10+3 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΠΡΙΝ ΚΑΤΕΒΟΥΝ

Η θεατρική σεζόν πλησιάζει στο τέλος της, με πολλές παραστάσεις να ολοκληρώνουν την πορεία τους την Κυριακή των Βαΐων, λίγο πριν το Πάσχα. Ανάμεσά τους, υπάρχουν κάποιες που ξεχώρισαν και αξίζουν να τις προλάβει κανείς, αν δεν το έχει ήδη κάνει.

Κάθε παράσταση είναι ένα μοναδικό ταξίδι, μια εμπειρία που ο θεατής βιώνει με τον δικό του, προσωπικό τρόπο. Από δραματικές παραγωγές που φωτίζουν τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, μέχρι κωμωδίες που χαρίζουν γέλιο και ταυτόχρονα τροφή για σκέψη, αλλά και σύγχρονα έργα που συνομιλούν με τις κοινωνικές ανησυχίες του σήμερα. Η επιλογή είναι, αναπόφευκτα, υποκειμενική – όπως και η Τέχνη άλλωστε.

Παραστάσεις που τελειώνουν σύντομα

“Ο Τρόμος του Κροκόδειλου” – σκην. Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος (30 Μαρτίου)

Το έργο της Μέγκαν Τάιλερ, “Ο Τρόμος του Κροκόδειλου”, είναι μια από τις πιο ανατρεπτικές παραστάσεις της φετινής θεατρικής σεζόν, που καταφέρνει να συνδυάσει το μαύρο χιούμορ με βαθιά ψυχολογική ένταση. Με τις εξαιρετικές ερμηνείες της Σύρμως Κεκέ και της Άννας Καλαϊτζίδου, το έργο φωτίζει την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τους προσωπικούς μας «κροκόδειλους» – ό,τι μας καταδιώκει και μας περιορίζει – και να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του φόβου και της σιωπής.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, μέσα από τη σκηνοθετική του ματιά, εστιάζει στην έντονη συναισθηματική σύγκρουση των δύο ηρωίδων, αναδεικνύοντας τις βαθύτερες ψυχικές εντάσεις τους. Η προσέγγισή του συνδυάζει οξυδέρκεια και τόλμη, αξιοποιώντας το σκοτεινό χιούμορ και τη σουρεαλιστική διάσταση του κειμένου για να ενισχύσει την εμπειρία του κοινού.

“To Συνέδριο για το Ιράν” – Χρήστος Θεοδωρίδης (11/4)

Το “Συνέδριο για το Ιράν” του Ιβάν Βιριπάγιεφ είναι αναμφίβολα ένα από τα must-see της φετινής θεατρικής σεζόν. Παρόλο που φαινομενικά το έργο αφορά το Ιράν, στην πραγματικότητα ξεφεύγει από τα γεωπολιτικά ζητήματα. Πρόκειται για μια βαθιά φιλοσοφική παραβολή που εστιάζει στην ανθρώπινη ύπαρξη, την πίστη, την υποκρισία και, πάνω απ’ όλα, την αγάπη.
Η παράσταση καταφέρνει να καθηλώσει με την απλότητά της, αποδεικνύοντας ότι η δύναμη του θεάτρου δεν βρίσκεται στις υπερβολές, αλλά στην ουσιαστική επικοινωνία ιδεών και συναισθημάτων.

“Σε φιλώ, Πέτρος” – σκην. Βασίλης Βηλαράς (13/4)

Ο Βασίλης Βηλαράς και η Λένα Κιτσοπούλου δημιουργούν μια παράσταση που ισορροπεί ανάμεσα στη νοσταλγία και την ωμή αλήθεια, δίνοντας ζωή σε μια επιστολογραφική σχέση μητέρας και γιου, γεμάτη αγάπη, σύγκρουση και ανάγκη για αποδοχή.

Η Λένα Κιτσοπούλου, σε έναν ρόλο διαφορετικό από ό,τι μας έχει συνηθίσει, αποδίδει με ευαισθησία τη μητέρα που παλεύει με τις προκαταλήψεις της, ενώ ο Βασίλης Βηλαράς σκηνοθετεί με λιτότητα και συγκίνηση μια ιστορία που διατρέχει δεκαετίες και κοινωνικές αλλαγές. Η μουσική, με τραγούδια-σύμβολα της ελληνικής λαϊκής κουλτούρας, λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα σε δύο εποχές, αναδεικνύοντας την καθολικότητα των συναισθημάτων.

