Ο FREDDIE HIGHMORE ΣΤΟ NEWS 24/7, ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΝΑΛΕ ΤΟΥ THE GOOD DOCTOR

Όταν ξεκίνησε το 2017, το The Good Doctor δεν είχε απλώς κάνει πρεμιέρα. Σε μία περίοδο που η ανοιχτή, αμερικανική τηλεόραση έμοιαζε να χάνει τη μάχη απέναντι στο streaming, η σειρά με πρωταγωνιστή και παραγωγό τον Freddie Highmore, φρέσκο από την επιτυχία του Bates Motel όπου εκτέλεσε για πρώτη φορά και χρέη παραγωγού, είχε γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία του δικτύου ABC μετά από δεκατρία χρόνια.

Η ανέλπιστη επιτυχία του The Good Doctor είχε αποδείξει για ακόμη μία φορά πως, παρότι το ιατρικό τηλεοπτικό είδος δεν ζούσε πια τις δάφνες που βίωνε κάποτε, το κοινό δεν αγαπάει τίποτα περισσότερο από ένα παλιό, καλό, ιατρικό μελόδραμα. Με κεντρικό ήρωα έναν γιατρό στο φάσμα του αυτισμού και βασικό δημιουργό τον David Shore του House M.D., η σειρά δεν είχε γίνει απλά το μεγαλύτερο χιτ στην κατηγορία δράματος που είχε τότε το ABC. Ήταν το μεγαλύτερο χιτ της αμερικανικής, μη καλωδιακής τηλεόρασης ολόκληρη εκείνη τη φθινοπωρινή σεζόν.

Έκτοτε, ο Shaun Murphy που ο Highmore υποδύεται εδώ και επτά χρόνια, καταφθάνοντας ακριβώς τη στιγμή που το κοινό είχε πεθυμήσει τα Καλά Παιδιά αντί για τους αντι-ήρωες, έχει ερωτευτεί και απογοητευτεί, αποθεωθεί ως γιατρός-θαύμα αλλά και υποτιμηθεί για τις ικανότητές του, αποτύχει με ασθενείς αλλά και σώσει πολύ περισσότερους, γίνει πια πατέρας και, κυρίως, έχει βρει τη φωνή του και το ποιος είναι μέσα και έξω από τον αυτισμό του. 

Με αφορμή την τελευταία σεζόν του The Good Doctor που θα προβληθεί αποκλειστικά στο Novacinema4, μιλήσαμε με τον Freddie Highmore για την εμπειρία του στη σειρά, τον αποχαιρετισμό του, και την ελπίδα του να έχει αλλάξει κάτι στη συμπεριληπτικότητα της τηλεόρασης.

Ο Shaun ως πατέρας

«Ένα μεγάλο μέρος της τελευταίας σεζόν του The Good Doctor θα αφορά, φυσικά, το γεγονός ότι ο Shaun είναι πατέρας. Οι σχέσεις του θα αλλάξουν ριζικά εξαιτίας αυτού, όπως και η σχέση του με την εργασία του. Αυτό το πιο θαυμαστό, μαγικό πράγμα που θα βιώσουν μαζί με τη Lea, θα αλλάξει το ποιοι είναι ως άνθρωποι, ως ατομικότητες αλλά και συλλογικά. Νομίζω ότι θα αλλάξει επίσης τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τη δική του πατρική φιγούρα, τον Glassman. Και νομίζω ότι θα φτάσουν σε ένα νέο βάθος στη σχέση τους. Όσον αφορά τη συνεργασία με μωρά στα γυρίσματα, νομίζω ότι είναι δύσκολο να περιγραφεί, αλλά φαντάσου οποιοδήποτε εργασιακό περιβάλλον όπου ξαφνικά έρχεται ένα σχετικά νεογέννητο μωρό. Θα υπάρχει μία αλλαγή στον τόνο ενός σετ. Ας ελπίσουμε ότι αυτό μεταφράζεται και στην οθόνη. Υπάρχουν πολλά μωρά που χρησιμοποιούνται, εν μέρει επειδή η ταχύτητα με την οποία γυρίζουμε δεν ταιριάζει με την ταχύτητα αφήγησης της ιστορίας. Το μωρό που γεννήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για να στο τέλος της έκτης σεζόν, πιθανώς τώρα περπατάει και μιλάει.

