ΔΑΠΙΤΗΣ: “ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΜΑΣ”
Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα φίλος της μεγάλης γαλάζιας φοιτητικής παράταξης συνεχίζει να πιστεύει ότι βγήκαν πρώτοι.
Δεν έχουν μόνο στο Doctor Strange πολλαπλά σύμπαντα, έχουμε και εμείς στη ΔΑΠ. Και στο δικό μας σύμπαν κερδίσαμε.
Το ξέραμε ότι θα βγούμε δεύτεροι, είχαμε δει 14 εκατομμύρια εκδοχές του μέλλοντος και σε όλα χάναμε. Γι’ αυτό κι αλλάξαμε σύμπαν, ποιος να μας πει τι.
Εδώ βγαίνουμε πρώτοι γιατί ψηφίζουν και οι πανεπιστημιακοί αστυνομικοί. Δεν το περίμενε κανείς να ψηφίζουν ΔΑΠ, το ξέρω, αλλά αυτό είναι η ζωή, μια τεράστια έκπληξη.
Υπάρχουν σχολές όπου δεν κατεβάσαμε καν ψηφοδέλτιο αλλά και πάλι βγήκαμε πρώτοι. Μαγικό, το καλύτερο σύμπαν που θα μπορούσαμε να βρεθούμε. Αυτά τα πράγματα έχουν να γίνουν απ’ το 1961.
Αφήστε μας εδώ, δεν γυρνάμε στο κανονικό που να χτυπιέστε. Δεν έχει τίποτα για μας εκεί. Μόνο κομμουνισμό και χαϊμαλιά. Μόνοι σας το προκαλέσατε αυτό στον εαυτό σας.
Εννοείται ότι σεβόμαστε το αποτέλεσμα των εκλογών και ας το βγάλαμε απ’ την κοιλιά μας το φετινό. Μπορεί να μην είναι αξιόπιστο, αλλά εμείς το σεβόμαστε. Και γι’ αυτό τόσα χρόνια κάνουμε τη διαφορά.
Θα το σεβόμασταν ακόμα και αν μας έδειχνε όντως πρώτους. Ακόμα και αν δεν ήταν δεύτερη η Πανσπουδαστική αλλά η ΠΑΣΠ. Αυτό θα πει θάρρος, κύριοι.
Και κάτι άλλο τώρα: οι Συριζαίοι γιατί χαίρονται με τη νίκη της Πανσπουδαστικής; Μου θυμίζουν εμένα που χαίρομαι όταν χάνει ο Ολυμπιακός από άλλη ομάδα και όχι από τη δικιά μου.
Δεν σας άρεσε τόσα χρόνια που μας βγάζατε πρώτους, θέλατε να μας βγάλουμε μόνοι μας πρώτους. Πετάξατε το γάντι κι εμείς το σηκώσαμε. Τι κλαίγεστε τώρα;
Γενικά πάντως νομίζουμε ότι ήρθε η εποχή να τελειώνουμε με τις φοιτητικές παρατάξεις. Να απαλλαγούμε από τα βαρίδια του παρελθόντος. Να κοιτάξουμε μπροστά.
34 χρόνια που κερδίζαμε το σκεφτόμασταν αλλά δεν το λέγαμε. Φέτος, παρότι δεν κερδίσαμε, το λέμε.
Έξω τα κόμματα απ’ τις σχολές. Να τελειώνουμε με τις κακοδαιμονίες που ταλανίζουν εδώ και χρόνια αλλά κυρίως από φέτος τα πανεπιστήμια. Και σ’ αυτόν το αγώνα, θα ‘μαστε μαζί. Μέχρι να φύγουν τα κόμματα. Ή να ξαναβγούμε πρώτοι. Βενσερέμος.
