ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΑΟΥΛΙΑΡΗΣ: “ΔΕΝ ΔΩΣΑΜΕ ΚΙΝΗΤΡΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ”

Ο Αργύρης Νταουλιάρης έχει DNA καλής ζωής. Μισός Έλληνας, μισός Γάλλος και δύσκολα θα ξεχώριζε κανείς ποια είναι η δική του αγαπημένη πατρίδα. Ο ίδιος τις έχει ενώσει, φτιάχνοντας ένα sui generis χαρακτήρα που μαζί με τη ζωή του, τον έχει αφιερώσει στον τουρισμό, στα ξενοδοχεία. Στη γνώση και την εκπαίδευση.

Γεννημένος στην Ελλάδα με πατέρα Έλληνα και μητέρα Γαλλίδα, σπούδασε στις – τότε σπουδαίες – τουριστικές Σχολές της χώρας. Αποφοίτησε πρώτος, κερδίζοντας μια μεγάλη υποτροφία για Παρίσι. Επιστρέφοντας εργάστηκε στις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές εταιρείες και συνεχίζει, ενώ έχει ιδρύσει την Innjobs.net, μια πλατφόρμα εύρεσης εργασίας για στελέχη και εργαζομένους στα ξενοδοχεία. Ο Αργύρης είναι δάσκαλος, αφού δίδασκε και διδάσκει την τέχνη της ξενοδοχίας, εκπαιδεύει προσωπικό. Οι δικές του δε σπουδές, δεν τελειώνουν αφού έχει κάνει και συνεχίζει μεταπτυχιακά. Είναι ακόμη, ας πούμε «γιατρός», αφού αναλαμβάνει ξενοδοχεία που έχουν οικονομικά προβλήματα και τα κάνει βιώσιμα. Αγαπά τη γνώση και γι’ αυτό γράφει βιβλία, όπως το «Ποτέ χωρίς το πρωϊνό μου», ένα δίγλωσσο αριστούργημα με συνταγές για εδέσματα πρωϊνού, στα ελληνικά και στα γαλλικά, ενώ στο τυπογραφείο βρίσκεται άλλο ένα. Λατρεύει τα αμπέλια και την σαμπάνια, άλλωστε έχει μεγαλώσει μέσα σε αυτά. Έχει ταξιδέψει μέχρι το καλύτερο εργοστάσιο αρωματοποιίας στη Γαλλία, για να διαλέξει ένα άρωμα, που μαζί με φύκια της θάλασσας έχει δημιουργήσει υπέροχα προϊόντα μπάνιου για ξενοδοχεία. Τώρα σχεδιάζει έπιπλα για ξενοδοχειακά δωμάτια. Μάλλον ένα έπιπλο, που θα είναι έκπληξη.

Ας διαβάσουμε όμως τα δικά του λόγια, που ξετυλίγουν μια ζωή γεμάτη, δημιουργική, μια πορεία προσφοράς στον ελληνικό τουρισμό και τους ανθρώπους του.

ΤΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ DNA

Αργύρης Νταουλιάρης: «Ο πατέρας μου ασχολούταν με τον τουρισμό με τα ξενοδοχεία όντας διευθυντής στην γαλλική Nouvelles Frontières, με έδρα το Πόρτο Χέλι. Υπήρξε διευθυντής σε πολλά ξενοδοχεία, όπως το Hydra Beach και εγώ ουσιαστικά μεγάλωσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, στο 401, στο «Χινίτσα». Απέκτησα ξενοδοχειακή κουλτούρα και νοοτροπία, μου άρεσε πολύ αυτός ο κόσμος.

Η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια Γαλλικής φιλολογίας και ήταν εκείνη που έμαθε όλη την Αργολίδα γαλλικά. Είναι μια εξαιρετική μαγείρισσα και κάνει φοβερές σάλτσες όπως όλοι οι Γάλλοι, αλλά και τρομερά γλυκά. Είναι μια γυναίκα θα έλεγα αξεπέραστη, που τη χαρακτηρίζει ηρεμία, υπομονή, κουλτούρα, βιβλίο, φινέτσα. Οι γονείς μου όταν ήμουν 17 ετών μου είπαν φύγε και πήγαινε όπου θες και εγώ έφυγα και δεν ξαναγύρισα ποτέ. Τώρα είμαι 44. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου σε όλο τον κόσμο, ένα ταξίδι μάθησης και αναζήτησης».

