“ΕΙΔΑΜΕ” ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΒΛΑΧΟ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ – ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΥΧΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ

Πριν από περίπου δέκα χρόνια, μια σύντομη εμπειρία “τυφλότητας” με είχε συγκλονίσει. Στο πλαίσιο του “Dialogue in the Dark” στο τότε θέατρο Badminton είχα “ζήσει” 80 λεπτά χωρίς την όρασή μου. Ήταν ένα πρωτοποριακό δρώμενο στο οποίο οδηγοί με μειωμένη ή καθόλου όραση συνόδευσαν ομάδες επισκεπτών σε μια βόλτα στο αστικό περιβάλλον, μέσα στο απόλυτο αδιαπέραστο σκοτάδι. 

Εκείνος ο σύντομος περίπατος μέσα σ’ έναν κόσμο χωρίς το παραμικρό φως – που σε τίποτα δεν συγκρίνεται με τους ανθρώπους που καλούνται να ζήσουν καθημερινά χωρίς ή με μειωμένη όραση – ήταν μια διδακτική εμπειρία.

Στο άκουσμα των συναυλιών στο σκοτάδι από την ομάδα “Σπουδαία Events” – οι οποίες μετρούν ήδη δύο χρόνια με τη συνδρομή πολλών γνωστών καλλιτεχνών – επέστρεψε στη μνήμη μου εκείνη η εμπειρία και το πόσο “άβολο” και ενδιαφέρον θα μπορούσε να είναι ένα συναυλιακό γεγονός βυθισμένο στο απόλυτο σκοτάδι. 

Δεν μπορείς να δεις τον καλλιτέχνη στη σκηνή, ούτε τον διπλανό σου – κάτι που ενώ φαίνεται να σε αποξενώνει στην ουσία σε φέρνει πιο κοντά με έναν βαθιά βιωματικό τρόπο. Σαν να κλείνεις τα μάτια και να ακούς μόνο τη μουσική, νιώθωντας και την αύρα ενός πλήθους, που δεν μπορείς να ελέγξεις, αλλά με κάποιο τρόπο το ακούς και αυτό. Γινόμαστε ένα στο σκοτάδι! “Αόρατος” πρωταγωνιστής αυτή τη φορά, ήταν ο ηθοποιός και τραγουδοποιός Πάνος Βλάχος, που μας “συντάραξε” πρόσφατα με τον στίχο “μέσα σ’ ένα σάκο βάλτε Άδωνι και Πορτοσάλτε” ενός τραγουδιού του!

Πάνος Βλάχος στο σκοτάδι – “Δεν ξέρετε τι χάνετε που δε με βλέπετε”

Η συναυλία στο σκοτάδι που είδαμε με καλεσμένο Πάνο Βλάχο έγινε το βράδυ της 25ης Μαρτίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης όχι λόγω εθνικής επετείου, αλλά για την υποστήριξη της Μονάδας Κυστικής Ίνωσης ΑΠΘ της 3ης Παιδιατρικής Κλινικής του ΓΝΘ “Ιπποκράτειο”.

Τα έσοδα των εισιτηρίων δόθηκαν για καλό σκοπό και όπως μάθαμε επί τόπου από τον συνδιοργανωτή των “Σπουδαίων Events” Χάρη Ασλανίδη ήταν το πιο γρήγορο sold-out μέχρι στιγμής. “Να το ζήσουμε απόψε και ας σκεφτούμε, ενώ θα είμαστε όλοι “ένα” μέσα στο σκοτάδι, τους ανθρώπους που βρίσκονται σε κάποιο νοσοκομείο αυτές τις μέρες και ζουν στην τυφλότητα σε όλη τους τη ζωή” είπε ο αξιοθαύμαστος Χάρης [που σε ηλικία 2 ετών διαγνώστηκε με νωτιαία μυϊκή ατροφία].

Μπαίνοντας στην αίθουσα και κρατώντας έναν φακό που μας δόθηκε στην είσοδο για λόγους ασφαλείας αναρωτηθήκαμε αν ο κόσμος θα πειθαρχήσει και δεν θα “παίξει” με το κινητό του ή με το ρολόι του, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση θα ξεχώριζε σαν … φάρος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Εις μάτην ευχηθήκαμε να κάτσει φρόνιμο το κοινό. Υπήρξαν και πάλι άνθρωποι που τσέκαραν τα τηλέφωνά τους, αποτελώντας μια πολύ ενοχλητική παραφωνία στο σκοτάδι. Απόλυτη ησυχία και σουρσίματα στο βάθος της σκηνής. Κιθάρες κουρδίζονται και μικρόφωνα τεστάρονται.

Ο Πάνος Βλάχος, που εκτός από ηθοποιός είναι και τραγουδοποιός, ξεκινά με το τραγούδι του “Κοινή Γνώμη” και το κοινό να ψιλο-μουρμουρίζει: 

“Kάτι όλους μας σκοτώνει
κι ας μένουν κάποιοι ζωντανοί και κάποιοι μόνοι
κάτι μας δολοφονεί
κάτι μου πνίγει τη φωνή και τον Αντώνη
από τη γνώμη την κοινή πες ποιός γλιτώνει;”

“Χαίρομαι πολύ που σας βλέπω, δεν ξέρετε τι χάνετε που δεν με βλέπετε” είπε ο Πάνος Βλάχος – ή τουλάχιστον αυτός που νομίζουμε ότι ήταν εκεί και ακουγόταν σαν… τον Πάνο Βλάχο. Τα αστεία συνεχίστηκαν για το γεγονός ότι όλοι θα μπορούσαμε ακόμα και να “φασωνόμαστε” μπροστά του και να μην μπορεί να το καταλάβει ή εκείνος να τραγουδάει γυμνός και να μην το πάρουμε χαμπάρι. 

