Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΙΛΟΡ ΣΟΥΙΦΤ – ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΛΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ

Πριν λίγες μέρες το Empire State Building στη Νέα Υόρκη φωτίστηκε με κόκκινα και λευκά φώτα ως ελάχιστο φόρο τιμής σε ένα παρανοϊκό meme με την Τέιλορ Σουίφτ που είχε γεμίσει το ίντερνετ τα προηγούμενα 24ωρα.

Η 33χρονη τραγουδίστρια είχε βρεθεί στο γήπεδο Arrowhead του Κάνσας για τον αγώνα αμερικάνικου φούτμπολ ανάμεσα στους Kansas City Chiefs και του Chicago Bears (περισσότερα για αυτό σε λίγο) όπου σε μια φωτογραφία που κυκλοφόρησε η Σουίφτ είναι αγκαλιά με μια φαν ενώ στο τραπεζάκι δίπλα της φαίνεται ένα κομμάτι κοτόπουλο με λίγη κέτσαπ και ranch dressing.

Ένα φαν ακάουντ στο twitter μετέδωσε φυσικά την πολύ σημαντική αυτή εξέλιξη αναφέροντας με ίσα μέρη ευθύνη και ενθουσιασμό, ότι «η Τέιλορ Σουίφτ έτρωγε ένα κομμάτι κοτόπουλο με κέτσαπ και φαινομενικά ranch!». Το ίντερνετ δεν άργησε να κάνει τα μαγικά του και σύντομα αυτό το κομμάτι εκπληκτικού celebrity ρεπορτάζ είχε γίνει τόσο διάσημο που η εταιρεία Heinz άρχισε να προμοτάρει ένα νέο (περιορισμένο) προϊόν, Κέτσαπ Και Φαινομενικά Ranch.

Και το Empire State; Βάφτηκε κοκκινόμαυρο.

Όλο αυτό δεν είναι καν το πιο περίεργο ή ακραίο πράγμα που έχει συμβεί με την ποπ σταρ τα τελευταία 24ωρα. Απλά αξίζει να το σημειώσουμε, γιατί αν δεν ήταν σαφές αυτό που συνέβη ήταν ότι την Κυριακή το απόγευμα η Τέιλορ Σουίφτ κάθισε να φάει ένα κομμάτι κοτόπουλο και τρεις μέρες μετά το Empire State Building άλλαξε τον φωτισμό του.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΡΕΠΟΡΤΕΡ (ΤΟΜΕΑΣ ΤΕΪΛΟΡ ΣΟΥΙΦΤ)

Περιπτώσεις μεγάλης δημοφιλίας φυσικά έχουν υπάρξει αμέτρητες, όπως και η ύπαρξη ενός λυσσαλέου fan base. Η Σουίφτ όμως δεν είναι μόνο δημοφιλής. Και δεν έχει απλώς ένα ορμητικό και απειράριθμο fan base. Αλλά αυτά συνδυάζονται και μια τρομακτική επιδραστικότητα στην ποπ και μη κουλτούρα. Κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα της γίνεται αντικείμενο ανταλλαγής βαθυστόχαστων απόψεων. Κάθε της στίχος αναλύεται σα να ήταν κωδικοποιημένο χειρόγραφο στρατιωτικό μήνυμα από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάθε της άλμπουμ είναι φαινόμενο σεισμικής ισχύος. Κάθε της ανάσα αναμεταδίδεται ως είδηση.

Πολλοί άνθρωποι είναι διάσημοι. Η Τέιλορ Σουίφτ είναι κάτι άλλο.

Πριν δυο βδομάδες η εφημερίδα USA Today ανακοίνωσε πως βρίσκεται σε αναζήτηση ρεπόρτερ με αντικείμενο την Σουίφτ – αποκλειστικά. Αυτό θα γίνει η full time δουλειά κάποιου ανθρώπου. «Αναζητούμε άνθρωπο με ενέργεια που να γράφει, να φωτογραφίζει και να χειρίζεται επαγγελματικά τα social media ώστε να σβήσει μια αναντίρρητη δίψα για κάθε Τέιλορ Σουίφτ πράγμα με μια σταθερή ροή περιεχομένου σε διάφορες πλατφόρμες», αναφέρει η εφημερίδα στην ανακοίνωση της θέσης. Λυπούμαστε τους ανθρώπους που θα κληθούν να επιλέξουν το άτομο για αυτή τη θέση – τα προσόντα πληρούν μάλλον χιλιάδες.

Πότε συνέβη αυτή η έκρηξη; Δε λέμε καν «δημοφιλίας», γιατί είπαμε, αυτό που συμβαίνει εδώ ξεπερνά την απλότητα αυτού του όρου. Η Σουίφτ πάντα δημοφιλής ήταν, ή έστω διάσημη. Για πολλές περιόδους της καριέρας της υπήρξε αμφιλεγόμενη – υπήρξαν φάσεις που το ευρύ κοινό δεν την συμπαθούσε τρομερά, υπήρξαν φάσεις που πήρε το μέρος της, υπήρξαν άλμπουμ της που αγαπήθηκαν από κοινό και κριτική, υπήρξαν άλλα που δίχασαν.

Αναμενόμενα βήματα μιας εξέλιξης είναι όλα αυτά. Από τη βραδιά του σοκαριστικά άβολου VMA βραβείου όπου ο Κάνιε Γουέστ διέκοψε την ευχαριστήρια ομιλία της και την άφησε αμήχανη να κρατάει ένα μικρόφωνο χωρίς να ξέρει τι να πει,

μέχρι τη βραδιά των Γκράμι όταν κέρδισε με αυτοπεποίθηση και παράστημα αληθινής σταρ το βραβείο για το Άλμπουμ της Χρονιάς έχοντας από πίσω της ένα τρομακτικό all-star ρόστερ παραγωγών (Μαξ Μάρτιν, Τζακ Αντόνοφ, Ράιαν Τέντερ, και πολλοί άλλοι)

δεν έχουν μεσολαβήσει απλώς 7 χρόνια, αλλά φαινομενικά μια ολόκληρη ζωή – στην Τέιλορ του ενός βίντεο δεν υπάρχει τίποτα από την Τέιλορ του άλλου. Κι ακόμα, δεν είχαμε δει τίποτα. Η σιγουριά κι η αυτοπεποίθηση με την οποία θα αποκτούσε όλο και πιο απόλυτα τον έλεγχο της αφήγησής της και της ίδιας της μουσικής της, είναι κάτι που σπάνια έχουμε ξαναδεί. Κι ήταν ίσως πολύ βασικό κομμάτι του γιατί έγινε αυτή που είναι σήμερα.

«ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ»

Η Τέιλορ Σουίφτ έχει πουλήσει 114 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως, είναι η γυναίκα με τις περισσότερες βδομάδες στο #1 του Billboard, έχει κερδίσει 14 Γκράμι, ήταν η πιο εμπορική μουσικός του κόσμου το ‘21 (όταν η βιομηχανία προσπαθούσε να καταλάβει πώς να συνέλθει από το χτύπημα της πανδημίας), ενώ η τρέχουσα Eras περιοδεία της εικάζεται πως μπορεί να καταλήξει η εμπορικότερη στην ιστορία, με έσοδα άνω του ενός δις.

Όλα αυτά είναι απλώς αριθμοί και δεν σημαίνουν τίποτα.

Το μέγεθος της Σουίφτ μπορείς να το καταλάβεις από την επίδραση σε διάφορα πράγματα τριγύρω, είτε έχουν να κάνουν με τη μουσική της, είτε όχι. Όταν βγήκε η πρώτη φήμη πως «αράζει» με τον Τράβις Κέλσι, παίχτη του NFL και των Kansas City Chiefs, ξαφνικά το ενδιαφέρον γύρω από εκείνον αλλά και ολόκληρο το NFL πήγε σε άλλο επίπεδο.

Την περασμένη εβδομάδα πήγε στο Μιζούρι, στο γήπεδο Arrowhead, για να δει τον Κέλσι να παίζει φούτμπολ, δίπλα στη μητέρα του Ντόνα. Ξαφνικά ορδές από swifties έστρεψαν την προσοχή τους στο παιχνίδι, και όλος ο κόσμος κοίταζε προς τα εκεί – παρά το γεγονός πως το ίδιο το παιχνίδι δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον, με τους Chiefs να κερδίζουν 41-0 στο ημίχρονο. Με πάνω από 24 εκατομμύρια θεατές, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μέχρι στιγμής παιχνίδι της σεζόν – ξαναλέμε, ένα παιχνίδι δίχως το παραμικρό αγωνιστικό ενδιαφέρον.

Το ίδιο το NFL άλλαξε το bio στο twitter σε NFL (Taylor’s Version), ποστάροντας εικόνες της σταρ καθώς πανηγύριζε, και την ώρα που οι σχολιαστές δεν έχαναν ευκαιρία να μιλάνε για αυτήν ή για να ρίχνουν αναφορές σε τραγούδια της όταν μιλούσαν για τον Κέλσι. (Την προηγούμενη εβδομάδα ένας σχολιαστής είπε πως «ο Κέλσι βρήκε το blank space για να σκοράρει». Θα ακούσουμε πολλά τέτοια ακόμα.) Οι φανέλες του Κέλσι αύξησαν τις πωλήσεις τους κατά 400% μέσα σε λίγες μέρες.

Και μιλάμε τώρα –πρέπει να τονιστεί αυτό, επειδή το σπορ δεν είναι καθόλου γνωστό εκτός Αμερικής– για έναν τεράστιο παίχτη, τον δεύτερο καλύτερο ή τον καλύτερο της θέσης του, στην ιστορία του NFL. «Κυριολεκτικά επηρεάζει την οικονομία στις πόλεις που πάει την περιοδεία της», έγραψε την επόμενη μέρα ο ιδιοκτήτης των Dallas Mavericks, Μαρκ Κιούμπαν, σχολιάζοντας την επίδραση της Σουίφτ στην εικόνα του #1 σπορ της χώρας. «Είναι κυριολεκτικά η δημοφιλέστερη καλλιτέχνης στον κόσμο, δεν είναι καν κοντά».

Η εν λόγω περιοδεία, να πούμε κιόλας ότι συνεχίζεται φέτος και του χρόνου. Το μονοπώλιο του Ticketmaster και ο εξωφρενικός τρόπος με τον οποίο λειτουργεί πλέον το σύστημα του κλεισίματος εισιτηρίων για μεγάλες συναυλίες (όπως είδαμε και στην Ελλάδα πρόσφατα με τους Coldplay) ουσιαστικά γιγαντώθηκε με το Eras Tour, με ορδές κόσμου να παλεύει για ώρες, από διαφορετικές συσκευές, ακολουθώντας καλά οργανωμένο σχέδιο δράσης, προκειμένου να προλάβει να κλείσει ένα πολυπόθητο (πανάκριβο) εισιτήριο για κάποιο από τα sold out λάιβ της Σουίφτ. Υπάρχει η έτσι κι αλλιώς δεδομένη ζήτηση, αλλά πάνω σε αυτήν χτίζεται κι ένα FOMO που λειτουργεί σαρωτικά: Πολύ απλά, ΘΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ, σου λέει το σύμπαν.

Τον περασμένο Ιούλιο κλείσαμε με παρέα φίλων εισιτήρια για το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας της, για το επόμενο καλοκαίρι. (Η σοκαριστική αισιοδοξία μας, από τον Ιούλιο του ‘23, ότι τον Αύγουστο του ‘24 θα υπάρχει ακόμα ο κόσμος.) Η διαδικασία ήταν μια σκέτη παράνοια, με μια εγγραφή σε λίστες διαφόρων πόλεων, που στη συνέχεια κλήρωναν τις αιτήσεις κι έστελναν κωδικούς σε κάποιους από τους τυχερούς, που με αυτούς τους κωδικούς θα μπορούσες να μπεις μια προκαθορισμένη μέρα και ώρα και να περιμένεις σε ουρά ωρών για να προσπαθήσεις να κλείσεις εισιτήριο. Το twitter είχε γεμίσει μια μέρα με swifties που πόσταραν με ενθουσιασμό «πήρα κωδικό για Γερμανία και Ιταλία!» και παρέες να συγκρίνουν για πού έχουν πάρει κωδικό τα περισσότερα άτομα ώστε να στοχεύσουν σε εκείνη την πόλη.

Το μεσημέρι που άνοιξαν τα εισιτήρια για την πόλη που μας έτυχε, ήμασταν σε πολύωρες συζητήσεις σε ένα whatsapp γκρουπ ώστε να μπορέσουμε μες στον πανικό να συνεννοηθούμε κάθε φορά που κάποιο από εμάς κατάφερνε να φτάσει στο σημείο της επιλογής εισιτηρίων. «ΟΚ παίρνω για την τάδε μέρα, τόσα εισιτήρια, για τους τάδε, ΚΛΕΙΝΩ;;;» κλπ. Όσο για τη διαμονή; Ας πούμε πως ο Μαρκ Κιούμπαν το έθεσε σωστά. Όταν λέμε «επηρεάζει την οικονομία της πόλης», εννοούμε πως ένα χρόνο πριν, δε βρίσκεις να κλείσεις με λιγότερα από τα τριπλάσια ενός νορμάλ ενοικίου.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ (TAYLOR’S VERSION)

Το 1989 ήταν ένα άλμπουμ ικανό να καθορίσει καριέρες. Γεμάτο όχι μόνο τεράστιες επιτυχίες αλλά και μια εντυπωσιακή αυτοπεποίθηση στο γράψιμο και τις συνθέσεις, με ανοιχτή συναισθηματικότητα να συνδυάζεται με έξυπνα hooks που ποτέ δεν έρχονταν υπερβολικά γραμμένα ή φορτωμένα. Αρκεί να ακούσει κανείς το Blank Space και θα βρει αληθινούς κενούς (μουσικούς) χώρους ανάμεσα σε σαφή μοτίβα, που γεμίζουν με μια φωνή, ένα παράπονο, έναν επαναλαμβανόμενο στίχο.

Ήταν ένα άλμπουμ που τη θεμελίωσε οριστικά πλέον και αμετάκλητα σε ένα χώρο που υπερέβαινε τόσο εκείνον της κάντρι στάρλετ που κουβαλούσε αρχικά, όσο και γενικότερα της απλής ποπ σταρ που απλώς τραγουδάει χιτάκια από έμπειρους παραγωγούς (κάτι που πάντα λανθασμένο ήταν). Της έδωσε αληθινό credibility, και τεράστιο crossover όνομα στο απόγειο μιας εποχής πλήρους απενοχοποίησης της ποπ και του mainstream γενικότερα. Τα όρια ήταν θολά κι η Τέιλορ Σουίφτ ήρθε και τα έσβησε πλήρως.

Όμως το αληθινό μπαμ έγινε λίγα χρόνια αργότερα.

Η καριέρα της Σουίφτ θα είναι φυσικά αντικείμενο αναλύσεων για πολλές δεκαετίες και δε θα μπορούσαμε να την εξηγήσουμε επαρκώς σε ένα άρθρο ενώ ακόμα όλα συμβαίνουν, όμως φαίνεται πως δύο συμβάντα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. H επανακυκλοφορία των άλμπουμ της, με νέες ηχογραφήσεις που τώρα ανήκαν στην ίδια, είναι οπωσδήποτε μια κίνηση ιστορικής σημασίας σε όποιο context κι αν τη δεις.

Έφτασε σε ανοιχτή διαμάχη με τον μουσικό executive και εντρεπνρενούρ Σκούτερ Μπράουν, ο οποίος αγόρασε την δισκογραφική στην οποία ανήκαν όλα τα masters και το copyright των πρώτων 6 δίκων της Τέιλορ Σουίφτ. Εκείνη υπέγραψε συμβόλαιο με την Republic Records, θέλησε να αγοράσει τα masters της πίσω, όμως ο Μπράουν μαζεύοντας πόρους από διάφορα ιδιωτικά κεφάλαια, αγόρασε την Big Machine Records για $330 εκατομμύρια και μαζί και τα masters της Σουίφτ.

Όταν η Big Machine της απαγόρευσε να χρησιμοποιήσει τη μουσική της για το ντοκιμαντέρ Miss Americana του 2020, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφόρησε ακυκλοφόρητο υλικό της δίχως την συμφωνία της, η Τέιλορ Σουίφτ πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του ‘20 πως θα επαναηχογραφούσε τα 6 άλμπουμ της, ώστε να αποκτήση την πλήρη τους κυριότερα. Ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων στην Αμερική διαχωρίζει τα δικαιώματα της ίδιας της σύνθεσης (οι στίχοι, οι μελωδίες, οι παρτιτούρες) και της πρώτης ηχογράφησης (τα masters), δηλαδή τη συγκεκριμένη από την οποία βγαίνει το διαρκές κέρδος χάρη στην εμπορική εκμετάλλευση, τις επαναλήψεις στα ραδιόφωνα, τα online streams, την πώληση σε ταινίες και σειρές, κλπ.

Η Σουίφτ επαναηχογραφώντας τα άλμπουμ της –εξ ου και το «Taylor’s Version» στους τίτλους– ουσιαστικά δημιουργεί νέες «πρώτες ηχογραφήσεις», που ανήκουν στην ίδια. Κάποιες από αυτές τις νέες εκδοχές αποκαλύπτουν μάλιστα και μεγαλύτερες εκδοχές τραγουδιών, όπως στην περίπτωση του All Too Well που απέκτησε τεράστια (νέα) φήμη, με αναλύσεις επί του περιεχομένου του και με ένα βιντεοκλίπ γυρισμένο από την ίδια που απέκτησε μέχρι και οσκαρικό hype. (Η Σουίφτ βρέθηκε εκείνη τη χρονιά μέχρι και στα οσκαρικά roundtables του Variety δίπλα στον Μάρτιν ΜακΝτόνα, ενώ ανακοινώθηκε και ένα επικείμενο μεγάλου μήκους σκηνοθετικό της ντεμπούτο.)

Η όλη κίνηση είχε πολλαπλό κέρδος. Επανεισήγαγε παλιότερα κομμάτια της Τέιλορ Σουίφτ σε νεότερους φανς δημιουργώντας μια αίσθηση πως τα πάντα συμβαίνουν τώρα. Και ακόμα σημαντικότερα, εστίασε την αφήγηση πάνω στην ίδια. Στο κλιπάκι από τα Γκράμι παραπάνω, η Σουίφτ παραλαμβάνει το βραβείο της έχοντας πίσω της μια ντουζίνα άντρες παραγωγούς, και ο σνομπισμός με τον οποίον ανέκαθεν αντιμετωπίζονταν (αδίκως) μέχρι κι οι μεγαλύτερες ποπ σταρς εστίαζε συχνά στην αίσθηση πως είναι εκεί απλά για να τραγουδάνε, λες κι είναι μαριονέτες άλλων. Σήμερα, κανείς απολύτως δε θα διανοούταν να πει κάτι τέτοιο για την Τέιλορ Σουίφτ.

Παράλληλα με τα Taylor’s Versions, ήρθε και το δίπτυχο άλμπουμ Folklore / Evermore, τα οποία εισήγαγαν μια πιο stripped down μουσική εκδοχή της σταρ. Άλμπουμ που έμοιαζαν λιγότερο να προσπαθούν να γεννήσουν χιτάκια και περισσότερο να αποτελέσουν ένα ολόκληρο mood, κάτι που ταίριαξε απόλυτα με μια περίοδο πανδημίας όπου οι πάντες πατούσαν reset – στον εαυτό τους, στις σχέσεις τους, στο πώς ανήκουν στον κόσμο. «Η Τέιλορ Σουίφτ ήταν pop culture villain. Η πανδημία την έκανε ήρωα», γράφει το Vice σε έναν τίτλο του.

«Ύστερα από χρόνια κατακλυσμικά κακής δημοσιότητας, δύο απογοητευτικά άλμπουμ και την απειλή του να καταντήσει δίχως σημασία, κάθε ένα από τα τέσσερα άλπουμ που έβγαλε η Σουίφτ από το 2019 –Folklore, Evermore, Fearless (Taylor’s Version), Red (Taylor’s Version)– έχει μετατραπεί σε εμβληματική τέχνη της εποχής της πανδημίας», αναφέρει το άρθρο.

«Έχουν αποδειχθεί relatable τη στιγμή που απολύτως τίποτα δεν μοιάζει γνώριμο κι όταν οι πάντες, φοβούμενοι τόσο το παρόν αλλά και το μέλλον, είχαν υπερβολικά πολύ χρόνο για να σκεφτούν ξανά το παρελθόν». Τα άλμπουμ αυτά ενίσχυσαν την πίστη παλιών φαν, έφεραν καινούριους, έπεισαν κόσμο να επιστρέψει στο ποίμνιο ακόμα κι αν είχε αποχωρήσει.

Ακόμα και το γεγονός ότι τα κομμάτια αυτά αφορούν πολύ προσωπικές της εμπειρίες (όλες οι έρευνες που γίνονται για το τι σημαίνει κάθε στίχος, για ποιον πρώην είναι το κάθε κομμάτι, κλπ) παίζει τεράστιο ρόλο εδώ: Η Σουίφτ δεν είναι μια δημόσια περσόνα που μοιάζει να επιβάλλει διαρκώς την παρουσία της, όμως μέσα από την μουσική της ανοίγει τελείως τον εαυτό της δημιουργώντας μια πραγματικά ακαταμάχητη αντίθεση. Φανς κάθε ηλικίας πλέον, άρχισαν να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα στη μουσική της και την περσόνα της – μια περσόνα που, πολύ σημαντικά πλέον, έμοιαζε να βρίσκεται σε απόλυτο έλεγχο της εικόνας, της αφήγησης, της τέχνης της. Αυτή η Τέιλορ είναι η απόλυτη Taylor’s Version, πολύ απλά.

ERAS & ANTI-HEROES

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όπου παρελθόν και παρόν γίνονται ένα, το κλίμα ήταν ιδανικό για την υπερφιλόδοξη ιδέα του Eras Tour, δηλαδή μιας περιοδείας πολύωρων συναυλιών που περιλαμβάνουν όλα τα άλμπουμ της. Όλα μετράνε. Όλες οι εκδοχές μας. Ό,τι υπήρξαμε, ό,τι είμαστε, ό,τι προσδοκούμε να γίνουμε.

Θυμάμαι πριν κάποιους μήνες ένα πάρτυ Τέιλορ Σουίφτ που είχε γίνει στη Death Disco. Ήταν μια από τις πιο αξέχαστες και αποστομωτικές εμπειρίες που έχω ζήσει – επί σειρά ωρών, ένα γεμάτο μαγαζί (με ουρά ανθρώπων που περίμεναν απ’έξω) φώναζε στο τέρμα της φωνής κάθε στίχο από κάθε τραγούδι της Σουίφτ. Όση ώρα δεν τραγούδαγα, κοίταζα αποσβολωμένος. Εδώ δεν υπήρχε η έννοια του deep cut. Τα άλμπουμ δεν είχα «συμπληρώματα». Όλα, εκεί, παλιά, καινούρια, γνωστά, άγνωστα – μια μουσική ολότητα. Αν δεν το είχα ζήσει δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ένταση αυτής της εμπειρίας.

Στο μεταξύ στα social, επί μήνες, πρακτικά όλη η συναυλία του Eras Tour σε πολλαπλές εκδοχές περνά καθημερινά από το timeline. Ένα σχετικό concert film αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες στα σινεμά, προσπερνώντας μάλιστα τα στούντιο – στην Αμερική η ομάδα της Τέιλορ Σουίφτ συμφώνησε απευθείας με τις αλυσίδες αιθουσών, αφήνοντας τα στούντιο στα κρύα του λουτρού. (Επίσης όταν ανακοινώθηκε η ημερομηνία, η προγραμματισμένη εδώ και καιρό ταινία τρόμου Exorcist: The Believer μετακινήθηκε μια βδομάδα.)

Και ως τότε, το NFL θα συνεχίσει να ζει στον αστερισμό της Σουίφτ. Αυτή την Κυριακή οι Chiefs παίζουν στον νυχτερινό αγώνα – κάθε αγωνιστική έχει ένα παιχνίδι στην prime time και το βλέπει όλη η Αμερική, ανεξαρτήτως περιοχής. Παίζουν απέναντι στους Jets, κι αυτή η σύγκρουση αναμενόταν ως το απόλυτο μπλοκμπάστερ ματς της σεζόν: Οι Chiefs του Κέλσι (που πέρσι κέρδισαν το Super Bowl) απέναντι στους Jets του σούπερ σταρ Άαρον Ρότζερς. Όμως ο Ρότζερς τραυματίστηκε την πρώτη αγωνιστική, αφήνοντας τη σεζόν φτωχότερη από σταρ και το συγκεκριμένο ματς, βασικά αδιάφορο.

Το timing φυσικά κάνει πολύ κόσμο να σηκώνει το φρύδι καθώς όπως φαίνεται βολεύονται όλες οι πλευρές με αυτό το hype train. Όμως υπάρχει κάτι περίεργα ειλικρινές ακόμα και στον τρόπο που έχει πλασαριστεί αυτό το ρομάντζο: Δεν υπάρχουν στημένες στιγμές πάθους ή απεγνωσμένες δηλώσεις-διαρροές στα κουτσομπολάδικα που μιλάνε για έρωτες και τρέλες. Αντιθέτως, η γλώσσα εξαρχής ήταν συγκρατημένη: οι δυο τους «αράζουν», ο Κέλσι «επικοινώνησε με την Σουίφτ και της είπε έλα να με δεις να παίζω», εκείνη «περνάει ωραία».

Είναι σα να βλέπουμε τα πρώτα επεισόδια ενός τηλεοπτικού will they / won’t they, με τα Swifties να μαθαίνουν το NFL και να ψάχνουν στοιχεία (και φαινομενικά ranch σάλτσες) για το αναπόφευκτο μελλοντικό άλμπουμ της Σουίφτ για την όλη υπόθεση. Κοιτάξτε, το μάρκετινγκ του όλου πράγματος είναι δεδομένος παράγοντας – η Τέιλορ Σουίφτ έχει χτίσει τον εαυτό της σε επίπεδα βασιλικής διασημότητας, οπότε θα ήταν παράλογο να περιμένουμε κάτι διαφορετικό. Εν τέλει, είναι κι αυτό μια καλά πλασαρισμένη ιστορία – από τις πολλές που έχει πει και συνεχίζει να λέει (ακόμα κι όταν δεν χρειάζεται να πει τίποτα).

Το μόνο που δεν αμφισβητείται, είναι πως όποια κι αν είναι η ιστορία που επιλέξει να πει η Τέιλορ Σουίφτ, όποια κι αν είναι η μελωδία της, ο κόσμος όλος θα κινηθεί στο ρυθμό της. Είναι το παρόν.