“Memorandum” – σκην. Αικατερίνη Παπαγεωργίου (13/4)

Σε μια εποχή όπου το πολιτικό θέατρο αποτελεί σπάνια επιλογή, το «Memorandum» του Βάτσλαβ Χάβελ βρίσκει ιδανική σκηνική έκφραση μέσα από τη σκηνοθετική ματιά της Αικατερίνης Παπαγεωργίου.
Οι ερμηνείες της υποκριτικής ομάδας (Αλέξανδρος Βάρθης, Θανάσης Βλαβιανός, Τάσος Λέκκας, Αλεξάνδρα Μαρτίνη, Φάνης Μιλλεούνης, Ελίζα Σκολίδη, Ορέστης Χαλκιάς) είναι εξαιρετικές, με τους ηθοποιούς να ζουν σε έναν κόσμο όπου οι έννοιες της ιδεολογίας και της πίστης έχουν καταρρεύσει.
Το έργο αγγίζει επίκαιρα ζητήματα και αποτελεί μια αιχμηρή σάτιρα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και του παραλογισμού που χαρακτηρίζει κοινωνίες εξαρτημένες από τεχνητές δομές εξουσίας.

Περιμένοντας τον Γκοντό- σκην. Θωμάς Μοσχόπουλος (Εως 13/4)

Μια φρέσκια και βαθιά συγκινητική ανάγνωση του εμβληματικού έργου του Σάμιουελ Μπέκετ, «Περιμένοντας τον Γκοντό»  από τον Θωμά Μοσχόπουλο. 
Η σκηνοθεσία του αναδεικνύει με εξαιρετική ευαισθησία και οξυδέρκεια το τραγικωμικό σύμπαν του έργου, δημιουργώντας μια σκηνική πραγματικότητα που μοιάζει να εκτυλίσσεται στα ερείπια του σύγχρονου κόσμου. Ένας κόσμος που περιμένει τον «Γκοντό» ως σανίδα σωτηρίας, προσδοκώντας μια απογείωση που δεν έρχεται ποτέ.

Δημήτρης Καραντζάς : Λεωφορείο ο Πόθος (έως 13/4) + Έντα Γκάμπλερ (έως 12/4)

Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί δύο εξαιρετικές παραστάσεις και κάνει τη διαφορά στο θέατρο Προσκήνιο :
– το αριστούργημα του Τενεσί Ουίλιαμς “Λεωφορείο ο Πόθος”  και “ζητά” από το υπέροχο υποκριτικό του καστ να βάλει στην άκρη τις άμυνες του και να παραδοθεί ολοκληρωτικά στις απαιτήσεις του έργου. Η σκηνοθεσία του εξερευνά τον ταραγμένο εσωτερικό κόσμο της Μπλανς Ντιμπουά και αποκαλύπτει την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, αφήνοντας το κοινό να βιώσει μια εμπειρία έντονης συγκίνησης και αυτοκριτικής.
– την “Έντα Γκάμπλερ” του Χένρικ Ιψεν. Μπορεί στην αρχή να ξενίσει η ψυχρή, σκοτεινή και σχεδόν αποστασιοποιημένη προσέγγιση των ηρώων, ωστόσο η επιλογή του Καραντζά αγγίζει μια βαθύτερη, πιο ρεαλιστική και υπαρξιακή διάσταση που τελικά συγκινεί.

“Επιθεωρητής” – σκην. Γιάννης Κακλέας 13/4

Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί το αριστούργημα του Νικολάι Γκόγκολ με τόλμη και ευφυΐα, δημιουργώντας μια παράσταση που παντρεύει την υπερβολή με την αιχμηρή κοινωνική σάτιρα. Με επίκεντρο τη διαφθορά, τη ματαιοδοξία και την ανικανότητα της εξουσίας, ο «Επιθεωρητής»  ζωντανεύει μέσα σε ένα πολύχρωμο και σουρεαλιστικό σκηνικό, όπου οι ήρωες μοιάζουν με γκροτέσκες μαριονέτες σε έναν χορό παρανοήσεων.

