ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ: ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ

Την περιμέναμε εδώ και καιρό αυτή τη συνέντευξη Τύπου με τη νέα καλλιτεχνική διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Συραγώ Τσιάρα, προκειμένου και να μάθουμε ποια είναι τα σχέδια της γυναίκας που διαδέχθηκε την Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα στο πόστο αυτό.

Απλή και λιτή η κυρία Τσιάρα, με ένα διάπλατο χαμόγελο στα χείλη, μας υποδέχθηκε στο αμφιθέατρο της Πινακοθήκης πολύ εγκάρδια και μας παρουσίασε τις αρχές, τις καλλιτεχνικές προτάσεις, αλλά και το συνολικό όραμα της διεύθυνσής της-παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη, και του Υφυπουργού Πολιτισμού, Νικόλα Γιατρομανωλάκη- ενώ σκιαγράφησε το πολιτιστικό, αλλά και το κοινωνικό αποτύπωμα που επιδιώκει εφεξής ο οργανισμός, σε ένα περιβάλλον όπου «η ερμηνεία της πολιτιστικής κληρονομιάς, η επικοινωνία με την κοινότητα τόσο σε αναλογικό όσο και σε ψηφιακό περιβάλλον, και η προώθηση της κριτικής σκέψης, σε συνδυασμό με τον διαμοιρασμό της γνώσης και την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, ανατροφοδοτούν και διευρύνουν τον ρόλο της Εθνικής Πινακοθήκης».

Η συνέντευξη Τύπου ξεκίνησε με ένα καλαίσθητο συγκινητικό βίντεο – αναδρομή στην μακρόχρονη ιστορία του οργανισμού που έκανε σαφές πως η Εθνική Πινακοθήκη περνά σε μία νέα εποχή πλέον με ένα πολύ ευδιάκριτο σύγχρονο στίγμα. Είδαμε έτσι τους βασικούς σταθμούς στην ιστορία του οργανισμού, αλλά και τον ρόλο των πρωταγωνιστών, διευθυντών, μελών διοικητικών συμβουλίων, πολιτικών, ευεργετών,καλλιτεχνών, δωρητών που ξεχώρισαν στο βάθος των χρόνων και επιπλέον συνειδητοποιήσαμε πως η ιστορία της συμβαδίζει απόλυτα με την ιστορία της Ελλάδας.

Δείτε το εν λόγω βίντεο

Σήμερα με χαρά λοιπόν διαπιστώσαμε πως το ζητούμενο όλων όσων αγαπούν την Τέχνη είναι και το ζητούμενο της νέας thw διευθύντριας. Μια Πινακοθήκη πιο ευαίσθητη περιβαλλοντικά, πλουραλιστική, ανοιχτή και συμπεριληπτική, που φέρνει τις συλλογές και την ιστορία της σε γόνιμο διάλογο με τις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας και τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης.

Οικονομική στήριξη από το Υπουργείο

Η υπουργός Πολιτισμούς, Λίνα Μενδώνη, μίλησε για τη νέα αυτή εποχή της Πινακοθήκης, χαρακτήρισε αυτή και το ΕΜΣΤ ως τους δύο πυλώνες που συμβάλλουν στην ανάδειξη της σύγχρονης φυσιογνωμίας της Αθήνας και δεσμεύτηκε πως το υπουργείο θα συμβάλλει οικονομικά με όσους πόρους μπορεί στο να στηρίξει το έργο της. Και με τον ετήσιο προϋπολογισμός του 2023 και με έκτακτες επιχορηγήσεις.

Δεν παρέλειψε μάλιστα να κάνει ιδιαίτερη μνεία και την επί 30 χρόνια διευθύντρια της Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα λέγοντας πως “ηταν αυτή που παρέδωσε την Πινακοθήκη στην επόμενη γενιά. Γιατί η Συραγώ Τσιάρα είναι η νέα γενιά”.

