Η ZENDAYA ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΣΤΟ “CHALLENGERS”ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΑΖΕ

«Δεν ξέρεις τι είναι το τένις – είναι μία σχέση». Αυτή είναι μία από τις πρώτες ατάκες της Tashi Duncan (Zendaya) στο Challengers, του παιδιού-θαύματος του τένις “που θα κάνει όλη της την οικογένεια εκατομμυριούχους” όπως αναφέρεται από νωρίς στην ταινία. Τη λέει στον Patrick Zweig (Josh O’Connor) και τον Art Donaldson (Mike Faist), δύο αγόρια που όταν τα γνωρίζει έχουν ήδη ονομαστεί “Fire & Ice”, ως δυναμικό duo που σάρωνε στο τένις. Οι νεαροί άνδρες δεν το γνωρίζουν ακόμα, αλλά η παρατήρησή της θα καθορίσει όχι μόνο την καριέρα τους, αλλά και τη ζωή τους. 

Πρόκειται για μεγάλη ταινία, ειδικά για τη Zendaya. Το πρώην αστέρι του Disney Channel τράβηξε γρήγορα την προσοχή παγκοσμίως χάρη στην περίπλοκη και συναρπαστική ερμηνεία της ως Rue στην ταινία Euphoria του HBO. Τώρα αντιμετωπίζει θηρία στο σύμπαν της επιστημονικής φαντασίας του Dune και κρατιέται από ιστούς στις νέες ταινίες Spider-Man της Marvel. Η σφραγίδα της μπροστά και πίσω από την κάμερα για το νέο φιλμ του Luca Guadagnino σε σενάριο του Justin Kuritzkes, θα είναι καθοριστική για μία που, όπως στο συνολικό έργο του δημιουργού, είναι γεμάτη υποβόσκουσα ένταση. 

Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε την περιβόητη σκηνή με το ροδάκινο στο Call Me By Your Name, ή την πιο πρόσφατη κανιβαλική ιστορία αγάπης του, το Bones And All. Στο Challengers όμως, ο Guadagnino βάζει την εξουσία στο προσκήνιο και ρωτά: Πώς μοιάζει το να θέλεις να νικήσεις με κάθε κόστος;

«Παρακαλέσαμε τον Justin να κάνουμε την παραγωγή και είχαμε αρκετό ανταγωνισμό», μοιράζεται μαζί μας σε press conference μέσω Zoom η συμπαραγωγός της ταινίας, Amy Pascal. «Αλλά νομίζω ότι αυτό που πραγματικά το κλείδωσε – και δεν νομίζω ότι η Zendaya το ξέρει αυτό αλλά θα το πω τώρα – είναι ότι υποσχεθήκαμε πως θα την πείσουμε να το κάνει. Του είπα, “ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι παραγωγοί, αλλά γνωρίζω τη Zendaya προσωπικά και θα την πείσω να κάνει αυτή την ταινία” [γέλια]. Και γι’ αυτό μας επέλεξε ο Justin, είμαι σίγουρη».

Έχοντας κερδίσει στο παρελθόν δύο βραβεία Emmy, μία Χρυσή Σφαίρα και έχοντας ανακηρυχθεί ως ένας από τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο το 2022 σε ηλικία μόλις 25 ετών, ήταν ήδη σαφές ότι η Zendaya είναι παραπάνω από υπολογίσιμη δύναμη για το Χόλιγουντ. Πλέον έχει μάθει πως, παρότι παραμένει ευγνώμων για το κύμα θαυμασμού και αγάπης που την έφερε ως εδώ, έχει το δικαίωμα να αρνηθεί κάποια φωτογραφία με φαν εάν είναι στο ρεπό της ή δεν νιώθει ότι θέλει να κάνει perform για τον κόσμο. Αυτή η νέα προοπτική πάντως δεν την απέτρεψε από το να μη βγαίνει με τους συμπρωταγωνιστές της κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας. Φοβόταν πως η προσοχή που θα τραβούσε θα χαλούσε τη βραδιά τους.

Στο Challengers αποδεικνύει το γιατί εδραιώνεται ως μία από τις πιο δυνατές φωνές της βιομηχανίας αυτή τη στιγμή, αλλά και, κυρίως, γιατί δεν χρειάζεται να κατατάσσεται σε συγκεκριμένου τύπου ρόλους.

