CRIMINAL RECORD: ΜΙΑ ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ

Μερικές φορές το γνώριμο είναι απολύτως αρκετό για να μπορέσεις να πεις τα πάντα. Δεν χρειάζεται high concept. Δεν χρειάζονται ακραίες εξελίξεις και αποστομωτικά twists. Δεν χρειάζεται μια αγωνία τραβηγμένη από τα μαλλιά. Τι χρειάζεται: Μια αίσθηση πως έχεις ήρωες και αντι-ήρωες που κινούνται σε έναν αληθινό κόσμο, και πως η ιστορία τους έχει κάτι ουσιαστικό να μας πει, την ίδια στιγμή που μας κρατά σε διαρκή ένταση και αγωνία.

Ναι, μερικές φορές μπορεί τα πράγματα να φαίνονται όντως τόσο απλά.

Όπως συμβαίνει στο Criminal Record (Ποινικό Μητρώο), ένα καθηλωτικό αστυνομικό, κοινωνικό θρίλερ που έχει κάνει πρεμιέρα στο Apple TV+ με νέο επεισόδιο κάθε εβδομάδα.

Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς είναι πόσο βαθιά αγγλική είναι η σειρά, με μια απόλυτη αίσθηση τόπου, γυρισμένη στο Λονδίνο και μοιάζοντας σε πολλά σημεία σαν κάποιο ανεξάρτητο κοινωνικό δράμα που διαδραματίζεται στην πόλη. Το να βλέπουμε τοπικό προϊόν σε μεγάλη πλατφόρμα δεν είναι κάτι σπάνια, όμως συνήθως πρόκειται για σειρές με μια τοπολογική και πολιτιστική αοριστία α λα Sex Education.

Αντιθέτως, το Criminal Record βουτά βαθιά στη νύχτα, στα κυκλώματα, στις διακλαδώσεις μιας πόλης. Κι αυτό συμπεριλαμβάνει τα πάντα: Τους δρόμους, τα κτίρια, τους ανθρώπους, και τις συμπεριφορές. Είναι σημαντικό αυτό, θα επανέλθει στην κουβέντα.

Γραμμένη από τον βετεράνο γυρατζή σεναριογράφο Πολ Ράτμαν και γυρισμένο από τον Τζιμ Λόουτς (γιο του Κεν), με τρόπο που προκρίνει την ουσία έναντι του εντυπωσιασμού, η σειρά προσδίδει σιγουριά και βαρύτητα στον τρόπο που μας εισάγει στην ιστορία και τα κεντρικά της πρόσωπα. Σε αυτό το Λονδίνο, της σιωπηλής εγκληματικότητας και των καταπιεσμένων διαφυλετικών και έμφυλων εντάσεων, ένα απλό νυχτερινό τηλεφώνημα απειλεί να γκρεμίσει όλες τις εύθραυστες ισορροπίες.

Μια νεαρή γυναίκα καλεί την άμεση βοήθεια πανικόβλητη, για να πει ότι φοβάται για τη ζωή της. Ο σύντροφός της, λέει, θα την σκοτώσει. Το έχει ξανακάνει, άλλωστε. Πριν χρόνια σκότωσε την τότε κοπέλα του, αλλά σήμερα ένας άλλος άντρας εκτίει την ποινή του.

Είναι μια σοκαριστική κατηγορία, που εξελίσσεται σε μια ακόμα πιο σοκαριστική τραγωδία τις επόμενες ώρες και μέρες, αλλά είναι και μια κατηγορία που ξυπνάει κάτι μέσα στην αστυνόμο Τζουν Λένκερ. Κάτι η ευθύνη, κάτι η εσωτερικευμένη οργή απέναντι στις αμέτρητες πια γυναικοκτονίες, η Λένκερ αρχίζει να ξηλώνει το νήμα αυτού που αρχίζει σταδιακά να διαφαίνεται ως ένα καλά κεντημένο κουκούλωμα. Τι κρύβεται πίσω από την βολικά, όπως φαίνεται, τακτοποιημένη προ ετών υπόθεση στην οποία αναφέρεται το τηλεφώνημα;

 

Η Λένκερ θα συναντήσει φυσικά εμπόδια. Ένα ολόκληρο σύστημα, αρχικά. Ένα σύστημα που δε θέλει να αναγνωρίζει τα λάθη του, πόσο μάλλον την ισχύ του. Και πόσο μάλλον, μπροστά στην αμφισβήτηση μιας νεαρότερη, μαύρης, γυναίκας. Η Λένκερ θα αρχίσει να απευθύνεται σε εκτός «γραμμής» συνεργάτες και πηγές ώστε να συνεχίσει την έρευνά της, όταν θα γίνει εμφανές πως το κεντρικό σύστημα θέλει να τη δει να αφήνει τα πράγματα ως έχουν.

Και κανείς περισσότερο από ό,τι ο chief inspector Ντάνιελ Χέγκαρτι, ένας σκληραγωγημένος βετεράνος με βραχνή φωνή και ένα διαπεραστικά ηλεκτρισμένο βλέμμα. Γεμάτος αιχμές, γεμάτος γωνίες. Ο ορισμός της «δεν μπλέκεις» παλιοσειράς, ενός ανθρώπου που βλέπει στην Λένκερ την επιμονή και την ζωτική σημασία της αμφισβήτησης του κόσμου και του συστήματος που οι Χέγκαρτι έχουν δημιουργήσει και συντηρήσει.

