“ΕΝΙΩΣΑ ΣΑΤΑΝΑΣ” – ΣΤΑ “ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ” ΜΑΣΤΙΓΩΣΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ

Τα “Πάθη του Χριστού” (2004) είναι μια αμερικανική επική βιβλική δραματική ταινία του 2004 σε παραγωγή, σκηνοθεσία και σενάριο του Μελ Γκίμπσον.

Στη συγκλονιστική και άρτια καλλιτεχνικά ταινία πρωταγωνιστούν ο Jim Caviezel ως Ιησούς, η Maia Morgenstern ως μητέρα του Ιησού και η Monica Bellucci ως Μαρία Μαγδαληνή.

Η ταινία καλύπτει βασικά τις τελευταίες ώρες της ζωής του Ιησού, ξεκινώντας με την προσευχή στον κήπο στη Γεθσημανή, την αγρυπνία και τη θλίψη της Παναγίας, και ολοκληρώνεται με μία σύντομη παρουσίαση της Αναστάσεως.

Αξιοσημείωτες σκηνές της ταινίας αποτελούν και κάποιες αναδρομές στην πρώιμη ζωή του Χριστού, της επί του Όρους ομιλίας, του Χριστού να διδάσκει τους Δώδεκα Αποστόλους και του Μυστικού Δείπνου.

Η ταινία καλύπτει κυρίως τις τελευταίες 12 ώρες πριν από τον θάνατο του Ιησού Χριστού, γνωστές ως «Πάθη».

Η ταινία γυρίστηκε κυρίως στην Ιταλία. Οι διάλογοι είναι εξ ολοκλήρου σε αρχαία αραμαϊκά, εβραϊκά και λατινικά. Αν και ο Γκίμπσον ήταν αρχικά αντίθετος, η ταινία κυκλοφόρησε με διαθέσιμο υποτιτλισμό.

Ο δημιουργός συμβουλεύτηκε αρκετούς θεολογικούς συμβούλους κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά και ενός ιερέα, ο οποίος επισκεπτόταν το σετ καθημερινά για να δίνει συμβουλές γύρω από το πώς τελείται η εξομολόγηση και η Θεία Κοινωνία.

Η ταινία ήταν αμφιλεγόμενη και έλαβε θετικές και αρνητικές κριτικές. Κάποιοι χαρακτήρισαν το έργο ως μια θρησκευτική και ιερή εμπειρία, επαινώντας τις ερμηνείες και τη μουσική παρτιτούρα του John Debney, ενώ κάποιοι τη βρήκαν σκληρή, χαρακτηρίζοντας τις σκηνές βίας ακραίες και συναισθηματικά εξαντλητικές. Η ταινία θεωρήθηκε πιστή στα γεγονότα, παρότι η εμμονή στις σκηνές του Πάθους, αξιολογήθηκε από κάποιους ως αντισημιτική.

Στην ταινία υπάρχει σαφής αναφορά στην εις Άδου Κάθοδο, αφού με τον θάνατο του Χριστού εμφανίζεται η μορφή, που άλλες φορές παρουσιάζεται ως Σατανάς, ή άλλες φορές ως Άδης που θρηνεί για την ήττα του.

Η ταινία έχει έντονα στοιχεία παραφυσικού παραψυχολογικού θρίλερ με την παρουσία του Σατανά που υποδύεται η Rosalinda Celentano. Ο Σατανάς του Γκίμπσον δεν είναι η τυπική τερατώδης μορφή με τεράστια κερατά, μεγάλα δόντια και ουρά. Πρόκειται για έναν αθόρυβο, σιωπηλό Σατανά, που κινεί παρασκηνιακά τα νήματα.

Παρότι χαρακτηρίστηκε ως “ακατάλληλη για ανηλίκους” (Restricted) λόγω των βίαιων σκηνών της, η ταινία έκλεισε το box office με πάνω από 612 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και έγινε η πέμπτη ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις για το 2004 σε παγκόσμιο επίπεδο, σημειώνοντας παράλληλα τη μεγαλύτερη εισπρακτική εισπρακτική επιτυχία για χριστιανική ταινία.

Επιπλέον, έλαβε τρεις υποψηφιότητες στα 77α Όσκαρ το 2005, για το καλύτερο μακιγιάζ, την καλύτερη φωτογραφία και την καλύτερη πρωτότυπη μουσική.

Τα γυρίσματα του σίκουελ, με επίκεντρο την ανάσταση του Ιησού βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, καθώς η ταινία “Τα Πάθη του Χριστού: Ανάσταση – Κεφάλαιο Ι” αναμένεται να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους το 2025.

