ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ!
Πέντε κορίτσια που εργάζονται στην έκθεση Plásmata ΙΙ: Ioannina της Στέτης Ιδρύματος Ωνάση μοιράζονται με το Magazine τις εμπειρίες τους
Είναι καθημερινά στο πόστο τους, στα Plásmata ΙΙ: Ioannina της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Μιλάνε, μα κυρίως ακούνε το κοινό. Πέντε κορίτσια που έκαναν τη λίμνη Παμβώτιδα δεύτερο σπίτι τους μας απαντάνε σ’ ένα κοινό ερωτηματολόγιο για την εμπειρία τους δίπλα στα “Πλάσματα”.
Ατάκες που άκουσαν, το αγαπημένο τους έργο αλλά και προτάσεις για σημεία της πόλης των Ιωαννίνων που δεν βρίσκουμε στους οδηγούς.
Λίλα Φάτσιου, Τμήμα Διαχείρισης κοινού
Η καθημερινότητά σου με τα Plásmata ΙΙ: Ioannina
Το έργο που υποστηρίζω με την παρουσία μου είναι το ΜΑΝΑ των κ. Παναγιωτάκου και Μανουσάκη. Η πολυμεσική αυτή εγκατάσταση και ο χώρος που τοποθετείται είναι τέτοια που μοιραία ενσωματώνομαι στην πλοκή του, αποκτώ έναν ρόλο και ταξιδεύω μέσα στις διαφορετικές φάσεις επανάχρησης και ζωής του καταφυγίου αλλά και της ίδιας της πόλης των Ιωαννίνων και της Παμβώτιδας λίμνης.
Η έκθεση στη ζωή της πόλης
Τα Plásmata ΙΙ: Ioannina εμπεριέχουν έντονο το στοιχείο της πόλης και της λίμνης των Ιωαννίνων οπότε θα μπορούσαμε να πούμε, ότι κατά κάποιο τρόπο αποτελεί μια σύγχρονη πρόταση και οπτική της ίδιας της πόλης. Το λιμναίο μέτωπο του κάστρου που εν τέλει επελέγη για την τοποθέτηση των έργων, συμπληρώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την παραπάνω ανάγνωση.
Παράξενη ατάκα
Αναφορικά με το έργο ΜΑΝΑ των κ. Παναγιωτάκου και Μανουσάκη, η ερώτηση αν χτίσαμε εμείς το καταφύγιο.
Αν κράταγες για πάντα ένα έκθεμα στη λίμνη Παμβώτιδα ποιο θα ήταν αυτό;
Τη διαδραστική εγκατάσταση Parallels που ανοίγει μια πύλη αέναης εναλλαγής ειδώλων του περιβάλλοντος της λίμνης.
Καβάτζα της πόλης των Ιωαννίνων
Εντός των τειχών του κάστρου και δεξιά της πύλης όπου υπάρχει η εγκατάσταση Glωssic Ισναφ, ένα στενό, λιθόστρωτο σοκάκι, οδηγεί σε μια σύγχρονη σιδερένια πόρτα, που καταλήγει στον προαύλιο χώρο του τζαμιού Ασλάν Πασά. Η πόρτα αυτή είναι τοποθετημένη πάνω στα οικοδομικά λείψανα μίας μεσαιωνικής πύλης και συνιστά μια από τις ελάχιστες, άθικτες μαρτυρίες για μια πόλη που χάθηκε, που όμως κάποτε αποτέλεσε πρωτεύουσα κράτους, του γνωστού σήμερα από τις ιστορικές πηγές ως Δεσποτάτο της Ηπείρου.
Χριστίνα Κοτρουμπέλου, τμήμα διαχείρισης κοινου
Η καθημερινότητά σου με τα Plásmata ΙΙ: Ioannina
Η καθημερινότητα με τα Plásmata ΙΙ: Ioannina ξεκινάει νωρίς το απόγευμα με τη συνάντηση όλης της ομάδας. Συνήθως είμαι στην ομάδα των περιηγήσεων ή θα βρίσκομαι σε ένα από τα έργα, έτοιμη να ακούσω την ιστορία του και εγώ η ίδια ξανά αλλά και να την μεταφέρω στους ανθρώπους που εξερευνούν τα πλάσματα της έκθεσης. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης προκύπτουν ερωτήσεις σχετικά με το έργο, τον καλλιτέχνη και το σύνολο της έκθεσης στις οποίες καλούμαι να απαντήσω. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διαφορετικές απόψεις που μοιράζεται το κοινό για το έργο. Σίγουρα η κάθε μέρα στα Plasmata είναι μοναδική.
Η έκθεση στη ζωή της πόλης
Η έκθεση έχει ενσωματωθεί πλήρως στη ζωή της πόλης αρχικά λόγω της θέσης στην οποία εξελίσσεται καθώς βρίσκεται στην παραλίμνια διαδρομή, η οποία είναι χαρακτηριστική της πόλης και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των κατοίκων της. Άνθρωποι κάθε ηλικίας έρχονται να ανακαλύψουν τα Plasmata και τη σύνδεση της τέχνης με την τεχνολογία. Επίσης καθώς τα έργα της έκθεσης συνδέονται με την ιστορία και την παράδοση της πόλης εξάπτουν ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον των κατοίκων, οι οποίοι βλέπουν με νέα ματιά πια το κάστρο, τη λίμνη και τη μεταξύ τους διαδρομή.
Παράξενη ατάκα
Αν η μαγεία και τα ξόρκια γίνονται αληθινά όταν πλησιάσει και αγγίξει κάποιος τα 8 γλυπτά στο έργο “A Darkness Gathers Though It Does Not Fall”,της Μαλβίνας Παναγιωτίδη.
Αν κράταγες για πάντα ένα έκθεμα στη λίμνη Παμβώτιδα ποιο θα ήταν αυτό;
Το filo της Μαρίας Βαρελά λόγω των παραδοσιακών τεχνικών που συνδυάζει και ιδιαίτερα της συρματερής αργυροχοΐας, άρρηκτα συνδεδεμένη με την πόλη των Ιωαννίνων αλλά και για τον φυσικό τρόπο που κοσμεί το τείχος του κάστρου, στο σημείο όπου βρίσκεται.
Καβάτζα της πόλης των Ιωαννίνων
Η Καλούτσιανη με την μικρή πλατεία που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, η οποία συνδυάζει το επιβλητικό, ιστορικό τζαμί αλλά και παραδοσιακά στέκια για όλες τις ώρες της ημέρας.
Κατερίνα Γιαννακοπούλου- Τμήμα διαχείρισης κοινού
Η καθημερινότητά σου με τα Plásmata ΙΙ: Ioannina
Κάθε μέρα με τα πλάσματα είναι μία έκπληξη, καθώς οι ρόλοι μας εναλλάσσονται. Μπορεί να βρίσκεσαι σε κάποιο έκθεμα (κάθε φορά μπορεί να είναι διαφορετικό), να συνοδεύεις κάποια περιήγηση, να είσαι κομμάτι του καταφυγίου (έργο Μάνα), να υποστηρίζεις μία ημερίδα ή μία συναυλία. Εξίσου διαφορετικά, εξίσου σημαντικά, εξίσου αγαπημένα.
Η έκθεση στη ζωή της πόλης
Η έκθεση μοιάζει να ήταν από πάντα εδώ. Δυσκολεύομαι να φανταστώ τη συγκεκριμένη διαδρομή χωρίς τα πλάσματα, πλέον. Και δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες που ρωτούν αν με το πέρας της έκθεσης θα παραμείνει κάποιο έκθεμα.
Παράξενη ατάκα
Το “must” της ηλικίας 2 με 5 είναι ο ρινόκερος.
Αν κράταγες για πάντα ένα έκθεμα στη λίμνη Παμβώτιδα ποιο θα ήταν αυτό;
Αδιαμφισβήτητα ο ρινόκερος («The Substitute» της Alexandra Daisy Ginsberg). Έχουμε περάσει μαζί περίπου 50 ώρες και έπεται συνέχεια. Η σχέση μας έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Έχω αναφερθεί τόσο πολύ για τον συγκεκριμένο ρινόκερο, που ούτε για άνθρωπο δεν έχω μιλήσει τόσο.
Καβάτζα της πόλης των Ιωαννίνων
Το μέρος στο οποίο θα αναφερθώ δυστυχώς έχει απαγορευμένη η πρόσβαση. Πρόκειται για τα τείχη του κάστρου μέσα στο Ιτς Καλέ, πάνω από το μουσείο Αργυροτεχνίας. Είναι ένας συνδυασμός υπέροχης θέας, ιστορικής μνήμης και διαφορετικής οπτικής γωνίας της πόλης. Εύχομαι, όπως με την αφορμή των πλασμάτων επιτράπηκε η πρόσβαση στο καταφύγιο Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κάποια στιγμή να επιτραπεί και εκεί.
Έλλη Λεβεντάκη,ΞΕΝΑΓΟΣ
Η καθημερινότητά σου με τα Plásmata ΙΙ: Ioannina
Πολλές διαδρομές, συζητήσεις, κόσμος και χαμόγελα. Και φυσικά η κλασική βροχούλα μέσα στη μέρα!