Να γίνει η καθημερινότητα όλων μας λίγο πιο…ενδιαφέρουσα

Η Συραγώ Τσιάρα μάς ενημέρωσε πως από τότε που ανέλαβε τη διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης, δηλαδή εδώ και τέσσερις περίπου μήνες, συνομίλησε πολλές φορές με τους περισσότερους από τους συναδέλφους και συνεργάτες για να καταλάβει τι σημαίνει η Πινακοθήκη για τον καθέναν ξεχωριστά, να αξιολογήσει τις διαφορετικές εμπειρίες και να διαμορφώσει το δικό της βλέμμα.

Μάλιστα μίλησε και για το τι σημαίνει και για την ίδια η Πινακοθήκη, αναφέροντας πως μέσα σε αυτή έμαθε τι σημαίνει νεοελληνική Τέχνη. “Μέσα από τη Συλλογή του Κουτλίδη έμαθα για τη νεοελληνική Τέχνη και η Πινακοθήκη αποτελεί κομμάτι αυτού που έχω εξελιχθεί σήμερα σαν ιστορικός Τέχνης” είπε χαρακτηριστικά, ενώ τόνισε πως θέλει από τη θέση αυτή να συμβάλει στο να γίνει η Πινακοθήκη κτήμα όλων μας, ένα κομμάτι της εθνικής μας αυτοεικόνας, αλλά και μία αφορμή για να γίνει η καθημερινότητά μας πιο ενδιαφέρουσα.

Οι στόχοι και οι αρχές της νέας εποχής

Οι βασικοί άξονες του έργου της διεύθυνσης αφορούν στον συνολικό σχεδιασμό του εκθεσιακού και λοιπού καλλιτεχνικού προγραμματισμού, στην εκπαίδευση του κοινού, στη διαφύλαξη, τεκμηρίωση, συντήρηση, διαχείριση, μελέτη, έκθεση και εμπλουτισμό των συλλογών, στην προώθηση της έρευνας, στην ενίσχυση της διασύνδεσης της ΕΠΜΑΣ με την καλλιτεχνική και την επιστημονική κοινότητα, στην προσέλκυση νέων κατηγοριών κοινού, στην εύρυθμη καθημερινή λειτουργία με τις βελτιώσεις που απαιτούνται στην εσωτερική οργάνωση, στη σχέση του κεντρικού κτηρίου με τα παραρτήματα, καθώς και στη μελλοντική ανάπτυξη.

Στη σημερινή εποχή, η ερμηνεία της πολιτιστικής κληρονομιάς, η επικοινωνία με την κοινότητα τόσο σε αναλογικό όσο και σε ψηφιακό περιβάλλον, και η προώθηση της κριτικής σκέψης, σε συνδυασμό με τον διαμοιρασμό της γνώσης και την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, ανατροφοδοτούν και διευρύνουν τον ρόλο της Εθνικής Πινακοθήκης.

Οι αρχές με τις οποίες θα πορευτεί η Πινακοθήκη συνοψίζονται στα εξής: Συμπερίληψη – Βιωσιμότητα – Κοινωνική Διαπερατότητα – Δημόσια Λογοδοσία – Διάκριση – Συνέργεια – Πολυφωνία.

Ως προς τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό θα ενθαρρυνθούν και θα προταχτούν οι ομαδικές, θεματικές εκθέσεις που συγκροτούν ένα κριτικό αφήγημα σε σχέση με το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο παραγωγής και υποδοχής του έργου τέχνης, σε διάλογο με τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης, καθώς και η διατομεακότητα, με την προσέγγιση ζητημάτων μέσα από ποικίλες καλλιτεχνικές εκφάνσεις.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2023-2024

Περιοδικές εκθέσεις

Παρατείνεται η έκθεση «Κωνσταντίνος Παρθένης. Η ιδανική Ελλάδα της ζωγραφικής του» μέχρι τις αρχές Μαρτίου 2023 με ταυτόχρονη εισαγωγή δημόσιου προγράμματος

Η κυρία Τσιάρα τόνισε πως κάθε έκθεση στο εξής θα πλαισιώνεται και θα ολοκληρώνεται από δημόσιο πρόγραμμα δράσεων και εκδηλώσεων που θα σχεδιάζονται ειδικά για την έκθεση. Θα περιλαμβάνει εκδηλώσεις λόγου και τέχνης στο αμφιθέατρο «Ίδρυμα Ωνάση», καθώς και έναν κύκλο εκπαιδευτικών δράσεων που θα σχεδιάζονται για διαφορετικές κατηγορίες κοινού και κοινωνικές ομάδες.