Ακολουθεί το “Όλα Τα Μάτια Πάνω Μου” από την sold-out παράσταση “Ο Τυχαίος Θάνατος Ενός Αναρχικού” και όπως μας είπε η συναυλία αποτελεί μια:  “Ευκαιρία να επικοινωνήσω με εμένα και να πω κάποια τραγούδια όπως τα έγραψα και αυτά που γράφω τώρα“.

Ακούσαμε τα: “Πρίγκιπας”, “Εντέλεια”, “Συμπτώματα”, το νέο τραγούδι “(παίζω καλύτερα) Όταν είμαι θλιμμένος”, “Μαθήματα Ζωής” και το “Εκείνη” του Φοίβου Δεληβοριά.

Το κοινό είχε όρεξη για πολύ χειροκρότημα και ένας μικρός αλαλαγμός ακούστηκε στο: “Ένα λαχείο είν’ η ζωή, Κι άμα το βρεις μην το πετάξεις, Ένα λαχείο εμείς μαζί, Και θα με βρεις όπου κι αν ψάξεις” με τον Πάνο να λέει κάνοντας χιούμορ για το σκοτάδι: “Είναι σαν να κάνω podcast το 2004 για τους Ολυμπιακούς, πληρωμένο από την κυβέρνηση – αυτό μπορεί να παρεξηγηθεί δεν το εννοούσα έτσι. Θα είχε ενδιαφέρον να είμαι το πρόσωπο της όποιας καμπάνιας.”

“Σε λάθος μπάτσου χέρια …”

Όπως ήταν αναμενόμενο το “Ένα Τυχαίο Γεγονός”, το βασικό τραγούδι της παράστασης “Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού” -που όλοι θέλουν να δουν και εισιτήριο δεν βρίσκουν με τίποτα- ξεσήκωσε το αμφιθέατρο. Μαζί με τον Πάνο Βλάχο στη σκηνή – όπως ακούμε – βρίσκεται και ο Βάιος Πράπας.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες μουσικά στιγμές της βραδιάς ήταν η “ένωση” του “Another Brick in The Wall” των Pink Floyd  με το “Οι 7 Νάνοι Στο S/S Cyrenia” του Θάνου Μικρούτσικου. Δυο τραγούδια που δεν θα τα φανταζόμασταν ποτέ μαζί, ταίριαξαν ιδιόρυθμα, αλλά όχι ενοχλητικά. Το “Εγώ δεν είμαι ποιητής” του Νίκου Παπάζογλου και το “Ξημερώνει πάλι” του Κραουνάκη ολοκλήρωσαν τα “δανεικά” τραγούδια που ακούσαμε από τον Βλάχο μέσα στο σκοτάδι.

Ο επίλογος γράφτηκε με τα δικά του τραγούδια “Αναβολικά”, “Αντικαταθλιπτικά“, “Σταρ του πουθενά“, ενώ ακούσαμε και μια ιστορία για το πώς γύρισε πανί με πανί από την Αμερική, ενώ είχε πάει με μια περιουσία. Το αντίθετο από τον παππού του που πήγε στην Αμερική χωρίς λεφτά και γύρισε με μια περιουσία.

Φινάλε με το “Πες μου” και αρκετή αμηχανία. Από πλευράς μας... Κάποιος ανοίγει καταχρηστικά τον φακό του για να δούμε τι γίνεται στη σκηνή. Κάτι διακρίνουμε, αλλά φευγαλέα στις σκιές.

Τελευταία υπόκλιση δεν υπήρχε και δεν είδαμε ποτέ τον Πάνο Βλάχο. Τα φώτα άναψαν αργά για να αποκαλύψουν μία άδεια σκηνή με στημένες κιθάρες και ένα κοινό που τσέκαρε τον διπλανό του με ένα πονηρό χαμόγελο.

Συμπέρασμα

Πέρα από τον σάλο που προκλήθηκε για τη φράση “μέσα σ’ ένα σάκο βάλτε Άδωνι και Πορτοσάλτε” ο Πάνος Βλάχος δεν σταματάει να γράφει και να τραγουδάει αυτό που πιστεύει, στο φως ή στο σκοτάδι. Οι στίχοι του δίνουν τροφή για σκέψη, κάποιοι μας εκφράζουν απόλυτα, κάποιοι όχι, αλλά σίγουρα “ακουμπούν” τα αδιέξοδα της νεότερης γενιάς. Αναφορικά με το αν θα αγχωθείς στο σκοτάδι, η μαυρίλα δεν είναι τόσο αδιαπέραστη ώστε να σε φρικάρει και πολύ σύντομα συνηθίζεις. Συνολικά μια διαφορετική εμπειρία που πραγματικά αξίζει!

Λίγα Λόγια Για Τα “Σπουδαία Events”

Τα “Σπουδαία Events” είναι μία ομάδα ανθρώπων που χρησιμοποιούν ως όχημα την τέχνη και τις εκδηλώσεις για να εξυπηρετήσουν την οικονομική και επικοινωνιακή προβολή σπουδαίων σκοπών. Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιήσει 15 εκδηλώσεις στο σκοτάδι με τους Αλκίνοο Ιωαννίδη, Νατάσσα Μποφίλιου, Μαρία Παπαγεωργίου, Γιώργο Χατζηπαύλου, Chόres, Απόστολο Ρίζο, The Bad Poetry Social Club, Λόγος Τιμής και Γιάννη Χαρούλη. Η πλειοψηφία των συγκεκριμένων εκδηλώσεων έγιναν sold out σε λίγες μόνο ώρες και τα έσοδα τους υποστήριξαν περισσότερους από 10 οργανισμούς. Ακολουθήστε τους ώστε να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα και τις επόμενες δράσεις τους spoudaiaevents.