Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΚΟΒΕ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΠΙ 14 ΧΡΟΝΙΑ

Όταν το χαρτί “εισβάλλει” στην τέχνη, συνήθως καλύπτεται από μολύβι ή μπογιά. Ωστόσο, η Sachiko Abe δεν θέλησε ποτέ να ακολουθήσει τον ασφαλή δρόμο.

Λεπτές λωρίδες χαρτιού, μεθοδικά κομμένες, συνθέτουν ένα έργο τέχνης, το οποίο από μόνο του είναι μια ωδή στη χαρά που η performance artist βρίσκει σε αυτή τη διαδικασία.

Η γιαπωνέζα, προσκαλώντας το κοινό να την παρακολουθήσει, καθώς εκείνη κόβει για ώρες κόλλες Α4, καταλήγει να “ντύνεται” με ένα “φόρεμα” χαρτιού.

Πώς ξεκίνησαν, όμως, όλα;

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ SACHIKO ABE

Γεννημένη το 1975 στην Ιαπωνία, η Sachiko Abe έδειξε από τη δεύτερη δεκαετία της ζωής της το ενδιαφέρον της για την κοπή χαρτιού, προτάσσοντας τη διαλογιστική φύση της διαδικασίας.

Η ίδια άρχισε για πρώτη φορά να κόβει χαρτί σε ηλικία περίπου είκοσι ετών, όταν εισήχθη σε ψυχιατρείο, μετά από ζητήματα ψυχικής υγείας που αντιμετώπισε.

Καθώς προσπαθούσε να χαλαρώσει από το έντονο στρες και τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις, πήρε στα χέρια της κόλλες Α4 και ξεκίνησε να τις κόβει ευλαβικά.

Λίγα λεπτά μετά, αντιλήφθηκε πως όπως το ψαλίδι κόβει το χαρτί, έτσι και η ίδια μπορεί να κόψει με υπομονή τη δική της θλίψη σε μικρότερα κομμάτια, με αποτέλεσμα αυτή η θλίψη να αποδυναμώνεται και να μικραίνει.

Όπως έχει δηλώσει, η κοπή χαρτιού τη βοήθησε πολύ ψυχολογικά, την έκανε να μην σκέφτεται τη σωματική βλάβη, την έκανε να νιώθει ότι έχει έναν στόχο, ότι θέλει κάπου να φτάσει.

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ “CUT PAPERS”

Η Abe βγαίνει από το ψυχιατρείο και σύντομα μεταβαίνει στον κόσμο της τέχνης, έναν κόσμο που “ζεσταίνει” την ψυχή της.

Η ίδια καθιερώνεται ως η καλλιτέχνιδα που κάθεται ήρεμη και κόβει λεπτές λωρίδες χαρτιού.

Το κοινό την παρακολουθεί για ώρες και “χάνεται” μέσα στο λευκό “όνειρο” που συνθέτει μέσα σε μια απέραντη μοναξιά.

Η ίδια έχει δημιουργήσει πολλές εγκαταστάσεις και εκθέσεις performance art, αλλά το κομμάτι της “Cut Papers” είναι μακράν το πιο δημοφιλές.

Όπως έχει πει, έκοβε χαρτιά επί 10 ώρες την ημέρα για 14 ολόκληρα χρόνια.

Πάνω από 42.700 φύλλα Α4 πέρασαν από το ψαλίδι της, το οποίο έγινε “ένα” με τα χέρια της.

Κάθε φύλλο λέγεται ότι χρειάστηκε περίπου 40 λεπτά για να κοπεί με ευλαβικό τρόπο.

Σε έκθεσή της, εξήγησε σε ένα σημείωμα ότι της πήρε 40 λεπτά για να κόψει ένα φύλλο: “Η λεπτότητα είναι 0,5 χιλιοστά. Κατά τη διάρκεια περιόδου κατάθλιψης, η λεπτότητα είναι περίπου 0,3 χιλιοστά”.

Ο ήχος του ψαλιδιού της Abe είναι το μόνο μέτρο του χρόνου που περνά. Τα μικρόφωνα ενισχύουν τον ήχο. Ο ρυθμός του ψαλιδιού, η λεπτότητα και το μήκος της λωρίδας χαρτιού αντιστοιχούν στη διαδικασία της σκέψης της και στην επίδρασή του στο σώμα της.