Στο πλαίσιο του δημόσιου προγράμματος για την έκθεση Παρθένη σχεδιάζονται, μεταξύ άλλων:

• -Επιστημονική συνάντηση με θέμα την επίδραση του Θεοσοφισμού στις Εικαστικές Τέχνες – 13 Ιανουαρίου 2023.
• – Θεατρική παράσταση, βασισμένη σε ιστορικό κείμενο, με θέμα τις έριδες γύρω από την καλλιτεχνική στάση του Κωνσταντίνου Παρθένη, μία ψυχογραφική και κοινωνική μελέτη με επίκαιρο και διαχρονικό χαρακτήρα – Φεβρουάριος 2023.
• – Στο πλαίσιο της επικοινωνίας της έκθεσης έχει ήδη παραχθεί τρίλεπτο, δίγλωσσο ενημερωτικό βίντεο παρουσίασης της έκθεσης στο κοινό, πρακτική που θα υιοθετηθεί για όλες τις μεγάλες παραγωγές. Περιλαμβάνεται στον δημοσιογραφικό φάκελο.

Άνοιξη – τέλη 2023

Έκθεση με θέμα το «Αστικό Βίωμα» στις δεκαετίες 1950 – 1960 – 1970 στις εικαστικές τέχνες και τον κινηματογράφο

Το νέο εκθεσιακό πρόγραμμα την επόμενη χρονιά στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων ξεκινά με μια ιστορική ομαδική έκθεση Ελλήνων δημιουργών. Η έκθεση αντιμετωπίζει την πόλη ως εμπειρία, εξετάζει την αστικοποίηση, την ανοικοδόμηση και τη μετανάστευση –εσωτερική και εξωτερική– στο πλαίσιο των ραγδαίων αλλαγών που συνέβησαν μεταπολεμικά στην ελληνική κοινωνία. Οι καλλιτέχνες συλλαμβάνουν και αναπαριστούν την πόλη, όχι μόνο ως δομημένο περιβάλλον που τους εμπεριέχει, αλλά και ως καθημερινό βίωμα, ένα πλαίσιο με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι, είτε με όρους αναγνώρισης, ασφάλειας και αποδοχής είτε με όρους ανίχνευσης, διαπραγμάτευσης και σύγκρουσης. Παρατηρούν, καταγράφουν και ερμηνεύουν τις μεταβολές του αστικού τοπίου με ρεαλιστική διάθεση τεκμηρίωσης ή προτιμούν να εξιδανικεύουν το αστικό τοπίο συνοψίζοντάς το σε ένα ελληνοκεντρικό ιδεόγραμμα ειδυλλιακής αστυγραφίας.

Εγκαινιάζοντας την πρακτική της διατομεακότητας, η έκθεση διερευνά τις εκδοχές του αστικού βιώματος στις εικαστικές τέχνες, στις δημοφιλείς ελληνικές ταινίες, καθώς και στον κινηματογράφο κριτικού ρεαλισμού. Για την υλοποίηση της έκθεσης έχει ήδη ξεκινήσει συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Άνοιξη – τέλη 2024

Η Δημοκρατία στο επίκεντρο

Με επίκεντρο τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα θα παρουσιαστεί μία μεγάλη διεθνής έκθεση με θέμα τη «Δημοκρατία».

Tο 2024 συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα, το 1974. Μισός αιώνας αδιάσπαστης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μετά την ανατροπή της επταετούς στρατιωτικής δικτατορίας, ιστορική τομή που ορίζει και την έναρξη της περιόδου της μεταπολίτευσης. Την ίδια χρονιά, με την Επανάσταση των Γαρυφάλλων στην Πορτογαλία αποκαταστάθηκε η δημοκρατία μετά τη μισού σχεδόν αιώνα δικτατορία του Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ενώ στην Ισπανία την επόμενη χρονιά αρχίζει η μετάβαση προς τη δημοκρατία, μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, που διατηρούσε αυταρχικά την εξουσία από το 1939.

