ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΥΣ WARHAUS ΣΤΟ GAZARTE: ΚΑΙ “ΥΜΝΗΣΑΜΕ” ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Παραμονή των εθνικών εκλογών, η αγωνία για την ψηφοφορία, το αποτέλεσμα της κάλπης και την επόμενη μέρα στην Ελλάδα, ήταν έκδηλη στην ατμόσφαιρα. Την ίδια στιγμή, υπήρχε μια ανάγκη να αποσυμφορηθούμε για λίγο, έστω για μερικές ώρες, από τον προεκλογικό παροξυσμό των προηγούμενων ημερών, να ξεχαστούμε, να παρασυρθούμε σε μελωδίες, εικόνες και συναισθήματα, να αισθανθούμε και να ονειρευτούμε.

Κι αυτό, το πέτυχαν οι Warhaus, το βελγικό συγκρότημα που πραγματοποίησε δύο εμφανίσεις στη χώρα μας την εβδομάδα που μας πέρασε, την πρώτη στη Θεσσαλονίκη και τη δεύτερη στην Αθήνα, στο roof stage του Gazarte. Το βράδυ του Σαββάτου (20/05), η έκπληξη για την αθρόα προσέλευση κόσμου που κατέκλυσε το άκρως ανοιξιάτικο μπαλκόνι του Κεραμεικού, ήταν μεγάλη. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, ανάμεσά τους πολλές νέες και νέοι, επέλεξαν να απολαύσουν από κοντά την μπάντα, που είχε επισκεφθεί την χώρα μας για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2018 στο Gagarin.

Κάπως έτσι, πέντε χρόνια μετά, αποδείχθηκε πως το ελληνικό κοινό όχι μόνο έμεινε πιστό στους Warhaus, αλλά και ότι οι ίδιοι δεν αποτέλεσαν μια μουσική «φούσκα», μία μόδα μιας συγκεκριμένης περιόδου, για τους εδώ μουσικόφιλους. Μα και ο ιδρυτής και frontman του συγκροτήματος, ο Maarten Devoldere, δεν επέστρεψε ίδιος, αφού είχε στις αποσκευές του το νέο, τρίτο άλμπουμ των Warhaus με τίτλο “Ha Ha Heartbreak”, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από περίπου 6 μήνες.

Το άνοιγμα της συναυλίας έγινε με το τραγούδι “Desire”, το οποίο έχει ξεχωρίσει από τον καινούργιο δίσκο, καθώς αποπνέει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος: επιθυμία. Απαλό, γλυκό, με lounge νότες και μελωδία που σε ωθεί να λικνιστείς στον ρυθμό του, ενώ ακολούθησε το, επίσης, καινούργιο “When I Am With You”. Σέξι, dark και αισθαντική ατμόσφαιρα, άκρως χαρακτηριστική του στυλ των Warhaus και του ύφους των τραγουδιών τους, με τα “Control”, “The Good Lie”, “Shadow Play” και “Fall in Love With Me” που μας έπαιξαν στη συνέχεια.

Το «παιχνίδισμα» τραγουδιών από τα δύο πρώτα άλμπουμ τους, το “We Fucked a Flame into Being” (2016) και το ομώνυμο “Warhaus” (2017), «έσπασε» με ένα από τα νέα τραγούδια τους, το “Best I Ever Had”, το οποίο «ζωγραφίζει» περίτεχνα το πένθος, τη θλίψη, την παραίτηση, αλλά τη λύτρωση, όλα στοιχεία που συναντάμε στο τρίτο άλμπουμ τους. Εδώ, αξίζει να αναφερθεί, πως ο Maarten Devoldere έγραψε το “Ha Ha Heartbreak” σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Παλέρμο παρέα με μια κιθάρα, ένα μικρόφωνο και μια καρδιά που πρόσφατα είχε σπάσει σε χιλιάδες κομμάτια. Είχε πρόσφατα χωρίσει από την πρώην μούσα του Sylvie Kreusch (ήταν μέλος της μπάντας), κι αποφάσισε να αφήσει για λίγο τη Γάνδη και να απομονωθεί στην αποπνικτική ιταλική πόλη, όπου «γεννήθηκε», τελικά, το άλμπουμ. Από αυτό, ακούσαμε και τα “Time Bomb” και “It Had to Be You”.

Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ο Maarten απευθύνθηκε αρκετές φορές στο ελληνικό κοινό, είτε ευχαριστώντας το για την παρουσία του στο Gazarte, είτε κάνοντας αναφορές στην Αθήνα. Μάλιστα, ανάμεσα στους στίχους του “Love’s a Stranger”, του πιο γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού τους – το οποίο ήταν και εκείνο που τους καθιέρωσε στο ελληνικό κοινό, καθώς έπαιξε πολύ στα τοπικά ραδιόφωνα – ο γοητευτικός frontman κατάφερε να χωρέσει και μια μικρή ιστορία, με ένα δάσος, ένα βενζινάδικο και την αθηναϊκή πόλη. Όλοι στο κοινό παρασύρθηκαν από τους στίχους και τη μουσική του κομματιού που τόσο έχουν αγαπήσει, ενώ το τραγούδησαν και μόνοι τους, έπειτα από παρότρυνση του Maarten.

Με το “Mad World” και ένα παρατεταμένο «πινγκ – πονγκ» με το “Lalalala lala lala” ανάμεσα σε εμάς και τον τραγουδιστή, οι Warhaus ολοκλήρωσαν, για μερικά λεπτά το live τους, ενώ ανέβηκαν ξανά στη σκηνή για το encore τους, έπειτα από τα «κι άλλο, κι άλλο» του κόσμου. Ο Maarten επέλεξε το “Machinery”, με τις ατμοσφαιρικές, sexy και σκοτεινές μελωδίες του και τον άκρως κολλητικό και αισθησιακό ρυθμό του, να μας παρασέρνει στο μαγικό σύμπαν των Warhaus, ενώ έβλεπες πολλά ζευγάρια να λικνίζονται αγκαλιά. Η ανοιξιάτικη μουσική βραδιά μας, στην ταράτσα του Gazarte – που βοήθησε πολύ ως χώρος στην αίσθηση αμεσότητας ανάμεσα σε καλλιτέχνη και κοινό – «έκλεισε» με το “Open Window” και όλους εμάς διψασμένους για λίγο ακόμα, αφού το live κράτησε περίπου 1,5 ώρα.