ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΘΟΔΩΡΑΣ: Ο ΠΟΝΤΙΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΦΑΪ ΣΤΗ ΣΟΜΠΑ

Μετά το πάρκο της Ρωμαϊκής Αγοράς λίγο πριν την Αμύντα, στην οδό Μπακατσέλου θα βρείτε το καφενείο του Θόδωρα. Όλα γίνονται στο περίπου και στο χέρι. Η βασική ερώτηση είναι «κρέας ή ψάρι». Πρώτα θα δεις με το μάτι και μετά έχει ζύγι. Ο Θόδωρας φοράει το γάντι, ανοίγει το πορτάκι από τη σόμπα και βάζει το φαΐ σου να ζεσταθεί. Για γλυκό θα φας πατσά.

Ο Θόδωρος Οφλίδης θα ήθελε να ήταν Ρώσος, αλλά όχι Μοσχοβίτης, λέει στο NEWS24/7. Τεμέτερον, ήρθε στην Ελλάδα από το Σοχούμι της Μαύρης Θάλασσας το 1990. Αργότερα, το 1996 άνοιξε το καφενείο του σερβίροντας αποκλειστικά καφέ και εξυπηρετώντας τους εμπόρους και τα μαγαζιά της γειτονιάς. Μέχρι το 2005, το μαγαζί δεν είχε ούτε ψωμί, μονάχα καφέ.

«Ξεκίνησαν να μου ζητάνε ρετσίνα, εγώ ήθελα να μπαίνουν και να φεύγουν. Δεν προλαβαίναμε, δουλεύαμε τέσσερα άτομα, όλη η οικογένεια. Αν όλοι το είχαν 300 δραχμές, εγώ το είχα 350, έτσι είναι το εμπόριο. Η γυναίκα μου με λέει τώρα, όλα παλιά είναι πια εδώ μέσα. Ιστορία είναι την ελέω, δεν είμαστε νεολαία».

Ο Θόδωρας είναι 65 ετών και ζει στο Κορδελιό με τη γυναίκα του. Γυροφέρνει το μαγαζί και τους πελάτες μόνος του από τις εννιά το πρωί μέχρι το βράδυ. Ανήσυχος, θα έρθει να σε ρωτήσει «όλα καλά, θες κάτι άλλο;». Δεν κάθεται στην καρέκλα, παρά μόνο αργά. Κόβει δύο ειδών πατάτες, μια μαλακή για αυτούς που δεν έχουν δόντια, και μια ακόμη σπεσιαλιτέ, τα τσιπς.

Από κρέας υπάρχει γίδα βραστή, κοτόπουλο και χοιρινή τηγανιά. Τα ετοιμάζει από το πρωί, διαλέγεις κομμάτι και το ζεσταίνει στη σόμπα. Ενίοτε θα πάρεις μια μυρωδιά από την κάπνα του ξύλου, σα να βρίσκεσαι στο βουνό. Παρέα θα σερβιριστεί και ένα κομμάτι λαβάς.

Όλα αυτά με το μάτι. Όχι στο ζύγι, ούτε με το κομμάτι και τη μερίδα. Η δουλειά γίνεται και με τηλέφωνο. Ένας κύριος μπαίνει, κάθεται και σερβίρεται αμέσως, καθώς έχει κάνει την παραγγελιά του για πατσά τηλεφωνικά.

Μετά τις 19:00 μπαίνει μουσική, με το πρόγραμμα να ξεκινά με Γιώργο Μαζωνάκη, παλιές και νέες επιτυχίες. Στο τραπέζι υπάρχει καθαρό τσίπουρο. Κάπου εκεί το πρόγραμμα στην τηλεόραση αλλάζει, παίζει ο ΠΑΟΚ ευρωπαϊκό στην Τούμπα. Ο Θόδωρας λέει ότι γουστάρει απλά να κερδίζουν οι ελληνικές ομάδες. «Το πρωτάθλημα να το παίρνει ο ΠΑΟΚ, αλλιώς κάποια μικρή ομάδα, όχι μεγάλη».

Το μενού είναι κάτω από ένα κάδρο με την αφίσα της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Μια αιωνιότητα και μια μέρα». Όλο το μαγαζί είναι γεμάτο με αφίσες από το σινεμά και αντικείμενα από τον Πόντο και τη Σοβιετική Ένωση. Διηγείται ότι τις ημέρες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου τον τιμούν άνθρωποι του σινεμά και της τηλεόρασης. Γεμίζουν το μαγαζί βαριά 25 άτομα, και μετά από κάποια ώρα, τα ρολά μπορεί και να κατέβουν.

Κοντά στις 22:00 το μαγαζί αδειάζει και κάθεται να καθαρίσει πατάτες για την επομένη. Έρχεται, ανοίγει τεφτέρι, μας αφήνει το λογαριασμό και μας ενημερώνει ότι υπάρχει και τουαλέτα. «Να πηγαίνετε συχνά, να προσέχετε τον προστάτη σας», λέει και πάει να κόψει τα τσιπς.