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΡΙΕΡΑ

Αργύρης Νταουλιάρης: «Όταν το ‘95 τέλειωσα τη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων στην Ελλάδα, που τότε ήταν κορυφαίες σχολές, με ελβετικά πρότυπα όπου μάθαινες πολύ καλά την τέχνη της ξενοδοχειακής, κατάφερα να πάρω μία υποτροφία βγαίνοντας πρώτος σε όλη την Ελλάδα. Έτσι έφυγα στη Γαλλία, στο Παρίσι πήγα στο γκρουπ της Accor, όπου δούλεψα κάνοντας και την πρακτική μου. Τα πήγα πολύ καλά. Ερχόμενος στην Ελλάδα αποφάσισα να μείνω αρχικά στο Πόρτο Χέλι. Σύντομα επέλεξα να έρθω στην Αθήνα, όπου δούλεψα στον Αστέρα Βουλιαγμένης στις πολύ καλές εποχές του, τότε που ανήκε στην Εθνική τράπεζα, αργότερα μετακινήθηκα στο Appolon Divani. Με ενδιέφερε πολύ να δουλέψω σε μεγάλα συνεδριακά ξενοδοχεία, με ενδιέφερε πολύ ο επισιτισμός και έτσι εργαζόμουν για να μαθαίνω και να αποκτώ νέες εμπειρίες. Κάποια στιγμή συναντήθηκα με την Grecotel, όπου βρήκα εξαιρετικούς ανθρώπους, οι οποίοι με εκπαίδευσαν, με έμαθαν, με εξειδίκευσαν και έμεινα στον Όμιλο Δασκαλαντωνάκη μέχρι το 2011 ως διευθυντής FnB για όλο τον όμιλο και για 14 ξενοδοχεία, αλλά και αυτά της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Μάλιστα επένδυσαν σε εμένα, με ένα καλό μεταπτυχιακό στην ΑΣΟΕΕ. Έτσι κατάφερα – όπως λένε – να γίνω πολύ καλός στον οικονομικό έλεγχο. Σε όλο το φάσμα. Αγορές, προμήθειες, κοστολόγηση, νούμερα και δαπάνες, για το πως πρέπει να ελέγχονται και πως πρέπει να γίνεται χειρισμός τους.

Με ενδιέφερε πολύ να δουλέψω σε μεγάλα συνεδριακά ξενοδοχεία, με ενδιέφερε πολύ ο επισιτισμός και έτσι εργαζόμουν για να μαθαίνω και να αποκτώ νέες εμπειρίες.

Όταν το 2011 ξεκίνησε η κρίση, έφυγα από τον όμιλο Δασκαλαντωνάκη και μετακόμισα στην Ελούντα. Τότε ξεκίνησα και συνεργασίες ως σύμβουλος σε εστιατόρια και ξενοδοχεία. Το 2012 έφτιαξα μία ξενοδοχειακή σχολή την Ετουάλ η οποία έκλεισε φέτος. Αργότερα με κάλεσε ο κ. Κουλουβάτος για να ασχοληθώ με τα ξενοδοχεία «Αμαλία», για τα εργασιακά θέματα, αλλά και για τα οικονομικά. Είχε βγει ήδη η φήμη ότι μπορώ να «μαζέψω» ένα ξενοδοχείο και να το κάνω βιώσιμο. Έγινα γενικός διευθυντής λειτουργίας και ποιότητας για τον όμιλο Αμαλία, που παραμένω μέχρι σήμερα και πιστεύω εκ του αποτελέσματος ότι έχουμε κάνει πολύ και καλή δουλειά.

Έλειψα για ένα χρόνο, στη Σερβία και τη Βουλγαρία στα δυο ξενοδοχεία του Γιάννη Δασκαλαντωνάκη και επέστρεψα στα Αμαλία».

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Αργύρης Νταουλιάρης: «Το 2004 ξεκίνησα διδάσκω σε αρκετές τουριστικές Σχολές. Συνεχίζω να διδάσκω μέχρι σήμερα σε μεταπτυχιακούς φοιτητές, όντας πλέον πιστοποιημένος εκπαιδευτής. Γράφω πάρα πολλά manuals για όλα τα τμήματα των ξενοδοχείων. Αυτή μου η αγάπη για τη συγγραφή με οδήγησε να γράψω και το πρώτο μου βιβλίο. Το «Ποτέ Χωρίς το Πρωϊνό» μου. Είναι και στα ελληνικά και στα γαλλικά, ώστε να μπορούν οι Γάλλοι να κατανοούν τι σημαίνει ελληνική κουλτούρα και γαστρονομία ανά περιοχή και το αντίθετο. Μέσα από αυτό το βιβλίο θέλω να αναδείξω την πρώτη ύλη και σίγουρα δεν εκφράζομαι σαν μάγειρας γιατί δεν είμαι, αλλά ως διευθυντής ξενοδοχείου. Προσωπικά δεν μπορώ να δίνω ένα εξαιρετικό δωμάτιο χωρίς να έχει ένα εξαιρετικό πρωινό. Το 2008 έγραψα ένα βιβλίο για την παραγωγικότητα των εργαζομένων, που έγινε ανάρπαστο».

