SQUID GAME 2: Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Η σειρά-φαινόμενο, το «Squid Game», έκανε παγκόσμια αίσθηση, συνδυάζοντας κοινωνική κριτική, ψυχολογικό θρίλερ και ανθρώπινες αντιφάσεις, προσφέροντας στους θεατές μια εμπειρία που εξετάζει τη φύση της επιβίωσης και των ηθικών επιλογών σε ακραίες συνθήκες.

Στη δεύτερη σεζόν, η σειρά εισάγει έναν νέο και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα χαρακτήρα, την Hyun-ju, μια τρανς γυναίκα που συμμετέχει στα σκληρά παιχνίδια, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για την επέμβαση επιβεβαίωσης φύλου της.

Ωστόσο, η απόφαση της παραγωγής του Netflix να επιλέξει έναν cisgender ηθοποιό, τον Park Sung-hoon, για να υποδυθεί μια τρανς ηρωίδα έχει προκαλέσει -δικαιολογημένες- αντιδράσεις.

Το γεγονός αυτό φέρνει στην επιφάνεια ένα διαρκές ζήτημα για την ηθική των επιλογών που γίνονται στην κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία αναφορικά με την εκπροσώπηση των τρανς ατόμων. Ποιες είναι οι ευθύνες των δημιουργών όταν αποφασίζουν να επιλέξουν έναν cisgender ηθοποιό για έναν τρανς ρόλο, και πώς αυτό επηρεάζει την κοινωνική αντίληψη και την πραγματική εμπειρία των τρανς ατόμων;

Η ΗΡΩΙΔΑ HYUN-JU: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Η Hyun-ju είναι μια ηρωίδα που κλέβει τις εντυπώσεις λόγω της συγκινητικής της ιστορίας. Ζώντας σε μια κοινωνία που την περιθωριοποιεί, η Hyun-ju είναι ένα τρανς άτομο που έχει περάσει από αμέτρητες δυσκολίες και απογοητεύσεις. Ενώ υπηρετούσε στον στρατό, η αποκάλυψη της τρανς ταυτότητάς της είχε ως αποτέλεσμα τον εξαναγκασμό σε απομάκρυνση.

Η οικογένειά της την απέρριψε, και οι φίλοι της την εγκατέλειψαν. Αυτή η απόρριψη από το κοινωνικό της περιβάλλον την οδήγησε στη μοναξιά, και η Hyun-ju αναγκάστηκε να καταφύγει στο παιχνίδι της σειράς για να συγκεντρώσει τα χρήματα που χρειαζόταν για την επιβεβαίωση του φύλου της, βάζοντας τη ζωή της σε κίνδυνο.

Πόσο παρόμοια μπορεί να είναι άραγε η μοίρα πολλών τρανς προσώπων και στον πραγματικό κόσμο;

Η ιστορία της Hyun-ju δεν είναι μόνο μία ιστορία επιβίωσης, αλλά και μια καθαρή αποτύπωση της κοινωνικής απομόνωσης που βιώνουν τα τρανς άτομα σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και στη Νότια Κορέα, όπου τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αντιμετωπίζουν προκαταλήψεις και περιορισμένα δικαιώματα.

SQUID GAME: ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΤΡΑΝΣ ΑΝΔΡΑΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΜΙΑ ΤΡΑΝΣ ΓΥΝΑΙΚΑ;

Η εκπροσώπηση των τρανς ατόμων στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση είναι ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις και αντιδράσεις τα τελευταία χρόνια. Παρά την πρόοδο που γίνεται στη συζήτηση για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, οι cisgender ηθοποιοί που υποδύονται τρανς ρόλους συνεχίζουν να αποτελούν ένα αμφιλεγόμενο θέμα.

Η αρχική ιδέα του Squid Game χρειάστηκε πάνω από μια δεκαετία για να γίνει πραγματικότητα, καθώς ο δημιουργός της σειράς, Hwang Dong-hyuk αντιμετώπισε πολλές οικονομικές δυσκολίες. Ωστόσο, ο Hwang Dong-hyuk κατάφερε να το υλοποιήσει το 2021. Με τη δημιουργική του γραφή, συνέχισε με μια ιστορία που περιλάμβανε έναν τρανς χαρακτήρα, αν και γνώριζε εκ των προτέρων τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε.