Ο Θοδωρής Σκυφτούλης ενσαρκώνει με εξαιρετική δύναμη και βάθος τον κεντρικό ρόλο, προσφέροντας μια ερμηνεία που αποκαλύπτει τη σαθρότητα του συστήματος και τον φαύλο κύκλο της εξουσίας.

“Το Ακρωτήρι” – σκην. Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (13/4)

Το “Ακρωτήρι” αποτελεί ένα ψυχολογικό δράμα υψηλής έντασης, που αγγίζει βαθιά την ανθρώπινη ψυχή, εξερευνώντας τις εύθραυστες ισορροπίες μεταξύ μνήμης και αμνησίας, λογικής και συναισθήματος.

Η παράσταση με την ατμόσφαιρα που δημιουργεί, μας φέρνει αντιμέτωπους με τις αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης, το βάρος της απώλειας και την ανάγκη να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν για να προχωρήσουμε στο μέλλον. Η συγκλονιστική ερμηνεία της Μαρίας Ναυπλιώτου, σε συνδυασμό με τη διακριτική, αλλά ουσιαστική σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, μετατρέπουν το έργο σε μια εμπειρία που αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα, καθώς φέρνει στο φως τον αγώνα για ελπίδα και λύτρωση μέσα από τις πιο σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ύπαρξης.

Συνεχίζονται και μετά το Πάσχα

Η Κληρονομιά – σκην. Γιάννης Μόσχος

Συνεχίζεται και μετά το Πάσχα η “Κληρονομιά μας” που σκηνοθετεί ο Γιάννης Μόσχος στο Εθνικό Θέατρο.Ένα έργο για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και μία παράσταση που αφορά τους πάντες, γιατί όλοι κουβαλάμε τις δικές μας κληρονομιές – προσωπικές, κοινωνικές, πολιτικές. Η παράσταση αυτή του Γιάννη Μόσχου ξεπερνά τα όρια ενός απλού θεατρικού έργου και γίνεται μια εμπειρία που μιλά κατευθείαν στην καρδιά. Μια εμπειρία, με πολιτικό στοχασμό, βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική, για την ανάγκη όλων μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε.

Φάουστ – σκην. Άρης Μπινιάρης

Ο πάντα ιδιοσυγκρασιακός Άρης Μπινιάρης σκηνοθετεί στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τον Φάουστ, μια «εμπύρετη» παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, με μια δυνατή ομάδα ηθοποιών και συντελεστών. Ένα έργο έντονης μουσικότητας για τη δριμεία σύγκρουση ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα, το βίωμα και τη γνώση, το απολλώνιο και το διονυσιακό, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να βρει το νόημα της ύπαρξης και τη λύτρωση.

Έρχονται σύντομα στο….σανίδι

Όσα παίρνει ο άνεμος – σκην. Ιόλη Ανδρεάδη

Η Ιόλη Ανδρεάδη σκηνοθετεί το μνημειώδες μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ “Όσα Παίρνει ο Άνεμος“ με πρωταγωνιστές τη Λένα Παπαληγούρα, τον Ορέστη Τζιόβα, τον Όμηρο Ππυλάκη, τον Γεράσιμο Γεννατά κ.ά. Μια πρωτότυπη διασκευή για το θέατρο , με την υπογραφή της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη στο δέκατο έκτο θεατρικό τους έργο, η οποία επικεντρώνεται στον έρωτα, τον πόλεμο και τις ριζικές κοινωνικές ανισότητες και φιλοδοξεί να φέρει το άρωμα και τις μουσικές του αμερικανικού νότου στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, μέσα από ένα all-star cast.
Από 26 Απριλίου

Άγριοι- σκην. Γιώργος Παλούμπης

Ο Γιώργος Παλούμπης γράφει και σκηνοθετεί τους “Αγρίους”, ένα ρεαλιστικό νεοελληνικό έργο που διαδραματίζεται στο σήμερα. Μια σκληρή αθηναϊκή ιστορία που λαμβάνει χώρα σε μια πολυκατοικία, κάπου στην Κυψέλη, το 2025. Παίζουν: Φώτης Λαζάρου, Δάφνη Λιανάκη, Έκτορας Λιάτσος, Μανώλης Μαυροματάκης, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Χριστίνα Μαριάνου
Από 28 Απριλίου, για λίγες παραστάσεις