Η έκθεση στη ζωή της πόλης
Για μένα το σημείο που επιλέχθηκε είναι κομβικό, καθώς το υδάτινο στοιχείο της λίμνης και το φυσικό τοπίο της περιοχής δένουν με έναν σχεδόν οργανικό τρόπο με τα έργα της έκθεσης, δημιουργώντας στον κόσμο τη διάθεση να εξερευνά ξανά και ξανά τη διαδρομή. Αυτός είναι πιστεύω και ο λόγος που πολλοί επισκέπτες μας ρωτάνε αν θα μείνει κάποιο έργο στην πόλη μετά το τέλος της έκθεσης.
Παράξενη ατάκα
Δεν είναι ακριβώς ατάκα, αλλά όποτε υπάρχει κάποιο σκυλάκι μπροστά από το «The Substitute» της Alexandra Daisy Ginsberg και ακούει τους ήχους που κάνει ο ψηφιακός ρινόκερος, αρχίζει κι αυτό να γαβγίζει προσπαθώντας μάλλον να επικοινωνήσει μαζί του!
Αν κράταγες για πάντα ένα έκθεμα στη λίμνη Παμβώτιδα ποιο θα ήταν αυτό;
Αν έπρεπε να διαλέξω ένα, θα ήταν το έργο των Slow Immediate, «The Wandering Mind: You Start to Wonder Whether It’s a Dream». Θεωρώ ότι ίσως πρόκειται για το λιγότερο παρεμβατικό και επιπλέον αρκετός κόσμος έχει σχολιάσει ότι μοιάζει σαν να ήταν από πάντα εκεί.
Καβάτζα της πόλης των Ιωαννίνων
Μια μέρα με καλό καιρό πάρε καφέ στο χέρι και πήγαινε βόλτα με τα πόδια ή με ποδήλατο προς το ξύλινο γεφυράκι. Προχωρώντας θα ανακαλύψεις διάφορα σημεία που μπορούν να γίνουν οι δικές σου καβάτζες.
Ειρήνη Μπασιούκα, Ξεναγός
Η καθημερινότητά σου με τα Plásmata ΙΙ: Ioannina
Τα αλλόκοτα αυτά Plāsmata έχουν αυξήσει τις βόλτες μου στην Παραλίμνια περιοχή. H καθημερινή επαφή μαζί τους προσφέρει νέα ερεθίσματα και καινούριες ιδέες ως προς τη σχέση της Σύγχρονης Τέχνης – Τεχνητής Νοημοσύνης και βέβαια με έχουν ενώσει με πλήθος ανθρώπων, ετερόκλητων μεταξύ τους. Οι συζητήσεις που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση αυτή είναι αναζωογονητικές.
Η έκθεση στη ζωή της πόλης
Η ενσωμάτωση στην πόλη ήρθε ήδη από το στήσιμο της έκθεσης. Η εξαιρετική επιλογή και τοποθέτηση των έργων βοήθησε δραστικά σε αυτό. Επίσης, η εύκολη προσβασιμότητά της και η άμεση εμπλοκή ντόπιων ανθρώπων την έχουν φέρει κοντά σε όλους. Πολύ σημαντική και η απαγόρευση της κυκλοφορίας οχημάτων στον παραλίμνιο δρόμο, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στην ανάδειξη της έκθεσης. Ελπίζουμε όλοι να παραμείνει έτσι!
Παράξενη ατάκα
Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα σχόλια κινούνται γύρω από πρακτικά θέματα των έργων. Η ατάκα που πυροδότησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σε μια από τις περιηγήσεις μας, ήταν η απορία ενός κυρίου σε έργα με έντονη τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης, ο οποίος αναρωτήθηκε εάν «είναι Τέχνη τώρα αυτό;». Η έκθεση λοιπόν έρχεται να δώσει απάντηση με τον καλύτερο τρόπο, υπογραμμίζοντας με πολλούς τρόπους το γιατί η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο για τη Σύγχρονη Τέχνη και πού συναντώνται αυτά τα δύο.
Αν κράταγες για πάντα ένα έκθεμα στη λίμνη Παμβώτιδα ποιο θα ήταν αυτό;
Βασικό κριτήριο είναι όποιο έργο και να μείνει να σέβεται απόλυτα το φυσικό περιβάλλον. Ίσως επέλεγα το έργο «Μέδουσα» της Κατερίνας Κομιανού. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το γεγονός πως μοιάζει σαν να είναι αφενός κρυμμένο και αφετέρου σαν να ξεβράστηκε από τη λίμνη. Ταυτόχρονα εννοιολογικά ενώνει την ιστορία της πόλης με τη μυθολογία υπό ένα φεμινιστικό πρίσμα.
Καβάτζα της πόλης των Ιωαννίνων
Η αυλή του Αρχαιολογικού Μουσείου Ιωαννίνων είναι ένα ιδιαίτερο για εμένα μέρος. Δεν περιλαμβάνεται αυτή καθαυτή σε οδηγούς, ωστόσο έρχεται ως έκπληξη σε αυτόν που θα επιλέξει το Μουσείο για επίσκεψη.