Η Tashi της είναι βάναυση, υπολογιστική και ανάλγητη. Χρησιμοποιεί την εμφάνισή της για να κάνει τους άντρες μαριονέτες και επικοινωνεί μονάχα τις πληροφορίες που κρίνει ότι χρειάζονται. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο κατόρθωμα για τη Zendaya δεδομένου ότι είναι μία από τις πιο αξιαγάπητες διασημότητες στον κόσμο αυτή τη στιγμή, αλλά ήταν αυτή ακριβώς η κτηνωδία που την τράβηξε στον ρόλο.

«Η Tashi ήταν ένας χαρακτήρας που νιώθω ότι δεν είχα ξαναδιαβάσει και δεν είχα ξαναδεί», μας περιγράφει μέσω Zoom. «Με κατατρόμαξε. Έτσι σκέφτηκα, “ίσως πρέπει να το κάνω”. Να συμμετέχω με τη δημιουργική έννοια, να είμαι στην υπηρεσία των χαρακτήρων και της απίστευτης ομάδας μας εδώ, και να βοηθήσω με οποιονδήποτε τρόπο μπορώ να βοηθήσω στο να γίνει η ταινία πραγματικότητα. Όταν άκουσα ότι ο Luca είχε διαβάσει το σενάριο και ενδιαφερόταν να το κάνει ήταν σαν όνειρο. Ήμουν φαν της δουλειάς του για τόσο καιρό».

Ο Guadagnino ήρθε ταυτόχρονα στο πρότζεκτ με τη Zendaya. Έκτοτε υποστηρίζει πως η ηθοποιός θα μπορούσε να γίνει «καταπληκτική σκηνοθέτρια» γιατί σύμφωνα με τον ίδιο, δεν νιώθει πουθενά πιο ελεύθερη, πιο ασφαλής, πιο συγκεντρωμένη απ’ ότι στα γυρίσματα. Όταν δεν γυρίζει η ίδια κάποια σκηνή, περιπλανιέται με την κάμερα χειρός της και παρατηρεί σκηνές στις οποίες δεν συμμετέχει, προσέχει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα storyboards, το πώς παραδίδονται οι σημειώσεις, τον τρόπο με τον οποίο οι σκηνοθέτες κάνουν πρόβες και συνεργάζονται με το συνεργείο τους. Έχει καλό μάτι και για το κάστινγκ, μιας που ο Faist και ο O’Connor, αμφότεροι με τρομερό εκτόπισμα στο Challengers, ήταν δικές της προτάσεις. Σε συνδυασμό με την αυστηρή της πειθαρχία και το επιστημονικού τύπου ενδιαφέρον που έχει για την τεχνική, ο δημιουργός θεωρεί πως ο δρόμος της είναι στρωμένος. 

«Είχαμε συναντηθεί μία φορά σε ένα δείπνο του brand Fenty και ήταν τόσο ευγενικός και γλυκός μαζί μου», θυμάται η Zendaya. «Με βοήθησε να βρω επιλογές για χορτοφάγους γιατί δεν ήξερα ιταλικά [γέλια]. Τον αγάπησα. Ήλπιζα να δουλέψω μαζί του με κάποια ιδιότητα. Μιλήσαμε στο Zoom και κατάλαβα ότι αντιλαμβανόταν το είδος ταινίας που θέλαμε να δημιουργήσουμε. Καταλάβαινε τους χαρακτήρες βαθιά. Μέχρι που αστειευόμασταν για το τι είδους λοσιόν θα χρησιμοποιούσε η Tashi πριν πάει για ύπνο το βράδυ. Αυτές είναι μικρές λεπτομέρειες που μου έλεγαν, “θεέ μου, την ξέρει αυτή τη γυναίκα, τη καταλαβαίνεις, τη βλέπει”».

Η ίδια ήρθε σε επαφή με το σενάριο κατά τη διάρκεια γυρισμάτων του Euphoria.

«Όλοι γνωρίζουν πως όταν δουλεύω είναι πολύ δύσκολο να με κάνεις να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να επικεντρωθώ στο τι θα κάνω την επόμενη μέρα στο σετ», λέει γελώντας. «Έτσι κάναμε μία ανάγνωση στο σπίτι του ατζέντη μου και απλά ερωτεύτηκα το σενάριο. Ήταν υπέροχο. Μου προκάλεσε επίσης αγωνία, λόγω του πόσο περίπλοκοι είναι αυτοί οι χαρακτήρες. Και δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι είδους ταινία ήταν. Ήταν τόσο αστεία, αλλά δεν θα έλεγα ότι ήταν κωμωδία. Υπήρχε δράμα, αλλά δεν θα έλεγα ότι ήταν μόνο δράμα. Και είχε τένις, αλλά δεν ήταν η κλασική αθλητική ταινία. Ήταν όλα μαζί με έναν όμορφο τρόπο που ήταν τρομακτικός, αλλά συναρπαστικός εξίσου».

Παρά την αμαζονική της σιλουέτα, η Zendaya δεν είναι αθλήτρια. Ο αθλητισμός δεν της άρεσε ποτέ όταν ήταν παιδί, και τώρα επιμένει ότι γυμνάζεται μόνο όταν πρέπει. Για το τένις δεν ήξερε τίποτα, «μόνο τη Venus και τη Serena».. Με τη συμβολή του Brad Gilbert, τον προπονητή της Coco Gauff, η Zendaya, ο Faist και ο O’Connor προπονήθηκαν μαζί για αρκετούς μήνες, σε τρία παράλληλα γήπεδα τα πρωινά, και στη συνέχεια είχαν χρόνο στο γυμναστήριο, το μεσημεριανό τους γεύμα και τις πρόβες.

«Ήταν ένα από αυτά τα πράγματα που το έκαναν τρομακτικό ως πρόκληση, επειδή ο χαρακτήρας μου υποτίθεται ότι είναι σπουδαία τενίστρια. Εγώ δεν ήμουν ποτέ τίποτα τέτοιο. Ήμουν απίστευτα αγχωμένη άμα τη εμφανίσει. Τρελαινόμουν προσπαθώντας να γίνω τενίστρια. Προσπαθούσα να μάθω τα βασικά. Θυμάμαι όταν άρχισα να χτυπάω την μπάλα, αυτή πήγαινε στα δέντρα. Δεν ήταν ποτέ καν κοντά στο γήπεδο. Το τένις δεν είναι παιχνίδι που μπορείς να μάθεις έτσι απλά. Αν δεν παίζεις από τεσσάρων ετών που λέει ο λόγος, δεν θα συμβεί στη ζωή σου [γέλια]. Πας στην προπόνηση, νιώθεις ότι κάτι έκανε κλικ, και μετά πας την επόμενη μέρα και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν μπορείς να το αναδημιουργήσεις. Πίσω στο μηδέν. Κάποια στιγμή τους είπα, “θέλω να δοκιμάσω να δω πώς είναι να επιστρέφεις ένα σερβίς”, οπότε μου χτύπησαν ένα αληθινό. Πέταξε από δίπλα μου τόσο γρήγορα! Και τότε φορούσα ακόμα γυαλιά. Τώρα έχω κάνει LASIK, αλλά τότε δεν μπορούσα καν να το δω. Οπότε κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι η προσέγγισή μου έπρεπε να γίνει διαφορετική, γιατί μόλις η μπάλα πετούσε προς το μέρος μου, οι βασικές μου αρχές και η φόρμα μου ξαφνικά χάνονταν».

Η λύση βρέθηκε σε μία άλλη της ιδιότητα. Αυτή της εκπαιδευμένης χορεύτριας.

«Ο Luca είχε αρχίσει τότε να χτίζει τις σκηνές τένις και να τις χορογραφεί. Κάθε πλάνο τους ήταν σε storyboards, τόσο μελετημένα και τόσο σχολαστικά.  Έτσι είπα, “ok, ίσως έτσι πρέπει να το προσεγγίσω κι εγώ”. Σαν χορογραφία. Είμαι χορεύτρια σκέφτηκα, οπότε ας το χορέψω. Είχαμε καταπληκτικούς doubles για το τένις και ήθελα να συγχρονιστώ με τη δική μου. Ήθελα να καταλάβω τα βήματά της, τα μοτίβα της, τις κινήσεις της, και να προσπαθήσω να τις κάνω όσο το δυνατόν πιο αψεγάδιαστα. Ήθελα να μοιάζω με καθρέφτη της. Μετά βιντεοσκοπούσα τον εαυτό μου δίπλα της και έβλεπα το υλικό.  Αυτό έγινε η εισαγωγή μου στο να μοιάζω με τενίστρια. Γιατί κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν θα γινόμουν τενίστρια, αλλά μπορούσα να το προσποιηθώ! [γέλια]».

Όπως κάθε ταινία του Guadagnino, το Challengers πάλλεται από σεξουαλική επιθυμία.

Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το τρέιλερ του Challengers, το χάος στα social media ήταν άμεσο, βαφτισμένο γρήγορα από πολλούς ως “η ταινία με το τρίο”. Όπως κάθε ταινία του Guadagnino, το Challengers πάλλεται από σεξουαλική επιθυμία, αλλά όχι απαραίτητα με τους τρόπους που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί. Γίνεται με δύο άντρες που μοιράζονται τη σάουνα καθώς τα σώματά τους στάζουν ιδρώτα, με τη γνώση ότι το μόνο πράγμα που τους προστατεύει από την πλήρη γύμνια είναι μια λευκή πετσέτα. Εκδηλώνεται με τον Patrick και τον Art να μοιράζονται ένα churro που μοιάζει φαλλικό, δαγκώνοντάς το επιθετικά καθώς κοιτάζουν βαθιά ο ένας τα μάτια του άλλου. Είναι η παρατεταμένη οπτική επαφή κάθε συνδυασμού χαρακτήρα στο φιλμ. 

«Λέμε συνέχεια ότι το τένις είναι το σεξ στην ταινία», τονίζει η Zendaya. «Το τένις, νομίζω, είναι μεταφορά για πολλά πράγματα – για τις επιθυμίες, το πάθος, τον πόνο, τον θυμό, την απογοήτευση. Νομίζω πως όλοι τους χρησιμοποιούν το τένις ως τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους όταν δεν βρίσκουν τις λέξεις».

«Είναι αναζωογονητικό ότι πρόκειται για έναν γυναικείο χαρακτήρα που δεν χρειάζεται να είναι συμπαθής, που δεν ενδιαφέρεται για το αν θα σου αρέσει, που δεν ζητάει συγχώρεση.»

Εάν όμως νιώθει τόση αυτοπεποίθηση για τον χαρακτήρα της Tashi, γιατί ζήτησε από τους θεατές πριν από προβολή της ταινίας να μην την κρίνουν πολύ αυστηρά;

«Είναι αναζωογονητικό ότι πρόκειται για έναν γυναικείο χαρακτήρα που δεν χρειάζεται να είναι συμπαθής, που δεν ενδιαφέρεται για το αν θα σου αρέσει, που δεν ζητάει συγχώρεση», εξηγεί. «Νομίζω ότι αυτό είναι ίσως αναζωογονητικό για κάποιους ανθρώπους και το καταλαβαίνω γιατί ήταν αναζωογονητικό για μένα όταν τη διάβασα. Γι’ αυτό ήθελα να την παίξω άλλωστε! Αλλά νιώθω ότι είναι το φυσικό μας ένστικτο να κρίνουμε τους ανθρώπους. Όλοι το κάνουμε. Νομίζω όμως ότι η ομορφιά αυτής της ταινίας είναι το πώς η γνώμη σου θα αλλάξει. Ξέρω ότι η δική μου αλλάζει κάθε φορά που τη βλέπω ή κάθε φορά που τη διάβαζα. Αλλάζει η αντίληψή μου κάθε φορά που το βλέπω – και το έφτιαξα! – γιατί εξακολουθώ να εκπλήσσομαι. Οπότε λέω πριν τις προβολές να μην είναι ο κόσμος πολύ επικριτικός με την Tashi μόνο και μόνο επειδή ξέρω ότι θα κάνουν λάθος. Θα έχουν μία αρχική αντίδραση και μετά θα επιστρέψουν και θα την αλλάξουν. Αυτή είναι η ομορφιά εδώ, απλά να συμπάσχεις με τους χαρακτήρες».

Άρα άξιζε η ενσάρκωση κάποιας που την τρομάζει.

«Ω ναι. Σίγουρα».