Λείπει η εμπειρία της συνύπαρξης έτσι ώστε να συνεκτιμηθούν και να τεκμηριωθούν οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις της ιστορικής μνήμης και των εικαστικών αναπαραστάσεων στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, οι σχέσεις ανάμεσα στον κινηματικό λόγο και την επαναστατική συνείδηση με τις νέες μορφές τέχνης που αναδύθηκαν σε συνθήκες περιορισμού των ελευθεριών και πολιτικών διεκδικήσεων.

Αν και έχουν πραγματοποιηθεί αφιερώματα στη σχέση των τεχνών με τη δημοκρατία στη χώρα μας και αλλού, δεν έχει αντιμετωπιστεί ποτέ συνολικά το ζήτημα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου σε επίπεδο μεγάλης μουσειακής έκθεσης. Λείπει η εμπειρία της συνύπαρξης έτσι ώστε να συνεκτιμηθούν και να τεκμηριωθούν οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις της ιστορικής μνήμης και των εικαστικών αναπαραστάσεων στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, οι σχέσεις ανάμεσα στον κινηματικό λόγο και την επαναστατική συνείδηση με τις νέες μορφές τέχνης που αναδύθηκαν σε συνθήκες περιορισμού των ελευθεριών και πολιτικών διεκδικήσεων.

Η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου πρωταγωνιστεί σ’ αυτή την κατεύθυνση διοργανώνοντας μια μεγάλη διεθνή έκθεση με θέμα τη Δημοκρατία και την Τέχνη στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, το νόημα, το περιεχόμενο και τις εικαστικές εκφράσεις των αγώνων για την ανατροπή των αυταρχικών καθεστώτων στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, τη διεκδίκηση των πολιτικών ελευθεριών και τον αντιαποικιακό αγώνα. Σε μια εποχή απειλητικής επανάκαμψης αυταρχικών δυνάμεων στην Ευρώπη και διασάλευσης των δημοκρατικών κεκτημένων, μια έκθεση για το πώς οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τους αγώνες ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα αποκτά πρόσθετη σημασία.

Η έκθεση θα πλαισιωθεί από συνέδριο, εργαστήρια, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές ντοκιμαντέρ και ταινιών μυθοπλασίας, δημόσιες συζητήσεις και άλλες δράσεις, με στόχο να διερευνήσουμε την ποικιλία, τις συνάφειες και τις ιδιαιτερότητες των καλλιτεχνικών αναζητήσεων. Για την υλοποίηση της έκθεσης έχει ήδη επιτευχθεί συνεργασία με μουσεία και ερευνητικά ιδρύματα στην Ισπανία και την Πορτογαλία.

ΜΟΝΙΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

Η Εθνική Πινακοθήκη εισέρχεται σταδιακά σε μια αντίληψη που ενθαρρύνει τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη, και ενθέτει την ιστορική και βιωματική πρόσληψη της τέχνης στη χρονολογική και θεματική παρουσίαση με συγκεκριμένα προγράμματα. Ολοκληρώνονται και τίθενται σε λειτουργία δράσεις σχεδιασμένες από την προηγούμενη διεύθυνση:

• Επαναλειτουργία Γλυπτοθήκης στο Άλσος Στρατού, Γουδή

Έπειτα από δύο χρόνια διακοπής λειτουργίας λόγω των απαραίτητων εργασιών συντήρησης και αναβάθμισης του φωτισμού στον εκθεσιακό χώρο, επαναλειτουργεί η μόνιμη έκθεση Νεοελληνικής Γλυπτικής με την επιμέλεια της συναδέλφου Τώνιας Γιαννουδάκη. Παρουσιάζει σε 12 ενότητες την ιστορία και την εξέλιξη της γλυπτικής, όπως διαμορφώθηκε από τα προεπαναστατικά χρόνια μέχρι τον 21ο αιώνα. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά εκτός Τρίτης, 09.00-14.00.