Η ΓΑΛΛΙΑ, Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΑΜΠΑΝΙΑ

Αργύρης Νταουλιάρης: «Ιστορία της σαμπάνιας έχει σχέση με τον παππού μου όποιος ήταν από την Καμπανία παντρεμένος με μια Πολωνέζα. Ήδη ο προπάππους μου ασχολιόταν με τα αμπέλια και την σαμπάνια έχοντας μεγάλες εκτάσεις από αμπελώνες, ενώ η προγιαγιά μου είχε τρία ξενοδοχεία στο Παρίσι.

Ο παππούς, με έμαθε το χωράφι, το αμπέλι, τη σαμπάνια. Ο ίδιος ήταν πολύ μεγάλος γνώστης και λάτρης της γαστρονομίας και της καλής ζωής. Αυτά μου έμαθε και αυτή είναι η γαστρονομική γαλλική πλευρά μου. Με τη Γαλλία δεν αποκόπηκα ποτέ, πηγαίνω συνεχώς, έχω εταιρεία εκεί και σας αποκαλύπτω ότι με τη σαμπάνια έχω πολλά σχέδια…».

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ Η INNJOBS.NET

Αργύρης Νταουλιάρης: «Το 2015 επιστρέφοντας από τη Σερβία είδα ότι ο δείκτης ανεργίας ήταν πολύ ψηλός και σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να κάνω για να βοηθάω τον κόσμο να βρει δουλειά. Τότε, ένα πρωί στο Παρίσι είδα μία εταιρεία, μια πλατφόρμα που έφερνε σε επαφή εργαζόμενους του εργοδότες. Αυτή ήταν η έμπνευση για να σχεδιάσω την Innjobs.net

Το 2016 η πλατφόρμα βγήκε στον αέρα και γράφτηκαν οι πρώτοι ξενοδόχοι. Σήμερα έχουμε εγγεγραμμένους 12.500 εργαζόμενους και 913 ομίλους ξενοδοχείων. Από αυτούς οι 7.340 είναι εργαζόμενοι με πλήρες βιογραφικό. Η πλατφόρμα έπρεπε να έχει ταχύτητα, αμεσότητα να είναι δωρεάν όπως και είναι δωρεάν, να είναι b2b. Να έχει όλες τις ειδικότητες για τα ξενοδοχεία, να έχει μέσα ψυχομετρικά τεστ – μια φόρμα που δημιουργήθηκε μαζί με το πανεπιστήμιο Πειραιώς. Αυτό κάναμε και καταφέραμε να πηγαίνει καλά, να ακούγεται και κυρίως ο κόσμος και να βρίσκει δουλειά. Είναι προφανές ότι για να δημιουργήσεις μία τέτοια πλατφόρμα πρέπει να είσαι μέσα στην βιομηχανία του τουρισμού.

Η Innjobs.net, σήμερα κάνει σεμινάρια και εκπαιδεύσεις από κορυφαίους επαγγελματίες του χώρου, έχει ανοίξει γραφεία στο Σύνταγμα, είναι και εκδοτική εταιρεία, ενώ εδώ και ένα χρόνο άνοιξε και στη Γαλλία και στην Αγγλία. Εκπαιδεύουμε πάνω από 2.000 άτομα το χρόνο, διοργανώνουμε μια μεγάλη Ημέρα Καριέρας, συνεργαζόμαστε με το πανεπιστήμιο Πειραιώς, αλλά και με πολλές σχολές και πανεπιστήμια και στην Ελλάδα και στη Γαλλία.

Θέλω να τονίσω ότι στην Innjobs.net μας ενδιαφέρει η ποιότητα και απευθυνόμαστε σε αυτόν που είτε έχει δουλειά είτε όχι, δεν απευθυνόμαστε μόνο στον άνεργο. Σήμερα ετοιμάζουμε το νέο μας βιβλίο, στα ελληνικά – κινέζικα με τίτλο «Το ταξίδι της Γεύσης». Περιέχει εξαιρετικές κινέζικες συνταγές με ελληνικά προϊόντα.

Η ιδέα να φτιάξουμε amenities, δηλαδή προϊόντα μπάνιου για ξενοδοχεία, δεν άργησε. Βρήκαμε μια Ελληνίδα χημικό που εξειδικεύεται σε αυτό και μου πρότεινε να πάω στην Προβηγκία να βρω και να φέρω άρωμα. Πήρα τον 12χρονο γιο μου και πήγα και εκείνος το διάλεξε. Πήγαμε στο Βέλγιο και βρήκαμε την εταιρεία που μαζεύει τα φύκια και η χημικός έφτιαξε την φόρμουλα. Σήμερα πουλάμε πάνω από 130.000 τεμάχια, με την επωνυμία “Fillos” σε ξενοδοχεία και αρέσουν πάρα πολύ!

Επειδή, όμως ποτέ δεν εφησυχάζω, έχω ξεκινήσει να σχεδιάζω ένα έπιπλο ξενοδοχειακού δωματίου με έναν σπουδαίο αρχιτέκτονα τον Αχιλλέα Κρητικό, θα μάθετε αργότερα τι…».

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Αργύρης Νταουλιάρης: «Δυστυχώς στο εργασιακό θέμα των ξενοδοχείων έγιναν έκτροπα. Στην ουσία ο νόμος του 2012 που αφήνει ανοιχτή την εργασία με έξτρα προσωπικό και ημερήσιες συμβάσεις, έκανε πολύ κακό. Αυτά πληρώνουμε, μαζί με την έλλειψη στην εκπαίδευση, μετά την απαξίωση και τη διάλυση των τουριστικών σχολών, που τώρα είναι ανύπαρκτες. Το εφάπαξ που σταμάτησε για τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία, το καταπληκτικό ταμείο περίθαλψης που συγχωνεύτηκε στο ΙΚΑ. Και τα ξενοδοχεία έχουν την ευθύνη, με τις κακές συνθήκες διαμονής του προσωπικού και τα «μαύρα» χρήματα». Δεν μιλώ για τους παραδοσιακούς ξενοδόχους, αλλά για εκείνους που έγιναν ξενοδόχοι μέσα σε ένα βράδυ.

Τους παραδοσιακούς ξενοδόχους τους διαλύσαμε, τα ξενοδοχεία τους πωλήθηκαν, ή κατέληξαν στις τράπεζες. Αυτή η γρήγορη, μοντέρνα ανάπτυξη που ουσιαστικά έχουμε τώρα, είναι απλά real estate.

Δεν δώσαμε κίνητρα, καταστρέψαμε σχεδόν τα πάντα και τώρα όλοι αναρωτιούνται γιατί δε βρίσκουμε άτομα να εργαστούν στον τουρισμό.

Δε νομίζω ότι θα βοηθήσουν οι μετανάστες για να καλύψουμε τα κενά. Σήμερα, χτες, πρέπει να ασχοληθούμε με τις κρατικές σχολές στην εκπαίδευση, να δώσουμε κίνητρα. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό στην εκπαίδευση και οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια έχουν μεγάλη ευθύνη για την απαξίωση των τουριστικών σχολών αλλά και την έλλειψη εξειδικευμένων τμημάτων και πανεπιστημίων, ενώ δεν υπάρχει καμιά γέφυρα από την θεωρία στην πράξη.

Τους παραδοσιακούς ξενοδόχους τους διαλύσαμε, τα ξενοδοχεία τους πωλήθηκαν, ή κατέληξαν στις τράπεζες. Αυτή η γρήγορη, μοντέρνα ανάπτυξη που ουσιαστικά έχουμε τώρα, είναι απλά real estate.

Φοβάμαι ότι δεν υπάρχει σχέδιο, ούτε στρατηγική ούτε για την εκπαίδευση, ούτε για το τι θα γίνει στον τουρισμό μας.

Το ότι δεν έχουμε καταφέρει την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου σε μια χώρα με 9-10 μήνες ηλιοφάνεια, είναι τουλάχιστον λάθος».

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

Αργύρης Νταουλιάρης: «Η Ελλάδα έχει φοβερές πρώτες ύλες, όπως άλλωστε και άλλες χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία. Το δικό μας πρόβλημα είναι ότι δεν τις έχουμε αναδείξει. Γνωρίζουμε ότι τα προϊόντα μας είναι και η Ελλάδα έχει πολλά να πει για την γαστρονομία της, που σημαίνει τοπικές γεύσεις, παιδικές αναμνήσεις, φιλοξενία και όλα αυτά να συνοδεύονται από καλό σέρβις, θέμα στο οποίο έχουμε ένα κενό».