ΕΙΔΑΜΕ ΤΗ SIOUXSIE SIOUX ΣΤΟ RELEASE: Η ICE QUEEN ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΦΟΡΕΣΕ ΜΠΛΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣ
Είδαμε την Siouxie Sioux στην Πλατεία Νερού και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
“Στην Ελλάδα είμαστε, φόρεσα μπλε μόνο για σας” είπε η θρυλική κυρία της πανκ Siouxie Sioux στην Πλατεία Νερού, κάνοντας ερήμην της και ένα πολιτικό σχόλιο.
Η εμβληματική φυσιογνωμία της post punk που έχει επηρεάσει με τη μουσική της από τα late 70s και εντεύθεν σπουδαίες μπάντες και κορυφαίες γυναίκες τραγουδοποιούς, ήρθε επιτέλους στο Release X Nostos και ήμασταν εκεί. Με λίγα προβληματάκια στη φωνή, αλλά πολλή ενέργεια και εκτόπισμα πάνω στη σκηνή, η 66χρονη Siouxsie έκανε τη μεγάλη της επιστροφή μετά από απουσία περίπου 10 ετών από την ενεργό δράση.
Δεν χρειάστηκε πολλή φαντασία για καταλάβουμε τα άπειρα χιλιόμετρα που έχει γράψει στο κοντέρ η “Ice Queen” της post-punk που το βράδυ της Παρασκευής (23/06) έφερε εις πέρας ένα set list με περίπου 15 τραγούδια – των Banshees αλλά και της σόλο πορείας της – ενώ το πλήθος μπροστά της φώναζε συνθήματα λατρείας.
Τα “creatures” της Siouxsie, δηλαδή οι θαυμαστές της, έδωσαν τα διαπιστευτήρια τους στην Πλατεία Νερού φορώντας ό,τι (περίπου) φορούσε και εκείνη τη δεκαετία του ‘80. Πανκ rock μακιγιάζ και goth εμφανίσεις “άνοιξαν το μάτι” μας, δημιουργώντας ακριβώς την ατμόσφαιρα που περιμέναμε.
Οι Ladytron έκαναν υπέροχη δουλειά πριν πέσει το φως και η ζέστη για να ακολουθήσουν οι Echo & the Bunnymen, τους οποίους όμως ποτέ δεν είδαμε στις γιγαντοοθόνες. Φύλαξαν το “Killing Moon” για το τέλος αλλά – χωρίς παρεξήγηση – απόψε ήρθαμε μόνο για την Siouxsie στην Πλατεία.
Με τις διπλανές παρέες να συζητούν ζωηρά για τους “φοβερούς και τρομερούς” Viagra Boys στην παρακείμενη σκηνή του Nostos στο ΚΠΙΣΝ και την ανάγκη να ακούσουμε στην Ελλάδα περισσότερες νέες μπάντες που κάνουν χαμό στο εξωτερικό, μπήκαμε στην τελική ευθεία.
Από το “Night Shift” στο “Spellbound” και η λάβα να τρέχει στις γιγαντοοθόνες
Το σκοτεινό “Night Shift” (γραμμένο για έναν serial killer) σήκωσε την αυλαία του live με την Siouxsie να βγαίνει στη σκηνή με μία γαλάζια ολόσωμη φόρμα και χαρακτηριστικές χορευτικές κινήσεις της -σήμα κατατεθέν μιας άλλης εποχής. “Καλησπέρα σε όλους, πέρασε πολύς καιρός για να γυρίσω, αλλά I’m back” φώναξε ανοίγοντας διάπλατα τα χέρια της στο κοινό και πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες στο εμβληματικό “Arabian Knights” και στο pop noir “Here Comes That Day” γιατί – όπως είπε – πού θα πάει θα έρθει η μέρα που “αυτοί οι γλοιώδεις πολιτικοί θα πάρουν αυτό που τους αξίζει”.
Στο “Kiss Them for Me” μας έστειλε πολλά φιλάκια, για να ακολουθήσει το “Dear Prudence” των Beatles (αν και γεννήθηκε μέσα από την punk, δηλώνει σταθερή θαυμάστρια των Beatles), το “Face to Face”, το “Loveless” και το “Land’s End”.
Το θυμικό ήρθε και ξεσηκώθηκε στο “Cities in Dust” ένα τραγούδι της εποχής των Banshees, (από το 7ο άλμπουμ “Tinderbox”) με την πυρωμένη λάβα να τρέχει στις γιγαντοθόνες – όπως ακριβώς και στο καλτ βιντεοκλίπ του 1985-86.
“Η πανκ μουσική έδωσε την ευκαιρία στις γυναίκες να πάρουν μία κιθάρα και να βγουν μπροστά επιθετικά, παρά να έχουν συμπληρωματικό ρόλο δεύτερης τραγουδίστριας” έχει πει σε συνέντευξή της και αυτή η δήλωση μας ήρθε στο μυαλό όταν πήρε την κιθάρα της και έπαιξε το “Sin in My Heart”. Μετά το “Christine” γίναμε όλοι πιο χαρούμενοι χορεύοντας το “Happy House” και το “Into a Swan”.
Το πλήθος στην Πλατεία Νερού ήταν φανερό ότι περίμενε την “ηλεκτρική θύελλα” του “Spellbound” για να τα δώσει όλα, αν και το φινάλε γράφτηκε με ένα τραγούδι-ύμνο που πέρυσι τέτοιο καιρό το ακούσαμε ξανά στο ίδιο σημείο από τον Iggy Pop.
To “Passenger” ήρθε να μας θυμίσει ότι είμαστε “επιβάτες” σε ένα ταξίδι εν εξελίξει και αυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομή. Η Siouxsie μας αποχαιρέτησε με έναν ύμνο στους “επιβάτες” της ζωής, σε όσους είναι συνεχώς on the road, με μία ίσως υπόκωφη προτροπή να απολαύσουμε το ταξίδι, γιατί δεν διαρκεί πολύ.
Συμπέρασμα
Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που φοράει τα μπλε, η Siouxsie κράτησε το κοινό κρεμασμένο επάνω της σε όλη τη διάρκεια του live, που ας μην ξεχνάμε ότι είναι ένα από τα πρώτα της επιστροφής της στη σκηνή μετά από απουσία χρόνων. Εντυπωσιακά visuals, ικανοποιητικό set list και το κοινό που περιμέναμε. Σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δούμε στη σκηνή προσωπικότητες που έχουν ζήσει θρυλικές ζωές και η Siouxsie Sioux είναι μία τέτοια περίπτωση. Και όπως εύστοχα είχε πει η Pj Harvey: “Είναι δύσκολο να ‘νικήσεις’ τη Siouxsie Sioux… είναι γεμάτη ενέργεια και αρχέγονη ανθρώπινη ποιότητα“.