ΠΕΝΤΕ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΝΙΚΗΤΩΝ ΤΗΣ EUROVISION

Η Eurovision έχει δει πολλούς πρώην νικητές να επιστρέφουν, με διαφορετικά αποτελέσματα. Κάποιοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, όπως η Έλενα Παπαρίζου, που πρώτα κατέκτησε την 3η θέση το 2001 με τους Antique και στη συνέχεια νίκησε το 2005, ή ο Dima Bilan, που από τη 2η θέση το 2006 έφτασε στην πρωτιά το 2008.

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που έγραψαν ιστορία, κερδίζοντας δύο φορές, όπως ο Johnny Logan, που θριάμβευσε το 1980 και το 1987, και η Loreen, που έγινε η πρώτη γυναίκα που πήρε δύο νίκες, η πρώτη το 2012 και η δεύτερη πολύ πρόσφατα το 2023.

Ωστόσο, δεν είχαν όλοι οι πρώην νικητές την ίδια τύχη, καθώς υπήρξαν και πέντε περιπτώσεις καλλιτεχνών, όπου η επιστροφή τους οδήγησε σε απογοητευτικά αποτελέσματα.

EUROVISION: ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΙΚΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΑΝ

Lena – Από τη νίκη με το “Satellite”, σε ένα μέτριο αποτέλεσμα την επόμενη χρονιά

Η Lena Meyer-Landrut έφερε στη Γερμανία τη νίκη στη Eurovision 2010 με το “Satellite”, ένα φρέσκο, μοντέρνο κομμάτι με το οποίο κατέκτησε το ευρωπαϊκό κοινό. Η απλότητα και η ανεπιτήδευτη σκηνική παρουσία της την έκαναν να ξεχωρίσει, χαρίζοντάς της μία από τις πιο εμφατικές νίκες του διαγωνισμού.

Με το “Satellite”, η Lena έγινε σύμβολο της νέας γενιάς καλλιτεχνών της Eurovision.

Σε μια αψυχολόγητη κίνηση, η Lena και η γερμανική αποστολή αποφάσισαν να πάρουν ένα μεγάλο ρίσκο: η τραγουδίστρια να επιστρέψει στον διαγωνισμό την αμέσως επόμενη χρονιά, το 2011, για να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σπάνιο στη Eurovision, καθώς οι νικητές συνήθως δεν επιστρέφουν τόσο σύντομα.

Το τραγούδι που επιλέχθηκε για τη δεύτερη συμμετοχή της ήταν το “Taken by a Stranger”, ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό και πιο πειραματικό κομμάτι σε σχέση με το χαρούμενο και ανάλαφρο “Satellite”. Η Lena εμφανίστηκε στη σκηνή με μία πιο ώριμη και μυστήρια αισθητική, προσπαθώντας να δείξει μία διαφορετική πλευρά της.

Παρά την εντυπωσιακή σκηνική παρουσία και το ιδιαίτερο ύφος του τραγουδιού, η υποδοχή του κοινού ήταν πιο συγκρατημένη. Το “Taken by a Stranger” δεν είχε την ίδια απήχηση με το προηγούμενο κομμάτι της, και αυτό αποτυπώθηκε στα αποτελέσματα. Παρότι η Lena κατάφερε να τερματίσει στη 10η θέση, το αποτέλεσμα φάνηκε μέτριο σε σύγκριση με την εμφατική της νίκη έναν χρόνο πριν.

Alexander Rybak – Από τη δόξα της Eurovision, απότομη προσγείωση στην 15 θέση

Ο Alexander Rybak είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους νικητές της Eurovision. Το 2009, ο Νορβηγός μουσικός με καταγωγή από τη Λευκορωσία κέρδισε τον διαγωνισμό με το τραγούδι “Fairytale”, σημειώνοντας τότε ρεκόρ βαθμολογίας. Το κομμάτι του, με το χαρακτηριστικό βιολί και τη μελωδική του φωνή, έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη των φαν του διαγωνισμού.

Μετά την τεράστια επιτυχία του, ο Rybak συνέχισε την καριέρα του στη μουσική, αλλά καμία από τις επόμενες κυκλοφορίες του δεν έφτασε την απήχηση του “Fairytale”. Ωστόσο, το 2018, πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στη Eurovision, αυτή τη φορά με το τραγούδι “That’s How You Write a Song”.

