ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΥΣ DURAN DURAN ΣΤΟ RELEASE – ΕΝΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΠΑΡΤΙ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΕΡΟΥ

Πήγαμε στους Duran Duran στο Release Athens και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.

Άλλη μία συναυλιακή βραδιά γεμάτη ιδρώτα και πολύ χορό ζήσαμε στο Release Athens 2024 με τα ποπ είδωλα της εφηβείας μας, τους Duran Duran, να σαρώνουν τη σκηνή στην Πλατεία Νερού.

Οι σπουδαίοι Βρετανοί – που από πέντε έγιναν τέσσερις μετά την αποχώρηση του Άντι Τέιλορ για λόγους υγείας – έκαναν μία hot εμφάνιση στην Αθήνα λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ “Danse Macabre”.

Οι Έλληνες θαυμαστές τους πλημμύρισαν την Πλατεία και το Release έγινε λίγο πιο ποπ και ανάλαφρο σαν παρθενική μετάδοση του MTV, πίσω στο 1982.

Με μία κούραση (ίσως) από την λαίλαπα των Massive Attack της Τετάρτης, οι Duran Duran έμοιαζαν σαν μια εξωτική όαση απροβλημάτιστης ποπ από μία μπάντα που δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει νέο κοινό. Δεν παλεύει να αποδείξει την αξία της ή να πουλήσει περισσότερους δίσκους. Δεν κάνει τεράστιες περιοδείες με καμιόνια γεμάτα σκηνικά, φωτιές και visuals.

Όπως έχουν δηλώσει σε συνεντεύξεις τους ο Σάιμον Λε Μπον (Simon Le Bon), ο Νικ Ρόουντς (Nick Rhodes), ο Τζον Τέιλορ (John Taylor) και ο Ρότζερ Τέιλορ (Roger Taylor) είναι πλέον glam-μπαμπάδες (και παππούδες), αγαπούν να περνούν χρόνο με την οικογένειά τους και κάνουν όσες ζωντανές εμφανίσεις θέλουν και όπου τους κάνει κέφι.

Ήρθαν στην Ελλάδα γιατί γουστάρουν το ελληνικό κοινό (που τους έχει αποθεώσει στη Μαλακάσα τότε που η φωνή του Σάιμον έσκιζε τους αιθέρες), τον ήλιο και τη ζέστη.

Πιστοί στο στάιλινγκ της νιότης τους έσκασαν μύτη στην Πλατεία Νερού με κοστούμια, ενώ ο κόσμος καιγόταν και σχεδόν… πέταγε τα ρούχα του για να δροσιστεί.

JC Stewart – Το όνειρο να παίξει με τους Duran Duran

O Σπύρος Παγιατάκης “ζέστανε” τα decks με μπλουζάκι Duran Duran και ακολούθησε ο 27χρονος JC Stewart. Δεν τον ξέραμε και αποτέλεσε έκπληξη, γιατί και ωραία τραγούδια έπαιξε και σεμνά μίλησε στο κοινό που τον χειροκρότησε με ενθουσιασμό. Ο ταλαντούχος τραγουδοποιός από την Ιρλανδία, που θα συνοδεύσει τους Duran Duran σε όλα τα σόου που ακολουθούν, μίλησε με θαυμασμό για την μπάντα λέγοντας ότι ήταν ένα τρελό του όνειρο να παίξει support σε συναυλία τους και τώρα πραγματοποιείται.

Όπως μάθαμε έχει γράψει με τον Lewis Capaldi την επιτυχία “Hollywood” και έχει διασκευάσει το “I’ll Be There For You”, της θρυλικής σειράς “Friends”, με την Jennifer Aniston να τον αποθεώνει. Τίμιο support, αλλά σίγουρα μας έλειψε μία πιο δυνατή εισαγωγή στη βραδιά.

Το VIP μπαλκόνι του opaponline.gr
Το VIP μπαλκόνι του opaponline.gr

Duran Duran – O Nick Rhodes φοράει ακόμα το πορτοκαλί του κοστούμι

Ο Σάιμον Λε Μπον μαζί με την παρέα του ανέβηκαν στη σκηνή με το “Nightboat“, περίεργη επιλογή γιατί είναι από τα πρώτα κομμάτια του 1981 που δεν αντιπροσωπεύουν ακριβώς τον ήχο της μπάντας -το έγραψε ο Λε Μπον όταν περίμενε χαλαρά το βραδινό λεωφορείο για να πάει στο σπίτι του (απλά καθημερινά πράγματα δηλαδή). Το βιντεοκλίπ, από τα πρώτα των Duran, είναι ένα θρίλερ με ζόμπι γυρισμένο στην Antigua στην Καραϊβική.

Το VIP μπαλκόνι του opaponline.gr

Όταν ακούγεται η εισαγωγή των “Wild Boys” και βλέπουμε το ρομποτικό πρόσωπο από το βιντεοκλίπ, τότε ξεκινάμε να μπαίνουμε στο… κλίμα. Ο Λε Μπον φοράει μπλουζάκι με τη λέξη UNION και από κάτω ένα φίδι. Ήτοι “Union of the snake”, το οποίο όμως δεν ακούσαμε.

Απόλυτος θεός του λάιβ όμως ήταν ο Νικ με το πορτοκαλί κοστούμι – κλασικό στιλ αλα Σκληροί του Μαϊάμι. Μετά το “Hungry” (like a wolf) που κάναμε τους λύκους, στο “A View to a kill” η εικόνα του 007 Ρότζερ Μουρ γέμισε τις οθόνες.

Ο (ροζ από την ηλιοθεραπεία) Λε Μπον μας λέει ότι θα τραγουδήσει ένα τραγούδι για τους σιωπηλούς ανθρώπους, αυτούς που δεν φαίνονται αλλά κάνουν τα πράγματα να λειτουργούν σε αυτή τη ζωή και ερμηνεύει το “Invisible” (γράφτηκε κοντά στην πανδημία οπότε καταλαβαίνουμε περίπου τι εννοεί)

Ακολούθησαν τα “Notorious”, “Black Moonlight” και το “Lonely in Your Nightmare” / “Super Freak” (που δεν καταλάβαμε γιατί το επέλεξαν – τόσα τραγούδια έχουν οι Duran το Super Freak του Rick James πού κολλάει). “Friends of Mine”, “Careless Memories” με λίγο καραόκε και στο “Is There Something” ήρθαμε λίγο στα ίσια μας βλέποντας επιτέλους και κάποια πλάνα από παλιά βιντεοκλίπ των Duran με την αισθητική των 80s.

To “Ordinary World” αφιερώθηκε στην Ουκρανία, στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη σε μία politically correct απόπειρα να συμπεριληφθούν όλοι όσοι βρίσκονται σε καθεστώς πολέμου. Το “Come Undone” εκτιμήθηκε αλλά ο κόσμος χόρεψε πολύ στο “Planet Earth”. Το δίδυμο Λε Μπον και Τζον Τέιλορ λικνίστηκαν μαζί αλα παλαιά.

Το VIP μπαλκόνι του opaponline.gr

Το “Sunrise” ήταν άλλη μια ευκαιρία για χορό, αλλά τι τα θες, όλοι περίμεναν το “Rio”, μέχρι και ταμπέλες ανέβηκαν μπροστά στον Σάιμον μη και το ξεχάσει. Με το Reflex “λαδώθηκαν” οι αρθρώσεις και στο “Girls on Film” ο κόσμος έδειξε να ξυπνάει από τον λήθαργο της ζέστης.

Και μετά ήρθε το… “Psycho Killer” των Talking Heads, από το πουθενά! Απορήσαμε με την επιλογή, μιας και η δισκογραφία των Duran είναι τέτοια που δεν τους έλειψαν δα τα τραγούδια. Ας έλεγαν κάτι από την εποχή των Arcadia – π.χ. το “Election Day” που είναι και επίκαιρο. 

Το VIP μπαλκόνι του opaponline.gr

Ο Σάιμον αρχίζει να κουράζεται, φαίνεται και στη φωνή, οπότε το Rio είναι το τελευταίο ξεφάντωμα της βραδιάς. Και τι περιμένουν όλοι όσοι γνωρίζουν τους Duran από τα γεννοφάσκια τους; Το θρυλικό βιντεοκλίπ στις οθόνες. Να δούμε την παρέα με τα κοστούμια πάνω στο κότερο να ανεμοδέρνεται τραγουδώντας για μία γυναίκα ή μια πόλη, με το όνομα Rio. Λογικό ίσως να μην θέλουν οι Duran να γίνει η συναυλία του 2024 ένα ατέρμονο ταξίδι στο 1981, αλλά το συγκεκριμένο βιντεοκλίπ ήταν το must που περίμενε όλη η Πλατεία.

Αντ’ αυτού είδαμε αδιάφορα visuals με ένα γραφιστικό αυτοκίνητο και who cares. Περίεργα και κάτι πουλιά που πετάριζαν στο υπέροχο κατά τα άλλα “Save a Prayer” (το οποίο έχει επίσης ωραίο βιντεοκλίπ).

Ειδική μνεία στα μανίκια-παγιέτα του βιρτουόζου σαξοφωνίστα Simon Willescroft καθώς και στον κιθαρίστα Dominic Brown που είχε δύσκολο ρόλο, καθώς ο Andy Taylor δύσκολα αντικαθίσταται. Οι δύο απαστράπτουσες τραγουδίστριες ήταν απλώς οκ.

Συμπέρασμα; Χορέψαμε πολύ, οι Duran είναι είδωλα, αλλά η πίκρα του Rio δεν ξεχνιέται.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα