ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΩΣ ΤΩΡΑ
Κατάσκοποι, ιδιωτικοί ντετέκτιβ, διπλοί πράκτορες κι ένα Baby Reindeer. Αυτά είναι τα καλύτερα του τηλεοπτικού 2024 μέχρι τώρα.
Δεν είναι, ομολογουμένως, μέσα στις πιο δυνατές τηλεοπτικές χρονιές που θυμόμαστε. Αλλά ακόμα και μέσα σε μια γενική συμπαθο-μετριότητα, βρίσκουμε σειρές που ξεπετάγονται και μας δίνουν ένα κάτι διαφορετικό ή απολαυστικό. Με τον τρόπο της η κάθε μία. Από πειραγμένα νουάρ μέχρι σοκαριστικές προσωπικές ιστορίες κι από ντοκιμαντέρ γυρισμένα όπως ποτέ δεν έχουμε ξαναδεί μέχρι αντισυμβατικά κατασκοπικά (και μη) ρομάντζα, η χρονιά ως τώρα έχει να μας δώσει μια κάποια ανατρεπτική ματιά.
Αυτές είναι οι καλύτερες σειρές της χρονιάς που έχουμε δει ως τώρα, με μπόνους μερικά από τα πιο ξεχωριστά επεισόδια.
Ripley
Ο σπουδαίος σεναριογράφος Στίβεν Ζέιλιαν (The Irishman, The Girl with the Dragon Tattoo) διασκευάζει την γνώριμη ιστορία του ήρωα της Πατρίσια Χάισμιθ επιλέγοντας έναν πανέμορφο ασπρόμαυρο και αργόσυρτο τόνο, μιας σχεδόν ακινησίας που συνειδητά αφαιρεί από τον χαμαιλεόντειο ήρωα/απατεώνα την ηλιόλουστα σέξι χροιά των διασημότερων προηγούμενων κινηματογραφικών μεταφορών. Δίνοντας έτσι πρωταρχικό ρόλο στην διαδικασία, την ψυχολογία και το mood, με συμμάχους έναν σταθερά πολύ καλό Άντριου Σκοτ (Άγνωστοι Μεταξύ Μας) και τον αληθινό MVP, διευθυντή φωτογραφίας Ρόμπερτ Έλσγουιτ του Θα Χυθεί Αίμα. (Netflix)
The Sympathizer
Με ευρήματα και οπτικά εργαλεία στην υπηρεσία μιας διαρκώς ανατρεπτικής κατασκοπικής αφήγησης, αυτό που πετυχαίνει Παρκ Τσαν-γουκ είναι να οπτικοποιήσει ένα αίνιγμα πάνω στην οπτική γωνία της Ιστορίας μέσα από μια κατασκοπική ιστορία ανατροπών με άξονα τον απόηχο του πολέμου στο Βιετνάμ. Και στην πάση θυσία αναζήτηση του Κρυμμένου ως μοναδική οδό αυτογνωσίας και εξιλέωσης. Ισορροπώντας περίτεχνα ανάμεσα στο ιστορικό δράμα, το κατασκοπικό θρίλερ, το μελόδραμα και την κωμωδία, δεν αφήνει ποτέ τον θεατή να βολευτεί σε μία κατάσταση, έχοντας στα περιθώρια της αφήγησης έναν απολαυστικό Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε ένα τετραπλό ρόλο διαφορετικών μορφών του αμερικάνικου κακού. (Vodafone TV)
Baby Reindeer
Η πιο πολυσυζητημένη σειρά της χρονιάς, πήρε όλη τη λεπτομέρεια και την ενδοσκόπηση μιας αληθινής ιστορίας – εξομολόγησης και έστησε γύρω από αυτήν μια τολμηρά ειλικρινή αφήγηση με φορμαλιστικό ενδιαφέρον, αποτελεσματική χρήση της τηλεοπτικής δομής και μια ανεξάντλητη αγωνία για το πού θα φτάσουν όλα – και τι θα μάθουμε τελικά από τα όποια βάθη προσεγγίσουμε. Σπάνια έχουμε νιώσει έτσι ξανά βλέποντας μια σειρά. (Netflix)
Fargo: Bisquik