Παρότι προκρίθηκε στον τελικό και κέρδισε αρκετή προσοχή λόγω του αρκετά θεατρικού του σόου, το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Ο πρώην νικητής, που το 2009 είχε θριαμβεύσει, το 2018 κατέληξε μόλις στην 15η θέση. Αυτό αποτέλεσε σοκ για τους θαυμαστές του, καθώς πολλοί θεωρούσαν ότι θα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της βραδιάς.

Μετά από αυτή την απογοητευτική κατάταξη, η καριέρα του Rybak πήρε την κατιούσα. Αν και συνέχισε να κυκλοφορεί μουσική, η δημοτικότητά του έπεσε αισθητά, και πλέον η παρουσία του στη διεθνή μουσική σκηνή είναι περιορισμένη. Τα τελευταία χρόνια, έχει ασχοληθεί με τη διδασκαλία μουσικής και έχει μιλήσει ανοιχτά για τα προσωπικά του προβλήματα, όπως η μάχη του με την κατάθλιψη και τον εθισμό στα ηρεμιστικά.

Ο Alexander Rybak παραμένει ένας από τους πιο γνωστούς νικητές στην ιστορία της Eurovision, αλλά η πορεία του δείχνει πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί κανείς στην κορυφή μετά από μια τόσο ξαφνική επιτυχία.

Niamh Kavanagh – Από τον θρίαμβο του 1993, στην προτελευταία θέση

Η Ιρλανδία κυριάρχησε στη Eurovision τη δεκαετία του 1990, κερδίζοντας τέσσερις φορές μέσα σε πέντε χρόνια. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές νικήτριες αυτής της χρυσής εποχής ήταν η Niamh Kavanagh, η οποία το 1993 κατέκτησε την κορυφή με το τραγούδι “In Your Eyes”. Η συναισθηματική αυτή μπαλάντα, που βασιζόταν στη δυνατή ερμηνεία της, αγαπήθηκε από το κοινό και βοήθησε την Ιρλανδία να συνεχίσει την εντυπωσιακή της πορεία στον διαγωνισμό.

Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, το 2010, η Niamh Kavanagh αποφάσισε να επιστρέψει στη Eurovision με το τραγούδι “It’s for You”. Το κομμάτι ήταν επίσης μία μελωδική μπαλάντα που βασιζόταν στη φωνή και το συναίσθημά της, θυμίζοντας το στιλ που την είχε οδηγήσει στη νίκη το 1993. Η επιστροφή της δημιούργησε έντονο ενδιαφέρον, καθώς οι fans της Eurovision είχαν έντονες αναμνήσεις από την προηγούμενη επιτυχία της.

Ωστόσο, η μουσική σκηνή της Eurovision είχε αλλάξει σημαντικά μέχρι το 2010. Ο διαγωνισμός είχε εξελιχθεί, με τα μοντέρνα pop, dance και ethnic στοιχεία να κυριαρχούν, και το κλασικό στυλ τραγουδιών της δεκαετίας του ’90 δεν είχε πλέον την ίδια απήχηση. Αν και η Niamh Kavanagh κατάφερε να περάσει στον τελικό, η πορεία της αποδείχθηκε δύσκολη.

Το “It’s for You” δεν κατάφερε να ξεχωρίσει απέναντι στον έντονο ανταγωνισμό και τα εντυπωσιακά σκηνικά θεάματα των άλλων χωρών. Στον τελικό, η Ιρλανδία τερμάτισε 23η (προτελευταία), συγκεντρώνοντας μόλις 25 βαθμούς. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν απογοητευτικό, ιδίως για μία πρώην νικήτρια, και έδειξε πως η Eurovision είχε πλέον μεταμορφωθεί ριζικά από τις μέρες της κυριαρχίας της Ιρλανδίας.

Charlotte Perrelli – Από τη νίκη του 1999, στην ξεχασμένη επιστροφή του 2008

Η Charlotte Perrelli (γνωστή και ως Charlotte Nilsson) κατέκτησε τη Eurovision το 1999 με το τραγούδι “Take Me to Your Heaven”. Το κομμάτι, με έντονη επιρροή από το ύφος των ABBA, κέρδισε τις καρδιές των Ευρωπαίων και χάρισε στη Σουηδία μία ακόμα νίκη.