Σε συνέντευξή του στο TV Guide, ο Hwang εξήγησε γιατί δεν επέλεξε έναν τρανς ηθοποιό για τον ρόλο. Παρόλο που ήθελε να διατηρήσει την αυθεντικότητα του χαρακτήρα, υπήρχε ένα εμπόδιο που δεν μπορούσε να ξεπεραστεί.

«Όταν κάναμε την έρευνά μας στη Νότια Κορέα, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν ελάχιστοι ηθοποιοί που είναι ανοιχτά τρανς ή ακόμα και ανοιχτά γκέι. Δυστυχώς, στην κορεατική κοινωνία η LGBTQΙ+ κοινότητα παραμένει περιθωριοποιημένη και παραμελημένη, κάτι που είναι θλιβερό», δήλωσε ο Hwang.

Αυτό αντανακλά την πραγματικότητα, καθώς, ενώ πολλές δυτικές χώρες έχουν γίνει πιο ανοιχτές προς την queer κοινότητα, αρκετές ασιατικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Κορέας, παραμένουν συντηρητικές όσον αφορά την αναγνώριση των δικαιωμάτων της LGBTQΙ+ κοινότητας.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ PARK SUNG-HOON

Ο 39χρονος Νοτιοκορεάτης ηθοποιός Park Sung-hoon ερμηνεύει τη Hyun-ju στη 2η σεζόν. Αν και στον ρόλο υποδύεται μια τρανς γυναίκα, ο Sung-hoon δεν είναι τρανς άτομο. Ο ίδιος είναι γνωστός από τη συμμετοχή του σε επιτυχημένες σειρές όπως The Glory και Queen of Tears, ενώ συχνά υποδύεται κακούς χαρακτήρες.

Ο Park Sung-hoon έκανε μεγάλη προσπάθεια για να προετοιμαστεί για τον απαιτητικό ρόλο του. Παρά το γεγονός ότι η επιλογή του προκαλεί αντιδράσεις, ο ίδιος έχει εκφράσει τη βαθιά του επιθυμία να κατανοήσει και να σεβαστεί την εμπειρία ενός τρανς ατόμου.

Πριν από τα γυρίσματα, παρακολούθησε ντοκιμαντέρ που αφορούσαν τη ζωή των τρανς ανθρώπων και μελέτησε προσωπικές ιστορίες, προκειμένου να αποκτήσει μια πραγματική αίσθηση του πώς βιώνουν τα τρανς άτομα τον κοινωνικό και ψυχολογικό αποκλεισμό. Επιπλέον, βυθίστηκε σε βιβλιογραφία που σχετιζόταν με τις προκλήσεις και τις διαφορές στην καθημερινότητα των τρανς ατόμων.

Ωστόσο, κατά πολλούς, παρά τις καλές προθέσεις του Park Sung-hoon, το γεγονός ότι ο ίδιος δεν έχει βιώσει την τρανς εμπειρία περιορίζει την αυθεντικότητα του ρόλου του. Αν και μπορεί να προσεγγίσει την τρανς εμπειρία με ενδιαφέρον και έμφαση στην ψυχολογία του χαρακτήρα, δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως τις προσωπικές και κοινωνικές δυσκολίες που προκύπτουν από τη ζωή ενός τρανς ατόμου.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ “OKAY” CISGENDER ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΝΑ ΥΠΟΔΥΟΝΤΑΙ ΤΡΑΝΣ ΡΟΛΟΥΣ

Όταν ένας cisgender ηθοποιός παίρνει τον ρόλο ενός τρανς ατόμου, συχνά το κάνει χωρίς να έχει την προσωπική εμπειρία της τρανς πραγματικότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναπαράγονται στερεότυπα, μύθοι και παραπλανητικές εικόνες της τρανς κοινότητας. Αυτή η πρακτική ενδέχεται να ενισχύει τη λανθασμένη αντίληψη ότι οι τρανς άνθρωποι είναι απλώς «αλλαγμένοι» ή «διαφορετικοί» με τρόπους που δεν κατανοούνται πλήρως. Επιπλέον, οι τρανς ηθοποιοί σπανίως έχουν την ευκαιρία να υποδυθούν ρόλους που αντανακλούν την πραγματική τους ζωή και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, περιορίζοντας τις επαγγελματικές τους ευκαιρίες και καταστέλλοντας την αυθεντική εκπροσώπηση.

Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση, ως ισχυρά εργαλεία κοινωνικής επιρροής, διαμορφώνουν τον τρόπο που η κοινωνία αντιλαμβάνεται τις μειονότητες. Η παρουσία ενός cisgender ηθοποιού που υποδύεται έναν τρανς χαρακτήρα είναι συχνά προβληματική, καθώς μπορεί να ενισχύσει μια εικόνα του τρανς ατόμου ως κάτι εξωπραγματικό ή ως μία “προσωρινή” κατάσταση. Η ανάγκη για αυθεντική εκπροσώπηση είναι πλέον αναγκαία, και το πρόβλημα δεν είναι απλά καλλιτεχνικό, αλλά έχει πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις.

Η εκπροσώπηση των τρανς ατόμων στα θεάματα παραμένει περιορισμένη ακόμη και σήμερα. Πολλές φορές οι τρανς χαρακτήρες που εμφανίζονται σε ταινίες και σειρές έχουν περιορισμένα χαρακτηριστικά, που επικεντρώνονται συχνά στο δράμα ή την “τραγικότητα” της ταυτότητας φύλου τους, χωρίς να δίνεται έμφαση στην πλήρη ανθρώπινη διάσταση αυτών των ατόμων.

Σύμφωνα με μελέτη της GLAAD (Gay and Lesbian Alliance Against Defamation), μόνο το 4% των τρανς χαρακτήρων σε ταινίες και τηλεόραση υποδύονται τρανς ηθοποιοί, ενώ η πλειοψηφία αυτών των ρόλων ερμηνεύεται από cisgender ηθοποιούς. Αυτή η διαφορά στις ευκαιρίες, όπως τονίζεται σε εκθέσεις της GLAAD και άλλων οργανισμών υπέρ των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ, αναδεικνύει τη σοβαρή ανάγκη για πιο αυθεντική εκπροσώπηση, όπου οι τρανς ηθοποιοί θα έχουν τη δυνατότητα να αποδώσουν τη ζωή και τις προκλήσεις της κοινότητας.

Η συζήτηση γύρω από την ηθική της επιλογής ενός cisgender ηθοποιού για έναν τρανς ρόλο θέτει ταυτόχρονα και το ζήτημα της εκμετάλλευσης και του παρατεταμένου κοινωνικού αποκλεισμού των τρανς ατόμων από τη βιομηχανία του θεάματος. Η ύπαρξη στερεοτύπων γύρω από τις τρανς κοινότητες στη λαϊκή κουλτούρα, και η αναπαράστασή τους μέσα από την περσόνα των cisgender ηθοποιών, συνεχίζει να αποτελεί παράγοντα διαμόρφωσης μιας στρεβλής αντίληψης για το πώς ζουν, σκέφτονται και αναπτύσσονται οι τρανς άνθρωποι.

ΤΑ ΛΟΑΤΚΙ+ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

Η Νότια Κορέα, παρά την ταχύτατη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξή της, παραμένει σε μεγάλο βαθμό συντηρητική σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Η κοινωνία, παρόλο που διατηρεί αρκετές προοδευτικές αξίες, συχνά επηρεάζεται από παραδοσιακές αντιλήψεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις που περιορίζουν την πλήρη αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ+ κοινοτήτων. Το νομικό καθεστώς δεν παρέχει πλήρη προστασία από τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικής ταυτότητας ή φύλου, και η κοινωνική αποδοχή των τρανς ατόμων παραμένει σε πρώιμο στάδιο.

Η έλλειψη εκπροσώπησης των τρανς ατόμων στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, καθώς και η κοινωνική περιθωριοποίηση, καθιστούν ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για θεσμική αλλαγή και κοινωνική αποδοχή. Η απόφαση του «Squid Game» να ενσωματώσει έναν τρανς χαρακτήρα, αν και θετική, φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη για πραγματική εκπροσώπηση των τρανς ατόμων από ηθοποιούς της κοινότητας. Η συζήτηση γύρω από το θέμα της εκπροσώπησης δεν είναι απλώς καλλιτεχνική, αλλά συνδέεται με την κοινωνική αποδοχή των τρανς ατόμων.