Ο JIM CAVIEZEL ΩΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Ο Τζιμ Καβίζελ είναι Αμερικανός ηθοποιός. Έκανε το ντεμπούτο του το 1991 στην ταινία “Το Δικό μου Αϊντάχο” (My Own Private Idaho), ενώ έγινε παγκοσμίως γνωστός από τον ρόλο του ως Ιησούς Χριστός στην ταινία του Μελ Γκίμπσον το 2004.

Ο Jim Caviezel άφησε στο στίγμα τους ως Ιησούς Χριστός με τη συγκλονιστική ερμηνεία του, δίνοντας την καρδιά και την ψυχή του στον ρόλο. Η δέσμευσή του δοκιμάστηκε καθώς υπέφερε από πολλαπλούς τραυματισμούς μετά από ατυχήματα που είχε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.

Όπως αναφέρει το Today, ο Jim Caviezel υποβλήθηκε σε μια εκτενή διαδικασία μακιγιάζ διάρκειας οκτώ ωρών για να φανούν στο σώματα του οι πληγές του Χριστού, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια.

Τα “Πάθη του Χριστού” απεικονίζουν τη σταύρωση του Χριστού, με τον Jim Caviezel να προσφέρει μια πολύ δυνατή ερμηνεία. Η ταινία ακολουθεί τη βιβλική αφήγηση, απεικονίζοντας την προδοσία του Ιούδα, που οδηγεί στην καταδίκη και τα βασανιστήρια του Ιησού. Σέρνοντας τον σταυρό στον Γολγοθά, υπομένει οδυνηρό μαρτύριο πριν θανατωθεί.

Ο Χριστός του Γκίμπσον υφίσταται τα μαρτύρια ως ένας απλός άνθρωπος και η μόνη στιγμή που χρησιμοποιεί κάποια θαυματουργική δύναμη είναι στη Γεσθημανή, όταν επαναφέρει το κομμένο αυτί του στρατιώτη του Σανχεντρίν στη Γεθσημανή.

Ο CAVIEZEL ΜΑΣΤΙΓΩΘΗΚΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ

Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν το 2003 στην πόλη Ματέρα της Ιταλίας. Το καστ και το συνεργείο αντιμετώπισαν περίεργες καταστάσεις και τραυματισμούς.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Gibson έδωσε εντολή στους ηθοποιούς που υποδύονταν τους Ρωμαίους στρατιώτες να χτυπήσουν με τα μαστίγιά τους προς το μέρος του Caviezel, διασφαλίζοντας ότι η κάμερα θα “έκλεβε” ότι δεν τον μαστιγώνουν στην πραγματικότητα.

Εντούτοις, ένας από τους ηθοποιούς έχασε κατά λάθος τη θέση του και μαστίγωσε κανονικά τον Caviezel.

Ο Caviezel έπαθε υποθερμία, χτυπήθηκε από κεραυνό και μαστιγώθηκε δύο φορές κατά λάθος, με αποτέλεσμα να έχει μέχρι και σήμερα ουλές στην πλάτη του.

Ο Gibson κάλυψε όλα τα ιατρικά έξοδα, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις δυσκολίες στις οποίες τον υπέβαλε.

Ο βοηθός σκηνοθέτη χτυπήθηκε επίσης δύο φορές από κεραυνό, ενώ αρκετοί καμεραμέν και φροντιστές έσπασαν χέρια, πόδια και πλευρά.

Η προσέγγιση του Γκίμπσον αποτελεί μια εξαιρετικά σκληρή απόδοση των “Παθών” που δοκιμάζουν τη συναισθηματική αντοχή των θεατών, καθώς οι στρατιώτες εκτελούν σαδιστικά τα μαστιγώματα, ενώ ο Χριστός τα υπομένει δίχως να αντιδρά.

“ΕΝΙΩΣΑ ΣΑΝ ΣΑΤΑΝΑΣ”

Ο Caviezel δήλωσε πως το χτύπημα από το μαστίγιο του προκάλεσε αφόρητους πόνους, με αποτέλεσμα να χάσει εντελώς την αναπνοή του. Παραδόξως, όπως έχει πει, η εμπειρία αυτή του έδειξε μια πλευρά του χαρακτήρα του, που δεν γνώριζε ότι υπήρχε.

«Μπορεί να υποδύομαι τον Ιησού, αλλά ένιωσα σαν Σατανάς εκείνη τη στιγμή», είπε ο ηθοποιός σε συνέντευξή του.

Ωστόσο, αυτό το χτύπημα δεν ήταν το τέλος των κακουχιών του ηθοποιού στο πλατό.

Το δεύτερο περιστατικό μαστιγώματος προκάλεσε σοβαρό τραυματισμό στον καρπό του πρωταγωνιστή, αναγκάζοντας την παραγωγή να προχωρήσει στη χρήση οπτικών εφέ για τις εναπομείνασες σκηνής μαστιγώματος.

Παρά τους έντονους πόνους που ένιωθε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, οι προκλήσεις για τον Caviezel συνεχίστηκαν.

Κρεμάστηκε σχεδόν γυμνός σε έναν σταυρό σε χαμηλές θερμοκρασίες για εβδομάδες, και τον χτύπησε κεραυνός ενώ γυριζόταν το κήρυγμα στη σκηνή του Όρους.

Παρά τους πολυάριθμους τραυματισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός εξαρθρωμένου ώμου, πνευμονίας και λοίμωξης των πνευμόνων, ο Caviezel, ως πιστός Ρωμαιοκαθολικός, υποστήριξε ότι δεν θα ήθελε να έχει βιώσει την εμπειρία αυτή με διαφορετικό τρόπο.

Ο ίδιος ένιωθε ευλογία που πέρασε όσα πέρασε, καθώς με αυτό τον τρόπο κατάφερε να “μπει” περισσότερο στον ρόλο και να τον απογειώσει.

Όπως έχει δηλώσει, η αφοσίωσή του στην ενσάρκωση του Ιησού παρέμεινε σταθερή, παρά τις σωματικές και συναισθηματικές προκλήσεις που υπέμεινε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.

Η ΜΟΝΙΚΑ ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ ΩΣ ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΙΝΗ

Η Μόνικα Μπελούτσι ενσάρκωσε τον “πειρασμό” στην ταινία του Γκίμπσον, μια επιλογή που δεν έμεινε ασχολίαστη.

Πολλοί θεολόγοι και εκπρόσωποι της εκκλησίας των ΗΠΑ και όχι μόνο ήταν ιδιαιτέρως αρνητικοί με την επιλογή αυτή, υποστηρίζοντας πως δεν είναι σωστό ένα “sex symbol” να πρωταγωνιστεί σε μια ταινία με θρησκευτικό περιεχόμενο.

Εντούτοις, η Ιταλίδα ηθοποιός έπεισε ακόμη και τους… άπιστους, συγκλονίζοντας με την ερμηνεία της, σε έναν ρόλο που χαρακτήρισε τη μετέπειτα πορεία της στην υποκριτική.

Η ίδια η Μπελούτσι είχε δηλώσει σχετικά με τον ρόλο της: “Ήθελα πάντα να υποδυθώ τη Μαρία. Ήταν μια αμαρτωλή σαν όλους μας, η ανθρώπινη πλευρά της και οι αδυναμίες της με άγγιξαν. Κατάφερε να βρει την πνευματικότητα μέσω του Ιησού. Με τον ίδιο τρόπο όλοι μας πρέπει να βρούμε την πνευματική πλευρά μας”.

Η ΠΙΟ LIGHT ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Το “The Passion Recut”, μια επανεπεξεργασμένη έκδοση της ταινίας, κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 11 Μαρτίου 2005, αφού οι παραγωγοί “έκοψαν” 5 λεπτά τα οποία παρουσίαζαν τις σκλρές σκηνές βίας, με την ελπίδα ότι η ταινία να γίνει πιο προσιτή στους θεατές.

Ο πρόεδρος της Newmarket Films, Bob Berney είχε δηλώσει σχετικά: “Ήξερα πολλούς ανθρώπους που ήθελαν να δουν την ταινία, αλλά δεν μπορούσαν να πάνε. Ήταν απλώς πολύ αγχωμένοι ή… τσιγκούνηδες”.

Ο Gibson εξήγησε το σκεπτικό του για την επανεπεξεργασμένη έκδοση της ταινίας, αναφέροντας: “Μετά την αρχική προβολή στις κινηματογραφικές αίθουσες, έλαβα πολλές επιστολές από ανθρώπους από ολόκληρη τη χώρα (ΗΠΑ). Πολλοί μου είπαν ότι ήθελαν να μοιραστούν την εμπειρία με αγαπημένα πρόσωπα, αλλά ανησυχούσαν ότι οι πιο σκληρές εικόνες της ταινίας θα ήταν πολύ έντονες για να τις αντέξουν. Για αυτό τον λόγο, αποφάσισα να την επανεπεξεργαστώ”.