• Επαναλειτουργία Βιβλιοθήκης και Αρχείου ΕΠΜΑΣ

Στην Εθνική Πινακοθήκη λειτουργεί ειδική βιβλιοθήκη εικαστικών τεχνών, η οποία δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε παράλληλα με το Μουσείο, με κύριο σκοπό την επιστημονική υποστήριξη του ιδρύματος και την εξυπηρέτηση των ερευνητών. Επίσης, διατηρείται Αρχείο, όπου φυλάσσονται έγγραφα, φωτογραφίες, αφίσες, φυλλάδια, προσκλήσεις εκθέσεων και λοιπό υλικό που τεκμηριώνει την ιστορία του Μουσείου και την ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Είναι ανοιχτή στο κοινό με ωράριο λειτουργίας 10.00-14.00 Δευτέρα έως Παρασκευή.

• Έναρξη λειτουργίας Αίθουσας Δυτικοευρωπαϊκής Τέχνης

Στις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης περιλαμβάνονται περίπου 1.250 έργα ζωγραφικής διαφόρων εποχών που ανήκουν σε ξένες σχολές, κυρίως δυτικοευρωπαϊκής τέχνης. Τα περισσότερα προέρχονται από δωρεές, κυρίως πλούσιων Ελλήνων της διασποράς, λιγότερα από αγορές του ιδρύματος, κυρίως έργα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, και άλλα από δωρεές καλλιτεχνών. Τα παλαιότερα χρονολογούνται στον 14ο αιώνα, ενώ τα νεότερα φτάνουν σχεδόν ως τις μέρες μας.

Στον χώρο αυτό περιηγηθήκαμε μετά τη συνέντευξη Τύπου και θαυμάσαμε μια μικρή, αποσπασματική παρουσίαση 47 έργων αρχικά, από τον 14ο έως το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, σε επιμέλεια της Έφης Αγαθονίκου. Το παλαιότερο έργο είναι η Αγία Τριάδα (π. 1389), που αποδίδεται στον Μάρκο Βενετσιάνο, και το νεότερο το Σεληνιακό τοπίο (π. 1966) του Λούτσιο Φοντάνα, μεταξύ των οποίων θα εκτίθενται και πέντε έργα από τη Δωρεά των Γάλλων καλλιτεχνών.

Ανάμεσα στα έργα αυτά μας περίμεναν και δύο εκπλήξεις. Ο κλεμμένος Πικάσο και ο κλεμμένος Μοντριάν είχαν ξαναβρεί τις θέσεις τους.

Εντός του 2023 θα εκτεθεί στον χώρο ακόμα ένα έργο, μεγάλων διαστάσεων, αφού προηγουμένως συντηρηθεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στο Γουδή, ενώ η διαδικασία θα είναι ανοιχτή στο κοινό. Πρόκειται για το έργο του Γάλλου ζωγράφου Charles-Louis-Lucien Muller (Σαρλ-Λουί-Λυσιέν Μυλλέρ) με τίτλο 30ή Μαρτίου 1814 – λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 445 x 845 εκ. Πρόκειται για ιστορική σκηνή που απεικονίζει την παραμονή της πτώσης του Παρισιού στις δυνάμεις της Πρωσίας, της Αυστρίας και της Ρωσίας. Μέσα στην αίθουσα υπάρχει ένα μεγάλο κενό, ακριβώς απέναντι από τον “κλεμμένο” Πικάσο που “περιμένει” το έργο αυτό.

Επιπρόσθετα, σχεδιάστηκαν από τη νέα διεύθυνση δύο νέα προγράμματα:

• «Η Συλλογή ως Εργαστήριο»

Στα τέλη του 2023 θα παρουσιαστεί στο κοινό το πρόγραμμα «Η Συλλογή ως Εργαστήριο» στον τρίτο όροφο της μόνιμης συλλογής. Θα επανασχεδιαστεί η παρουσίαση της μόνιμης συλλογής με άξονα την ιστορία των συναισθημάτων, των ιδεών, των εμπειριών και των στάσεων ζωής. Η παρουσίαση της μόνιμης συλλογής στον τρίτο όροφο θα εναλλάσσεται με συχνότητα περίπου δύο ετών, έτσι ώστε να δίνουμε κίνητρα στους επισκέπτες να επανέρχονται στην Εθνική Πινακοθήκη για να γνωρίσουν καινούργια έργα και ποικίλες ερμηνευτικές προσεγγίσεις. «Η Συλλογή ως Εργαστήριο» θα συνοδεύεται επίσης από δημόσιο πρόγραμμα, στο οποίο θα κληθούν διευθυντές μουσείων, θεωρητικοί, ιστορικοί τέχνης και επιμελητές να παρουσιάσουν καινοτόμες και ενδιαφέρουσες πρακτικές διαχείρισης μουσειακών συλλογών και επικαιροποίησης του νοήματός τους για το κοινό.