“Αν και είναι ουσιαστικά προσωπικό, το Cut Papers είναι μια απαραίτητη πρακτική για να διατυπώσω τη σχέση μου με τον εξωτερικό κόσμο”, τονίζει η καλλιτέχνιδα.

Σε εγκατάσταση του έργου στη Μπιενάλε του Λίβερπουλ έριχνε τις λωρίδες του χαρτιού από το μπαλκόνι στο οποίο καθόταν, με το χαρτί να γίνεται ο “δρόμος” της για να ανοίξει γέφυρες προς την ψυχική κάθαρση.

Η Abe χρησιμοποιεί μικρόφωνα για να ενισχύσει τον ήχο της κοπής -ο μόνος ήχος στην εγκατάσταση- επιτρέποντας ένα γαλήνιο, ρυθμικό φόντο να ταξιδεύει τους θεατές, με στόχο ο καθένας να βρει μια στιγμή γαλήνης μέσω της ένωσής του μαζί της.

Η καλλιτέχνιδα σημειώνει ότι η διαδικασία αυτή δεν της προσφέρει μόνο ηρεμία και ψυχική γαλήνη, αλλά τη βοηθά και στην οργάνωση του μυαλού και των σκέψεών της.

“Ο ρυθμός του ψαλιδιού, η λεπτότητα και το μήκος της λωρίδας χαρτιού αντιστοιχούν στη διαδικασία της σκέψης μου και στην επίδρασή της στο σώμα”, έχει πει η ίδια.

Τα έργα της έχουν εκτεθεί σε εξέχουσες γκαλερί και εκθέσεις, όπως η Μπιενάλε του Λίβερπουλ (Ηνωμένο Βασίλειο), το MoMA PS1 στη Νέα Υόρκη, τα Κέντρο Τέχνης σε Towada και Κιότο (Ιαπωνία), Schirn Kunsthalle της Φρανκφούρτης (Γερμανία) και το Baltic Gateshead (Ηνωμένο Βασίλειο).

Τα έργα κοπής χαρτιού της Sachiko Abe χαρακτηρίζονται διαρκή και παράλογα, δημιουργούνται μέσω της επανάληψης και μοιάζουν σαν μια αιώνια εκδίκηση κοπής των σελίδων των λαθών του παρελθόντος.

“Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής μου πορείας, η κύρια εστίασή μου ήταν το ζήτημα της ταυτότητας, στο οποίο τα άτομα κατηγοριοποιούνται για το τι είναι και πώς λειτουργούν στη διατήρηση του οικονομικού μηχανισμού. Έτσι ξεκίνησε η διαδικασίας της κοπής χαρτιών”, έχει δηλώσει.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΚΟΠΗΣ ΧΑΡΤΙΟΥ

Η κοπή χαρτιού που χρησιμοποιεί η Άμπε είναι μια μορφή τέχνης που έχει εξερευνηθεί από το πρίσμα της ανθρώπινης ύπαρξης, σε παραδοσιακές ιαπωνικές και κινεζικές τέχνες.

Το Kirigami ή το Kirie, για παράδειγμα, περιλαμβάνουν το δίπλωμα και την κοπή χαρτιού για τη δημιουργία περίπλοκων κομματιών χωρίς τη χρήση κόλλας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο όρος Kirigami επινοήθηκε από τη Florence Temko από τα ιαπωνικά “kiri” (κοπή) και “kami” (χαρτί), στον τίτλο του βιβλίου της το 1962, “Kirigami, η δημιουργική τέχνη της κοπής χαρτιού”. Το βιβλίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία και η λέξη kirigami έγινε αποδεκτή ως ο δυτικός όρος για την τέχνη της κοπής χαρτιού.

Το Kirie, που μεταφράζεται ως κομμένη εικόνα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία τον 7ο αιώνα. Αρχικά, τα ιερά του Σιντοϊσμού χρησιμοποιούσαν το kirie για λόγους διακόσμησης σε θρησκευτικές τελετές. Η παράδοση εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε ορισμένες περιοχές της χώρας.