Μετά την επιτυχία της, η καριέρα της στη Σουηδία συνέχισε δυναμικά, γεγονός που την ώθησε το 2008 να δοκιμάσει ξανά την τύχη της στον διαγωνισμό, αυτή τη φορά με το “Hero”. Το “Hero” είχε έναν πιο σύγχρονο ήχο και συνοδευόταν από μία εντυπωσιακή σκηνική παρουσία, ωστόσο η υποδοχή που έλαβε δεν ήταν η αναμενόμενη.

Το κοινό στη Σουηδία φάνηκε διχασμένο και, αν και το τραγούδι της κέρδισε το Melodifestivalen, στον ημιτελικό της Eurovision συνάντησε μεγάλη δυσκολία. Στην ψηφοφορία του κοινού δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, γεγονός που αποτέλεσε σοκ τόσο για την ίδια όσο και για τους Σουηδούς φαν. Τελικά, η κριτική επιτροπή της έδωσε μία από τις λίγες διαθέσιμες «θέσεις διάσωσης», εξασφαλίζοντάς της ένα εισιτήριο για τον τελικό.

Η πορεία της στη βραδιά του μεγάλου τελικού δεν ήταν ιδανική. Παρά την εμπειρία και τη δυναμική σκηνική παρουσία, η Perrelli κατέληξε στην 18η θέση, ένα απογοητευτικό αποτέλεσμα για μία πρώην νικήτρια.

Η αποτυχία της ανέδειξε μία σημαντική αλλαγή στη Eurovision: το κοινό είχε πλέον διαφορετικές μουσικές προτιμήσεις, και τα παραδοσιακά pop τραγούδια δεν είχαν την ίδια απήχηση όπως στο παρελθόν. Παράλληλα, ο διαγωνισμός είχε γίνει πιο ανταγωνιστικός, με νέα μουσικά ρεύματα να κυριαρχούν στη σκηνή.

Αν και η δεύτερη προσπάθεια της Charlotte Perrelli δεν στέφθηκε με επιτυχία, εκείνη παραμένει ένα από τα πιο μεγάλα ονόματα της Eurovision και της σουηδικής μουσικής σκηνής.

Dana International – Η επιστροφή που κατέληξε σε αποκλεισμό στον ημιτελικό

Η Dana International έγραψε ιστορία στη Eurovision το 1998, όταν έγινε η πρώτη τρανς καλλιτέχνιδα που κέρδισε τον διαγωνισμό με το εμβληματικό “Diva”. Το τραγούδι, σε συνδυασμό με τη δυναμική της προσωπικότητα, την έκανε σύμβολο της LGBTQ+ κοινότητας και μία από τις πιο θρυλικές νικήτριες της Eurovision.

Δεκατρία χρόνια μετά, το 2011, η Dana International αποφάσισε να επιστρέψει στη Eurovision, αυτή τη φορά με το τραγούδι “Ding Dong”. Το κομμάτι είχε έναν ανεβαστικό pop ρυθμό, μία αισιόδοξη μελωδία και έναν δυναμικό τίτλο που υποσχόταν να ξεσηκώσει το κοινό. Η παρουσία της στη σκηνή συνοδευόταν από το γνώριμο στυλ της, και πολλοί περίμεναν ότι η επιστροφή της θα προκαλούσε συζητήσεις.

Ωστόσο, η πραγματικότητα αποδείχθηκε διαφορετική. Το “Ding Dong” δεν κατάφερε να συγκινήσει το ευρωπαϊκό κοινό. Παρόλο που η Dana International είχε ακόμα πολλούς φανατικούς θαυμαστές, το τραγούδι της δεν ξεχώρισε στη σκηνή του ημιτελικού, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί και να μην καταφέρει καν να φτάσει στον μεγάλο τελικό.

Ο αποκλεισμός της σόκαρε τους φαν του διαγωνισμού, αλλά η Eurovision είχε αλλάξει πολύ από το 1998, με διαφορετικές μουσικές τάσεις και ένα κοινό που πλέον αναζητούσε κάτι νέο και πρωτοποριακό.