου να κατακτήσει το βασίλειο του Τσεν και να το προσαρτήσει στο δικό του. Ο γιος που ξέπλυνε την ντροπή του με αίμα, εκτελέστηκε.

Διαφθορά στην αιγυπτιακή δικαιοσύνη

Γύρω στο 1155 π.Χ., ο Φαραώ Ραμσής Γ’ της Αιγύπτου έπεσε θύμα μιας συνωμοσίας ενορχηστρωμενης από τη σύζυγό του, Τιέ. Δολοφονήθηκε και στη συνέχεια ο διάδοχός του δημιούργησε μια επιτροπή δώδεκα δικαστών προκειμένου να διερευνήσει το περιστατικό και να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση. Παλλακίδες και δικαστικοί λειτουργοί ήταν ανάμεσα στους συνωμότες που ανακαλύφθηκαν και θανατώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες.

Ωστόσο, η ίδια η δίκη σύντομα διακόπηκε εξαιτίας ενός σεξουαλικού σκανδάλου: αποκαλύφθηκε ότι τρεις από τους δώδεκα δικαστές είχαν αποπλανηθεί από γυναίκες που συνδέονταν με τη συνωμοσία.

Σύμφωνα με τα αρχαία αρχεία των δικών, “οι γυναίκες… βρήκαν (τους κριτές) εκεί που ήταν. Έκαναν ένα ωραίο πάρτι εκεί κάτω μαζί τους”.

Από τους τρεις κριτές που συμμετείχαν, ο Μέι τιμωρήθηκε με αποκοπή της μύτης και των αυτιών του, ενώ στον Πέιμς δόθηκε το “γενναιόδωρο” δικαίωμα της αυτοκτονίας. Ο τρίτος, ο Χόρι, επιπλήχθηκε μόνο, πιθανότατα επειδή θα είχε καταθέσει εναντίον των δύο προηγούμενων συντρόφων του στο ερωτικό πάρτι.

Μεταμφιεσμένος σε θεό

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Τιβέριου, ένας Ρωμαίος ευγενής ονόματι Δέκιος Μούνδος ερωτεύτηκε τρελά μια παντρεμένη γυναίκα που ονομαζόταν Παυλίνα. Οι ανήθικες προτάσεις του διαδέχονταν η μία την άλλη -μέχρι και 200.000 δραχμές της προσέφερε για ένα βράδυ- αλλά εκείνη αρνούταν πεισματικά.

Όμως ο Δέκιος δεν το έβαζε κάτω, και γνωρίζοντας ότι η Παυλίνα ήταν αφοσιωμένη οπαδός των αιγυπτιακών θεών, δωροδόκησε κάποιους απ’ τους ιερείς της Ίσιδας για να της πουν ότι ο θεός Άνουβις ήθελε να της εμφανιστεί. Έτσι, ένα βράδυ η Παυλίνα πήγε στον ναό, όπου εκεί την περίμενε ο Δέκιος μεταμφιεσμένος σε Άνουβις -είχε φορέσει ένα κεφάλι σκυλιού για να φέρνει στον αιγυπτιακό θεό.

Μέσα στο σκοτάδι, η Παυλίνα έφαγε το παραμύθι του Δέκιου και έκανε ό, τι της ζήτησε. Λίγες μέρες αργότερα, ο Δέκιος της είπε την αλήθεια, και καυχήθηκε μάλιστα ότι είχε γλιτώσει και 200.000 δραχμές, αυτά δηλαδή που τις είχε προσφέρει αρχικά. Η Παυλίνα, έξαλλη και τρομοκρατημένη, παραπονέθηκε προσωπικά στον αυτοκράτορα, με αποτέλεσμα οι ιερείς που την παραπλάνησαν να σταυρωθούν και ο ναός τους να καεί.

Δυστυχώς, ο Δέκιος τη γλίτωσε μόνο με μία εξορία.