Την πιο πρόσφατη σεζόν του Fargo την συμπεριλάβαμε στην λίστα με τις καλύτερες σειρές του ‘23 καθώς τότε έπαιξε το μεγαλύτερο μέρος της, όμως το φινάλε ξεπερνά ή έστω υποσκάπτει τις προσδοκίες, όχι μόνο ολοκληρώνοντας το αιματηρό παζλ χωρίς να χάσει τον στόχο, αλλά και φτάνοντας σε ένα αναπάντεχα έντονο συναισθηματικά κρεσέντο, μια απελευθερωτικά συγκινητική στιγμή με την κάμερα πάνω στο πρόσωπο ενός αθάνατου (;) sin eater (;;) που συνειδητοποιεί ίσως για πρώτη φορά ότι είναι άνθρωπος, και είναι ελεύθερος. Ίσως η ομορφότερη στιγμή που μας έχει δώσει ποτέ αυτή η σειρά. (Cosmote TV)
Mr. & Mrs. Smith
Ντόναλντ Γκλόβερ και Μάγια Έρσκιν (μαζί με μερικούς πολύ καλά τοποθετημένους γκεστ σταρ-έκπληξη) πρωταγωνιστούν σε αυτή την επαναπροσέγγιση του concept της διάσημης ταινίας με την Αντζελίνα Τζολί. Η σειρά έρχεται από μεγάλο μέρος του δημιουργικού τιμ του Atlanta, και φαίνεται. Πίσω από την ιδέα του ζευγαριού κατασκόπων βρίσκεται μια αποστασιοποιημένα όμορφη σειρά, σκληρά ρομαντική, με μια ματιά πάνω σε μια μοντέρνα εργασιακή συνθήκη όπου όλο και περισσότερο δε θες να ξέρεις / δε θες να ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια της επαγγελματικής «επιτυχίας». Καταλήγοντας γενικότερα ως μια σειρά αρκετά πιο περίεργη και υπνωτιστική από όσο θα περιμέναμε, και με ένα πολύ δυνατό κλείσιμο. (Amazon Prime Video)
Σωτέ
Εξαιρετικά φτιαγμένο μαγειρικό σατιρικό δράμα, έξυπνο, αστείο, αιχμηρό, με καλό καστ, με αφήγηση που σε κρατάει, ωραίες ιδέες και με τα δύο καλύτερα επεισόδια φυλαγμένα για το τέλος. Και επεισόδια αληθινά, τηλεοπτικά, ατόφια. Με το ύφος του και το φόκους του το καθένα, να τραβάνε αλλού την οπτική, να τη σπάνε και να την ξαναφτιάχνουν. Και με ωραίο τέλος για την ιστορία. Η ελληνική έκπληξη της σεζόν, με φοβερή Δάφνη Λαμπρόγιαννη στον κεντρικό ρόλο, εμπνέεται από εξεζητημένη μαγειρική και λαϊκή τηλεόραση για να σερβίρει μια άψογη συνταγή. Θέλουμε κι άλλο. (ΑΝΤ1+)
Evil & Elsbeth
To φοβερό συγγραφικό δίδυμο του ζεύγους Ρόμπερτ και Μισέλ Κινγκ συνεχίζουν για άλλη μια χρονιά να σώζουν την τηλεόραση παραδίδοντας χορταστική, κλασική τηλεοπτική δομή. Στο Elsbeth στήνουν ένα μοντέρνο Columbo με την Κάρι Πρέστον ως δικηγόρο που έχει λύσει τα εγκλήματα στο μυαλό της με το καλημέρα και αυτό που μένει είναι απλώς να παγιδεύσει τους δολοφόνους, ενώ στο Evil (στην τελευταία του σεζόν) συνεχίζουν την μελέτη πάνω στη φύση –και την μοντέρνα έκφραση– του κακού με καθηλωτικά παλαβές πλοκές, εξορκισμούς, υπνωτισμούς, κακούς συγγενείς και ανατροπές που ούτε οι ίδιοι οι σεναριογράφοι δε θα είχαν δει να έρχονται. Από τον μεταφυσικό τρόμο στην αστυνομική κωμωδία, οι δομές που στηρίζουν την τέχνη της τηλεοπτικής αφήγησης, είναι τελικά ίδιες – αρκεί να ξέρεις πού να χτίσεις, και πώς. Οι Κινγκς παραμένουν τηλεοπτικοί αρχιτέκτονες. (Cosmote TV)