Είμαστε ακόμα στα μισά των γυρισμάτων. Το παιδί είναι κάτι που τόσο ο Shaun όσο και η Lea ακόμα συνηθίζουν. Είμαι στο γραφείο της παραγωγής αυτή τη στιγμή και νομίζω ότι έχουμε μία σκηνή με το μωράκι μας αργότερα σήμερα. Νομίζω ότι η σειρά παντρεύει πάντα τα τεράστια, μεγάλα θέματα, είτε πρόκειται για κάποια εντυπωσιακή ιατρική υπόθεση είτε για ένα τεράστιο γεγονός όπως η γέννηση ενός μωρού, με μικρές στιγμές ζωής. Εξερευνώντας αυτά τα μεγάλα πράγματα μέσα από τις μικρές στιγμές, όπως, για παράδειγμα, όπως λέγαμε, μία αγκαλιά του Shaun με τον Glassman στο τέλος της πρώτης σεζόν. Μοιάζει τόσο σημαντική, παρόλο που είναι μία τόσο μικρή στιγμή. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό φέτος με την εξερεύνηση του Shaun ως πατέρα. Δεν έχει να κάνει μόνο με την αρχική έκπληξη και τον θαυμασμό για ένα γεγονός που αλλάζει τη ζωή μας, αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο κάποια μικρά πράγματα στη ζωή και στη σχέση του με τη Lea θα αλλάξουν ριζικά, και πώς αυτά είναι εξίσου σημαντικά τελικά, όσον αφορά την αναπαράσταση του ταξιδιού του Shaun».

Εκπλήξεις πριν την αυλαία

«Σίγουρα θα υπάρξουν κάποιες εκπλήξεις αυτή τη σεζόν, που ελπίζω να μη δείτε ότι έρχονται. Όσον αφορά τον Shaun, η πατρότητα είναι μία τόσο θεμελιώδης αλλαγή σε κάποιον. Δεν είμαι πατέρας, αλλά μπορώ μόνο να φανταστώ τον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί ο Shaun φέτος, ειδικά όσον αφορά τους δύο νέους φοιτητές ιατρικής που έρχονται, τους οποίους επιβλέπει και διδάσκει.

Νομίζω ότι το γεγονός ότι θα γίνει πατέρας θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τους πάντες, αλλά ιδιαίτερα τους ανθρώπους που προσπαθεί να διδάξει και να ενθαρρύνει. Έτσι, είμαι ενθουσιασμένος και γι’ αυτό φέτος. Πέρα από τον Shaun, νομίζω ότι ένα από τα υπέροχα πράγματα που έχει το γεγονός ότι ξέρουμε πως αυτή η σεζόν θα είναι η τελευταία, είναι το να μπορείς να συνοψίσεις την ιστορία όλων με έναν τρόπο που μοιάζει ικανοποιητικός, πειστικός και γνήσιος».

Και μετά το The Good Doctor, τι;

«Το The Good Doctor ήταν επτά χρόνια από τη ζωή μου, τα οποία είναι προφανώς σημαντικά τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Η αναλογία που χρησιμοποιώ για να περιγράψω το συναίσθημα είναι ότι μοιάζει λίγο με αποφοίτηση. Κοιτάζεις πίσω στο τέλος αυτής της απίστευτα ιδιαίτερης περιόδου, με μία καταπληκτική ομάδα ανθρώπων τόσο στο καστ όσο και στο συνεργείο. Είναι αυτή η μικρή φούσκα που σε κάνει να νοσταλγείς, να αναστοχάζεσαι και να εκτιμάς όλον αυτό το χρόνο που περάσατε μαζί, αλλά επίσης, όπως και στην αποφοίτηση,  είσαι επίσης ενθουσιασμένος για το μέλλον, για νέες ευκαιρίες.

Υπάρχει μια αναγνώριση ότι πρέπει να προχωρήσεις. Πάντα θα έχουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό στο Good Doctor, μόνο και μόνο από την άποψη του τρόπου με τον οποίο ο κόσμος έχει μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια και σε σχέση με το πώς το έχουμε περάσει όλοι μαζί. Τα γυρίσματα με υπό συνθήκες COVID μοιάζουν μακρινά τώρα, όμως θυμάμαι να επιστρέφω στη δουλειά όταν οι περισσότεροι άνθρωποι δούλευαν ακόμα από το σπίτι, και να βρίσκομαι σε αυτή τη μικρή φούσκα ανθρώπων στο πλατό κάθε μέρα στο Βανκούβερ. Νομίζω θα έχουμε πάντα αυτόν τον δεσμό μεταξύ μας. Αισθάνομαι πραγματικά τυχερός που τα τελευταία χρόνια είχα τη σταθερότητα αυτής της σχέσης. Με τόση αβεβαιότητα στον κόσμο, το να έχω αυτή τη σειρά και αυτή την υπέροχη ομάδα ανθρώπων όπου επέστρεφα συνέχεια, είχε πολύ νόημα για μένα.

Πάντα θα έχουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό στο Good Doctor, μόνο και μόνο από την άποψη του τρόπου με τον οποίο ο κόσμος έχει μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια και σε σχέση με το πώς το έχουμε περάσει όλοι μαζί.

Επίσης, πάντα μου άρεσε να είμαι μέρος της ευρύτερης διαδικασίας. Νομίζω ότι σε μία σειρά όπως αυτή, όπου περνάς εννέα μήνες τον χρόνο σε γυρίσματα – στη συντριπτική πλειοψηφία των σεζόν μας έχουμε κάνει 20 επεισόδια – όλο αυτό σε απορροφά πλήρως. Επηρεάζει ολόκληρη τη ζωή σου. Είμαι πολύ ευγνώμων που ήμουν παραγωγός της σειράς από την αρχή.

Το αισθάνομαι ως μία φυσική προέκταση των πραγμάτων που ήθελα να κάνω όσον αφορά την αφήγηση ιστοριών. Τώρα που η σειρά φτάνει στο τέλος της, θα ήθελα πολύ να συνεχίσω να το κάνω αυτό. Τόσο από την άποψη να βοηθήσω άλλους ανθρώπους να αφηγηθούν τις ιστορίες τους, όσο το να κάνω πράγματα όπως να σκηνοθετώ σε άλλες σειρές, και πράγματα στα οποία δεν θα παίζω απαραίτητα. Θα το ήθελα πολύ».

Η ευθύνη του The Good Doctor

«Ο David Shore και εγώ, από την αρχή του Good Doctor, θέλαμε να νιώθουμε ότι είναι κάτι περισσότερο από μία απλή τηλεοπτική σειρά, ότι υπάρχει ένα ευρύτερο νόημα και μία σημασία πέρα από τη φούσκα της ίδιας της σειράς. Και σίγουρα αν, με κάποιο μικροσκοπικό τρόπο, η σειρά κατάφερε να αμφισβητήσει στερεότυπα ή να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη όσον αφορά τον αυτισμό, τότε γι’ αυτό θα ήμουν πιο περήφανος. 

Οι δύο πιο γενικές αντιδράσεις που ήταν πιο σημαντικές και ιδιαίτερες. Πρώτον, ότι τώρα που έχουμε κλείσει επτά χρόνια, υπάρχουν άνθρωποι που αποφάσισαν να ασχοληθούν με την ιατρική. Είναι κάπως σουρεαλιστικό και μαγικό το γεγονός ότι η σειρά θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μία μορφή έμπνευσης κατ’ αυτόν τον τρόπο. Οι αλληλεπιδράσεις μας με ανθρώπους που είτε έχουν οι ίδιοι αυτισμό, είτε είναι μέλη οικογενειών ανθρώπων που έχουν αυτισμό, οι οποίοι είδαν τις εμπειρίες τους να αντικατοπτρίζονται στην εκπομπή, είναι απίστευτα σημαντικές, ικανοποιητικές και κινητοποιητικές.

Η επιφύλαξη σε αυτό, όταν μιλάμε για την εκπροσώπηση του αυτισμού μέσω αυτής της σειράς, είναι το γεγονός ότι ο Shaun, ως άτομο, δεν θα εκπροσωπήσει ποτέ όλους όσους βρίσκονται στο φάσμα. Πάντα γνωρίζαμε ότι αφηγούμαστε την ατομική του ιστορία. Και αν οι άνθρωποι συνδεθούν με αυτή, ειδικά σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο όσον αφορά τον αυτισμό, τότε αυτό έχει νόημα και είναι απίστευτα συγκινητικό. Ταυτόχρονα, ελπίζω να χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης όσον αφορά την ευαισθητοποίηση και την αμφισβήτηση των στερεοτύπων. Αλλά είναι μόνο η αρχή».