Το ότι οι δυο τους θα συγκρουστούν είναι δεδομένο, κι αυτό από μόνο του θα αρκούσε για ένα δυνατό αστυνομικό θρίλερ, για ένα κυνήγι γάτας και ποντικιού στο περιθώριο του ορατού urban σκηνικού. Πόσο μάλλον που οι δύο εκπληκτικοί ερμηνευτές πάνε τους ρόλους τους σε άλλο επίπεδο. Από τη μία, ο θρυλικός σκοτσέζος ηθοποιός Πίτερ Καπάλντι, απολαυστικά καυστικός στην αγγλική πολιτική σάτιρα The Thick of It, αλλά και συγκλονιστικά πληγωμένος και επίμονος ως 12ος Doctor, στην πιο υποτιμημένη περίοδο του μοντέρνου Doctor Who. Ο Χάγκερτι του Καπάλντι είναι κάτι απείρως πιο ανθρώπινο και μεστό από ένα απλό σκιάχτρο, που θα ήταν ίσως στα χέρια άλλων σεναριογράφων και ερμηνευτών. Μιλάει όταν πρέπει αλλά νιώθει και σκέφτεται, διαρκώς.

Από την άλλη, η Κους Τζάμπο του Good Wife και Good Fight, σε μια άψογη διαχείριση θυμού, εσωτερίκευσης συναισθημάτων, και μιας έκρηξης που σιγοβράζει πίσω από το φαινομενικά μαλακό της παρουσιαστικό. Είναι κι οι δύο εκπληκτικοί – μαζί, απέναντι, σε αντιπαράθεση, είναι αθροιστικά ακόμα καλύτεροι.

Ο Ράτμαν βρίσκει τρόπους να θέτει την Λένκερ και τον Χάγκερτι σε μια σύγκρουση διαρκείας, ποτέ μονότονη και ποτέ σύμφωνα με τους ίδιους όρους. Οι δύο τους πλησιάζονται, κυνηγιούνται, απομακρύνονται, συγκρούονται σε έναν πόλεμο κατά βάση ακήρυχτο, κρυμμένο πίσω από τυπικότητες και ευγένειες και passive aggressive διακηρύξεις.

Κι εκεί είναι που η σειρά βρίσκει την δεύτερή της ταχύτητα. Σε ακριβώς αυτό το υπόγειο, το σιωπηλό, αυτό που δεν λέγεται και δεν εκφράζεται. Σε απειροελάχιστες παρατηρήσεις, σε μια λέξη που ξεφεύγει, σε μια γλώσσα σώματος, σε ένα βλέμμα – σε όλα αυτά που κρύβουν πίσω τους μια ισχύουσα διακήρυξη για το Ποιος Κάνει Κουμάντο Εδωπέρα. Σε μια αγγλική μητρόπολη όπου έτσι κι αλλιώς ο κανόνας είναι πως η επαφή είναι περιορισμένη και κανείς δεν σχολιάζει ανοιχτά τον άλλο, τα πάντα κρύβονται ανάμεσα στις λέξεις. Η καταπίεση είναι passive aggressive. Ο ρατσισμός κι ο σεξισμός αιωρούνται αλλά είναι και θεμελιωμένοι την ίδια στιγμή.

Η Λένκερ αρχίζει να αντιδρά. Όλο και περισσότερο, της είναι αδύνατον να αφήνει διαρκώς τα πράγματα να πέσουν κάτω, επειδή ποτέ καμία φράση και καμία ενέργεια δεν έχουν την ευθύτητα της σημασίας τους. Ακόμα κι η σχέση με τον (λευκό) σύντροφό της αρχίζει να τεστάρεται: Όταν θα φτάσεις στο αμήν, στο σημείο που μπορέσεις να δεις ένα pattern που βρισκόταν τόσο καιρό μπροστά σου, είναι μετά αδύνατον να το ξε-δεις.

Όλες αυτές οι μικρές (αλλά έντονες) διαδικασίες κάνουν ακόμα και το process κομμάτι της σειράς ενδιαφέρον. Και εμπλουτίζουν την έρευνα της Λένκερ με διαρκείς εντάσεις, αλλά και με την αγωνία της μετρημένης-αλλά-σκληρής αντίδρασης του Χάγκερτι σε κάθε νέα εξέλιξη. Σε ένα από τα πρώτα επεισόδια υπάρχει μάλιστα μια μεταξύ τους σκηνή απίστευτης αγωνίας – έχει να κάνει με μια παρακολούθηση και μια συνειδητή απόφαση μη-ενέργειας του Χάγκερτι, που πραγματικά σοκάρει.

Έτσι, η Λένκερ ακολουθεί ένα νήμα το οποίο ο Χέγκαρτι κι οι πάσης φύσεως σκιώδεις συνεταίροι του, προσπαθούν σε κάθε στροφή να τραβάνε μέσα από τα χέρια της. Γιατί ακριβώς; Ποια είναι η αλήθεια, ποιοι την κρύβουν, και γιατί; Πού μπορεί να οδηγήσει αυτό; Με τι συνέπειες; Με τι κόστος;

Οι απαντήσεις έρχονται σταδιακά, και θα έρθουν εικάζουμε ως το τέλος της σεζόν, σε 3 εβδομάδες από τώρα. Αλλά η επιτυχία του Criminal Record είναι πως η αλήθεια του, δεν κρέμεται από αυτές τις απαντήσεις. Αλλά από τις σιωπές που προηγούνται.