X-Men ‘97: Remember It
Στην γενικά καλή αναβίωση ενός αγαπητού υπερηρωικού καρτούν των ‘90s, με πιστό μεν στυλ αλλά με πολύ πιο μοντέρνο ρυθμό και αίσθηση δραματουργίας, το επεισόδιο που ξεκάθαρα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα είναι το σοκαριστικό μπλοκμπάστερ με την επίθεση στη Τζενόσα που αφήνει τον μεταλλαγμένο πληθυσμό σμπαραλιασμένο και τον πολύπαθο X-Man Γκάμπιτ ως αληθινό τραγικό ήρωα, με μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές εξόδου της X-Ιστορίας. (Disney+)
Hacks
Στην 3η σεζόν, η δραματική σάτιρα του σόουμπιζ κόσμου βρήκε μια νέα ταχύτητα μέσα στη σχέση των δύο κεντρικών της ηρωίδων καθώς η Ντέμπορα Βανς (Τζιν Σμαρτ, πάντα εκπληκτική) συνειδητοποιεί σταδιακά πως δεν μπορεί να λειτουργήσει καν χωρίς την Άβα (Χάνα Αϊνμπίντερ). Με αποτέλεσμα οι δυο τους να ζήσουν σπαρταριστές νέες περιπέτειες – από περιπάτους στη φύση που κυλούν καταστροφικά μέχρι κωμικά roast που κυλούν απρόσμενα καλά – και η ίδια η σειρά να αποκτήσει μια ανανεωμένη αίσθηση αφήγησης που μας κάνει να ευχόμαστε να έχει μπόλικες ακόμα σεζόν μέσα της. (Vodafone TV)
Fantasmas
Ο αγνός ονειρικός σουρεαλισμός της ακατηγοριοποίητης σειράς του Χούλιο Τόρες λειτουργεί περίπου σαν εκτεταμένο comedy special αποτελούμενο από σκετσάκια, αλλά αν είχαν όλα τους δραπετεύσει από έναν σχεδόν λιντσεϊκό κόσμο. Όμως ο Τόρες τοποθετεί τις ιστορίες του μέσα σε έναν κόσμο που ναι μεν δεν υπακούει στους συμβατικούς κανόνες του ρεαλισμού όμως έχει τις ρίζες του αδιαμφισβήτητα στον δικό μας κόσμο, δημιουργώντας κάθε φορά έναν μικρό τυφώνα υπαρξιακής έντασης και ασφυξίας για μια παράλογη ζωή στο σήμερα. Από τα νέα ταλέντα που πρέπει να έχουμε στο ραντάρ μας. (Vodafone TV)
Τα καλύτερα που δεν βλέπουμε στην Ελλάδα
Ren Faire… Το αφεντικό του μεγαλύτερου αναγεννησιακού φεστιβάλ των ΗΠΑ, πρακτικά ο δήμαρχος μιας πόλης-σκηνικού, είναι έτοιμος να αποσυρθεί και τότε γύρω του ξεσπά ένας τοπικός πόλεμος για την διαδοχή του. Ένα επικό, δαιδαλώδες πορτρέτο μιας ολόκληρης κοινωνίας με ίντριγκες και μακιαβελισμούς, γυρισμένο με σκληρές, επιθετικές αποχρώσεις που το μετατρέπουν στο πιο βαρύ μοντέρνο κοινωνικοπολιτικό παραμύθι μιας Αμερικής όπου ο μύθος οριστικά πια ξεφτίζει αφήνοντας πίσω καρχαρίες στην καπιταλιστική αρένα. Α, και όλο αυτό; Είναι ντοκιμαντέρ.
Traitors (season 2, UK)… Το πιο απολαυστικό ριάλιτι φορμάτ των τελευταίων χρόνων βρήκε στη 2η αγγλική σεζόν την πιο σταθερά απολαυστική εκδοχή της, γεμάτη iconic στιγμές, χαρακτήρες και ατάκες, με αποκορύφωμα ένα τρομερά αγωνιώδες (και μελοδραματικό!) φινάλε. Από τον Τζάζαθα Κρίστι μέχρι το «ο Πολ δεν είναι γιος μου…. αλλά ο Ρος είναι» , αυτός ήταν ο τέλειος κύκλος Traitors.