• «Ενδιάμεσος Χώρος»

Στον άξονα της συμπερίληψης και της ενίσχυσης της πολυφωνίας εγκαινιάζεται ένας κύκλος εκθέσεων και δράσεων στο μεσοπάτωμα και σε άλλους χώρους, στεγασμένους και υπαίθριους, με τίτλο «Ενδιάμεσος Χώρος», όπου οι επιμελητές της ΕΠΜΑΣ αρχικά και εν συνεχεία ανεξάρτητοι, εξωτερικοί επιμελητές θα προσκληθούν να αναπτύξουν τις δικές τους επιμελητικές προτάσεις με μια πυκνή περιοδικότητα. Έχοντας ως σημείο εκκίνησης ένα έργο ή μια ιστορία από τη συλλογή έργων τέχνης και τα αρχεία της ΕΠΜΑΣ, τα επιμελητικά εγχειρήματα του «Ενδιάμεσου Χώρου» θα επιχειρούν διάλογο ανάμεσα στη σύγχρονη τέχνη και τη μόνιμη συλλογή.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

Η σχεδιαζόμενη πολιτική έχει στόχο την ανάδειξη και προβολή της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας κάθε παραρτήματος και την ουσιαστική ενδυνάμωση των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους και το αντικείμενο της εργασίας τους, έτσι ώστε το άθροισμα των μερών να μετεξελιχθεί σε έναν ζωντανό, πολυδιάστατο οργανισμό που τα μέλη του θα βρίσκονται σε σταθερή επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Ειδικές δράσεις –εκθέσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα– σχεδιάζονται σε κάθε παράρτημα.

Ενδεικτικά αναφέρθηκαν η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη στην Σπάρτη – Παράρτημα Εθνικής Πινακοθήκης, το Μουσείο Καπράλου στην Αίγινα, το Παράρτημα Ναυπλίου, το Παράρτημα Κέρκυρας και το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (ΙΣΕΤ)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Σε κομβικό άξονα αναδεικνύεται η εκπαίδευση, στο πλαίσιο της οποίας, παράλληλα με δοκιμασμένες πρακτικές, όπως ξεναγήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα, εισάγονται προγράμματα κατάλληλα για παιδιά από 18 μηνών και πάνω, θεματικές ξεναγήσεις δύο Σάββατα τον μήνα, καθώς και ξεναγήσεις στα αγγλικά. Ξεχωριστή σημασία έχει δε το γεγονός ότι η ΕΠΜΑΣ θα συνεργαστεί με το Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες – Διαπολιτισμικό Κέντρο «Πυξίδα», συμβάλλοντας στη διαδικασία ένταξης των παιδιών και των οικογενειών τους στο νέο κοινωνικό τους περιβάλλον.

Η επικοινωνία και η ψηφιακή τεχνολογία

Έμφαση δόθηκε επίσης στο σκέλος της επικοινωνίας, με τις νέες δυνατότητες που θα παρέχονται μέσα από το ανανεωμένο www.nationalgallery.gr και άλλα εργαλεία, με την παραδοχή ότι το μέλλον των μουσείων εξαρτάται από την προσαρμοστικότητα, την επινοητικότητα και την ανάπτυξη νέων μοντέλων επικοινωνίας και λειτουργίας, όχι μόνο στο αναλογικό, αλλά και στο ψηφιακό περιβάλλον, με την κυρία Τσιάρα να υπογραμμίζει: «Από το άμεσο περιβάλλον, τη γειτονιά, την πόλη, τη χώρα μέχρι το διεθνές κοινό, με το οποίο μπορούμε σήμερα να συνομιλήσουμε με τα μέσα που μας προσφέρει η σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες».