ΜΠΙΣΜΠΙΚΗΣ: ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΣΠΡΟ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ
Ο καλός ηθοποιός απαντά σε όσους βιάστηκαν να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα.
Με βλέπεις με το λευκό μπλουζάκι και λες τι μεταμόρφωση είναι αυτή, τι χαμαιλέοντας, μέχρι πού θα φτάσει για έναν ρόλο; Τι κάνει ο Έλληνας Κρίστιαν Μπέιλ, ούτε ο άλλος στη “Φάλαινα” δεν άλλαξε έτσι.
Έτσι είναι ο σωστός ο ηθοποιός, παιδιά, δεν επαναπαύεται. Θα παίξει αυτά που ξέρει, ναι, καλή η μανιέρα, αλλά χρειάζεται και ο κόντρα ρόλος. Εκεί θα αναμετρηθείς πραγματικά με τον εαυτό σου. Και λευκό μπλουζάκι θα βάλω, και μωβ άμα το απαιτεί η σκηνή και φούξια.
Ωστόσο, εδώ η φάση είναι άλλη, εδώ μιλάμε για αληθινή ζωή. Έχω όντως ένα κοντομάνικο άσπρο απλά δεν θυμάμαι πού το ‘χω βάλει. Έχω μια γυναίκα που με βοηθάει με το σπίτι και όλο μου τα ανακατεύει. Μια φορά το ‘χε βάλει με τις πετσέτες. Το κατάλαβα αφού το είχα πετάξει κάτω για να μαζέψει τα νερά στο μπάνιο.
Ήθελα να το κρατήσω με το καινούργιο χρώμα απ’ το πάτωμα, με όλη τη λασπουριά απάνω αλλά ξανάσπρισε στο πλυντήριο. Γενικά δεν έχω βάλει ποτέ ασπρόρουχα, ντρέπομαι να τα απλώσω, το πετάω κι αυτό ως μια πληροφορία. Χρήσιμη, άχρηστη, ο χρόνος θα δείξει.
Όπως επίσης καλό είναι να ξέρετε ότι μου πάνε τα φωτεινά χρώματα, έρχονται σε αντίθεση με το σκοτεινό και εξεταστικό μου βλέμμα, που κάνει τις γυναίκες να ριγούν. Απλά θέλω να το παίζω και λίγο Μαρκοράς, “είναι νωρίς ακόμη για μας στον κόσμο αυτό, μ’ ακούς” και τέτοια. Περνάνε στον κόσμο αυτά.
Εγώ πάντως ηθοποιός είμαι, δεν συστήθηκα ποτέ σαν φάσιον άικον, δεν ξέρω γιατί με ζαλίζετε, θα σας ρωτάω και τι θα βάλω, ναι, εννοείται. Κι ο Οικονομίδης όλο ένα μαύρο αιωνόβιο φανελάκι φοράει αλλά εκεί δεν μιλάτε γιατί θα φύγει το καντήλι για πλάκα.
Και κάτι άλλο που το θυμήθηκα. Αν γίνεται να κοπεί αυτό που προχωράω στον δρόμο και γονατίζετε και βαράτε παλαμάκια. Κριντζάρω ρε. Είχε λίγο πλάκα στην αρχή αλλά εντάξει.
Όπως και ένα άλλο που μου έτυχε με έναν ταξιτζή. Με κατέβαζε κάτω στη Μεσογείων και μου λέει “εδώ είναι καλά πάντως, αν θες να σταματήσεις την κυκλοφορία και να βγεις να χορέψεις ένα ζεϊμπέκικο”. Πολύ καλό ρε, μπράβο. Και ο Σεφερλής έτσι ξεκίνησε, από ταξί. Όλο το μέλλον δικό σου. Συνέχισε έτσι.