We Are Lady Parts… Παρέα από νεαρές μουσουλμάνες σχηματίζουν πανκ μπάντα και αποζητούν τρόπους έκφρασης με τρόπους κωμικούς, δραματικούς, και φυσικά μουσικούς. Στη 2η σεζόν μια αντίπαλη μπάντα εμφανίζεται οδηγώντας στο αναπόφευκτο ερώτημα: Όταν είναι πλέον δύο οι μπάντες, τι παίρνει η μία από την άλλη. Τι δίνει; Και, τελικά, υπάρχει χώρος και για τις δύο;
Australian Survivor: Titans vs Rebels… Μια από τις καλύτερες παγκοσμίως εκδοχές του Survivor, μια σεζόν στημένη γύρω από την σχέση αγάπης-μίσους δύο φοβερών χαρακτήρας (Φέρας και Κέρμπι) που διαρκώς βρίσκονται σε σύγκρουση και διαρκώς βρίσκονται σε συνεννόηση. Το αποτέλεσμα είναι ένα παιχνίδι χαοτικής στρατηγικής και διαρκούς κίνησης δίχως τίποτα το ασφαλές, και με μια κεντρική δυναμική που δε θυμίζει τίποτα που να έχουμε δει ξανά στο σόου.
Criminal Record
Στιβαρό αστυνομικό δράμα στην καρδιά του Λονδίνου, γεμάτο κατηγορίες διαφθοράς και μια εξαιρετική μελέτη φυλετικών και έμφυλων δυναμικών πίσω από την προοδευτική βιτρίνα μιας κοινωνίας που μοιάζει όσο παλιομοδίτική και διεφθαρμένη ήταν ποτέ της. Φοβερό πρωταγωνιστικό δίδυμο οι Πίτερ Καπάλντι (Doctor Who, The Thick of It) και Κους Τζάμπο (The Good Wife) σε μια σειρά που δεν επανεφευρίσκει τον τροχό, αλλά ξέρει πώς να τσουλήσει. (Apple TV+)
One Day
Ρομαντικό μελόδραμα βασισμένο σε ομώνυμο πολύ αγαπητό βιβλίο, όπου το κεντρικό hook είναι η εξιστόρηση μιας σχέσης (λίγο φιλικής, λίγο ρομαντικής, λίγο κανείς-δεν-ξέρει-ακριβώς) μέσα από ετήσιες επιστροφές σε αυτήν. Κάθε χρόνο η ίδια μέρα, η 15η Ιουλίου, αποτελεί το παράθυρό μας στον κόσμο τους, κάθε φορά γεμίζουμε τα κενά του έτους που προηγήθηκε πριν το κάθε νέο επεισόδιο έρθει να περιπλέξει κι άλλο τα δεδομένα. Στο τέλος –ακόμα κι αν δεις το φινάλε να έρχεται από μακριά– είναι κάπως αδύνατον να μην κλάψεις. (Netflix)
Curb Your Enthusiasm: No Lessons Learned
Στο σπαρταριστό φινάλε της σπουδαίας του κωμωδίας, ο Λάρι Ντέιβιντ επιστρέφει στο ιστορικό, διαβόητο φινάλε του Seinfeld, της προηγούμενης σειράς του, ένα φινάλε που έμεινε στα τηλεοπτικά χρονικά ως κακό επειδή ο κόσμος δεν καταλάβαινε τι έβλεπε, βασικά. Το Curb επιστρέφει στο φινάλε του Seinfeld σα να ήταν ρεφρέν, επαναλαμβάνοντας μοτίβα και ιδέες υπό μια γενική «δεν έχω μάθει ποτέ κανένα απολύτως μάθημα στη ζωή μου» ομπρέλα. Ακόμα κι όταν το επεισόδιο πάει την ορίτζιναλ Seinfeld πλοκή ένα βήμα παρακάτω («Αυτό έπρεπε να έχουμε κάνει και τότε; Και δεν το είχα σκεφτεί!», κοροϊδεύει ο Λάρι Ντέιβιντ με τη συνδρομή του γκεστ σταρ Τζέρι Σάινφελντ), το αποτέλεσμα, το mood, ο τόνος, είναι όλα ακριβώς τα ίδια. Όλοι ελεύθεροι, στη φυλακή των δικών μας εμμονών. Ο Λάρι Ντέιβιντ είναι, επιτέλους, ήσυχος.
Shogun
Το «πανέμορφα φορέματα» σόου της σεζόν. Κάνει κοιλιές και δεν έχει ιδιαίτερες αφηγηματικές αιχμές (ειρωνικό αν σκεφτείς πόσα σπαθιά κυκλοφορούν) αλλά είναι όμορφο, εξαιρετικά παιγμένο, και απλωμένο με σιγουριά και υπομονή. Ή πώς ένα καλτ σόου των ‘80s βρίσκει νέα ζωή ως ένα κοινωνικά ευσυνείδητο κομμάτι μοντέρνου entertainment. Αυτή η αναγέννηση λέει τελικά και πολλά για την εποχή μας: Όλα μπορούν να μοιάζουν προσεγμένα, προσεκτικά, σωστά, αλλά κάτι να λείπει. (Disney+)
True Detective: Night Country
Μέσα σε μια ατέλειωτη νύχτα, κάπου στην άκρη του κόσμου, το βαθύ σκοτάδι ξεσκεπάζει τα παγωμένα, ανατριχιαστικά του μυστικά. Τι γίνεται όμως όταν αυτά οδηγούν σε ακόμα πιο τρομακτικά, ακόμα πιο αρχέγονα μυστήρια; Στην 4η σεζόν του True Detective, που επιστρέφει ύστερα από μια παύση 5 χρόνων, το DNA της διάσημης σειράς επιβιώνει όμως το σκηνικό και η ευαισθησία του μοιάζει αρκετά διαφορετική. Η γοτθική americana έχει δώσει τη θέση της σε ένα περιβάλλον απόμακρο, που μοιάζει απλώς να υπομένει τους ανθρώπους που το κατοικούν. Είναι ένας χώρος που μοιάζει άδειος, στοιχειωμένος, και όπου τα πάντα είναι παγωμένα. Μια πολύ ενδιαφέρουσα επαναπροσέγγιση του True Detective, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος, και με μια Τζόντι Φόστερ καλοδεχούμενο So, So Back επιτέλους μετά από χρόνια. Είναι πάντα απολαυστικό μια διαχρονικά σπουδαία ηθοποιός να βρίσκει υλικό που να καταφέρνει να την προκαλεί. (Nova)
Doctor Who: 73 Yards
Η 14η σεζόν Doctor Who (που η ντισνεϊκή προπαγάνδα θέλησε παράλογα να τη βαφτίσει ως “1η σεζόν” ενώ πρόκειται για την πιο βαθύτατου continuity σεζόν της μοντέρνας σειράς ως σήμερα) ήταν άνιση και πολύ μέτριο ξεκίνημα, όμως έσωσε την παρτίδα με κάποια επεισόδια προς το τέλος. Κανένα καλύτερο από ετούτο το ανατριχιαστικό μυστήριο, μια ιστορία που με αυτοπεποίθηση αφήνει τον εαυτό της να παραμείνει ανεξήγητη αντί με φλυαρία να εξηγεί τα πάντα χωρίς να χρειάζεται. Μια αρχέγονη κατάρα σε μορφή τηλεοπτικού επεισοδίου, ένα παιχνίδι ηθικής και ένας χωροχρονικός γρίφος όλα σε ένα – αλλά χωρίς να υπακούει στη συνταγή κανενός. (Disney+)
Sugar
Το χορταστικό νεο-νουάρ της σεζόν που, αφού ξεκαθαρίσει πως λειτουργεί με ευκολία ως τέτοιο, τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια των θεατών με ένα από τα πιο μουρλά twists της πρόσφατης τηλεοπτικής ιστορίας αλλάζοντας τα δεδομένα (αλλά ίσως όχι την βαθιά ουσία) του στόρι που παρακολουθούσαμε. Σε κάνει να σκέφτεσαι…. κι αν η ιστορία της προσωπικότητάς μας είναι απλώς η μυθολογία που επιλέγουμε; Κι αν…. όλα τα είδη ήταν ένα; (Apple TV+)
